รักนี้ไม่มีน้ำตาล - FFK

ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 5 ทะเล

เช้าวันรุ่งขึ้น(วันเสาร์)

“ทำไรอะแก้ว”ฟางถามเมื่อเดินเข้ามาในครัว

“ก็ข้าวเช้าไง”แก้วละสายตาจากหม้อข้างหน้าแล้วหันมาตอบ

“เฟย์กับแจมยังไม่ตื่นหรอ ทำไมบ้านมันเงียบจัง”พูดแล้วจึงนั่งลงที่โต๊ะอาหาร

“ออกไปข้างนอกแล้ว เห็นว่าจะไปเที่ยวกัน ไม่รู้ว่าไปไหน”

“แล้วทำอะไรกินเนี่ย”

“ข้าวต้มกุ้งคร้าบ มาแล้วๆ ร้อนๆเลย”แก้วยกถ้วยข้าวต้มมาให้ฟาง

“แล้วแก้วล่ะ ทำไมไม่กิน”ฟางถาม แต่มือก็ยังตักข้าวต้มเข้าปาก

“มองฟางกินก็อิ่มแล้ว”แก้วตอบพร้อมรอยยิ้มที่สดใสส่งไปให้คนข้างหน้า

เธอไม่ได้พูดอะไรได้แต่ก้มหน้าก้มตากินต่อเพื่อไม่ให้คนตรงหน้ารู้ว่าเธอเขิน

“ฟาง”แก้วเรียก เธอเงยหน้าขึ้นมาเป็นเชิงถามว่ามีอะไร

“เราไปทะเลกันมั้ย”แก้วถามแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้ฟาง

“ไปวันนี้เนี่ยนะ แล้วสองคนนั้นล่ะ”

“ไม่เป็นไรหรอก สองคนนั้นอยู่กันได้”

ฟางมีสีหน้าครุ่นคิดอยู่สักพัก ก่อนจะตกลง

แก้วไม่รอช้ารีบจูงมือฟางให้รีบเดินออกไปทันที จนเธออดที่จะสงสัยไม่ได้ว่าเขาจะรีบไปไหนกันเชียว

“แล้วเสื้อผ้าล่ะ”เอ่ยถาม เมื่อเห็นว่าอีกคนไม่มีทีท่าว่าจะสนใจอะไร นอกจากรีบเดินไปให้ถึงรถ

“ในรถแหละ แก้วเตรียมไว้ให้แล้ว”

 

บนรถ

“แก้ว ทำไมถึงชวนฟางมาทะเลล่ะ”

“ก็ไม่รู้สิ อยากมาพักผ่อนบ้าง”แก้วบอกยิ้มๆแล้วเอื้อมมือไปกุมมือของฟาง

“จับทำไม”ฟางหันมาถาม

“ก็อยากจับอะ ไม่ได้ไง”แก้วเลิกคิ้วขึ้น มือเริ่มเลื่อนจากมือลงไปที่ต้นขาและลูบไล้เบาๆ ฟางจึงตีไปที่มือแก้วทันที

“ไอ้หื่น !! เรื่องหื่นๆเนี่ยขอให้บอกเชียว”ฟางถลึงตาใส่แก้ว

“มันก็ต้องมีกันบ้างแหระน่า แก้วไม่ใช้พระอิฐพระปูนนะฟาง”

“อย่างแก้วอะเค้าไม่ได้เรียกว่าบ้าง แต่เค้าเรียกว่า หื่นตลอดดดด”

“ไม่จริงเลย แก้วออกจะสุภาพนะ”

“สุภาพไปหมดน่ะสิ”

“โห่ ถ้าแก้วไม่สุภาพนะ แก้วคงจับฟางกดไปทุกวันและ”

“ไม่จริงอะ เพราะเฟย์นอนด้วยต่างหากแก้วถึงทำไม่ได้อะ ทำไมฟางจะไม่รู้”

“รู้ทันตลอดดด”

