คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1st short fiction : BLANK SPACE #1
BLANK SPACE #1
“ฮยอกแจ มึงยิ้มให้ใครวะนั่น”
คนถูกเรียกมองเยซองด้วยหางตาแล้วแว๊บหนึ่งแล้วก็หันกลับไปยิ้มให้ผู้ชายหน้าตาดีคนนั้นต่อ จากนั้นอีกไม่ถึงหนึ่งนาที คนหน้าหล่อตรงนั้นก็เดินมาที่โต๊ะพร้อมกับเพื่อนตัวสั้นอีกคนหนึ่งที่เดินตามหลังมา
บร๊ะ! เยซองแทบจะตบเข่าดังฉาด เอากับฮยอกแจมันสิวะ
“สวัสดีครับ ผมชื่อซีวอน บริหาร ปีหนึ่งครับ” รอยยิ้มพิมพ์ใจพร้อมลักยิ้ม น้องมันหล่อเว้ย
“หวัดดี พี่ฮยอกแจ ปีสาม สถาปัตย์” ยิ้มกลับน้องเขาไป พร้อมกับนิ้วมันที่สะกิดตรงพุงของเยซองเป็นสัญญาณว่า มึงจงไปหาประวัติน้องเขาให้กูด่วน
เยซองหยิบเอามือถือมากดยิกๆทันที ง่ายยิ่งกว่าง่าย เพราะคนตัวสั้นๆที่เดินตามหน้าหล่อมาอ้ะ ชื่ออีทงเฮ น้องชายข้างบ้านที่ไปเรียนไฮสคูลกับเพื่อนที่อมเริกา เพิ่งกลับจากอเมริกามาได้สองวัน แถมตอนเด็กชอบทำตัวติดกับเขาเป็นตังเม (เอาจริงเยซองก็ติดทงเฮม้ากมากเหมือนกันอะแหละ เขิ้นนนนนน)
ว่าแล้วก็ขอคุยกับเด็กมันเลยละกัน คิดถึงมาก ไม่เจอตั้งสามปี (อันนี้เว่อร์ ทงเฮกลับมาหาทุกซัมเมอร์อะความจริง) วันนี้ต้องหาโอกาสไปค้างที่บ้าน ทงเฮรรรรรรรรรรรรของพี่เยซองงิ
เงยหน้าขึ้นมาอีกทีก็ไม่เห็นไอหน้าหล่อซะแล้ว ช่างมันเถอะ
ชิ้ง! โอเคเหมือนจะช่างแม่งไม่ได้
“ไง ได้อะไรบ้างเพื่อนเยซอง”
“แปปนึง กูสืบอยู่เนี่ยเพื่อนฮยอกแจ” กูตอแหล กูขอโทษ เดี๋ยวกูจะสืบให้แปปนึ้งงงงงงงง
Yesung : ทงเฮ้ทงเฮ เพื่อนทงเฮที่ชื่อซีวอนอ้ะ
HaruDH : ทำไมอ่อ
Yesung : เขาเป็นคนยังไงอ้ะ
HaruDH : ถามไมอ้ะ ชอบอ่อ
Yesung : บ้าอ่อ ไม่ได้ชอบ เพื่อนชอบเฉยๆ
HaruDH : แล้วไป เพื่อนพี่นิสัยดีป่ะอะ ซีวอนมันเป็นคนดีนะ
Yesung : ก็นิสัยโอเคนะ เพื่อนสนิทพี่อะ
HaruDH : คนที่นั่งข้างวันนี้ ผมสีน้ำตาลชื่อฮยอกแจอะนะ
Yesung : คนนั้นแหละ
HaruDH : อ้ออออออ โอเคๆ ซีวอนก็แบบเป็นคนรวยอ้ะ ทงเฮก็ไปเรียนอมเริกากับมัน เป็นคนใจดีนะ ไปกินไหนซีวอนเลี้ยงหมด มีน้องสาวหนึ่งคนชื่อจีวอน สวยมากกกกก ซีวอนชอบกินสตาร์บัค ขับรถออดี้ มีหมาชื่อบั๊กซี่ รักมาก รักเหมือนลูก เคร่งศาสนาดีนะ เคยไปแสวงบุญที่เยรูซาเล็มด้วย นิสัยแบบนิสัยเลยก็เป็นคนซื่อๆ สุภาพบุรุษมาก ใจดีมาก เล่นกีฬาเก่งมาก เอาว่าซีวอนแบบพ่อพระมาโปรดมากอะ
