ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่6 บททดสอบเข้าโรงเรียน
ตอนที่6 บททดสอบเข้าโรงเรียน
ชายหนุ่มเวียงดาบที่ตนแถบจะยกไม่ไหว ฟึ๊บ! ชายหนุ่มถึงกับหลับตา แต่กรันเด่กับสามารถรับดาบของเขาได้ด้วยมือเปล่าวเพียงข้างเดียว ชายหนุ่มผู้รับดาบกลับยิ้มแห้งๆให้
"ยังใช้ไม่ได้นะ Reverse"กรันเด่กักพลังเอาไว้เพียงหนึ่งในสาม จากนั้นในมือที่รับดาบของชาย
หนุ่มเอาไว้ก็เปิดมีลมหนุ่มขนาดเล็กเกิดขึ้นทำให้ ชายหนุ่มกระเด็นกลับไปอย่างแรงไปกระแทกกับป้ายเมือง ชายหนุ่มนิ่งไปชั่วครู่
ฟู่ม!!! ชายหนุ่มพุ่งมาด้วยพลังที่ล้นออก มาจากข้างในตรงมายังชายที่อยู่ตรงหน้าตน
'ย่าาาา ไปเลยยนี้ล่ะสิ่งที่สัมผัสได้' พลังที่ล้นออกมา จนเห็นเป็นแสงสีเขียนที่ออกมาตากร่างกายของชายหนุ่ม "นั้นมัน"
ชิ้ง!
หน้าของชายหนุ่มที่ยื่นงงแต่ก็หลบได้อย่างฉิวเฉียด จ๊อก.. เลือดไหลออกมาจากแก้มด้านขวาของชายหนุ่ม ตุบ! ชายหนุ่มล้มตัวลงนั่งพร้อมกับวางดาบในมือลงบนพื้น
"เอาล่ะ พอแค่นี้ได้แล้วล่ะเจ้าผ่านภารกิจสันชาตยานขั้นแรกสำเร็จแล้ว และในการที่ผ่านภารกิจนี้เจ้าจะสามารถเข้าโรงเรียนฝึกหัดชื่อดังแห่งทวีปนี้คือ Bubble Fairy School ถึงชื่อมันจะดูไม่ค่อยน่าชื่นชมนะ แต่โรงเรียนนี้มันสุดๆไปเลยหล่ะใหญ่สุดๆ ด้วยเนื้อที่กว่า1000ไร่ มีทุกอย่างในนั้น ก่อนตอนนี้เจ้าต้องผ่านภารกิจทั้งหมดที่รับมาก่อน ไปซ่อมป้ายซะ"กรันเด่กล่าวสิ้นเสียงชายหนุ่มจึงเดินตรงไปที่ร้านแล้วหยิบของที่จำเป็นต้องใช้
ณ ปราศาท
"นี้เคน อยู่ไหน"ราชาถามลอยๆ
"คุณหนูบอกไว้ว่าจะกลับดึกค่ะหรืออาจจะไม่กลับค่ะ คงน่าจะหาประสบการณ์ข้างนอกค่ะท่าน"สาวใช้ดวงตาสีนํ้าเงินผิวเนียน
"อ้อ ok ครับงั้นเดี๋ยวผมจะทำงานเอกสารอยู่ข้างบนนะครับอย่าทำอะไรกันเสียงดังนะครับ"
ราชากล่าวด้วยนํ้าเสียงเป็นมิตร
ณ ป้ายเมือง
ไม่นานชายหนุ่มก็สามารถกาวัสดุที่ต้องใช้ในการซ่อมป้ายเมือง ชายหนุ่มจึงลงมือซ่อมทันที กรันเด่ ยืนดูชายหนุ่มใช้ค้อนตอกตะปู ป๊อก!..ป๊อก!.. และจึงนําไม้มาซ่อม
เวลาเริ่มใกล้คํ่าฟ้ากลายเป็นสีส้ม
"เสร็จสักที"ชายหนุ่มกล่าวพลางยกแขนขวาเช็ดเหงื่อ ที่กำลังไหลออกมาจำนวนมาก
"โอเค ทีนี้เจ้าก็ผ่านภารกิจที่ทำมาแล้วน่าจะมีแค่ภาระกิจจากที่เราสืบมาของตามที่ข้าสัญญาไว้...ว่าแต่เจ้าได้รับเลือกให้เข้าโรงเรียนไหม....ว่าไง"กรันเด่ถาม
