ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่7 เข้าสู่โรงเรียน(เพิ่มให้ยาวขึ้น)
ตอนที่7 เข้าสู่โรงเรียน
จิ๊บๆ เสียงนกยามเช้าได้ปลุกชายหนุ่มจากการนอนที่ดูเหมือนจะยาวนาน ฮ๋า.. ชายหนุ่มลุกขึ้นนั่งบนเตียงแล้วบิดขี้เกียจด้วยหน้าตาง่วงนอนนํ้าลายยืด ชายหนุ่มลุกออกจากเตียงแล้วเดินตรงไปที่ห้องนํ้าเพื่อทำกิจกรรมของตน
ณ ห้องอาหารของปราศาท
"พ่อครับคือผมได้รับเลือกเข้าโรงเรียนบับเบิล จะบอกพ่อตั้งแต่เทื่อวานแล้วแต่ไม่ไหวเหนื่อยจนตัวจะแยกจากกัน"ชายหนุ่มกล่าว
"จริงหร๋อ!!! นั้นเป็นโรงเรียนที่ใหญ่และสะดวกสะบายและภารกิจยังลึกลับมากที่จะผ่านเข้าไปได้และวิธีการเลือกนักเรียนก็ยังไม่เหมือนที่ไหน ลูกสุดยอดมาก" ราชากล่าวขึ้นด้วยความภูมิใจที่ลูกตนสามารถเข้าสุดยอดโรงเรียนที่เกือบจะดีที่สุดของโรงเรียนนี้แล้ว ทั้งสองคนกินข้าวด้วยกันอย่างมีความสุขและเมื่อรับประทาน
ฟู่ม!
แสงสีเขียนเกิดขึ้นที่มุมโต๊ะอาหารฝั่งซ้ายมือเมื่อทั้ง2กินข้าวเสร็จ ชายและหญิงหนึ่งคนปรากฏขึ้นตรงหน้าของชายหนุ่ม
"อ่าวสวัสดีครับว่าที่นักเรียนคนใหม่"กรันเด่กล่าวทักทายพร้อมกับยิ้มแห้งให้ชายหนุ่ม
"สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเกวน เรสเตอร์ ยินดีที่ได้รู้จักค่า"หญิงสาวรูปร่างและน่าตาดีกล่าวทำความรู้จักชายหนุ่มพร้อมยิ้มอย่างน่ารักให้กับเขา ทำให้ชายหนุ่มเผลอหน้าแดงโดยไม่รู้ตัวและนิ่งเงียบไปชั่วครู่
"เป็นอะไรรึป่าวค่ะ"หญิงสาวถามชายหนุ่มด้วยท่าทางที่สงสัยของอาการของชายหนุ่มที่ดูผิดปกติไป
"ปะ..ปะ....เปล่าวครับ ผมชื่อเคน วินเดนลี่ ครับยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน"ชายหนุ่มทำความรู้จักหญิงสาวหน้าตาดีจนแถบจะไม่มีใครที่เห็นเธอแล้วจะไม่ตกหลุ่มรักเธอ
"อ่าวท่านราชาอยู่ด้วยหร๋อเนี้ย ขอโทดครับที่ไม่ได้ทักทายพอดีผมไม่สังเกต"กรันเด่แสดงความขอโทดแด่ราชา
"อ่า...ห่ะ..ไม่เป็นอะไรหรอกข้าไม่ถือ"ราชากล่าวรักษานํ้าใจแต่แอบเสียใจนิดๆ'อยู่ตั้งนานไม่มีใครทักT-T'
"งั้นก็ขออนุญาติทักทายเลยล่ะกันนะค่ะท่าน รีเมียส วินเดนลี่ สวัสดีค่า"หญิงสาวกล่าวทักทายราชาหลังจากที่ชายหนุ่มทัก
"เข้าเรื่องเลยนะครับ ผมเป็นประทานโรงเรียนจากบับเบิล วันนี้พวกเราจะมาขออนุญาติผู้ปกครองของว่าที่นักเรียนที่ได้รับเลือกให้เข้าโรงเรียนของเราโดยมีคุณสมบัติครบทุกประการ
นักเรียนของเราจะได้ไปศึกษาอยู่ในระดับชั้นปีที่2ของมัธยมต้น และสิ่งที่ผู้ปกครองจะได้ก็ไม่น่าจะต้องแจ้งอะไรมากมาย เพราะแหวนที่ท่านใส่อยู่เป็นของโรงเรียนเราท่านก็น่าจะรู้ใช้ไหมค่ะเพื่อลดเวลาเราจะขออนุญาติอธิบายสิ่งของที่นักเรียนจะได้รับและพกติดตัวแล้วกันนะครับ นักเรียนจะได้แหวนแห่งแฟรี่หรือเรียกสิ่งที่ว่าบับเบิลริง นักเรียนจะได้รับคู่มือวิธีการใช้อีกทีหนึ่ง"ประธานนักเรียนชายกล่าวขึ้น
"ไม่ต้องเสียค่าเทอมใช้ไหม.."ราชาพูดตัดบทแบบกวนๆ
"แหม่ท่านค่าฟรีอยู่แล้วค่าถ้ามีปัญญาเข้าไปได้-.-"หญิงสาวถึงกับเงิบในคำถามที่ราชากล่าวมา
"งั้นผมจะขออนุญาติเทเลพอร์ท ว่าที่นักเรียนเลยนะครับ"กรันเด่ขออนุญาติตามมารยาท
"เคน ใส่แหวนด้วยนะไม่งั้นละวังเข้าโรงเรียนไม่ได้นะ"กรันเด่กล่าวขึ้นแล้วมองไปที่เคนสิ้นเสียงกรันเด่ ชายหนุ่มก็พบว่าแหวนสีนํ้าเงินเงาเป็นประกายสวมอยู่ที่นิวกลางข้างขวาโดยที่ชายหนุ่มไม่รู้สึกแม้แต่นิดเดียว
ปิ๊งค์!!!!