Yesung : โห คนป่ะวะ
HaruDH : แต่มันเป็นคนขี้น้อยใจนะ ชอบใหเคนสนใจอ้ะ
Yesung : โอเค ขอบคุณนะ แล้ววันนี้พี่ไปกินข้าวกับคุณน้าได้ป่าว
HaruDH : แล้วคืนนี้จะค้างด้วยป่ะล่ะ
Yesung : เอาดิ เจอกันบ้านทงเฮนะ
นี่เยซองไม่ได้ขอนะ ทงเฮเสนอ เงร้ยยยยยยยยยยยยย
ปั้ก! นั่นเสียงหน้าคว่ำลงบนโต๊ะ
“เพื่อนฮยอกแจ เพื่อนตบหัวกูทำไม”
“เพื่อนเยซอง มึงลีลาอะ ทำหน้าแต๋วแตก กวนส้นตีนกูเกินไป”
“เพื่อนเหี้ยอะ ข้อมูลซีวอนอยู่ในคาคาโอะนะ กูแคปที่คุยกับเพื่อนน้องเขาส่งให้แล้ว”
ฮยอกแจมันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูแล้วอ่านทันที หนังสือเรียนมึงตั้งใจอ่านงี้ปร้ะ
“ทงเฮนี่ใคร แฟนหรา ทำไมกูไม่รู้เลย”
“เออ แฟนเด็กที่กูทะนุถนอม น้องเขาไปอเมริกามา มึงไม่เคยเจอหรอก”
มันถอนหายใจละเก็บของลงกระเป่าเตรียมตัวออกจากร้าน จิตใจมึงจะไม่บอกเพื่อนหน่อยเหรอเนี่ย คิดพลางเก็บของตัวเองลงกระเป๋าบ้าง ไปรอทงเฮที่บ้านเลยดีกว่า ซื้อของไปฝากคุณน้าด้วยน่าจะดี
ฮยอกแจมันจะคบกับน้องเขาได้นานเท่าไหร่วะ คือไม่ใช่มันเจ้าชู้ เบื่อง่ายนะ แต่ไม่มีใครทนมันได้เลย มันติสท์มากจริงๆ ตลกตรงที่มันหน้าตาดี น่ารัก คนก็เลยมาคบเยอะ นิสัยจริงออกเมื่อไหร่ หนีกันหมด รายชื่อแฟนเก่านี่ยาวกว่าหางว่าว ก็ได้แต่ภาวนาว่าคนนี้จะไปรอดอะนะ เอเมน
“หล่อมากอ้ะ”
มาถึงรถ ฮยอกแจก็หยิบมือถือขึ้นมาอ่านประวัติน้องซีวอนต่อ เมื่อกี้ยังไม่ได้อ่านมัวแต่แซวเยซองมัน แอบมาได้ตั้งนานนะมึ้งงงงง
“ขับออดี้ด้วย” อีกสักพักอี ฮยอกแจคงไม่ต้องขับรถเอง
“เลี้ยงหมา” โอ้ยยย ชีวิตเป๊ะกว่านี้มีอีกไหม เขาก็มีลูกสาวนะ ช็อคโก้บั๊กซี่ เข้ากันอ้ะ
“เพื่อนทงเฮ ทงเฮแฟนเยซอง โอเค”
ออกจากแอพพลิเคชั่นสนทนาแล้ว เข้าอินสตราแกรม ค้นฟอลโลววิ่งของเยซอง เลื่อนมาล่างๆเลยก็เจอแอคหนึ่งที่น่าจะใช่
@HARUdh_ ฮารุๆอย่างเนี้ย ขอให้ใช่เหอะ
บิงโก! น้องเขาน่าจะสนิทกับซีวอนน่าดู ถ่ายรูปด้วยกันเยอะมากกกกกกกกก ไม่ต้องเสียแรงค้นฟอลโลววิ่ง นี่ไง @siwon407 วันเกิดนี่น่าจะเป็น สี่เดือนเจ็ด เอ๊ะ หรือ เจ็ดเดือนสี่ เอาเถอะ ยุ่งยากอะ
