ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [เปิดจอง Fic] Me & Mine Project [BumHyuk]

    ลำดับตอนที่ #29 : Intro : [KyuHyuk] Only Me for U [by Katomnam]

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 375
      0
      13 ต.ค. 53

     

    Title : Only Me  for U

    Paring : KyuHyuk

    Story by Katomnam

     

               

    ฮยอกแจอย่าทำหน้าบึ้งแบบนี้สิไม่น่ารักเลยนะ ซีวอนหันมาบอกกับร่างบางที่เดินอยู่ข้างๆ

    พี่ซีวอนไม่เป็นฮยอกแจ พี่ซีวอนไม่เข้าใจหรอก คนน่ารักตอบเสียงขุ่น จ้องมองตึกที่ตั้งสูงตระหง่านตรงหน้าอย่างไม่ชอบใจ

    ไม่เอาน่า จะทำให้พ่อแม่เสียผู้ใหญ่เหรอไง คนเป็นพี่หันมาพูดเสียงอ่อน

    เขารู้ว่าฮยอกแจเอาแต่ใจ

    รู้ว่าฮยอกแจไม่ชอบถูกบังคับ

    พี่ซีวอนพูดเหมือนไม่รู้จักฮยอกแจ เสียงใสเอ่ยกลับ ก่อนมือเรียวจะถูกจับไปกุมเอาไว้เพื่อดึงอีกคนให้เดินเข้ามาด้านใน พนักงานมากมายต่างแย้มยิ้มรอต้อนรับ

    พี่รู้จักฮยอกแจดีกว่าใคร

    “…”

    ฮยอกแจของพี่โตแล้วไม่ใช่เหรอ

    โตแล้วก็ไม่จำเป็นต้องหมั้นนี่ฮะ ร่างเล็กเถียงกลับหน้างอ เรียกรอยยิ้มจากคนผ่านไปมาได้ไม่ยากนัก

    ทุกครั้งที่ร่างเล็กเหยียบเข้ามาในบริษัทของตระกูลโจว ใบหน้าหวานจะบึ้งตึงจนไปถึงขั้นเรียบเฉย

    ยังไม่ชินอีกเหรอไง นี่มันจะสองเดือนแล้วนะ ซีวอนขยี้ผมนิ่มไปมา ก่อนจะออกแรงดึงเด็กดื้อเข้ามาด้านใน

    พี่ซีวอนอ่า

    อย่างอแงน่า เดี๋ยวคยูฮยอนก็ไปส่ง

    แต่ฮยอกแจอยากกลับกับพี่ซีวอน บอกจุดประสงค์ของตัวเองกลับไปทันที

    ไม่เอาหรอก พี่ขี้เกียจมีปัญหากับคุณพ่อคุณแม่

    ฮยอกแจจะบอกพ่อกับแม่เอง

    ไม่เอา อย่าดื้อน่าก็มาได้ตั้งสองเดือน ร่างสูงเอ่ยบอกกลั้วหัวเราะ

    แต่ว่า…”

    ฟอด

    ซีวอนก้มลงหอมแก้มใสของน้องชายก่อนจะรีบวิ่งออกไป

    ไอ้พี่ซีวอนบ้า รู้หรอกนะว่าจะไปหาพี่ฮีชอลน่ะ ทิ้งฮยอกแจอีกแล้ว คนน่ารักบ่นพึมพำ เดินขึ้นไปอาคารชั้นบนสุดที่เป็นที่พักของคู่หมั้นตัวเองด้วยความเคยชิน

    ฮยอกแจถูกบังคับหมั้นเพราะพ่อกับแม่บอกว่าคยูฮยอนจะดูแลฮยอกแจได้ดี

    เพราะซีวอนบอกว่าคยูฮยอนสามารถปกป้องฮยอกแจได้

    แต่ไม่มีใครถามซักคำว่าเขาต้องการคนดูแลหรือคนปกป้องไหม

    อีฮยอกแจอยู่คนเดียวได้

    ไม่จำเป็นต้องมีใครอีกคนเป็นคู่ชีวิตก็ได้

    สองเดือนที่ผ่านมา ใช่ว่าจะไม่เคยชิน แต่มันก็ยังต่อต้านทุกครั้งที่ต้องมาเยือนที่นี่ในฐานะคู่หมั้นของประธานบริษัทคนใหม่ ไม่ว่าไปทางไหนพนักงานต่างโค้งตัวอย่างเคารพ คอยปรนนิบัติราวกับฮยอกแจเป็นนายอีกคนก็ไม่ปาน

    คุณหนูฮยอกแจ มาแต่เช้าเลยนะคะ เลขาสาวที่คุ้นหน้าคนตัวเล็กเป็นอย่างดีเอ่ยทัก

    ฮะ พอดีคุณพ่อบอกให้มาทานอาหารกลางวันเป็นเพื่อนคยูฮยอนน่ะฮะ ร่างเล็กยิ้มรับแจกรอยยิ้มให้กับหญิงสาวตรงหน้า

    นั่งรอก่อนนะคะ คุณคยูฮยอนเข้าประชุมอยู่ค่ะ หญิงสาวรีบลุกขึ้นมาเปิดประตูเชิญร่างบางเข้าไปรอในห้องทำงานของเจ้านาย