แสงประกฎขึ้นจากแหวนพร้อมกับแบบฟรอมกรอกข้อมูลนักเรียนใหม่ ชายหนุ่มตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าถึงกับสะดุ้ง
"จิ้มแล้วพิมเลยสิเคน"กรันเด่กล่าวขึ้นเพราะเขาเห็นว่าชายหนุ่มอึนๆเลยทักขึ้น ชายหนุ่มนิ่งเงียบแล้วค่อยๆนํานิ้วชี้ ของตนไปแตะที่บรรทัดแรก ปิ๊งค์! แสงปรากฎเป็นคีย์บอร์ดมาตราฐานก็ปรากฏขึ้น
ตรงหน้าของชายหนุ่ม ไม่นานชายหนุ่มก็ลงทะเบียนเป็นนักเรียนใหม่สำเร็จ
"เคน ต่อไปเธอต้องเข้าไปที่หน้าโฮมก่อนแล้วค่อไปเลือกที่คำว่าเทเลพอร์ทมันมีอยู่อันเดียวเพราะเธอยังไม่เคยเซฟจุดที่จะเทเลพอร์ท"หญิงสาวแนะนําชายหนุ่มที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับแหวน
"คือ กะ..กะ..เกวนครับ โฮมมันกดตรงไหนหร๋อครับ"ชายหนุ่มย้อมถามหญิงสาวที่พึ่งแนะนำตนไปเมื่อครู่
"อ่อ..ขอโทดทีลืมบอกไป ข้างแหวนจะมีปุ่มกดอยู่3ปุ่มอ่ะกดปุ่มตรงกลาง กดระวังหน่อยแล้วกันปุ่มมันเล็ก สิ้นเสียงชายหนุ่มก็เอียงมือของตนให้เอียงพอที่จะเห็นปุ่มทั้ง3ปุ่มของแหวนในระดับสายตาพอดี ปิ๊ด! แสงบนแหวนดับไปสักครู่ก่อนที่จะมีเมนูรูปร่างสี่เหรื่ยมที่คำอยู่ด้วยใน บัญชีธนาคาร แชท อินเตอร์เน็ต ตั้งค่า ไฟล์ เทเลพอร์ท เกม สิ่งของ บันทึกภาพ ร้าค้าแอพ เพลง สมุด ชายหนุ่มคลิกไปที่เทเลพอร์ทพร้อมกับการแสดงผลที่เปลี่ยนไป มีแถบปรากฎหลายแถบและแถบที่หนึ่งมีเขียนว่าโรงเรียน
"ดีมากเลยจ่ะ เรียนรู้ได้เร็วดีนะราชื่อสถาณที่นั้นมีแค่โรงเรียนครั้งที่หนึ่งเธอจะโผล่ที่หน้าห้องรองผ.อ.ฝ่ายบริหารบุคคล แล้วครั้งต่อไปเธอจะไปที่ตึกบับเบิลทาวเวอร์ หรือเรียกง่ายก็คือตึกใหญ่ที่จะไปในสถาณที่ต่างๆของโรงเรียนน่จ่ะ แล้วตามมานะเราจะรอก่อน"สิ้นเสียงหญิงสาวก็นำนิ้วมาวางบนแหวนแล้วแสงก็ปรากฎหน้าแรกขึ้นมาแล้วเธอก็เลือกเมนูเทเลพอร์ทแล้วราชื่อก็ปรากฎขึ้นมามากมาย แล้วเธอก็ค่อบเลื่อนลงแล้วเลือกฝ่ายบริหารบุคคล แล้วหญิงสาวก็จับมือกรันเด่
ฟิ๊งค์!
แล้วทั้งคู่ก็หายไป ชายหนุ่มยืนงงอยู่สักพัก
"รับๆเข้าสิ เดี๋ยวพวกเขาจะรอนะ"ราชากล่าวพลางยิ้มให้กำลังใจชายหนุ่ม ชายหนุ่มจึงหันมาหาราชาแล้วจึงคลิกที่ โรงเรียน
ฟิ๊งค์!
