คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #137 : โจมตีซิลเวอร์เรีย ตอน2
ทหารนับแสนนเ้ารายล้อมหน้าผาทั้สอฝั่อย่ารวเร็ว
แม้ลูธนูำนวนมาะถูยิลมาราวับสายฝนแ่มันน้อยมาเมื่อเทียบับำนวนศัรูที่อยู่้านล่า
วินยัยืนมอทหารราบอเ้าบ้านที่พยายามผลัันเพื่อให้ทหารเวทไ้เ้าใล้หน้าผาที่พวเาอยู่ให้มาที่สุ
แม้ว่าธนูะไม่สามารถยิึ้นมาถึ้านบนอหน้าผาสูแห่นี้ไ้แ่ไม่ใ่ับเวทมน์
ถึเวทมน์ะมีระยะโมีสั้นว่าธนูอยู่หลายร้อยเมร
แ่มันสามารถพุ่ึ้นในแนวิ่ไ้ีว่าลูธนูเป็นอย่ามายิ่ไปว่านั้นวามรุนแรอเวทสามารถทำลายหน้าผาหินไ้
หินผาที่แ็แร่ระเบิึ้นเป็นหย่อมๆหลัถูระมยิ้วยเวทมน์นิ่าๆา้านล่า
ทหาร้านบน่อยๆถอยห่าออาหน้าผาอย่า้าๆ
เนื่อ้วยเรว่าะลไปเมื่อหน้าผารุที่นยืนอยู่ถูยินหินระาย
ทหารราบำนวนมาพาันปีนึ้นหน้าผามอไปเหมือนับฝูมที่ำลัแรั หน้าผาฝั่ที่ทหารเหล่านี้ำลัปีนป่ายเป็นส่วนที่ไม่ันนัทำให้ทหาร้านล่ารูันึ้นมาอย่ารวเร็ว
ราาแรนเวียร์มอผลานทหารอนอย่าพึพอใ
เาัสินใส่อทัพว่ารึ่เ้าโมีหน้าผาอันเป็นที่มั่นอศัรูอเาในทันทีแม้ว่าฝั่ร้ามะเ่เพียใหาแ่้วยำนวนทหารที่มาว่าราาแรนเวียร์ิว่าอย่าไรเสียำนวนที่่าันถึ
15 เท่าย่อมนะศึไ้อย่าไม่ยาเย็น
ราาแรนเวียร์เผยยิ้มึ้นอีรั้ในอนนี้ทหารอเาสามารถ้อนให้ทหาร้าศึถอยออาหน้าผานั่นไ้
อีไม่นานเมื่อทหารราบึ้นไปบนหน้าผาไ้พวมันะถูทหารราบอเาบยี้นไม่เหลือา
วินส่สัามือสั่ให้ทหารทั้หมอเาหยุยิธนูแล้วถอยห่าออาหน้าผาอย่า้าๆ
ทหารทั้หมถอยอย่าเป็นระเบียบทั้หมหยุนิ่หลัาห่าออาหน้าผาราว 20 เมร
แม่ทัพวอริที่อยู่ฝั่ร้ามมอไปยัทหารฝั่ร้ามแล้วสั่ให้ทหารฝั่เาทำามเ่นัน
ทหารทั้หมยืนนิ่มอไปยัอ์ายอนสลับับทหาร้าศึที่ำลัปีนหน้าผาอย่ารีบเร่
เมื่อไม่มีาร่อ้านา้านบนทำให้พวเาปีนหน้าผาที่สูันไ้เร็วึ้น
วินเหาะไปอยู่ลาอาาศเหนือแนย่อนึ่เป็นุึ่ลาระหว่าหน้าผาทั้สอฝั่
สายาอเามอไปยัทหารที่ั้หน้าั้าปีนอย่าเรียบเย
านั้นึทอสายาไปยัอทัพหลัอศัรูึ่ในอนนี้พวเาไ้เ็บเ้นท์และระโมนหมเรียบร้อยแล้ว
ายหนุ่มาว่าายผู้ที่สวมุเราะสีทอที่ยืนม้าเ่นอยู่นั้นน่าะเป็นราาอโบเนียเป็นแน่
รอยยิ้มเหยียปราบนสีหน้าวูบหนึ่้วยระยะเ่นนี้ไม่มีใรมอเห็นสีหน้าที่น่าลัวอเาในอนนี้
วินยมือที่ถือทาสีำึ้นอย่า้าๆเาหยุมืออเาไว้เมื่อแนอเาั้าับลำัว
ลำแสสีส้มพุ่ออไปบริเวหน้าผาที่ทหาร้าศึปีนึ้นมานเือบถึโยไม่มีารร่ายเวท
พรึบ! พรึบ!