"แน่นอนข้าอยากหาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้พอดีเลย"ชายหนุ่มตอบรับคําเชิญ
"งั้นวันนี้กลับบ้านไปก่อนเดี๋ยวข้าจะไปรับเจ้าพรุ่งนี้พร้อมกับเพื่อนของข้าอีกคนหนึ่ง"กรันเด่อธิบายแด่ชายหนุ่ม ชายหนุ่มพยักหน้าตอบ
"ตามนี้นะฉันไปก่อนนะ เจอกันพรุ่งนี้อย่าลืมฉันนะเรียกฉันกรันเด่สั้นๆก็ได้ ไปล่ะ"ชายหนุ่มกล่าวพร้อมโบกมืออำลา ฟุ้บ! ขวัญสีเขียวเกิดขึ้นจากตรงที่กรันเด่ยืนก่อนหน้านี้ เมื่อขวัญสลาย
หายไป ก็ไม่พบตัวของกรันเด่แล้ว 'มืดซะแล้วสิกลับบ้านอย่าที่หมอนั้นพูดดีกว่า'ชายหนุ่มพึกพัมกับตัวเอง เเล้วจึงเดินหันหลังเดินจากไปจากตรงนั้น
ณ หน้าปราศาท
"เห่!! เปิดประตูให้ข้าทีสิ..."ชายหนุ่มตะโกนสุกเสียงแต่ก็ไม่มีเสียงตอยรับ'ไม่เอาแล้วนะข้างนอกเนี้ย'ชายหนุ่มพึมพัม
"รอสักครู่นะครับ"หนุ่มคนใช้วิ่งมาด้วยเกียร์หมาสับสุดแรงวิ่งมาหาคุณชายที่หน้าประตู
"ได้เลย!"ชายหนุ่มตอบกลับ แล้วดีใจมากจนแถบลงไปนอนกับพื้น จากนั้นทั้งคู่ก็เข้าไปข้างในตัวปราศาท แล้วชายหนุ่มไม่รีรอ ที่จะวิ่งขึ้นไปห้องนอนของตนที่พึ่งจัดใหม่สดๆร้อนที่อยู่ชั้น5ของ ตัวปราศาท
เอี๊ยดดด!!
ชายหนุ่มเปิดประตูห้องของตนเข้าไปด้วยความเหนื่อยหอบ แต่ชายหนุ่มก็ถึงกับตลึงเตียงนุ้มๆที่มี ผ้าม่านอยู่โดยรอบมองไปทางซ้ายก็เจอโต๊ะเขียนหนังสือสุดเท่มองตรงไปก็เจอตุ้เสื้อผ้า ห้องนี้สวยเกินคำบรรยาย ชายหนุ่มจึงกระโดดทิ้งตัวลงไปที่ฟูกนุ้มที่ปูด้วยผ้าสีฟ้า แล้วจึงหลับไป...
---------------------------------------------------------------------------------------------------
ชายหนุ่มเวียงดาบที่ตนแถบจะยกไม่ไหว ฟึ๊บ! ชายหนุ่มถึงกับหลับตา แต่กรันเด่กับสามารถรับดาบของเขาได้ด้วยมือเปล่าวเพียงข้างเดียว ชายหนุ่มผู้รับดาบกลับยิ้มแห้งๆให้
"ยังใช้ไม่ได้นะ Reverse"กรันเด่กักพลังเอาไว้เพียงหนึ่งในสาม จากนั้นในมือที่รับดาบของชาย
หนุ่มเอาไว้ก็เปิดมีลมหนุ่มขนาดเล็กเกิดขึ้นทำให้ ชายหนุ่มกระเด็นกลับไปอย่างแรงไปกระแทกกับป้ายเมือง ชายหนุ่มนิ่งไปชั่วครู่
ฟู่ม!!! ชายหนุ่มพุ่งมาด้วยพลังที่ล้นออก มาจากข้างในตรงมายังชายที่อยู่ตรงหน้าตน
'ย่าาาา ไปเลยยนี้ล่ะสิ่งที่สัมผัสได้' พลังที่ล้นออกมา จนเห็นเป็นแสงสีเขียนที่ออกมาตากร่างกายของชายหนุ่ม "นั้นมัน"
ชิ้ง!