ชายหนุ่มหายไปจากจุดที่ตนยื่นเมื่อครู่แล้วตนรู้สึกว่ารอบตัวของตนเองเป็นสีฟ้ารอตัวไปหมดจนเขาไม่สามารถเดาได้ว่าตนอยู่ที่ไหนไม่นานก็มมีแสงสีม่วงปรากฎขึ้นตรงหน้าของชายหนุ่มแสงจ้า จนชายหนุ่มต้องยกแขนเพื่อมาบังตาตนเอง
วิ๊งค์!
ชายหนุ่มค่อยลืมตาขึ้นและเห็น กรันเด่แล้วเกวน ยืนรอรับเขาอยู่ขึ้นหน้าก้วยท่าทางดีใจ แต่ชายหนุ่มก็ถึงกับตกใจและรุ้ได้ทันทีถึงที่มาของชื่อโรงเรียน เขายืนอยู่ในฟองสบู่สี่เหรี่ยมขนาดใหญ่ มีโต๊ะอยู่ตรงกลางของฟองสบู่และมีชายวัยกลางคนยืนอยู่หน้าโต๊ะ ของตน
"สวัสดีคุณ เคน วินเดนลี่ ที่นี้คือห้องของฝ่ายบริหารบุคคลของบับเบิล ตอนนี้ผมได้เปลี่ยนโหมดฟองสบู่เป็นโหมดส่วนตัวหรือก็คือคุณไม่สามารถเห็นข้างนอกได้แล้วคนอื่นๆก็ไม่สามารถเห็นได้เช่นเดียวกัน"ชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าของชายหนุ่มกล่าวขึ้นด้วยนํ้าเสียงเป็นกันเองจนทำให้ชายหนุ่มหายรู้สึกเหมือนคุยกับพ่อของตนเองอยู่
"อ่อครับ แล้วผมต้องทำอะไรมั่งหร๋อครับ"ชายหนุ่มถาม
"เธอก็ต้องยืนนิ่งตรงนี้สัก15นาทีจ่ะเพราะว่าห้องนี้กำลังสแกนนักเรียนใหม่อยู่เพื่อไปทำประวัติของเธออยู่จ่ะ ทนเมื่อยสักแปปนึงล่ะกันนะจ๊ะเคน"หญิงสาวกล่าวเพื่อนให้ชายหนุ่มรู้สถานการณ์ของตนเองในตอนนี้
"และตารางเรียนของคุณกำลังจะถูกดาวน์โหลดกและก็ค่าขนมลงแหวนของคุณระหว่างนี้ก็อย่าเดินนะครับ"รองผู้อำนวยการฝ่ายบริหารบุคคลแจงชายหนุ่ม
ชายหนุ่มยืนนิ่งผ่านไป15นาทีไวเหมือนนิยาย
'บันทึกข้อมูลสำเร็จขยับตัวได้ค่ะ"เสียงระบบแจ้ง ชายหนุ่มจึงขยับแขนขาเพื่อให้หายเมื่อย
"คุณช่วยเปิดตารางเรียนและสถาณที่เทเลพอร์ท บัญชีธนาคารด้วยนะครับว่าเงินเข้ารึเปล่าว"รองผ.อ.ต้องการตรวจสอบความเรียบร้อยของระบบสิ้นเสียงชายหนุ่มก็นำนิ้วมาวางบนแหวนและแสงก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งและชายหนุ่มก็เรียกราชื่อเทเลพอร์ทขึ้นมา บับเบิลทาวเวอร์ ห้องบริหารบุคคล ห้องผู้อำนวยการ หอพัก ห้องเกม ห้องอาหาร ร้านสะดวกซื้อ สถานนีรถไฟฟ้า เพิ่มสถานที่+
"ก็มีเท่านี้แหละครับตามที่เห็นงั้นต่อไปเลยนะครับ"ชายหนุ่มกล่าว ชายหนุ่มกดปุ่มตรงกลางที่อยู่ข้างแหวนและแสงก็ดับไปแล้วปรากฎขึ้นที่หน้าแรก ชายหนุ่มคลิกสไลค์ลงและมีเมนูหนึ่งที่มีกรอบสีแหลืองล้อมรอบตรงขอบขึ้นคำว่าNew เมนูชื่อตารางเรียนและกำหนดการณ์ ชายหนุ่มเลือกไปที่ตารางเรียน แล้วแสงก็ปรากฏเป็นตารางเรียนขึ้นมาแทนหน้าโฮม
"เยี่ยมเลยไม่มีปัญหาอะไรเกี่ยวกับตารางสอนต่อไปได้ "รองกล่าว "ครับ"ชายหนุ่มขานรับ
ชายหนุ่มกลับไปที่หน้าโฮมอีกครั้งและไปเลือกไปที่บัญชีธนาคาร พร้อมกับขึ้นเป็นสีม่วงและมีแถบแสดงวันที่อยู่ด้านซ้าย ส่วนขวาก็มีรารับราจ่าย และด้านร่างมีสามแถบด้านบนสุดแสดงเงินทั้งหมด
แถบตรงกลางแสดงจำนวนเงินที่ใช้ไปแถบล่างสุดแสดงเงินที่เหลือ เงินทั้งหมดที่มีตอนนี้คือ1000วารีส0บอร์น0จิม หมายเหตุรายรับต่อเดือน1000วารีส
"ตามนี้ล่ะครับปกติดีไหมครับ"ชายหนุ่มซักรองผู้อำนวยการ
"เรียบร้อยดีครับขอให้โชคดีและสนุกกับการเรียนนะครับส่วนอย่างอื่นกรรมการนักเรียนจะแจ้งให้คุณทราบเองนะครับ"รองกล่าวเพราะกลัวว่าชายหนุ่มจะถามอะไรมากความ
'ระบบกำลังจะเทเลพอร์ทพวกคุณทั้ง3คนไปที่หน้าหอพักค่ะ'ระบบแจ้งให้เตรียมตัวเข้าสู่การเทเลพอร์ท '3 2 1....'ระบบทำการนับถอยหลัง
ฟู้ม!
