[Fic Yu-Gi-Oh] หัวใจ4ห้องให้คุณพี่ขี้เก็ก Yaoi

ลำดับตอนที่ #2 : นายเป็นใคร!!!!!

13.00 น.

"เอาละครับท่านลูกค้าทั้งสอง....ใครชนะครับ"
พนักงานประจำร้านเดินมาถาม
"อ่อ....ผมเองครับ...ทำไมหรอครับ"
ยูกิเอ่ย
"อ่อ....คือว่าผู้ชนะเราจะมอบร้านเราจะมอบรางวัณให้นะครับ...อะ....นี้ครับเเล้วมาเล่นใหม่นะครับ"
"ขอบคุณครับ"
"เเล้วของผมละครับคุณพนักงาน"
โจโนะเอ่ย
"คุณเเพ้นี้ครับคนเเพ้จะไม่ได้อะไรเลยครับ"
"ok.....ครับT^T"
"โจโนะอุนจินี้ขี้โรภจังเลยนะ"
อันซุเอ่ยขึ้น
"มันเรื่องของฉันนี้ - -* เธอเกียวไรด้วย....ว่าเเต่เธอละ...ทำไมไม่เล่นกะเข้าบ้าง"
"ไม่ละฉันไม่ค่อยชอบเท่าไหร....อ่อนี้...ฉันหิวเเล้วละไปกินข้าวกัน"
"นั้นสิ...เราไปหาไรกินกันเถอะ"
ยูกิตอบ
"โหยนี้จะไปหาของกินไม่เรียกกันเลยนะพวกแกนี้"
ฮอนดะเดินมาด้วยความโกรธที่ไม่มีใครช่วยไปกินด้วยเลยสักคน
"อ่าว.....ฉันนึกว่าออนดะจะกินตู้เกมส์สะอีก"
อันซึตออย่างกวนๆ
"ตลกละยัยนี้......เอ๊าเอา.....รีบไปหาของกินกันเถอะ...จะกินไรดีละพิซซ่าหรออาหารญี่ปุ่น"
"พิซซ่าดีกว่านะ"
ยูกิกับโจโนะตอบพร้อมกัน
"OK...."

13.30 น.  ณ  ร้านพิซซ่า

"พิซซ่าถาดค่ะละก็.....พวกนายจะเอาไรไหมถ้าจะเอาก็สั่งเอานะฉันไปเข้าห้องน้ำแปป"
อันซึกล่าว
"ขอน่องไก่เพิ่มครับ...ละก็..โจโนะกับฮอนดะจะดื่มน้ำไรหรอ"
"ผมขอแปปซี่ครับ"
โนะเอ่ย
"ส่วนผมขอเป็นสะไปรครับ"
"ส่วนผมกับเด็กผู้หญิงคนที่ไปเข้าห้องน้ำขอน้ำส้มครับ"
"เเค่นี้ใช้ไหมค่ะ....."
พนักงานสาวร้านพิซซ่าถาม
"ครับ"
"okค่ะ....กรุณารอ15นาทีค่ะ"
หลังจากนั้นพนักงานสาวก็เดินจากไป
"อ่อนี้ยูกิ....ของรางวัณที่ได้คือไรหรอ"
โจโนะถาม
"อ่อ....ไม่รู้สิเ
"ก็เปิดสิ...จะรออยู่ทำไม"
ฮอนดะเสนอข้อคิด
"ไม่เอาละ....เอาไปเปิดที่บ้าน"
"มาเเล้วจ้า.....รอนานไหม"
อันซึกล่าว
"ไม่หลอก...."
"กรี๊ดดดดด.........ดดดดดดดดดด........ดดดดดดดดด"
เสียงเด็กสาวที่นั้งในร้านพิซซ่าหลายคนกรีดร้องเมื่อชายที่ได้นามว่า ' ไคบะ' เดินเข้ามาในร้าน
"นี้อันซึนั้นใครหรอสาวๆถึงได้กรี๊ดกันจัง"
ยูกิกล่าวถาม
"ก็...ไคบะนะ ผู้อำนวยการรูปหล่อที่เป็นผู้กำกับสร้างเกมส์ต่างๆนะ"
อันซึตอบ
"เหอะๆ....ยังไงก็หล่อสู้ฉันไม่ได้หลอก..."
โจโนะเอ่ยขึ้น
"แหม....นี้นายไม่ค่อยหลงตัวเองเลยนะ
อันซึกล่าว
"อย่ามายุ่งกับฉันนะ"
"มาละค่ะเมนูที่สั่ง....ถานให้อร่อยนะค่ะ"
"ครับ/ค่ะ"
ทั้ง4คนตอบพร้อมกัน
"เอาละรีบๆกินเถอะวันนี้การบ้านเยอะด้วยจะได้รีบไปทำก่อนที่ฉันจะถึงเวลาไปทำงาน"
"จ้า...คุณเเม่อันซึ"
โจโนะเอ่ย
"เดียวเถอะ...."

14.00 น. หน้าร้านพิซซ่า

"เอาละงั้นเเยกทางกันตรงนี้นะ....บะบายจ้า"
ยูกิบอกลาเพื่อนๆ
"จ้าบะบาย"
ทั้ง3คนเอ่ยพร้อมกันพร้อมกับเดินไปคนละทิศคนละทาง

ณ บ้านยูกิ

"กลับมาละคร้าบ~วันนี้พวกครูเข้าประชุมกัน...อ่าว...ไม่มีใครอยุ่บ้านนี้หน้า...อ่ะนั้นกระดาษไรนะ"

               
          เเม่ไปธนาคารก่อนนะส่วนคุณปู่เข้าไปบ้านเพื่อน
         คิดว่าคงจะกลับมาดึกๆระวังตัวด้วยนะ
                     
                                                            รักลูกมาก
                                                          จากเเม่

"อยุ่บ้านคนเดียวอีกเเล้ว.....อ่อ...ดูของรางวัณที่ได้มาดีกว่า"
พอยูกิพูดเสร็จก็เริ่มเปิดดูกล่อง
"ตัวต่อนี้หน้า....อ่อเอามาต่อเล่นดีกว่า"

15นาทีผ่านไป

"เห้ย......ต่อเสร็จสักที"
เเละอยู่ๆ ก็มีเเสงประหลาดประกฎออกมา
"อ่ะ....เเสงไรงิ....อายยยยยยยยยยยยยยย"
ยูกิสลบไป

30นาทีผ่านไป

"นายเป็นไรหรือเปล่า...."
เสียงของเด็กหนุ่มที่ยูกิไม่คุ้นเคยเอ่ยขึ้น
"นะนาย.....นายเป็นใคร.....ละก็มาอยู่ในบ้านฉันได้ไง"
"ฉันคือ......."

ติดตามอ่านต่อตอนหน้าบะบุย