ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่2 ฉันเป็นใคร
ตอนที่2 ฉันเป็นใคร
เมื่อสิ้นเสียงของราชาประตูก็เปิดออก ราชาจึงเก็บดาบของตนไว้ที่เดิม
หลังจากที่ประตูเปิดออกได้ไม่นาน ราชาก็เดินตรงจนถึงตัวปราสาทที่สูงถึง10ชั้นและมีองครักษ์
เฝ้าอยู่ที่หน้าประตู2บานขนาดใหญ่กว่าตัวคนประมาณ1เมตร เมื่อองครักษ์เปิดประตูให้แก่ราชา
ราชาจึงเดินตรงไปที่ห้องของตนที่อยู่ชั้น5 ไม่นานราชาก็เดินถึงห้องของตน
ตึ๊บ! เสียงราชาโน้มตัวลงนอนบนเตียงที่ผ้าปูเตียงทำมาจาก ขนแกะสีขาวสะอาดและนุ้มมาก
จากนั้นมากนานราชาก็หลับไปอย่างไม่รู้ตัว
ณ ใต้ต้นไม้กลางกลางเมืองของดินแดนลึกลับ
เสียงย่านการค้าแถวนั้นดังพอๆกับตลาดสดเลยก็พูดได้ เพราะเป็นย่านการค้าที่คึกคักที่สุดใน
ทวีปแถบนั้นเลย
"เห่นี้ เอลี่ วันนี้ไม่ไปซื้อยาspeedไว้วิ่งเล่นหร๋อ"
เสียงพ่อค้าที่กำลังแบกของไปส่งร้านค้าฝั่งตรงข้าม ทักหญิงสาวที่เดินผ่านหน้าร้านของพ่อค้า
"แหม ลุงค่ะหนูก็ไม่ได้รวยล้นนะค่าหนูอยู่สังกัตHunter ก็ไม่ได้เก็บเงินได้เยอะขนาดนั้นนะค่ะ" หญิงสาวรีบตอบกลับพ่อค้าที่แซวเธอมา
"เอ้านี้หนูเอลี่ลุงพึ่งทอดมันเสร็จเลย"สิ้นเสียง พ่อค้าก็โยนมันฝรั่งทอดให้แก่หญิงสาว
และยกของไปด้วย
"ลุงไปก่อนนะจ้าโชคดีนะหนูเอลี่" ทันทีที่พ่อค้าพูดจบ เขาก็เดินไปส่งของที่ร้านตรงข้ามกับร้านของตนที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งทันที
"จิ๊บๆ" เสียงนกส่งจนหมายแห่งFairy World นกคีรีบูนตัวสีฟ้าก็บินมาเกาะทีไหล่ของหญิงสาวพร้อมกับมีจดหมายผูกไว้ที่ขา เมื่อหญิงสาวเห็นก็รีบหญิงจดหมายขึ้นมาอ่านทันที
พึบ!! เมื่อหญิงสาวหญิงสาวหยิบจดหมาย นกตัวนั้นก็กลายเป็น ควัญสีชมพูแล้วหายไป
'ฉันใส่เผลอ ทำยา สเปชชิ่งโอทู หาไปทำให้ยามันเพิ่มอายุไปอีก3ปีแล้วใช้เวลาต้มแค่1วันมันก็ได้ที่ เพราะไอ้ยานั้นมันเข้ากับสารชนิดอื่นๆได้ง่ายมาก ขอบโทษด้วย จาก เฮนลี่'
เมื่อหญิงสาวข้อความในจดหมายเสร็จ'โหเจ้าเฮนลี่นะ อายุ15กำลังดุน่าเล่นซะ18เลยแต่ก็ชังเหอะ' หญิงสาวคิดในใจพลางหยิบดอกไม้ที่ร้านMorning Flower ที่ถัดจากร้านของพ่อค้าที่ทักหญิงสาวก่อนหน้านี้
เช้าวันรับยา
ปิ๊ง!! สิ้นเสียงก็มีกลุ่มขวัณเล็กสีม่วง ปรากฏขึ้น มีกระดาษเซ็นรับของ เมื่อเธอเห็นกระดาษแผ่นนั้นกลับตลึง กับที่ส่งมานั้น ไม่ใช้ยาแต่เป็น เมื่อหญิงสาวหยิบปากกาขึ้นมาแล้วเซ็นชื่อเพื่อรับของ
ฝุ้ม!! เสียงกลุ่มควัญขนาดปานกลาง ปรากฏขึ้น "โอีย!เจ็บ" เสียงของเภสัชคนหนึ่งอุทาน
ขึ้น