แสงสีฟ้าเกิดขึ้นรอบตัวชายหนุ่มและชายหนุ่มรู้สึกว่าตนรอยอยู่ในอวกาศไม่นาน ชายหนุ่มก็ปรากฏขึ้นที่หน้าหอพักที่ดูไม่เหมือนหอพักแต่มันกลับเป็นฟองสบู่ที่มีเชือกยึดไว้แต่เมื่อชายหนุ่มมองเข้าไปข้างในก็พบว่ามันหรูพอพอกับโรงเเรงห้าดาวเลยทีเดียว
"ป่ะอย่าช้าเลยพอดีฉันอยากรู้ว่านายจะได้อยู่ห้องไหน แน่นอนว่ารูปแบบห้องมาจากคะแนนสอบของเธอเอง"หญิงสาวแสนน่ารักทักแล้วจับไหล่ของชายหนุ่ม จนชายหนุ่มเขินจนหน้าแดงจนหัวใจเต้นแถบไม่เป็นจังหวะ
"เธอก็ไปแกล้งเขานะเกวน เธอเนี้ยชอบใช้เวทย์ที่บ้าๆบอบอมาแล้วคนอยู่เรื่อยเลยนะเกวน"กรันเด่ขัดหญิงสาวที่กำลังสนุกกับการแกล้งนักเรียนใหม่
ปิ๊ด! "นี้เบอร์ฉันนะว่างๆก็โทรมานะจ๊ะ"หญิงสาวกล่าว พร้อมกับส่งเบอร์ไปที่แชทของชายหนุ่ม
"ครับ...ผมจะโทรไปนะ"ชายหนุ่มกล่าวพลางหน้าแดงจากที่เขาไม่เคยใกล้ผู้หญิงขนาดนี้
หญิงสาวโอบชายหนุ่มพร้อมหัวเราะคุคิ
"เกวน! เห็นไหมเคน หน้าแดงจนต้มนํ้าได้เลยนะเนี้ย"กรันเด่แซวเคนและในใจก็แอบหัวเราะอย่างสะใจ
"นิเวนลองไปติดต่อห้องให้เคนหน่อยสิเดี๋ยวฉันจะคุยกับเคนนิดหน่อย"กรันเด่กล่าว
"หืม... ก็ได้ ก็ได้ "เกวนค่อยปล่อยชายหนุ่มออกและเดินไปที่เคาน์เตอร์เพื่อติดต่อเรื่องห้องพักเมื่อหญิงสาวเดินห่างออกไปสักหน่อย กรันเด่ก็เดินเข้ามาใกล้เคน
"นายนี้ก็เนื้อหอมเหมือนกันนะเนี้ย ท่าทางเกวนจะถูกใจนายสะแล้วปกติเธอไม่ค่อยเข้าใกล้ผู้ชายโดยไม่จำเป็นสักเท่าไหร่แต่นายเนี้ยโชคดีจังเลยน้าาา เธอยังไม่เคยโดนตัวฉันเลยแม้แต่ปลายเล็บ"กรันเด่กล่าวเบาๆกับชายหนุ่มกลัวว่าคนอื่นจะได้ยิน
"เอ่อ...เออ..จริงหร๋อเนี้ยไม่อยากจะเชื่อ"ชายหนุ่นแปลกใจที่ผู้หญิงที่สวยเกือบจะที่สุดในโรงเรียนบับเบิลรู้สึกสนใจเขา
"นี้...ทุกคนนนได้ห้องพักแล้ว"หญิงสาวตะโกนเพราะชายหนุ่มได้นอนห้อง...