อ๊า! อ๊า!
หน้าผาทั้สอฝั่ลายเป็นธารลาวาที่ร้อนแร ลาวาสีส้มที่ว้าประมา
20 เมร่อยๆไหลสู่เบื้อล่าอย่า้าๆในอนแร
วามเร็วอมัน่อยๆเพิ่มึ้นเรื่อยๆ
ลอเส้นทาอธารลาวามันแผเผาร่าอทหารนับพันนับหมื่นที่ำลัปีนหน้าผาอย่ามัเม้น
ทหารที่ำลัปีนหน้าผาเห็นเพื่อนทหาร้านบนถูลาวาเผาร่ารีบะเียะายล้านล่าเพื่อให้นรอพ้นาลาวาสีส้มที่ร้อนแร
หลายนนันนลมาาหน้าผา ทหารำนวนมายอมทิ้ัวาหน้าผาที่สูเือบหนึ่ร้อยเมรเพื่อให้พ้นเปลวเพลิที่ร้อนแร
ะที่ลำธารลาวาไหลลสู่้านล่ามัน่อยๆยายอาาเอออย่า้า
เมื่อถึพื้นินมันยัไหลเอื่อยออไปอีเือบ 100 เมร าธารลาวาที่ว้าเพีย
20 เมรบนยอผาลาเป็นลำธารว้าหลายร้อยเมรบนพื้นิน
ทหารเวทหลายนร่ายเวทน้ำเพื่อที่ะับวามร้อนแรอเพลิลาวา
เวทน้ำสายแล้วสายเล่าที่ระทบลบนสายธารลาวาละเหยลายเป็นไอโยที่ไม่สามารถลวามร้อนอมันไ้แม้แ่น้อย
ลาวาที่ร้อนแรไหนเอื่อยเมื่อถึพื้นิน
มันเผาศพทหารที่ลมาายอทับันอยู่บนพื้นนไม่เหลือแม้เถ้า
โีที่ทหารเวท้านล่ายัวิ่หนีไ้ทันึรอพ้นวามายาธารลาวาสายนี้
วินทอสายาไปยัสายลาวาทั้สอเมื่อเห็นว่ามันสบนิ่อยู่บนพื้นิน้านล่าแล้วเาเพียโบทาสีำไปมาธารลาวาที่เยร้อนแรลับหายวับไปเหมือนที่ผ่านมามันเป็นเพียภาพมายา
เมื่อธารลาวาหายไปสิ่ที่เหลือไว้เป็นเพียทาลาที่ทอยาวาหน้าผามาสู่พื้นิน
ทหารในอทัพอแรนเวียร์่า้อมอไปยัทาเินว้าๆที่ทอยาวไปยัยอผา
ในอนนี้ไม่มีใรล้าึ้นไปบนหน้าผาแม้ะมีเส้นทาที่ราบเรียบปราึ้น็าม
ภาพอเพื่อนทหารที่ายเพราะลาวาที่ร้อนแรยัิาทหารทุน
เสียโหยหวนยัึ้ออยู่ในโสประสาทเหมือนเสียาพวเาเหล่านั้นัมาาวิาในนร
ในะที่อทัพโบเนียำลัื่นใในสิ่ที่เิึ้น นไฟสีฟ้านาให่หลายัวบินรูันออาทาสีำในมืออ์ายหนุ่ม
วาอแม่ทัพและุนพลระับสู้อ้ามาที่ฝูนเวทเหล่านั้น ่าวลือเรื่อนไฟยัษ์ที่พวเารู้มานั้นเป็นวามริ
่อนหน้านี้มีทหารบานที่รอาารทำลายล้าเมื่อรั้แม่ทัพเฟฟี่ยทัพไปีนรเฟไ้ลาสัารอนลับมายัเมือิลเวอร์เรีย
ทหารเหล่านั้นูไปล้ายนเสียสิพวเาเหมือนไ้พบับบาสิ่ที่ทำให้ทหารเหล่านั้นหวาลัวนเสียสิ
แม่ทัพรวมทัุ้นนาั้นผู้ให่หลายนพยายามไ่ถามลับไ้ำอบที่พวเาพูออมาราวับเพ้อว่า
“นไฟเผาทำลายทุสิ่” เรื่อเหล่านี้ถูราาแรนเวียร์สั่ให้ปิเป็นวามลับะมีผู้ที่รู้เพียเหล่าุนนา
แม่ทัพและรอแม่ทัพเท่านั้น
“สร้าเราะเวทมน์”
เสียแม่ทัพให่นใหม่ะโนสั่ทหารเวท่อนที่นไฟเหล่านั้นะเ้ามาใล้อทัพ