แล้วนี่ควรทำไง รอน้องเขาทักมาหรือไงดี (ตอนน้องเขาเดินมาให้เบอร์ กับคาคาโอะไปแล้วง่ะ)
คิดไม่ออก เลยตัดสินใจขับรถกลับคอนโด ก่อนหน้านั้นก็ซื้ออาหารแช่แข็งเข้าไปกินเป็นมื้อเย็นด้วย แวะเบเกอรี่ข้างเซเว่นแล้วก็เลือกเค้กมาสักสี่ห้าชิ้นไว้กินตอนดูละครคืนนี้ กับเค้กชาเขียวให้ซีวอนชิ้นหนึ่ง ถ้าคืนนี้ไม่ทักมาก็กินเองแม่งเลย เนี่ยแหละ คืนวัดใจ!!
พอขึ้นห้องมาก็วางของ หยิบไอแพดมาเล่นสไกป์กับครอบครัวที่ไปทัวร์ยุโรปกันจะหนึ่งเดือนแล้ว เบื่อจริงพวกว่างเนี่ย หมั่นไส้มาก คุยได้สักยี่สิบนาทีก็วางสายเดินไปอาบน้ำ อุ่นข้าวกิน ทำตัวปกติ(มือถืออยู่ห่างไม่เกินหนึ่งเมตร เอาให้อยู่ในระยะสายตา) โอเค รอซีวอนทักมาหน่อยหนึ่ง
หยิบเค้กทั้งหมดที่ซื้อมา(รวมเค้กชาเขียวซีวอนด้วย) มานั่งละเลียดกินบนโต๊ะหน้าทีวี ตาเหลือบมองนาฬิกา
06:30 pm
หกโมงครึ่ง โอเค ยังเย็นอยู่
เค้กชิ้นที่สอง กำลังถูกตักกิน ละครก่อนข่าวยังไม่จบ ตามองนาฬิกาอีกรอบหนึ่ง
07:00 pm
เพิ่งผ่านไปครึ่งชั่วโมง โอเค๊
เค้กชิ้นที่สามแล้วนะ ละครจบแล้วด้วย นี่เปลี่ยนช่องมาดู หนังที่เขาแรนดอมมาฉาย เออ หนังก็สนุกดีนี่หว่า ตามองนาฬิกาที่ช่องทีวีเขาทำไว้
07:30 pm
เอาจริงดิ้ เห้ย ปล่อยให้อี ฮยอกแจรอได้ไงวะ มือเรียวหยิบมือถือขึ้นกดโทรหาเยซองทันที
[ ฮัลโหลเพื่อน ]
“มึง ทำไมน้องเขายังไม่ทักกูมาวะ”
[ ทุ่มครึ่งเองมึง นี่กูเพิ่งอาบน้ำเสร็จเนี่ย มึงรีบเหรอ ]
“แต่กูขี้เกียจรอแล้วนะ ทักเลยดีป่ะมึง” เม้มปากอย่างใช้ความคิด
[ เอางั้นอ่อวะ ก็ได้นะ แต่งี้มึงก็จีบเขาก่อนอะดิ ]
“เห้ยๆ ไม่หรอก ก็แบบทักไปว่าเป็นเพื่อนกันไหมไรงี้”
[ อ้าว มึงบอกเขางี้ เขาไม่คิดว่ามึงไม่อยากกิ๊กกั๊กกับเขาเหร้อ ]
“งั้นเลยดิ แล้วเอาไงดีวะ แบบเนียนๆอะมึง”
[ มึงลองแกล้งทักผิดดิแบบ เห้ย พรุ่งนี้สรุปเขาเรียนกันไหม ครูแคนเซิลคลาสป้ะ แล้วก็แบบ ขอโทษๆ ทักผิดๆ จากนั้นก็ยาววววววววว ]
“ฉลาดอ้ะมึง ดีๆ เดี๋ยวกูไปลองก่อนนะ โชคดีเพื่อนนนนนนนนนนนน รักมึ้งงงงง”
[ ตอแหล ติ๊ด! ] เออ กูให้มึงด่าโดยกูจะไม่ด่ากลับวันหนึ่ง
ฮยอกแจกำลังจะแกล้งกดทักผิดนะ แต่เหมือนสวรรค์เป็นใจ
ตึ้ง!
