คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : chapter 4 : Hyukjae's View
Chapter 4
Hyukjae
ผมและคยูฮยอนจัดรายการอยู่ที่สถานีจนครบสองชั่วโมง พวกเราก็นั่งรถกลับมาที่หอพัก คยูฮยอนนั่งข้างผมและผมเองก็นั่งข้างคยูฮยอน ถึงในตอนแรกคุณคนเล็กของทุกคนจะงอนตุ๊บป่องๆ ใส่ผม แต่สุดท้ายผมก็ใช้ความน่ารักของตัวเองทำให้คยูฮยอนสยบลงให้ผมจนได้
ทีแรกผมก็ไม่ค่อยชอบใจหรอกนะที่ใครๆ บอกว่าผมน่ารัก
แต่ตอนนี้ผมคิดว่าความน่ารักของตัวเองมันชักจะมีประโยชน์ขึ้นมาแล้วสิ
“พี่ครับ จอดรถก่อนได้ไหม” คยูฮยอนชะโงกหน้าไปบอกพี่คนขับรถ ในขณะที่ผมมองเขาอย่างไม่เข้าใจ
เอี๊ยด~
พี่คนขับก็รีบเหยียบเบรกโดยไม่ถามอะไรคุณคนเล็กทั้งสิ้น ผมคิดว่าตัวเองเอาแต่ใจแล้วนะเนี่ย แต่พอมาเจอคยูฮยอน ผมขอยอมแพ้ดีกว่า คยูฮยอนวิ่งลงจากรถแล้วหายเข้าไปในร้านมินิมาร์ท ก่อนจะกลับมาพร้อมกับนมรสสตรอเบอร์รี่หนึ่งแพ็คใหญ่
“คราวนี้ก็อ้างไม่ได้แล้วว่านมหมด ฉะนั้นนายต้องดื่มนมก่อนนอนทุกคืนเลยด้วย”
“รู้แล้วล่ะน่า” ผมบอกก่อนจะกอดอกแล้วมองตรงไปยังถนนด้านหน้า ที่จริงก็ไม่ใช่อะไรหรอก แค่ปิดบังใบหน้าที่ร้อนผ่าวขึ้นมาเท่านั้น
โชคดีที่ในรถคันนี้มันมืด ไม่อย่างนั้นคยูฮยอนคงเห็นหน้าผมเป็นลูกมะเขือเทศสุกแน่ๆ
แล้วทำไม?
คยูฮยอนต้องทำอะไรให้ผมมากมายขนาดนี้ด้วยนะ
เขาทำเหมือนเราเป็นแฟนกันทั้งๆ ที่ก็รู้ว่าความจริงมันไม่ใช่ จะว่าแฟนเซอร์วิสก็ไม่น่าจะใช่อีก เพราะตอนนี้คนกำลังเชียร์คู่อึนเฮอยู่ ยิ่งคิดผมก็ยิ่งปวดหัว และพอหันไปมองต้นตอของปัญหาก็พบว่าเขานั่งอมยิ้มคนเดียวอย่างมีความสุข
“จริงๆ แล้ว ฉันว่านายดื่มนมตอนเช้าด้วยก็ดีเหมือนกันนะ”
“จะบ้าหรือไง ดื่มทั้งเช้าทั้งเย็นแบบนั้น ฉันอ้วนพอดี”
“อ้วนนั่นแหละดีแล้ว ผอมแบบนี้เหมือนคนเป็นโรคเลย มีคนเป็นห่วงยังไม่รู้ตัวอีก”
ผมเงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจ แต่เพราะคยูฮยอนพูดประโยคสุดท้ายเบาเหลือเกิน ผมไม่ได้ยินคำพูดนั้นเลย เขาบอกว่าอะไรกันแน่นะ
มีคน...ยังไม่รู้ตัวอีก
คนอะไร?
ผมคิดวกวนซ้ำไปซ้ำมาแต่ก็คิดไม่ออกเสียที จนกระทั่งเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก็ถึงหอพักแล้ว คยูฮยอนสะกิดผมเบาๆ ทำให้ผมลืมตาขึ้น
แต่นั่น!
ผมทำน้ำลายหกใส่เสื้อคยูฮยอนเหรอ ไม่จริงใช่ไหม?
“เอ่อ...ขอโทษนะคยูฮยอน”
ผมเอื้อมมือไปเช็ดน้ำลายของตัวเองที่อกเสื้อของคยูฮยอน ก่อนจะรีบวิ่งหนีลงมาจากรถ โอ๊ย! ผมจะบ้าตาย ทำไมผมต้องไปทำตัวขายหน้าต่อหน้าคนที่ชอบด้วยเนี่ย คยูฮยอนจะคิดว่าผมเป็นยังไงกันนะ จบกันภาพลักษณ์ของผม
แต่ว่า...