-------------------------------------------------------------------------------------------------
พอดีมีคนบอกว่าให้ทำตอนนึงให้ยาวกว่าเดิมสักหน่อยผมก็เลยต้องทำเพิ่มตามคำแนะนำของเพื่อนผมก็ขอบคุณที่ติดตามนะฮัฟ ฝากคอมเม้นด้วยนะครับ
เพิ่มเติม:1วารีส=100บอร์น
1วารีส=10000จิม
1บอร์น=100จิม
จิ๊บๆ เสียงนกยามเช้าได้ปลุกชายหนุ่มจากการนอนที่ดูเหมือนจะยาวนาน ฮ๋า.. ชายหนุ่มลุกขึ้นนั่งบนเตียงแล้วบิดขี้เกียจด้วยหน้าตาง่วงนอนนํ้าลายยืด ชายหนุ่มลุกออกจากเตียงแล้วเดินตรงไปที่ห้องนํ้าเพื่อทำกิจกรรมของตน
ณ ห้องอาหารของปราศาท
"พ่อครับคือผมได้รับเลือกเข้าโรงเรียนบับเบิล จะบอกพ่อตั้งแต่เทื่อวานแล้วแต่ไม่ไหวเหนื่อยจนตัวจะแยกจากกัน"ชายหนุ่มกล่าว
"จริงหร๋อ!!! นั้นเป็นโรงเรียนที่ใหญ่และสะดวกสะบายและภารกิจยังลึกลับมากที่จะผ่านเข้าไปได้และวิธีการเลือกนักเรียนก็ยังไม่เหมือนที่ไหน ลูกสุดยอดมาก" ราชากล่าวขึ้นด้วยความภูมิใจที่ลูกตนสามารถเข้าสุดยอดโรงเรียนที่เกือบจะดีที่สุดของโรงเรียนนี้แล้ว ทั้งสองคนกินข้าวด้วยกันอย่างมีความสุขและเมื่อรับประทาน
ฟู่ม!
แสงสีเขียนเกิดขึ้นที่มุมโต๊ะอาหารฝั่งซ้ายมือเมื่อทั้ง2กินข้าวเสร็จ ชายและหญิงหนึ่งคนปรากฏขึ้นตรงหน้าของชายหนุ่ม
"อ่าวสวัสดีครับว่าที่นักเรียนคนใหม่"กรันเด่กล่าวทักทายพร้อมกับยิ้มแห้งให้ชายหนุ่ม
"สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเกวน เรสเตอร์ ยินดีที่ได้รู้จักค่า"หญิงสาวรูปร่างและน่าตาดีกล่าวทำความรู้จักชายหนุ่มพร้อมยิ้มอย่างน่ารักให้กับเขา ทำให้ชายหนุ่มเผลอหน้าแดงโดยไม่รู้ตัวและนิ่งเงียบไปชั่วครู่
"เป็นอะไรรึป่าวค่ะ"หญิงสาวถามชายหนุ่มด้วยท่าทางที่สงสัยของอาการของชายหนุ่มที่ดูผิดปกติไป
"ปะ..ปะ....เปล่าวครับ ผมชื่อเคน วินเดนลี่ ครับยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน"ชายหนุ่มทำความรู้จักหญิงสาวหน้าตาดีจนแถบจะไม่มีใครที่เห็นเธอแล้วจะไม่ตกหลุ่มรักเธอ
"อ่าวท่านราชาอยู่ด้วยหร๋อเนี้ย ขอโทดครับที่ไม่ได้ทักทายพอดีผมไม่สังเกต"กรันเด่แสดงความขอโทดแด่ราชา
"อ่า...ห่ะ..ไม่เป็นอะไรหรอกข้าไม่ถือ"ราชากล่าวรักษานํ้าใจแต่แอบเสียใจนิดๆ'อยู่ตั้งนานไม่มีใครทักT-T'
"งั้นก็ขออนุญาติทักทายเลยล่ะกันนะค่ะท่าน รีเมียส วินเดนลี่ สวัสดีค่า"หญิงสาวกล่าวทักทายราชาหลังจากที่ชายหนุ่มทัก
"เข้าเรื่องเลยนะครับ ผมเป็นประทานโรงเรียนจากบับเบิล วันนี้พวกเราจะมาขออนุญาติผู้ปกครองของว่าที่นักเรียนที่ได้รับเลือกให้เข้าโรงเรียนของเราโดยมีคุณสมบัติครบทุกประการ
นักเรียนของเราจะได้ไปศึกษาอยู่ในระดับชั้นปีที่2ของมัธยมต้น และสิ่งที่ผู้ปกครองจะได้ก็ไม่น่าจะต้องแจ้งอะไรมากมาย เพราะแหวนที่ท่านใส่อยู่เป็นของโรงเรียนเราท่านก็น่าจะรู้ใช้ไหมค่ะเพื่อลดเวลาเราจะขออนุญาติอธิบายสิ่งของที่นักเรียนจะได้รับและพกติดตัวแล้วกันนะครับ นักเรียนจะได้แหวนแห่งแฟรี่หรือเรียกสิ่งที่ว่าบับเบิลริง นักเรียนจะได้รับคู่มือวิธีการใช้อีกทีหนึ่ง"ประธานนักเรียนชายกล่าวขึ้น
"ไม่ต้องเสียค่าเทอมใช้ไหม.."ราชาพูดตัดบทแบบกวนๆ
"แหม่ท่านค่าฟรีอยู่แล้วค่าถ้ามีปัญญาเข้าไปได้-.-"หญิงสาวถึงกับเงิบในคำถามที่ราชากล่าวมา
"งั้นผมจะขออนุญาติเทเลพอร์ท ว่าที่นักเรียนเลยนะครับ"กรันเด่ขออนุญาติตามมารยาท
"เคน ใส่แหวนด้วยนะไม่งั้นละวังเข้าโรงเรียนไม่ได้นะ"กรันเด่กล่าวขึ้นแล้วมองไปที่เคนสิ้นเสียงกรันเด่ ชายหนุ่มก็พบว่าแหวนสีนํ้าเงินเงาเป็นประกายสวมอยู่ที่นิวกลางข้างขวาโดยที่ชายหนุ่มไม่รู้สึกแม้แต่นิดเดียว
ปิ๊งค์!!!!