ทหารเวทแ่ละลุ่มร่วมมือันสร้าเราะเวททรโมรอบพวนเอาไว้
เวลาผ่านไปไม่นานนไฟทั้หมบินโบผ่านอทัพโบเนีย
ทหารนับหมื่นที่อยู่นอโล่เวทมน์ถูวามร้อนาเพลิสีฟ้าอนเหล่านั้นเผานร่าายำไหม้
วินั้ใที่ะให้วิหเพลิเหล่านั้นเผาทำลายเพียอทัพทหารราบและทหารม้าเท่านั้น
เา้อารแสศัยภาพอทหารม้าอเาให้ทุนไ้ประัษ์
ส่วนศพที่ไหม้เรียมสร้าวามหวาลัวให้ับทหารเวทที่เหลือไ้เป็นอย่าี
วินโบมือเป็นสัาให้อทัพอนลาหน้าผาแล้วเ้าโมีทหารเวทที่เหลือ
ในะที่ัวอเาเอ่อยๆเหาะลมาที่พื้นินอย่าไม่รีบร้อน
“ทหารเวทอหน้าับลุ่มย่อยแล้วยัน้าศึไว้” เสียแม่ทัพให่ะโนสั่าร
เมื่อทหารเวทย์เห็นทหารม้าอ้าศึวิ่รเ้ามาพวเารีบับลุ่มเป็นลุ่มย่อยลุ่มละประมา
20 น ในอนนี้ไม่มีทหารราบและทหารม้าอยุ้มันอย่าไร็ามทหารเวททุน่ามั่นใว่าเราะเวทอพวนสามารถ้านทาน้าศึไ้
ในารรบแบบลุ่มย่อยอทหารเวทะใ้นรึ่หนึ่เป็นผู้สร้าเราะุ้มันให้ับทหารทั้ลุ่ม
ส่วนที่เหลือะเป็นนที่อยโมี
ทหารม้าระายัวเ้าโอบล้อมพวเาวบม้ารเ้ามาในลัษะหน้าระานเรียหนึ่
ในมืออทุนระับันธนูนาเล็ที่พร้อมยิไ้ทุเมื่อ เมื่อถึระยะยิหวัผลทหารทุนึหยุม้าแล้วปล่อยลูธนูออไปพร้อมๆัน
ลูธนูแหวอาาศเ้าระทบับเราะเวทรหน้า
เพล้! อ๊า อ๊า!
ลูธนูพุ่ทะลุเราะเวทวามแรอมันยัพุ่ทะลุร่าอทหารเวทหลายนที่ยืนเรีย้อนัน
ทหารเวทหลายนพยายามยิเวทมน์อนเ้าใส่ศัรูแ่้วยระยะเวทที่สั้นว่าธนูึทำให้เวทมน์อพวเาไม่สามารถสร้าวามเสียหาย่อศัรูรหน้าไ้
ทหารม้ายัยิธนูอนเ้าใส่้าศึฝั่ร้ามเรื่อยๆ เมื่อเราะเวทไม่สามารถป้อันพวเาไ้
มิหนำ้ำเวทมน์อพวเา็ยิไม่ถึทหารม้าเหล่านั้น วามโลาหลในอทัพทหารเวท็เิึ้น
“รวมัวันสร้าเราะเวทมน์ แล้วถอยทัพทันที”
เสียแม่ทัพให่ะโนสั่เมื่อเห็นว่าเหล่าุนพลอารัาราาแรนเวียร์ลับเ้าเมือแล้ว
ราาแรนเวียร์บฟันอนอย่าแร้วยวามโรธแ้น
แม้ว่านอยาะรบแหัับศัรูรหน้าแ่หลัาเห็นศัยภาพอศัรูแล้วทำให้เาิถึำพูออาารย์อันไ
ราาร่าให่ำยอม้อสั่ถอยทัพลับเ้าเมือ
วินเมื่อเห็นว่าอทัพ้าศึสั่ถอยทัพเาไม่ไ้สั่ให้ทหารอเาิามไปแ่อย่าไร
เาหันมอวอาทิย์ที่ล้อย่ำานั้นึสั่ให้ทหารทั้หมย้อนลับึ้นไปสร้า่ายพัแรมบนหน้าผา
แม้ว่าเาะมั่นใอย่าเ็มเปี่ยมว่า้าศึไม่สามารถทำลายเราะธาุที่รอบลุม่ายอเาไ้แ่เพื่อวามไม่ประมาทารสร้า่ายอยู่ในที่ปลอภัยเป็นสิ่ที่วรทำเมื่ออยู่่อหน้าอทัพที่มาว่าพวเานับสิบเท่า
ความคิดเห็น