น้ำลายที่เปื้อนหน้าอกเสื้อของคยูฮยอนอย่างนั้นเหรอ
ถ้าเป็นแบบนั้นก็หมายความว่า...ผมหลับไปโดยที่ซบไหล่คยูฮยอนมาตลอดทางน่ะสิ
“กลับมาแล้วครับ” คยูฮยอนทักทายคนอื่นทันทีเมื่อเขามาถึง ผมแอบเหล่ตาไปมองคยูฮยอนบ้าง ก่อนจะพูดขึ้น
“ผมก็กลับมาแล้วครับ” ผมโค้งเก้าสิบองศาทักทายซองมินฮยอง ชินดงฮยอง และจองซูฮยองที่ฟื้นไข้แล้ว ก่อนจะรีบวิ่งหนีเข้าไปในห้องโดยทิ้งความงุนงงให้กับพวกเขา
หลังจากอาบน้ำชำระล้างร่างกายและจิตใจให้เย็นลงแล้ว ผมก็เดินออกมานั่งอยู่ที่ปลายเตียง ทงเฮนั่งรอผมอยู่ก่อนแล้ว เขาดึงผ้าขนหนูไปจากมือของผมก่อนจะเช็ดผมให้ผมอีกด้วย ทงเฮช่างเป็นเพื่อนที่แสนดีจริงๆ
“วันนี้ไปจัดรายการกับคยูฮยอนมาเหรอ”
“อื้อ”
“แล้ว...มีอะไรดีๆ เกิดขึ้นหรือเปล่า”
ทงเฮยื่นหน้ามาถาม พอผมคิดถึงคำว่า ‘อะไรดีๆ’ ได้เท่านั้น มันก็ทำให้ผมนึกเรื่องเมื่อคืนขึ้นมาได้ทันที เพราะเจ้าทงเฮนี่แหละที่บอกให้ผมรีบนอน ทำให้ผมไม่ได้ดื่มนมที่คยูฮยอนเอามาให้ วันนี้อะไรดีๆ ที่ทงเฮว่าก็เลยเป็นเรื่องที่คยูฮยอนงอนผมยังไงล่ะ
“ว่าไงฮยอกแจ มีอะไรดีๆ เกิดขึ้นใช่ไหม เล่าให้ฟังหน่อยสิ”
“ไม่มีสักหน่อย เอาผ้ามานี่เลย เดี๋ยวฉันเช็ดเอง”
ผมดึงผ้าคืนมาจากทงเฮ ก่อนจะเดินหนีเขาออกไปนอกห้อง ในตอนแรกทงเฮก็จะตามผมออกไปเช่นกัน แต่ว่าซองมินฮยองมายืนดักไว้เสียก่อน
“จะไปไหนอี ทงเฮ”
“อะไรครับที่รัก ทำไมต้องทำเสียงดุใส่ผมด้วย ผมก็กำลังจะไปหาที่รักไงล่ะครับ”
“โกหก” ซองมินฮยองพองลมอย่างน่ารัก ก่อนจะง้างมือทุบทงเฮ ทว่าทงเฮกลับจับข้อมือบางได้ทันแล้วฉุดซองมินฮยองเข้าไปในห้องนอน
อ้าว! แล้วผมจะไปนอนที่ไหนได้ล่ะเนี่ย
“อึนฮยอก”
เสียงเรียกที่แสนจะธรรมดา แต่กลับทำให้ผมใจเต้นทุกครั้งที่ได้ยิน ทำไมผมถึงรู้สึกว่าคยูฮยอนมองผมอยู่ตลอดเลยนะ แล้วถ้าเกิดผมทำอะไรผิดพลาดไป เขาก็จะต้องหัวเราะเยาะผมน่ะสิ
เหมือนกับตอนนี้
ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองจะทำหน้าตาหรือท่าทางอย่างไรออกไปดี
“มานั่งด้วยกันสิฮยอกแจ”
เสียงของคยูฮยอนสะกดให้ผมเดินไปนั่งข้างๆ เขาอย่างไม่รู้ตัว คุณคนเล็กฉวยโอกาสสูดกลิ่นหอมจากตัวของผม ผมจะเอียงตัวหนี หากแต่เขากลับรั้งเอาของผมเอาไว้
“ตัวนายหอมจัง”
“ก็แหงล่ะสิ ฉันอาบน้ำแล้วนี่ ไม่เหมือนนายหรอก มาถึงตั้งนานยังไม่ยอมไปอาบน้ำอีก”
ผมว่าใส่คยูฮยอนเป็นชุด แต่แทนที่เขาจะเถียงอะไรผมกลับมาบ้าง คยูฮยอนเอาแต่จ้องหน้าผมแล้วยิ้มกว้างอยู่ท่าเดียวเลย ถ้าผมหลบสายตาของคยูฮยอนตอนนี้ ผมจะต้องเป็นฝ่ายพ่ายแพ้เขาแน่ๆ ดังนั้นผมจึงมองตาคยูฮยอนกลับไปบ้าง
เราสองคนจ้องมองตากันอยู่นาน ก่อนที่คยูฮยอนจะโน้มเข้ามาใกล้ๆ ผม การกระทำของเขาทำให้ผมหลับตาลงอย่างไม่รู้ตัว ทว่า...