"เฮนลี่!ทำไม่ไม่ส่งยามาห่ะมาทำไปเทเลพอร์ทสโตนก็มีทำไมไม่ใช้!!" หญิงสาวต่อว่าเภสัชด้วยความโมโห
ปิ๊ง!! "ขอยกเลิกเวทอำพาง" เสียงของชายหนุ่มผู้เป็นราชามาเยี่ยมเด็กน้อยที่กำลังหลับ
อย่างน่ารักที่ใต้ต้นไม้ที่มีแสงแดดยามเช้า ส่องผ่านลงมาเล็กน้อย แต่บรรยากาศนั้นถูกทำลายด้วยเสียง หญิงสาวที่กำลังต่อว่าเภสัช
"เห่พวกเธอน่ะ!" ราชาตะโกนด้วยนํ้าเสียงเบาๆกลัวว่าเด็กน้อยจะตื่น เมื่อสิ้นเสียง ราชา
เสียงอันรบกวนที่น่ารำคาณ ก็เงียบลงทันที จากนั้นหญิงสาวก็พาเภสัชที่โดนหญิงสาวต่อว่าเมื่อครู่ เดินเข้ามาใกล้ๆ
"บอสไอ้เจ้าบ้านี้มันเผลอทำสารหกลงไป ก็เลยกลายเป็นอายุ18อ่าค่ะ" หญิงสาวพูดด้วยนํ้าเสียงหวาดกลัวว่าจะ โดนดุ
"โอ้ จริงหร่อเนี้นข้ากำลังคิดอยู่เลยว่าถ้าโตกว่านี้หน่อยคงดี" ราชาพูดให้กำลังใจ หญิงสาว แล้วจึงยิ้มให้
"เรามาเลิกกันเลยนะ" เภสัชตัดบท แล้วคิดว่าเราควรจะเริ่มได้แล้ว
"โชคดีที่ยังไม่ตื่นไม่งั้นล่ะยุ่งเลยเพราะยานี้ต้องกินขณะหลับเท่านั้นไม่งั้นจะทำให้ผู้ที่ดื่ม ช็อคกับการเปลี่ยนสภาพอย่างรวดเร็ว" เภสัชชี้แจงกับราชา
เมื่อสิ้นเสียง เภสัชก็ไม่รอ ให้ใครมาถามวุ่นวาย เภสัชเอาของที่เตรียมมาทั้งหมดออกมา วางไว้ด้วย หน้า ของตน โดยมีผ้ารอง ผืน สะอาดรองอุกรณ์แล้วยาเหล่านั้น เทื่อเภสัชจัดเตรียมอุปกรณ์มาไว้ตรงหน้าเรียบร้อย หญิงสาวและราชาก็นิ่งเงียบไปพร้อมกลับดูเภสัชด้วยความสนใจ เภสัชนําสายปลายเป็นโลหะแบ ออก ยาวประมาณ2เมตร มาต่อเด็กน้อยให้เข้ากับตนเอง เพื่อสื่อสาร และ ให้เลือดและพลังเวทยืมนต์ที่จะมีการเปลี่ยนเร็วมาก เภสัชจึงต้องเชื่อต่อกับตนเอง เมื่อเภสัชเชื่อมตนเข้ากับเด็กน้อยที่กำลังนอนหลับ เขาก็นํานํ้ายาบรรจุขวดใส
ตัวยาเป็นสีม่วง
"ด้วย ศาสตร์แห่งการรักษา เข้าขอเลื่อนย้ายตัวยานี้ เข้าสู่กระแสเลือดของเด็กน้อยที่อยู่ตรงหน้าของข้า" เมื่อสิ้นเสียงเภสัช ก็สีแสงเปร่ง ออกมาจากตัวของเด็กน้อยแล้วเภสัช แล้ว
ยาในขวดตรงหน้าก็หายไป
ฟู้บ!!
เสียงร่างกายของเด็กน้อยกำลังเจริณ เติบโตอย่ารวดเร็ว เมื่อสิ้นเสียงเภสัชเพียงเสี่ยววินาที
จากเด็กน้อยตรงหน้าก็กลายเป็นเด็กหนุ่ม รูปร่างหน้าตาหล่อและมีผมสีนํ้าตาลออ่นๆสูงประมาณ180 เซนติเมตร
"คุณครับ ที่นี้ที่ไหน แล้วผมเป็นใครครับ"ชายหนุ่มผมสีนํ้าตาลออ่นพูดขึ้นด้วยความไม่รู้เรื่อง
แต่เภสัชก็ตกตลึงกับเด็กหนุ่มตรงหน้าสามารถพูดได้ เพราะใช้นํ้ายาเร่งการเจริญเติบโต ความรู้และประสบการณ์ ก็ไม่ต่างกับเด็กทารกที่ตัวโตเท่านั้นเอง
"หนูชื่อ....."