แสงประกฎขึ้นจากแหวนพร้อมกับแบบฟรอมกรอกข้อมูลนักเรียนใหม่ ชายหนุ่มตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าถึงกับสะดุ้ง
"จิ้มแล้วพิมเลยสิเคน"กรันเด่กล่าวขึ้นเพราะเขาเห็นว่าชายหนุ่มอึนๆเลยทักขึ้น ชายหนุ่มนิ่งเงียบแล้วค่อยๆนํานิ้วชี้ ของตนไปแตะที่บรรทัดแรก ปิ๊งค์! แสงปรากฎเป็นคีย์บอร์ดมาตราฐานก็ปรากฏขึ้น
ตรงหน้าของชายหนุ่ม ไม่นานชายหนุ่มก็ลงทะเบียนเป็นนักเรียนใหม่สำเร็จ
"เคน ต่อไปเธอต้องเข้าไปที่หน้าโฮมก่อนแล้วค่อไปเลือกที่คำว่าเทเลพอร์ทมันมีอยู่อันเดียวเพราะเธอยังไม่เคยเซฟจุดที่จะเทเลพอร์ท"หญิงสาวแนะนําชายหนุ่มที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับแหวน
"คือ กะ..กะ..เกวนครับ โฮมมันกดตรงไหนหร๋อครับ"ชายหนุ่มย้อมถามหญิงสาวที่พึ่งแนะนำตนไปเมื่อครู่
"อ่อ..ขอโทดทีลืมบอกไป ข้างแหวนจะมีปุ่มกดอยู่3ปุ่มอ่ะกดปุ่มตรงกลาง กดระวังหน่อยแล้วกันปุ่มมันเล็ก สิ้นเสียงชายหนุ่มก็เอียงมือของตนให้เอียงพอที่จะเห็นปุ่มทั้ง3ปุ่มของแหวนในระดับสายตาพอดี ปิ๊ด! แสงบนแหวนดับไปสักครู่ก่อนที่จะมีเมนูรูปร่างสี่เหรื่ยมที่คำอยู่ด้วยใน บัญชีธนาคาร แชท อินเตอร์เน็ต ตั้งค่า ไฟล์ เทเลพอร์ท เกม สิ่งของ บันทึกภาพ ร้าค้าแอพ เพลง สมุด ชายหนุ่มคลิกไปที่เทเลพอร์ทพร้อมกับการแสดงผลที่เปลี่ยนไป มีแถบปรากฎหลายแถบและแถบที่หนึ่งมีเขียนว่าโรงเรียน
"ดีมากเลยจ่ะ เรียนรู้ได้เร็วดีนะราชื่อสถาณที่นั้นมีแค่โรงเรียนครั้งที่หนึ่งเธอจะโผล่ที่หน้าห้องรองผ.อ.ฝ่ายบริหารบุคคล แล้วครั้งต่อไปเธอจะไปที่ตึกบับเบิลทาวเวอร์ หรือเรียกง่ายก็คือตึกใหญ่ที่จะไปในสถาณที่ต่างๆของโรงเรียนน่จ่ะ แล้วตามมานะเราจะรอก่อน"สิ้นเสียงหญิงสาวก็นำนิ้วมาวางบนแหวนแล้วแสงก็ปรากฎหน้าแรกขึ้นมาแล้วเธอก็เลือกเมนูเทเลพอร์ทแล้วราชื่อก็ปรากฎขึ้นมามากมาย แล้วเธอก็ค่อบเลื่อนลงแล้วเลือกฝ่ายบริหารบุคคล แล้วหญิงสาวก็จับมือกรันเด่
ฟิ๊งค์!
แล้วทั้งคู่ก็หายไป ชายหนุ่มยืนงงอยู่สักพัก
"รับๆเข้าสิ เดี๋ยวพวกเขาจะรอนะ"ราชากล่าวพลางยิ้มให้กำลังใจชายหนุ่ม ชายหนุ่มจึงหันมาหาราชาแล้วจึงคลิกที่ โรงเรียน
ฟิ๊งค์!