“ทำอะไรน่ะคยูฮยอน”
เสียงของฮีชอลฮยองดังขึ้นมา เราทั้งสองคนจึงผละออกจากกันทันที บ้าจริง เมื่อกี้ผมหลับตาก่อนคยูฮยอน แสดงว่าผมก็แพ้เขาแล้วสินะ
“ฮ...ฮีชอลฮยองออกมาทำไมเหรอครับ”
“ก็จองซูน่ะสิ ฉันอุตส่าห์ดูแลจนไข้ลดแล้ว แต่มันดันไปดื่มน้ำเย็น ไข้ก็เลยกลับมาอีก”
เสียงของฮยองฮีชอลดูร้อนรน เขาเดินหายเข้าไปในครัวเพื่อกดน้ำอุ่นและนำยาลดไข้ไปให้จองซูฮยอง ผมมองตามการกระทำทั้งหมดนั้น เมื่อคืนก็ยังบอกว่าไม่ชอบสิ่งที่จองซูฮยองทำให้อยู่แท้ๆ แต่วันนี้กลับดูเป็นห่วงเป็นใยกันมากมาย
หลังจากฮีชอลฮยองหายเข้าไปในห้องนอนแล้ว ความเงียบก็ปกคลุมมาที่ผมและคยูฮยอนอีกครั้ง เรานั่งเงียบกันอยู่นานเลยทีเดียว จนในที่สุดคยูฮยอนก็เอ่ยขึ้นทำให้บรรยากาศลดความตึงเครียดลงไปได้บ้าง
“พรุ่งนี้ตอนบ่ายนายมีงานที่ไหนหรือเปล่า”
“มีสิ ก็โชว์เคสที่ย่านซัมซุงไง นายไม่รู้เหรอ”
“นายนั่นแหละที่ไม่รู้ โชว์เคสนั่นถูกยกเลิกไปแล้ว เพราะฉะนั้นฉันถือว่าพรุ่งนี้นายว่างก็แล้วกัน”
คยูฮยอนสรุปให้ผมเสร็จสรรพในขณะที่ผมยังคงหมกมุ่นอยู่กับงานโชว์เคสที่ถูกยกเลิกไปตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ ทำไมผมถึงไม่รู้เรื่องนี้เลยนะ
“นั่นสินะ ถ้าพรุ่งนี้ตอนบ่ายไม่ต้องทำงานแล้ว ฉันก็ไม่มีอะไรทำน่ะสิ”
ผมบ่นอยู่คนเดียว เพราะงานที่ถูกยกเลิกกะทันหันทำให้ผมไม่ทันได้คิดว่าจะทำอะไรในวันพรุ่งนี้ดี คยูฮยอนดึงมือผมไปกุมไว้หลวม ก่อนจะพูดขึ้น
“ไปกับฉันสิ”
“หือ? นายจะพาฉันไปไหน?”
“ทำไมนายขี้สงสัยนักนะ แค่ไปกับฉัน เดี๋ยวก็มีอะไรทำเองแหละน่า” คยูฮยอนยังไม่ยอมบอกผมอยู่ดีว่าพรุ่งนี้จะพาผมไปที่ไหนกันแน่
“ฉันจะไว้ใจนายได้ยังไง ถ้าเกิดนายพาฉันไปขายล่ะ”
“คิดอะไรบ้าๆ น่า ใครจะไปทำแบบนั้นได้”
คยูฮยอนบอกพร้อมกับขยี้หัวผมเบาๆ ผมก็แค่พูดเล่นแก้เขินเท่านั้น ทำไมคยูฮยอนจะต้องตอบผมจริงจังขนาดนั้นด้วยนะ
“ผมนายยังไม่แห้งเลยนี่”
“อืม”
“ส่งผ้ามาสิ เดี๋ยวฉันช่วยเช็ดให้”
ผมยื่นผ้าขนหนูให้คยูฮยอน เขาค่อยๆ เช็ดผมที่เปียกอย่างช้าๆ และนุ่มนวล ไม่เหมือนทงเฮที่ทำรุนแรงกับผมเลยสักนิด
แล้วอย่างนี้ผมจะแห้งหรือเปล่าเนี่ย
แต่ผมแห้งช้าก็ดีเหมือนกันนี่นะ อย่างน้อยเราก็จะได้อยู่ด้วยกันนานๆ
Lee Seen talk :
ฮยอกแจบ้าบอมากเลยเรื่องนี้ ฮ่าๆ
คนอ่านคิดว่า...คยูฮยอนมันจะรู้ไหมคะว่าฮยอกแจชอบคยูฮยอนมากขนาดนี้
ความคิดเห็น