Siwonchoi : สวัสดีครับ ผมซีวอนนะ
hyukjaenim : อื้อ จำได้
Siwonchoi : พี่อาบน้ำทานข้าวแล้วใช่ไหมครับ
hyukjaenim : รู้ได้ไงอ้ะ
Siwonchoi : คือผมกะเวลารอพี่ทำธุระให้เสร็จก่อนค่อยทักครับ
hyukjaenim : โหย แม่นนะเรา
Siwonchoi : ฮ่าๆ นิดนึงครับ พี่ทำไรอยู่ครับ
hyukjaenim : ดูหนังอะ
Siwonchoi : ดูเรื่องอะไรครับ
hyukjaenim : ไม่รู้อะ แต่สนุกดีนะ ช่อง 47 อะ
Siwonchoi : ผมไม่ดูครับ เดี๋ยวบั๊กซี่ตื่น
hyukjaenim : บั๊กซี่ อะไรอ้ะ?
Siwonchoi : ลูกชายครับ พันธุ์เฟรนช์บูลด็อก
hyukjaenim : พี่ก็มีลูกสาว ชื่อช็อคโก้
หลังจากนั้นก็คุยกันอีกยาวมากๆ คุยกันแทบจะทุกเรื่องที่มันคุยได้ มองนาฬิกาอีกทีก็ห้าทุ่มละ
Siwonchoi : พรุ่งนี้พี่เรียนถึงกี่โมงครับ
hyukjaenim : บ่ายสอง จะชวนไปเที่ยวอ่อ
Siwonchoi : เปล่าครับ
เพล้ง! เสียงหน้าใครคงไม่ต้องบอกนะ
hyukjaenim : แล้วถามทำไมเนี่ย
Siwonchoi : ผมจะได้จดตารางเรียนพี่ไว้ไงครับ พอวันนี้อาทิตย์อื่นผมก็จะได้ไม่ถามพี่ทุกครั้ง
hyukjaenim : อะไรของนายวะเนี่ย พรุ่งนี้นายนั่งร้านเดิมป่าว
Siwonchoi : ป่าวครับ
hyukjaenim : อ้าวเหรอ พี่ซื้อเค้กมาเกินอะ มาเอาไปกินหน่อยดิ
Siwonchoi : งั้นเดี๋ยวผมไปนั่งรอนะครับ
hyukjaenim :เห้ย เอาจริงดิ
Siwonchoi : ครับ เจอกันนะครับ
วันรุ่งขึ้นพอเลิกเรียนเสร็จ ฮยอกแจก็เดินจากคณะสถาปัตย์มานั่งร้านกาแฟหน้าคณะเหมือนเดิม แยกกับเยซองที่วันนี้ไปเที่ยวกับทงเฮ (พอกูรู้แล้วนี่มึงเปิดเผยจังนะ) วันนี้พอเปิดประตูเข้าไปก็เจอผู้ชายหน้าตาดีนั่งอยู่กลางร้าน ที่พอเจอหน้าเขาก็ยิ้มแป้นโชว์ลักยิ้ม ถ้ามีหาง หางคงกระดิกไปแล้ว
“อะ เค้กชาเขียว” ยื่นกล่องเค้กให้รออีกคนยื่นมือมารับ
“ขอบคุณครับ รู้ได้ไงว่าผมชอบรสชาเขียว”
“หน้านายดูเหมาะกับสีเขียวอะ” ต้องเขียวแก่ๆ เขียวใบไม้ไรงี้ด้วยนะ
ซีวอนหัวเราะเบาๆ แล้วถามฮยอกแจว่าจะทานอะไรไหม