    ไม่เป็นไรหรอกฮะ ผมรอข้างนอกดีกว่า  เสียงใสเอ่ยตอบทรุดตัวลงนั่งที่โซฟาอย่างง่ายๆ

    รับน้ำอะไรดีคะ

    ไม่เป็นไรฮะ ยูอีทำงานเถอะไม่ต้องดูแลผมหรอก ร่างบางเอ่ยบอก หันไปหยิบนิตยสารบนโต๊ะตัวเล็กขึ้นมาพลิกอ่านฆ่าเวลา

    ค่ะ หญิงสาวรับคำถอยเดินออกไป ก่อนจะหมุนตัวไปยังห้องประชุมใหญ่ที่คณะผู้บริหารเข้ากันจนครบ

    ยูอีรู้ว่าไม่ใช่หน้าที่ที่เธอจะต้องเข้าไปเสนอหน้าในห้องประชุมที่กำลังคุยกันถึงเรื่องงบประมาณ

    แต่ยูอีก็รู้ว่าหากเธอไม่เข้าไปบอกคยูฮยอนว่าคู่หมั้นคนสวยมารอ ผลลัพธ์ที่ตามมาจะเป็นยังไง

    มีอะไร คยูฮยอนถามเสียงเรียบ ตาคมฉายแววเย็นชาจนน่ากลัว หากแต่ยูอีก็ไม่ได้แสดงอาการสั่นออกมาแม้แต่น้อย

    เพราะยูอีเห็น

    เห็นสายตาที่อ่อนโยนของคยูฮยอนที่ใช้มองฮยอกแจ

    คุณหนูฮยอกแจมารออยู่ค่ะ หญิงสาวเอ่ยบอก ค้อมตัวลงน้อยๆแล้วเดินออกไป

    ปิดประชุม!” ยังไม่ทันที่ยูอีจะปิดประตูห้องประชุมเสียงทุ้มก็กังวานดังขึ้น หญิงสาวอมยิ้มน้อยๆมองหน้าของฮยอกแจด้วยความชื่นชม

    โชคดีที่มีฮยอกแจ

    บริษัทนี้เลยดูมีชีวิตชีวามากขึ้น

     

     

    หมับ

    ร่างบางลอยหวือเข้าสู่อ้อมกอดอุ่น หนังสือนิตยสารในมือหล่นลงพื้นอย่างไร้ค่า

    มารอนานไหม น้ำเสียงอาทรเอ่ยถาม ก่อนจะจ้องหน้าหวานนั่นเพื่อรอคำตอบ บรรดาผู้บริหารต่างเดินผ่านไปด้วยรอยยิ้ม

    ถึงจะปิดประชุมแบบไร้เหตุผล

    แต่ก็ยังดีกว่าเข้าประชุมด้วยใบหน้าไร้ชีวิตแบบนั้น

    เพิ่งมาเอง ทำไมประชุมเสร็จเร็วจัง คนตัวเล็กตอบออกมา มองเลยไปยังด้านหลังที่ผู้เข้าร่วมประชุมทยอยเดินออกมา

    มันไม่ค่อยมีอะไรสำคัญเท่าไหร่ ร่างสูงเอ่ยตอบโอบเอวบางหายเข้าไปในห้องทำงานของตัวเอง

    ไม่สำคัญแล้วจะประชุมทำไม ไม่โง่นะ

    หืม

    อย่ามาทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้นะ โดดประชุมออกมาแล้วเอาฉันมาใช้อ้างอีกแล้วใช่ไหม ร่างบางกอดอกถามหน้านิ่ง ทำไมคยูฮยอนถึงได้ไร้สาระแบบนี้

    ไม่ได้โดด ปิดประชุมแล้ว คยูฮยอนเงยหน้าขึ้นมาตอบ ไล่สายตาอ่านเอกสารในมือต่อ

    แล้วทำไมต้องเอาเอกสารในห้องประชุมออกมาอ่านข้างนอก

    “…”

    คยูฮยอน โตแล้วนะ เสียงเล็กว่าออกมาจริงจัง ใบหน้าหล่อเงยขึ้นสบตาแล้วปิดแฟ้มตรงหน้าไป

    ฉันออกมาหานายเพราะกลัวนายรอนาน ฉันก็ผิดงั้นเหรอ เสียงทุ้มเอ่ยถาม คนตัวเล็กชะงักไปเล็กน้อย

    นายไม่มีความรับผิดชอบ

    ฮยอกแจ…”

    นายเป็นประธานบริษัทแล้วนะ ไม่ใช่เด็กอมมือจะได้ทำตัวน่าเกลียดแบบนี้ได้ ร่างบางเท้าเอวว่าต่อ ในขณะที่ร่างสูงก้าวเดินเข้ามาจนชิดกับคู่หมั้นตัวเอง

    การที่ฉันออกมาหาคู่หมั้นตัวเองมันน่าเกลียดตรงไหน

    ตรงที่นายทิ้งงาน

    แต่ฉันก็กลัวว่านายจะรอนาน

    ฉันรอได้

    แต่ฉันให้นายรอไม่ได้

    “…”

    แม้แต่วินาทีเดียวฉันก็ให้นายรอไม่ได้ คยูฮยอนตะคอกเสียงดังก่อนจะเดินออกไปจากห้องทำงาน ร่างบางทิ้งตัวลงนั่งอย่างอ่อนแรง

    เขาแค่อยากให้คยูฮยอนทำตัวดีๆ

    ทำไมต้องมาตวาดกันแบบนี้

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×