ชายหนุ่มหายไปจากจุดที่ตนยื่นเมื่อครู่แล้วตนรู้สึกว่ารอบตัวของตนเองเป็นสีฟ้ารอตัวไปหมดจนเขาไม่สามารถเดาได้ว่าตนอยู่ที่ไหนไม่นานก็มมีแสงสีม่วงปรากฎขึ้นตรงหน้าของชายหนุ่มแสงจ้า จนชายหนุ่มต้องยกแขนเพื่อมาบังตาตนเอง
วิ๊งค์!
ชายหนุ่มค่อยลืมตาขึ้นและเห็น กรันเด่แล้วเกวน ยืนรอรับเขาอยู่ขึ้นหน้าก้วยท่าทางดีใจ แต่ชายหนุ่มก็ถึงกับตกใจและรุ้ได้ทันทีถึงที่มาของชื่อโรงเรียน เขายืนอยู่ในฟองสบู่สี่เหรี่ยมขนาดใหญ่ มีโต๊ะอยู่ตรงกลางของฟองสบู่และมีชายวัยกลางคนยืนอยู่หน้าโต๊ะ ของตน
"สวัสดีคุณ เคน วินเดนลี่ ที่นี้คือห้องของฝ่ายบริหารบุคคลของบับเบิล ตอนนี้ผมได้เปลี่ยนโหมดฟองสบู่เป็นโหมดส่วนตัวหรือก็คือคุณไม่สามารถเห็นข้างนอกได้แล้วคนอื่นๆก็ไม่สามารถเห็นได้เช่นเดียวกัน"ชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าของชายหนุ่มกล่าวขึ้นด้วยนํ้าเสียงเป็นกันเองจนทำให้ชายหนุ่มหายรู้สึกเหมือนคุยกับพ่อของตนเองอยู่
"อ่อครับ แล้วผมต้องทำอะไรมั่งหร๋อครับ"ชายหนุ่มถาม
"เธอก็ต้องยืนนิ่งตรงนี้สัก15นาทีจ่ะเพราะว่าห้องนี้กำลังสแกนนักเรียนใหม่อยู่เพื่อไปทำประวัติของเธออยู่จ่ะ ทนเมื่อยสักแปปนึงล่ะกันนะจ๊ะเคน"หญิงสาวกล่าวเพื่อนให้ชายหนุ่มรู้สถานการณ์ของตนเองในตอนนี้
"และตารางเรียนของคุณกำลังจะถูกดาวน์โหลดกและก็ค่าขนมลงแหวนของคุณระหว่างนี้ก็อย่าเดินนะครับ"รองผู้อำนวยการฝ่ายบริหารบุคคลแจงชายหนุ่ม
ชายหนุ่มยืนนิ่งผ่านไป15นาทีไวเหมือนนิยาย
'บันทึกข้อมูลสำเร็จขยับตัวได้ค่ะ"เสียงระบบแจ้ง ชายหนุ่มจึงขยับแขนขาเพื่อให้หายเมื่อย
"คุณช่วยเปิดตารางเรียนและสถาณที่เทเลพอร์ท บัญชีธนาคารด้วยนะครับว่าเงินเข้ารึเปล่าว"รองผ.อ.ต้องการตรวจสอบความเรียบร้อยของระบบสิ้นเสียงชายหนุ่มก็นำนิ้วมาวางบนแหวนและแสงก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งและชายหนุ่มก็เรียกราชื่อเทเลพอร์ทขึ้นมา บับเบิลทาวเวอร์ ห้องบริหารบุคคล ห้องผู้อำนวยการ หอพัก ห้องเกม ห้องอาหาร ร้านสะดวกซื้อ สถานนีรถไฟฟ้า เพิ่มสถานที่+
"ก็มีเท่านี้แหละครับตามที่เห็นงั้นต่อไปเลยนะครับ"ชายหนุ่มกล่าว ชายหนุ่มกดปุ่มตรงกลางที่อยู่ข้างแหวนและแสงก็ดับไปแล้วปรากฎขึ้นที่หน้าแรก ชายหนุ่มคลิกสไลค์ลงและมีเมนูหนึ่งที่มีกรอบสีแหลืองล้อมรอบตรงขอบขึ้นคำว่าNew เมนูชื่อตารางเรียนและกำหนดการณ์ ชายหนุ่มเลือกไปที่ตารางเรียน แล้วแสงก็ปรากฏเป็นตารางเรียนขึ้นมาแทนหน้าโฮม
"เยี่ยมเลยไม่มีปัญหาอะไรเกี่ยวกับตารางสอนต่อไปได้ "รองกล่าว "ครับ"ชายหนุ่มขานรับ
ชายหนุ่มกลับไปที่หน้าโฮมอีกครั้งและไปเลือกไปที่บัญชีธนาคาร พร้อมกับขึ้นเป็นสีม่วงและมีแถบแสดงวันที่อยู่ด้านซ้าย ส่วนขวาก็มีรารับราจ่าย และด้านร่างมีสามแถบด้านบนสุดแสดงเงินทั้งหมด
แถบตรงกลางแสดงจำนวนเงินที่ใช้ไปแถบล่างสุดแสดงเงินที่เหลือ เงินทั้งหมดที่มีตอนนี้คือ1000วารีส0บอร์น0จิม หมายเหตุรายรับต่อเดือน1000วารีส
"ตามนี้ล่ะครับปกติดีไหมครับ"ชายหนุ่มซักรองผู้อำนวยการ
"เรียบร้อยดีครับขอให้โชคดีและสนุกกับการเรียนนะครับส่วนอย่างอื่นกรรมการนักเรียนจะแจ้งให้คุณทราบเองนะครับ"รองกล่าวเพราะกลัวว่าชายหนุ่มจะถามอะไรมากความ
'ระบบกำลังจะเทเลพอร์ทพวกคุณทั้ง3คนไปที่หน้าหอพักค่ะ'ระบบแจ้งให้เตรียมตัวเข้าสู่การเทเลพอร์ท '3 2 1....'ระบบทำการนับถอยหลัง
ฟู้ม!
