คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Luv , senior [4]
ขาเรียวรีบลุกพรวดทันทีเมื่อมองไปเห็นนาฬิกาหัวเตียงบ่งบอกเวลาว่าสายมากแล้วสำหรับการตื่นไปโรงเรียน
รีบก้าวขาสั้นๆของตัวเองเข้าไปในห้องน้ำอย่างรวดเร็ว แค่เวลาเพียงไม่ถึงสิบห้านาทีก็เป็นอันเสร็จธุระ จากนั้นจึงวิ่งลงมายังส่วนร่างของบ้าน รีบออกจากตัวบ้านให้เร็วที่สุด
"ฟาง ไม่กินข้าวก่อนหรอลูก" เสียงแม่ตะโกนถาม
"ไม่ค่ะแม่ วันนี้ฟางรีบ" ตะโกนบอกแม่ที่อยู่ในตัวบ้าน แล้วรีบเปิดประตูรั้วออกมาทันที
เมื่อปิดประตูรั้วเสร็จก็ต้องเจอกับอีกคนที่ยืนพิงรั้วกอดอกอยู่ เขาก้มลงมองนาฬิกาเรือนสีชมพูบนข้อมือก่อนจะหันมาพูดกับเธอ
"ตื่นสายชะมัด"เขาบ่น แต่ ณ เวลานี้เธอคงไม่มีเวลาที่จะมามันสนใจกับปากเสียๆของเขาอีกแล้ว เธอต้องรีบไปโรงเรียนให้เร็วที่สุดเพราะนี่ก็ใกล้เวลาจะเข้าเรียนเต็มที
เธอไม่ได้ต่อว่าเขาอย่างทุกที แต่รีบก้าวขากึ่งเดินกึ่งวิ่งไปข้างหน้าให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
"เฮ้ยเธอ เดี๋ยวฉันไปส่ง" เขาร้องบอก
เธอหันกลับไปมองเขาที่อยู่ในท่าเตรียมพร้อมบนจักรยาน พรางตบมือลงบนเบาะซ้อนท้ายจักรยานของเขาเป็นท่าทีเชิญชวน
"เร็วสิ! เดี๋ยวก็สายหรอก"รีบเร่งเมื่อเห็นท่าทีลังเลของเธอ
เธอเดินมาซ้อนท้ายจักรยานของเขา "จับแน่นๆนะ" บอกแล้วรีบปั่นออกตัวอย่างรวดเร็ว จนคนที่อยู่ข้างหลังร้องเสียงหลงอย่างตกใจ เธอจึงรีบเอื้อมมือไปเกาะที่เอวเขาอย่างรวดรวดเร็ว
"ไอ้บ้า ปั่นเบาๆสิ" เขาไม่ตอบแต่กลับรีบปั่นเร็วขึ้น จากมือที่เกาะจึงค่อยๆเลื่อนไปกอดเพราะความกลัว
"ก็เธอรีบไม่ใช่หรอ" มันก็จริง
"ว่าแต่ฉัน นายก็สายเหมือนกันนะ" อดที่จะแขวะไม่ได้ ตามประสาคนไม่กินเส้นกัน
"ฉันมาตั้งแต่ยัยหัวหอมน้องเธอเดินมันออกไปกับเพื่อนแล้ว"
เมื่อเขาพูดจบ รอยยิ้มเล็กๆก็ค่อยๆปรากฎขึ้นตรงมุมปาก อาจจะเป็นของเขา หรืออาจจะเป็นของเธอ...
...........................................................................................................................
