คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : 꺼져 줄게 잘 살아 (I'll Get Lost, You Go Your Way) - * sikjaemin. 4
난 믿었어 너의 거짓말 난 믿었단 말야
นัน มีดอซอ นอเอ กอจิดมัล นัน มีดอดดัน มา รยา
ฉันเชื่อคุณ เชื่อคำพูดโกหกของคุณ
사랑하긴 한거니
คุณรักฉันจริงๆหรือเปล่า
잊어 줄게 잘 살아
ฉันจะลืมมันไปซะ ฉะนั้นขอให้มีชีวิตที่ดี
ผ่านไปสองเดือน ... ชีวิตที่ญี่ปุ่น ก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษ ผมก็ยังนั่งคิดถึง เขา อยู่ดี ... ตอนนี้นายจะสบายดีไหมนะ คงจะมีความสุขสินะ ไม่มีฮยองคนนี้แล้วนายคงมีความสุขมากเลยสินะ
“ ฮยอนซิก ฮยองถามนายจริง ๆ นายรักซองแจไหม? ”
ผมหันไปหาอึนกวังฮยองพร้อมกับรอยยิ้มบาง ๆ ... “ รักสิครับ ถึงต้องปล่อยให้เขาไปหามินฮยอกฮยอง ”
อึนกวังขมวดคิ้วไม่คิดมาก่อนว่า คนตรงหน้าจะรู้เรื่องนี้ ทั้ง ๆ ที่ตัวเขาเองยังไม่เคยปริปากพูดออกมาเลย
“ ฮยองครับ ขอบคุณนะ ที่ไม่พูดให้ผมเสียใจ ... แต่ผมเองก็รู้เรื่องนี้มานานแล้วเหมือนกันครับ ”
“ นายรู้ได้ยังไงกัน? ”
“ ฮยองจำวันครบรอบ 1 ปี ของผมกับซองแจได้ไหม ... ที่ผมไปบ้านเขานั่นแหละ ”
อึนกวังไม่ตอบแต่พยักหน้าแทน
“ นั่นแหละครับ ... ผมเห็นซองแจกับมินฮยอกฮยองกำลัง ... จูบกัน ” …..
‘ ซองแจ! 1 ปีแล้ว ฮยองรักนายนะ ♥ ’
ผมส่งข้อความไปหาซองแจ ... แล้วขับรถไปหาที่บ้านทันที แต่สิ่งที่ทำให้ผมตกใจเมื่อมาถึงบ้านของเขา นั่นก็คือ ... รถของมินฮยอกฮยอง
“ ฮยองมาทำอะไรที่นี่กันนะ ”
ยังไม่ทันที่จะลงจากรถ ซองแจกับมินฮยอกก็เดินออกมาจากบ้าน ... พร้อมกับ จูบ กัน ... ผมนั่งมองภาพนั้นและกำพวงมาลัยรถแน่น ... ผมไม่เคยคิดเลยว่า ทั้งคู่จะแอบรักกัน
ผมนั่งมองรถของมินฮยอกขับผ่านไปช้า ๆ ก่อนจะขับรถกลับบ้านของตัวเอง
‘ ผมเหงา ’ ... ผมเปิดอ่านข้อความที่ถูกส่งมาจากคนที่คุ้นเคยเป็นอย่างดี ... ไม่คิดเลยว่าจะได้อ่านคำนี้อีกครั้ง
ทั้ง ๆ ที่จริงผมก็รู้อยู่แล้ว นี่ไม่ใช่เหตุผลที่แท้จริง ...
‘ เหงามากไหม? ’ ผมกลั้นใจพิมพ์ตอบข้อความนั้นไป
‘ เหงาจนคิดอยากจะมีแฟนใหม่เลยแหละครับ ’
นายไม่ใช่แค่คิด ... แต่นายมีใหม่แล้ว
‘ ก็เอาเลยสิครับ มีไปเลยครับ : ) ’
‘ อืม ครับ : ) ’
‘ งั้นดูแลตัวเองดี ๆ นะครับ ฮยองไปแล้ว รักนะครับ ’
ผมกดส่งข้อความไป แล้วโทร.ไปหาหมายเลขหนึ่ง ‘ มินฮยอกฮยอง ’
( ว่าไงฮยอนซิก! โทรมาตอนนี้มีอะไรหรือเปล่าหืม? )
“ ฮยอง .. รักซองแจให้มาก ๆ นะครับ ” ผมพยายามกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้ ...
( นายพูดเรื่องอะไร? )
“ ผมเห็นนะครับฮยอง ฮยองจูบกับซองแจ ”
( ……. ) ปลายสายเงียบ
“ ผมไม่โกรธฮยองหรอกครับ ฟังผมดี ๆ นะ ... ผมรักซองแจ ฮยองรู้ใช่ไหมครับ ผมฝากฮยองช่วยดูแลซองแจ แทนผมด้วยนะครับ สัญญานะครับ ”
( สัญญา )
“ ถ้าฮยองดูแลไม่ดี ผมจะมาทวงคืน ลาก่อนครับ ”
ผมกดววางสาย ก่อนจะจัดการถอดซิมออกแล้ว เดินไปห้องอึนกวังฮยองทันที ...
ก๊อก ๆ
ไม่นานประตูห้องก็เปิดออก
“ ฮยองครับ ผมจะไปญี่ปุ่น ” ....
“ ที่จริงฮยองเห็นก่อนหน้านั้นที่คิวบ์ .. ”
“ ช่างมันเถอะครับ เรื่องมันผ่านมาแล้ว ”
รอยยิ้มที่ทุกคนมักจะหลง ... ตอนนี้มันกลับเศร้ามาก อึนกวังทำได้เพียงแค่ลุกขึ้นไปตบบ่าเบา ๆ และให้กำลังใจอยู่ห่าง ๆ
“ รักกันนาน ๆ นะครับ ... ” ผมบอกผ่านสายลม หวังให้แค่ไปถึงคนทั้งคู่ ...
ฮยองรักนายนะซองแจ ... เด็กน้อยของผม =)
ความคิดเห็น