หน้าของชายหนุ่มที่ยื่นงงแต่ก็หลบได้อย่างฉิวเฉียด จ๊อก.. เลือดไหลออกมาจากแก้มด้านขวาของชายหนุ่ม ตุบ! ชายหนุ่มล้มตัวลงนั่งพร้อมกับวางดาบในมือลงบนพื้น
"เอาล่ะ พอแค่นี้ได้แล้วล่ะเจ้าผ่านภารกิจสันชาตยานขั้นแรกสำเร็จแล้ว และในการที่ผ่านภารกิจนี้เจ้าจะสามารถเข้าโรงเรียนฝึกหัดชื่อดังแห่งทวีปนี้คือ Bubble Fairy School ถึงชื่อมันจะดูไม่ค่อยน่าชื่นชมนะ แต่โรงเรียนนี้มันสุดๆไปเลยหล่ะใหญ่สุดๆ ด้วยเนื้อที่กว่า1000ไร่ มีทุกอย่างในนั้น ก่อนตอนนี้เจ้าต้องผ่านภารกิจทั้งหมดที่รับมาก่อน ไปซ่อมป้ายซะ"กรันเด่กล่าวสิ้นเสียงชายหนุ่มจึงเดินตรงไปที่ร้านแล้วหยิบของที่จำเป็นต้องใช้
ณ ปราศาท
"นี้เคน อยู่ไหน"ราชาถามลอยๆ
"คุณหนูบอกไว้ว่าจะกลับดึกค่ะหรืออาจจะไม่กลับค่ะ คงน่าจะหาประสบการณ์ข้างนอกค่ะท่าน"สาวใช้ดวงตาสีนํ้าเงินผิวเนียน
"อ้อ ok ครับงั้นเดี๋ยวผมจะทำงานเอกสารอยู่ข้างบนนะครับอย่าทำอะไรกันเสียงดังนะครับ"
ราชากล่าวด้วยนํ้าเสียงเป็นมิตร
ณ ป้ายเมือง
ไม่นานชายหนุ่มก็สามารถกาวัสดุที่ต้องใช้ในการซ่อมป้ายเมือง ชายหนุ่มจึงลงมือซ่อมทันที กรันเด่ ยืนดูชายหนุ่มใช้ค้อนตอกตะปู ป๊อก!..ป๊อก!.. และจึงนําไม้มาซ่อม
เวลาเริ่มใกล้คํ่าฟ้ากลายเป็นสีส้ม
"เสร็จสักที"ชายหนุ่มกล่าวพลางยกแขนขวาเช็ดเหงื่อ ที่กำลังไหลออกมาจำนวนมาก
"โอเค ทีนี้เจ้าก็ผ่านภารกิจที่ทำมาแล้วน่าจะมีแค่ภาระกิจจากที่เราสืบมาของตามที่ข้าสัญญาไว้...ว่าแต่เจ้าได้รับเลือกให้เข้าโรงเรียนไหม....ว่าไง"กรันเด่ถาม
"แน่นอนข้าอยากหาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้พอดีเลย"ชายหนุ่มตอบรับคําเชิญ
"งั้นวันนี้กลับบ้านไปก่อนเดี๋ยวข้าจะไปรับเจ้าพรุ่งนี้พร้อมกับเพื่อนของข้าอีกคนหนึ่ง"กรันเด่อธิบายแด่ชายหนุ่ม ชายหนุ่มพยักหน้าตอบ
"ตามนี้นะฉันไปก่อนนะ เจอกันพรุ่งนี้อย่าลืมฉันนะเรียกฉันกรันเด่สั้นๆก็ได้ ไปล่ะ"ชายหนุ่มกล่าวพร้อมโบกมืออำลา ฟุ้บ! ขวัญสีเขียวเกิดขึ้นจากตรงที่กรันเด่ยืนก่อนหน้านี้ เมื่อขวัญสลาย
หายไป ก็ไม่พบตัวของกรันเด่แล้ว 'มืดซะแล้วสิกลับบ้านอย่าที่หมอนั้นพูดดีกว่า'ชายหนุ่มพึกพัมกับตัวเอง เเล้วจึงเดินหันหลังเดินจากไปจากตรงนั้น
ณ หน้าปราศาท
"เห่!! เปิดประตูให้ข้าทีสิ..."ชายหนุ่มตะโกนสุกเสียงแต่ก็ไม่มีเสียงตอยรับ'ไม่เอาแล้วนะข้างนอกเนี้ย'ชายหนุ่มพึมพัม
"รอสักครู่นะครับ"หนุ่มคนใช้วิ่งมาด้วยเกียร์หมาสับสุดแรงวิ่งมาหาคุณชายที่หน้าประตู
"ได้เลย!"ชายหนุ่มตอบกลับ แล้วดีใจมากจนแถบลงไปนอนกับพื้น จากนั้นทั้งคู่ก็เข้าไปข้างในตัวปราศาท แล้วชายหนุ่มไม่รีรอ ที่จะวิ่งขึ้นไปห้องนอนของตนที่พึ่งจัดใหม่สดๆร้อนที่อยู่ชั้น5ของ ตัวปราศาท
เอี๊ยดดด!!
ชายหนุ่มเปิดประตูห้องของตนเข้าไปด้วยความเหนื่อยหอบ แต่ชายหนุ่มก็ถึงกับตลึงเตียงนุ้มๆที่มี ผ้าม่านอยู่โดยรอบมองไปทางซ้ายก็เจอโต๊ะเขียนหนังสือสุดเท่มองตรงไปก็เจอตุ้เสื้อผ้า ห้องนี้สวยเกินคำบรรยาย ชายหนุ่มจึงกระโดดทิ้งตัวลงไปที่ฟูกนุ้มที่ปูด้วยผ้าสีฟ้า แล้วจึงหลับไป...
---------------------------------------------------------------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น