ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    **- จับยัยเป๋อ มาเจอรัก **-하하하 +

    ลำดับตอนที่ #1 : วันแรกก้อมีเรื่องจนได้

    • อัปเดตล่าสุด 27 เม.ย. 51


    "แกจะทำจริงๆหรอวะ" วิวถามขึ้นด้วยความไม่มั่นใจ


    "ก็เออสิวะ- - หรือแกไม่อยาก... น่าสนุกดีออกนะเว้ย (หึหึ)" โบยิ้มออกมา


    "โอเคๆเอาก้อเอา ตกลงตามนี้ละกัน^^" วิวกังวลใจนิดหน่อย แต่สุดท้ายก็ตกลงไป พร้อมกับยิ้มออกมา อย่างมีเลสนัย

    _____________________________________________________________________


    โอ้!!! มันช่างเป็นวันหยุดที่น่าเบื่ออะไรเช่นนี้ อ๊ากก!! 

    คนน่ารักอย่างฉันทำไมต้องมานั่ง กวาด ถู กวาด ถู
    บ้านอยู่เยี่ยงนี้ เฮ่อ ชีวิตคนน่ารักรันทด = =



    " เร็วๆยัยแจมอย่ามาอู้ -*- "ยัยพี่ตัวร้ายชอบใช้งานสาวน้อยน่ารักเยี่ยงทาส
    (เค้าเลิกไปตั้งกะ ร.
    5และรุมั่ง)[ได้แต่คิดอยู่ในใจ รันโท้ดด]  

    ชาติหน้าอิชั้นขอสาบานว่าจะขอเกิดเป็นพี่ให้ได้ ก๊ากๆ



    "ก็กำลังทำอยู่นี่ไง ไม่เห็นหรอ(ตาบอดรึไง ถูๆๆๆอยู่ว้อย: ไม่ได้พูดนะ T^T)"โมโหแล้วว้อย



    "ฮิๆๆ สนุก แกล้งน้อง สะใจจังเลยยย" ยัยพี่บ้าแกล้งน้อง ทีตัวเองนอนกินนม
    (เฮ้ย อย่าคิดอกุศลนะ นอนกินนม..กล่อง จ้าา)



    "วู้ ฮุ้!! เสร็จจจจจจจจจ!!!!!!!!!" ฉันตะโกนสุดเสียง เสร็จจจๆๆๆ งานบ้างานบอนี่...



    "จะไปไหนยัยแจม" กำ! พี่สวยสุดน่ารัก(ษา)มายุ่งอีก คนกำลังจะได้ไปเที่ยว อย่ามาขัดดิ



    "ไป เอ่อ....ไปเที่ยวดิ ฟายยยย"ชิ่งเฟ้ย พูดเส็ด ก็วิ่งหนีไปโลดดด โย่วววว



    "ดีๆๆ ยายแจม มาช้าจังแก" ยัยวิวทักเมื่อเจอกันที่ สยามพารากอน

    (สถานที่คนมีกะตังเดิน จนๆอย่างฉันยังเดินได้ !)


    "ก็ พี่(บ้า)อะดิ ใช้งาน-*- เบื่อๆๆๆ ช่างเหอะ ไปกินฮะจิบังกัน หิว....."



    "ยัยโบว์ แกจะกินไปตายหรอ" ฉันถามขึ้นหลังจากที่มานซัดบะหมี่เย็นไปเต็มๆ



    "หิว..." ดู ดู๊ ดูมันกวน



    "อร่อยๆ" ช้านกินยัดไปเต็มที่ จนอิ่มมากมาย (เริ่มนิสัยเลวและชั้น)



    "โพละ....เพล้งๆๆๆ" อ๊ากกกกกกกก แก้วว แตกกอ่ะคือว่า ฉันเอามือปัดแก้วน้ำแตกไป2ใบรวด บ้าไปแล้ว


    คนทั้งร้านมองมาที่ชั้น อายยยว้อยยย ชั้นอายยย พระเจ้าช่วยกล้วยไข่ อายยยก๊าบบบ

    ____________________________________________________________

    ไปละฝันดีนะคะ
    (อัพได้เท่านี้เพราะ คิดไว้เท่านี้ (จะบอกหาไรวะ?) ประจานให้ชาวโลกรับรู้ว่ามีสมองเพียงเท่านี้  
    ไว้มาอัพต่อเมื่อมีโอกาส(แล้วมันเมื่อไหร่เล่า)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×