"มาซะสายเลยนะแก"มีนทักเมื่อเห็นอีกคนเดินมา
"ก็ยัยเฟย์อะดิ ไม่ยอมปลุก"ฟางบอกแล้วทำหน้าเซ็งๆ ...ก็มันเซ็งจริงๆนี่นา แถมเกือบมาสายอีกต่างหาก
"นี่ๆยัยฟาง ฉันไปสืบประวัติน้องแก้วมาแล้ว"มีน
ฟางได้แต่ทำท่างงๆ 'น้องงั้นหรอ'
"น้องเค้าได้ทุนไปเรียนที่ญี่ปุ่นพึ่งจะกลับมาปีนี้เอง ไม่ถึงกับดังหรอกนะแต่น้องแกก็เด่นมากๆเลย เป็นขวัญใจรุ่นน้องเลยแหละ อยู่ปี 2A"
"ไอ้บ้านั่นมันเป็นรุ่นน้องหรอเนี่ย ไร้มารยาทที่สุด ทำกับรุ่นพี่แบบนี้ได้ไง"
"ไม่เห็นจะเป็นไรเลยนะ ฟางจะได้ดูเด็กลงไง" เอ... คำพูดของพิมก็มีเหตุผลนะ
"เห็นด้วยที่สุด ฟางชอบอคติกับน้องแก้ว คราวนี้เป็นจินนี่ สาวน้อยตาโตเอ่ยขึ้นมาบ้าง
'อะไรเนี่ย เจอกันไม่นานก็เข้าข้างไอ้บ้านั่นซะแล้ว นิสัยเสียที่สุดด. T^T '
"ไปเหอะแก เดี๋ยวไม่ทัน" แล้วสามคนนั้นก็ลุกขึ้นพร้อมกัน ทำเอาฉันงงทันที
"อ้าว นั่งเอ๋ออะไรเนี่ยแก ก็วันนี้ไม่มีเรียนไง" มีนหันมามองฉันที่ไม่ยอมลุก ก่อนจะพูดต่อ "ก็วันนี้เราต้องเขาชุมนุมไงล่ะ" มีนบอกแล้วท้าวเอว
เก็ทและฉัน วันนี้ต้องเข้าชมรม ต้องไปหอประชุมก่อนสินะ
.......................................................................................................................
ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ในหอประชุมที่ตอนนี้ดูเล็กลงไปถนัดตาเพราะบรรจุนักเรียนพันกว่าชีวิตเข้าไว้
"สวัสดีครับน้องๆทุกคน" เสียงทุ้มๆเรียกความสงบให้กับหอประชุมนี้ ทุกคนต่างหยุดคุยแล้วหันไม่มองต้นเสียงที่ยืนหน้าหล่ออยู่บนเวที
"ยินดีต้องรับสำหรับการเปิดเทอมใหม่ของ เคร์ป อินเอตร์เนชั่แเนลสคูลครับ
ผม นาย ภาณุ จิระคุณ เป็นประธานนักเรียนนะครับ" เขาหยุดเว้นวรรค เพื่อเรียกเสียงกรี๊ดจากคนในหอประชุม
"ก็เป็นธรรมเนียมของโรงเรียนเรานะครับ ที่จะต้องเข้าชมรม วันนี้ผมเลยมีคนดูแลแต่ละชมรมมาแนะนำให้รู้จักนะครับ
ชมรมกีฬาจะแบ่งออกไปตามชนิดของกีฬานะครับ อย่างเช่นบาส ก็จะมีพี่โทโมะกับพี่เคนตะ จากห้อง 3C เป็นหัวหน้าทีมครับ"
เมื่อเขาพูดจบ ชายหนุ่มทั้งสองก็ลุกขึ้นจากที่นั่งเพื่อโชว์ตัว น้องๆต่างส่งเสียงกรี๊ดให้เขา
"สำหรับสาวๆที่รู้ตัวว่าสวย เก่ง มีความสามารถ ก็เชิญเลยที่ชมรมเชียร์รีดเดอร์นะครับ สี่สาวนางฟ้าของโรงเรียนเราจะเป็นผู้ควบคุมดูแลนะครับ พิม มิน จินนี่ และฟางของผม จากห้อง 3B ครับ"เสียงกรี๊ดดังลั่นเมื่อประธานพูดจบ
'ฟางของผมงั้นหรอ'
"ชมรมดลตรีก็จะมีพิชชี่ จากห้อง 3A นะครับ น้องๆที่มาใหม่น่าจะรู้กันแล้วนะครับ งั้นเชิญทุกคนไปที่ห้องชมรมได้เลยนะครับ น้องคนที่สงสัยหรือไม่เข้าใจ เชิญติดต่อสอบถามได้เลยครับ"
ความคิดเห็น