“ฮ่าๆ งั้นฟางไม่เป็นแฟนแก้วได้หรอก”ฟางหัวเราะชอบใจ

“เชอะ เซ็งจริงๆ พวกชอบรู้ทัน”แก้วบอกอย่างงอนๆ

ฟางได้แต่มองดูพฤติกรรมของเด็กน้อยข้างๆเธออย่างขำ ที่ไม่ว่าจะทำอะไรก็จะดูเป็นเด็กไปเสียหมดเวลาอยู่กับเธอ ต่างจากที่อยู่กับคนอื่นลิบลับ มุมที่ไม่มีใครเห็นมุมที่มีแต่เธอเห็น

“มองอะไรมิทราบ”แก้วถามแต่ก็ไม่ได้หันมามองฟาง

“มองเด็ก”

“เด็กอะไร เด็กที่ไหนกัน”

“เด็กที่นั่งข้างๆฟางที่กำลังงอนแก้มป่องอยู่นี่แหระ”ฟางบอกยิ้มๆ

“แก้วไม่ใช่เด็กสักหน่อย”แก้วตอบแต่ยังงอนอยู่

“เลิกงอนได้แล่ว งอนเป็นตุ๊ดเลย”ฟางเอื้อมมือไปดึงจมูกแก้ว

“ฟางอะ จะง้อก็ง้อดีๆหน่อยดิ” แก้วบอกพร้อมกับลูบจมูกไปมา

“ก็หมั่นไส้อะ งอนอยู่นั่นแหระ”

“เชอะ จำไว้เลยนะ”

 

 

 

 

และแล้วแก้วก็ขับรถมาถึงทะเล

แก้วยกกระเป๋าแล้วเดินนำไปที่ห้องพัก ส่วนฟาง ก็เดินตัวปลิวอีกตามเคย

“แก้ว งอนจริงอะ”ฟางถามขณะที่แก้วกำลังจัดกระเป๋าเข้าตู้เสื้อผ้า

“...”แก้วนิ่งไม่ตอบ ยังคงจัดกระเป๋าต่อ สักพักเมื่อจัดกระเป๋าเสร็จจึงเดินไปนั่งที่เตียง

ฟางเดินมายืนตรงหน้าแก้วก้มหน้าลง แล้วเอื้อมมือทั้งสองข้างไปจับหน้าแก้วไว้

“จะงอนอีกนานป่ะเนี่ย”ฟางถาม

“นานมากกกกกก”แก้วลากเสียงยาว

ฟางจึงค่อยๆก้มลงไปประกบริมฝีปากแก้วทันที แก้วที่ไม่ทันตั้งตัวอึ้งกับการกระทำของฟาง แต่ก็ให้การตอบรับเป็นอย่างดี ก่อนจะเป็นฝ่ายลุกเสียเอง จากนั้นจึงพลิกตัวฟางลงไปกับที่นอนขึ้นค่อมไว้ ก่อนจะถอนริมฝีปากออกแล้วจ้องหน้าฟาง แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ก้มลงไประดมจูบไปที่ซอกคอก่อนจะทำลายเป็นเจ้าของ

“อย่าแก้ว พอแล้ว”ฟางร้องบอก

“ทำไมล่ะ”แก้วเงยหน้าขึ้นมาจ้องตากับฟาง

“มันยัง กลางวัน อยู่ เลย”ฟางหันหน้าหนีพร้อมตอบเสียงแผ่วๆ แก้วลุกออกจากตัวฟางฟางจึงลุกขึ้นนั่งตาม

“งั้นถ้าคืนนี้... ก็ได้สิ”แก้วกระซิบไปที่หูฟาง

“บ้า”ฟางบอกพร้อมกับส่งหมอนข้างๆตัวไปกระทบกับตัวของอีกฝ่ายทันที

อีกคนไม่ได้ตอบอะไร ได้แต่หัวเราะแล้วหลบหมอนในมือของคนตัวเล็กกว่าไปมา

“ไปเถอะ ไปเดินเล่นกัน”แก้วบอกแล้วกึ่งจูงกึ่งลากฟางออกมาจากห้องทันที