“เอาช็อกโกแลตปั่น” น้องซีวอน(ทำไมเหมือนฮยอกแจเป็นกะเทยควาย เดี๋ยวเปลี่ยน) เดินไปสั่งให้ที่เคาน์เตอร์ พอดีหูของคนที่นั่งรอก็ได้ยินเสียงจากโต๊ะอื่นในร้านพอดี
// เขาเป็นแฟนกันเหรอแกกกก //
// ซีวอนที่เพิ่งกลับจากอเมริกาอะนะ เขาไปเจอกันตอนไหนวะ //
// เห้ย ไม่ใช่หรอก พี่น้องป่าว ซีวอนเพิ่งกลับจากเมกานี่นา //
// แกคิดว่าคณะบริหารอยู่ใกล้ร้านนี้มากหรือไง ได้ข่าวว่าคนละโยชน์ นี่ก็อุตส่าห์ถ่อมาป้ะ //
// ซีวอนเดินไปสั่งอะไรให้ฮยอกแจป่ะมึง บนโต๊ะเขาก็มีกาแฟอยู่ละนี่ //
// พวกมึงลืมช๊อตยื่นกล่องกันหรือเปล่า อีห่า ฮยอกแจแม่งเร็วมาก //
คนได้ยินได้แต่นั่งขำ มันก็น่าตลกดีไม่ใช่เหรอเวลาได้ยินอะไรแบบนี้
“กลับบ้านเลยป่ะเนี่ย” ฮยอกแจถามคนที่เดินถือแก้วมาให้ พร้อมกับรับมาดูด
“นั่งคุยกับพี่ฮยอกแจอีกสักพักแล้วค่อยกลับดีกว่าครับ”
“เอางั้นเลยดิ ฮ่าๆๆๆ” เด็กในสังกัด(เรียกละดูกุ้งกิ้ง แต่ฮยอกแจดูเจ้าชู้อะ เดี๋ยวเปลี่ยนก็ได้วะ) มันซื่ออะแก น่ารัก แล้วน้องบอกนั่งคุยอีกสักหน่อยใช่ไหม นั่งคุยกันจนคอแห้งเลยละกัน เอาให้มันรู้เช่นเห็นชาติกันไปเลย
เวลาผ่านไปประมาณชั่วโมงหนึ่ง น้ำในแก้วฮยอกแจก็หมด เค้กชาเขียวที่เอามาฝากซีวอนก็เรียบร้อยเป็นสัญญาณว่าน่าจะได้เวลากลับบ้านได้แล้วซีวอนก็ถามฮยอกแจว่าพรุ่งนี้จะเลิกกี่โมง
“พรุ่งนี้เรียนเช้าอะ เลิกประมาณสามโมงเย็นมั้ง”
“สามโมงนะครับ เดี๋ยวผมมานั่งรอเจอพี่ที่ร้านนี้ได้ไหมครับ” หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดจึ้กๆ แล้วก็เงยหน้าขึ้นมาถามคนตรงข้าม
“เอาดิ ว่างก็มา พี่โอเค” ไม่ต้องทำหน้าหมาหงอย พี่ก็ให้มานะ คุณชาย(อันนี้โอเค ต่อไปเรียกชื่อนี้แหละ)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ลงฟิควัสุดท้ายของปีโน้ะ เดี๋ยวปีหน้าจะมาลงตอนจบ กิกิกิกิกิ
มีปัญหากับเว็บมากเลยอะ จัดหน้าไม่เป็น ใส่โค้ดก็ไม่ได้ โง้ยยยยยย .__________.
อยากใส่ลิ้งค์ยูทูปเพลง blank space นะ แต่ใส่ไม่เป็น เอาเถอะ
ซีวอนดูว่างเนอะ เราชอบซีวอนคนดีอะนี่พูดเลย ตะล้าคคคคคคคคคค *^*
ความคิดเห็น