แสงสีฟ้าเกิดขึ้นรอบตัวชายหนุ่มและชายหนุ่มรู้สึกว่าตนรอยอยู่ในอวกาศไม่นาน ชายหนุ่มก็ปรากฏขึ้นที่หน้าหอพักที่ดูไม่เหมือนหอพักแต่มันกลับเป็นฟองสบู่ที่มีเชือกยึดไว้แต่เมื่อชายหนุ่มมองเข้าไปข้างในก็พบว่ามันหรูพอพอกับโรงเเรงห้าดาวเลยทีเดียว
"ป่ะอย่าช้าเลยพอดีฉันอยากรู้ว่านายจะได้อยู่ห้องไหน แน่นอนว่ารูปแบบห้องมาจากคะแนนสอบของเธอเอง"หญิงสาวแสนน่ารักทักแล้วจับไหล่ของชายหนุ่ม จนชายหนุ่มเขินจนหน้าแดงจนหัวใจเต้นแถบไม่เป็นจังหวะ
"เธอก็ไปแกล้งเขานะเกวน เธอเนี้ยชอบใช้เวทย์ที่บ้าๆบอบอมาแล้วคนอยู่เรื่อยเลยนะเกวน"กรันเด่ขัดหญิงสาวที่กำลังสนุกกับการแกล้งนักเรียนใหม่
ปิ๊ด! "นี้เบอร์ฉันนะว่างๆก็โทรมานะจ๊ะ"หญิงสาวกล่าว พร้อมกับส่งเบอร์ไปที่แชทของชายหนุ่ม
"ครับ...ผมจะโทรไปนะ"ชายหนุ่มกล่าวพลางหน้าแดงจากที่เขาไม่เคยใกล้ผู้หญิงขนาดนี้
หญิงสาวโอบชายหนุ่มพร้อมหัวเราะคุคิ
"เกวน! เห็นไหมเคน หน้าแดงจนต้มนํ้าได้เลยนะเนี้ย"กรันเด่แซวเคนและในใจก็แอบหัวเราะอย่างสะใจ
"นิเวนลองไปติดต่อห้องให้เคนหน่อยสิเดี๋ยวฉันจะคุยกับเคนนิดหน่อย"กรันเด่กล่าว
"หืม... ก็ได้ ก็ได้ "เกวนค่อยปล่อยชายหนุ่มออกและเดินไปที่เคาน์เตอร์เพื่อติดต่อเรื่องห้องพักเมื่อหญิงสาวเดินห่างออกไปสักหน่อย กรันเด่ก็เดินเข้ามาใกล้เคน
"นายนี้ก็เนื้อหอมเหมือนกันนะเนี้ย ท่าทางเกวนจะถูกใจนายสะแล้วปกติเธอไม่ค่อยเข้าใกล้ผู้ชายโดยไม่จำเป็นสักเท่าไหร่แต่นายเนี้ยโชคดีจังเลยน้าาา เธอยังไม่เคยโดนตัวฉันเลยแม้แต่ปลายเล็บ"กรันเด่กล่าวเบาๆกับชายหนุ่มกลัวว่าคนอื่นจะได้ยิน
"เอ่อ...เออ..จริงหร๋อเนี้ยไม่อยากจะเชื่อ"ชายหนุ่นแปลกใจที่ผู้หญิงที่สวยเกือบจะที่สุดในโรงเรียนบับเบิลรู้สึกสนใจเขา
"นี้...ทุกคนนนได้ห้องพักแล้ว"หญิงสาวตะโกนเพราะชายหนุ่มได้นอนห้อง...
-------------------------------------------------------------------------------------------------
พอดีมีคนบอกว่าให้ทำตอนนึงให้ยาวกว่าเดิมสักหน่อยผมก็เลยต้องทำเพิ่มตามคำแนะนำของเพื่อนผมก็ขอบคุณที่ติดตามนะฮัฟ ฝากคอมเม้นด้วยนะครับ
เพิ่มเติม:1วารีส=100บอร์น
1วารีส=10000จิม
1บอร์น=100จิม
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น