-------------------------------------------------------------------------------------------------
ก็นะยังไม่มีใครตั้งชื่อให้เด็กน้อยเลยสักคนเลย
เป็นอีกตอนหนึ่งที่เรียบง่าย
เมื่อสิ้นเสียงของราชาประตูก็เปิดออก ราชาจึงเก็บดาบของตนไว้ที่เดิม
หลังจากที่ประตูเปิดออกได้ไม่นาน ราชาก็เดินตรงจนถึงตัวปราสาทที่สูงถึง10ชั้นและมีองครักษ์
เฝ้าอยู่ที่หน้าประตู2บานขนาดใหญ่กว่าตัวคนประมาณ1เมตร เมื่อองครักษ์เปิดประตูให้แก่ราชา
ราชาจึงเดินตรงไปที่ห้องของตนที่อยู่ชั้น5 ไม่นานราชาก็เดินถึงห้องของตน
ตึ๊บ! เสียงราชาโน้มตัวลงนอนบนเตียงที่ผ้าปูเตียงทำมาจาก ขนแกะสีขาวสะอาดและนุ้มมาก
จากนั้นมากนานราชาก็หลับไปอย่างไม่รู้ตัว
ณ ใต้ต้นไม้กลางกลางเมืองของดินแดนลึกลับ
เสียงย่านการค้าแถวนั้นดังพอๆกับตลาดสดเลยก็พูดได้ เพราะเป็นย่านการค้าที่คึกคักที่สุดใน
ทวีปแถบนั้นเลย
"เห่นี้ เอลี่ วันนี้ไม่ไปซื้อยาspeedไว้วิ่งเล่นหร๋อ"
เสียงพ่อค้าที่กำลังแบกของไปส่งร้านค้าฝั่งตรงข้าม ทักหญิงสาวที่เดินผ่านหน้าร้านของพ่อค้า
"แหม ลุงค่ะหนูก็ไม่ได้รวยล้นนะค่าหนูอยู่สังกัตHunter ก็ไม่ได้เก็บเงินได้เยอะขนาดนั้นนะค่ะ" หญิงสาวรีบตอบกลับพ่อค้าที่แซวเธอมา
"เอ้านี้หนูเอลี่ลุงพึ่งทอดมันเสร็จเลย"สิ้นเสียง พ่อค้าก็โยนมันฝรั่งทอดให้แก่หญิงสาว
และยกของไปด้วย
"ลุงไปก่อนนะจ้าโชคดีนะหนูเอลี่" ทันทีที่พ่อค้าพูดจบ เขาก็เดินไปส่งของที่ร้านตรงข้ามกับร้านของตนที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งทันที
"จิ๊บๆ" เสียงนกส่งจนหมายแห่งFairy World นกคีรีบูนตัวสีฟ้าก็บินมาเกาะทีไหล่ของหญิงสาวพร้อมกับมีจดหมายผูกไว้ที่ขา เมื่อหญิงสาวเห็นก็รีบหญิงจดหมายขึ้นมาอ่านทันที
พึบ!! เมื่อหญิงสาวหญิงสาวหยิบจดหมาย นกตัวนั้นก็กลายเป็น ควัญสีชมพูแล้วหายไป
'ฉันใส่เผลอ ทำยา สเปชชิ่งโอทู หาไปทำให้ยามันเพิ่มอายุไปอีก3ปีแล้วใช้เวลาต้มแค่1วันมันก็ได้ที่ เพราะไอ้ยานั้นมันเข้ากับสารชนิดอื่นๆได้ง่ายมาก ขอบโทษด้วย จาก เฮนลี่'
เมื่อหญิงสาวข้อความในจดหมายเสร็จ'โหเจ้าเฮนลี่นะ อายุ15กำลังดุน่าเล่นซะ18เลยแต่ก็ชังเหอะ' หญิงสาวคิดในใจพลางหยิบดอกไม้ที่ร้านMorning Flower ที่ถัดจากร้านของพ่อค้าที่ทักหญิงสาวก่อนหน้านี้
เช้าวันรับยา
ปิ๊ง!! สิ้นเสียงก็มีกลุ่มขวัณเล็กสีม่วง ปรากฏขึ้น มีกระดาษเซ็นรับของ เมื่อเธอเห็นกระดาษแผ่นนั้นกลับตลึง กับที่ส่งมานั้น ไม่ใช้ยาแต่เป็น เมื่อหญิงสาวหยิบปากกาขึ้นมาแล้วเซ็นชื่อเพื่อรับของ
ฝุ้ม!! เสียงกลุ่มควัญขนาดปานกลาง ปรากฏขึ้น "โอีย!เจ็บ" เสียงของเภสัชคนหนึ่งอุทาน
ขึ้น
"เฮนลี่!ทำไม่ไม่ส่งยามาห่ะมาทำไปเทเลพอร์ทสโตนก็มีทำไมไม่ใช้!!" หญิงสาวต่อว่าเภสัชด้วยความโมโห
ปิ๊ง!! "ขอยกเลิกเวทอำพาง" เสียงของชายหนุ่มผู้เป็นราชามาเยี่ยมเด็กน้อยที่กำลังหลับ
อย่างน่ารักที่ใต้ต้นไม้ที่มีแสงแดดยามเช้า ส่องผ่านลงมาเล็กน้อย แต่บรรยากาศนั้นถูกทำลายด้วยเสียง หญิงสาวที่กำลังต่อว่าเภสัช
"เห่พวกเธอน่ะ!" ราชาตะโกนด้วยนํ้าเสียงเบาๆกลัวว่าเด็กน้อยจะตื่น เมื่อสิ้นเสียง ราชา
เสียงอันรบกวนที่น่ารำคาณ ก็เงียบลงทันที จากนั้นหญิงสาวก็พาเภสัชที่โดนหญิงสาวต่อว่าเมื่อครู่ เดินเข้ามาใกล้ๆ
"บอสไอ้เจ้าบ้านี้มันเผลอทำสารหกลงไป ก็เลยกลายเป็นอายุ18อ่าค่ะ" หญิงสาวพูดด้วยนํ้าเสียงหวาดกลัวว่าจะ โดนดุ
"โอ้ จริงหร่อเนี้นข้ากำลังคิดอยู่เลยว่าถ้าโตกว่านี้หน่อยคงดี" ราชาพูดให้กำลังใจ หญิงสาว แล้วจึงยิ้มให้
"เรามาเลิกกันเลยนะ" เภสัชตัดบท แล้วคิดว่าเราควรจะเริ่มได้แล้ว
"โชคดีที่ยังไม่ตื่นไม่งั้นล่ะยุ่งเลยเพราะยานี้ต้องกินขณะหลับเท่านั้นไม่งั้นจะทำให้ผู้ที่ดื่ม ช็อคกับการเปลี่ยนสภาพอย่างรวดเร็ว" เภสัชชี้แจงกับราชา
เมื่อสิ้นเสียง เภสัชก็ไม่รอ ให้ใครมาถามวุ่นวาย เภสัชเอาของที่เตรียมมาทั้งหมดออกมา วางไว้ด้วย หน้า ของตน โดยมีผ้ารอง ผืน สะอาดรองอุกรณ์แล้วยาเหล่านั้น เทื่อเภสัชจัดเตรียมอุปกรณ์มาไว้ตรงหน้าเรียบร้อย หญิงสาวและราชาก็นิ่งเงียบไปพร้อมกลับดูเภสัชด้วยความสนใจ เภสัชนําสายปลายเป็นโลหะแบ ออก ยาวประมาณ2เมตร มาต่อเด็กน้อยให้เข้ากับตนเอง เพื่อสื่อสาร และ ให้เลือดและพลังเวทยืมนต์ที่จะมีการเปลี่ยนเร็วมาก เภสัชจึงต้องเชื่อต่อกับตนเอง เมื่อเภสัชเชื่อมตนเข้ากับเด็กน้อยที่กำลังนอนหลับ เขาก็นํานํ้ายาบรรจุขวดใส
ตัวยาเป็นสีม่วง
"ด้วย ศาสตร์แห่งการรักษา เข้าขอเลื่อนย้ายตัวยานี้ เข้าสู่กระแสเลือดของเด็กน้อยที่อยู่ตรงหน้าของข้า" เมื่อสิ้นเสียงเภสัช ก็สีแสงเปร่ง ออกมาจากตัวของเด็กน้อยแล้วเภสัช แล้ว
ยาในขวดตรงหน้าก็หายไป
ฟู้บ!!
เสียงร่างกายของเด็กน้อยกำลังเจริณ เติบโตอย่ารวดเร็ว เมื่อสิ้นเสียงเภสัชเพียงเสี่ยววินาที
จากเด็กน้อยตรงหน้าก็กลายเป็นเด็กหนุ่ม รูปร่างหน้าตาหล่อและมีผมสีนํ้าตาลออ่นๆสูงประมาณ180 เซนติเมตร
"คุณครับ ที่นี้ที่ไหน แล้วผมเป็นใครครับ"ชายหนุ่มผมสีนํ้าตาลออ่นพูดขึ้นด้วยความไม่รู้เรื่อง
แต่เภสัชก็ตกตลึงกับเด็กหนุ่มตรงหน้าสามารถพูดได้ เพราะใช้นํ้ายาเร่งการเจริญเติบโต ความรู้และประสบการณ์ ก็ไม่ต่างกับเด็กทารกที่ตัวโตเท่านั้นเอง
"หนูชื่อ....."
-------------------------------------------------------------------------------------------------
ก็นะยังไม่มีใครตั้งชื่อให้เด็กน้อยเลยสักคนเลย
เป็นอีกตอนหนึ่งที่เรียบง่าย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น