คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : โอรสของราชา
---1 วัน่อมา--
"อืม....."
"ฝ่าบาท!!" เสียทีุ่้นเยเอ่ยทัเมื่อเห็นว่าราาอนโทรฟื้นแล้วาพระอาารเมาพิษสุรา
"ุ...อน"
เมื่อราาอนโทรลืมพระเนรึ้นมา พระอ์็ทรเห็นใบหน้าอผู้ที่เอ่ยทัไ้ัเนยิ่ึ้น ภาพรหน้าือพระมเหสีอพระอ์เอ พระนามาอยเฝ้าูแลอยู่ลอั้แ่เมื่อวานที่พระอ์ทรหมสิไปเพราะทั้พิษสุราและอาาร็ออย่ารุนแราวามทุ์ในพระทัยที่เห็นนที่เยโปรายไป้วยน้ำพระหัถ์อพระอ์เอไปแบบนั้น
"ฝ่าบาท ทรเป็นยัไบ้าเพะ" พระมเหสีเอ่ยถามสารทุ์สุิบ้วยวามเป็นห่ว พระหัถ์อพระนายื่นมาว้าพระหัถ์อราาอนโมาอบุมไว้อย่าอ่อนโยน
"ุอน ้าไม่ไ้เป็นอะไรแล้ว" สายพระเนรอราาอนโยัทอไปยัพระมเหสีนิ่ๆแย้มพระโอเล็น้อย
"ไม่เป็นไร็ีแล้วเพะ หม่อมันเป็นห่วแทบแย่เมื่อรู้่าวเมื่อวานที่พระอ์ทรหมสิไป ทรสลบไปั้หนึ่วันเ็มๆเลยนะเพะ หม่อมันให้หมอหลวมาูอาารพระอ์แล้ว หมอหลวบอว่าทรมีอาารเมาพิษสุราอย่าหนั พระวรายเลยรับไม่ไหว ทีหลัอย่าทรื่มหนัแบบนี้อีเลยนะเพะ"
"เ้าใแล้ว ้าะไม่ื่มหนัิันแบบนั้นอี เห็นเ้าเป็นห่ว้า บ่นว่า้าแบบนี้ ้าไม่ื่มหนัอีแล้วล่ะ"
"ีแล้วเพะ"
หลัาที่พระราาอนโับพระมเหสีพูุยถามไถ่สารทุ์สุิบัน พระนาทรเอื้อมพระหัถ์ไปหยิบห่อผ้าที่พระนาเรียมมา ัุผู้ิาม่วยพระนาเปิห่อผ้าแล้วเปิล่อ รอให้พระนายาน้ำามารินใส่ถ้วยถวายให้ฝ่าบาทเอ
"ฝ่าบาทเ้านี้หม่อมันไ้นำาอแ๊ฮวยมาถวายเพะ ทรื่มสัหน่อยเถิ ะ่วยให้พระอ์ทรฟื้นพระวรายไ้เร็วึ้น"
"อบใุอน"
ราาอนโยื่นพระหัถ์มารับถ้วยาอแ๊ฮวยึ้นมายื่ม้าๆ
"แล้วนี่ เ้ามาเยี่ยม้าั้แ่เ้า มีอะไระพูับ้าอีหรือเปล่า"
ระหว่าที่ทรื่มาพระราาอนโ เยพระพัร์ึ้นมาเอ่ยถาม่อเพราะพระอ์ิว่ามเหสีไม่ใ่แ่มาเยี่ยมเพียอย่าเียวแน่ๆ นาอาะมีเรื่ออะไรมาุยหรือทูลอ็เป็นไ้
"หม่อมัน..เอ่อ...หม่อมันมีเรื่อะมาทูลอเพะ" พระมเหสีัสินใทูลไปามร
"หือ เรื่ออะไรรึ"ราาอนโเยพระพัร์ึ้นมาพระหัถ์หยุะัารยถ้วยาเ้าพระโอ
"หม่อมันอยารับอ์ายมุนยอมาเป็นลูอหม่อมันเพะ" พระมเหสีรีบราบทูล้วยวามั้พระทัยแน่วแน่
"เ้าแน่ใเหรอ ุอน"
"หม่อมันแน่ใเพะ"
"แล้วยุนอาบินว่ายัไบ้าบอนาหรือยั"
"ยัเพะ หม่อมันว่าะมาทูลอพระอ์่อนแล้ว่อยไปบอนาอีทีเพะ"
"แล้วทำไมถึอยารับมุนยอมาเป็นลูเ้าล่ะ" ราาทรรัสถาม้วยวามสสัย
"หม่อมันรู้สึเอ็นูอ์ายเพะ ูาลัษะแล้วเหมาะสมทุอย่าที่ะเป็นรัทายาทเพะ และหม่อมันะรับรอานะออ์ายให้มั่นเอ"
"อืม ถ้าเ้าเห็นว่าเาเหมาะสม้า็ไม่ว่าอะไรหรอ แ่ไปอับยุนอาบินอีทีแล้วัน ้ายัไ็ไ้"
"ถ้าทรเห็นอบหม่อมันะรีบไปบอนาเอเพะ" พระมเหสีแย้มพระโอในทันทีเมื่อไ้รับารอบรับาพระสวามี
"อืม แล้วเ้าเลี้ยเาไ้แน่นะ ลู้านนีู้ท่าะไม่เหมือนนอื่น"
"ะลอูเพะ"
ในระหว่าที่ทั้สอพระอ์ไ้พูุยันอยู่ ู่ๆไ้มีมหาันทีเินเ้ามาราบทูล
"ฝ่าบาท อัุาพระำหนัพระสนมยุนอาบินมาอเฝ้า" าเินมาราบทูล
ทั้ราาอนโและพระมเหสี่าเยพระพัร์ึ้นมามอันทีที่มาทูลพร้อมัน แล้วพระอ์ึรับสั่ให้อัุเ้ามาไ้
"ถวายบัมเพะฝ่าบาท หม่อมันอัุาพระำหนัพระสนมยุนอาบินเพะ"
เมื่ออัุเินเ้ามาเ้าเฝ้าแล้วนาึถวายวามเารพทั้พระราาอนโและพระมเหสีในทันที
"มีอะไรว่ามา"
"ือหม่อมันมีเรื่อะมาราบทูลเี่ยวับอ์ายเพะ"อัุเริ่มเ้าประเ็น
"อ์าย มีอะไร" ฝ่าบาทรัสถาม้วยวามสสัย
"อ์ายทรไม่ยอมเสวยพระษิระธาราาพระนมเพะ" อัุทูล้วยสีหน้าร้อนใ
"แล้วน้ำนมอยุนอาล่ะ อ์ายยอมเสวยหรือไม่" พระราาอนโทรรัสถาม่อไปอี
"ทรเสวยแ่พระษิธาราาพระถันอพระสนมเท่านั้นเพะ และไม่มีใรสามารถอุ้มอ์ไ้เลยเพะ ทรพระันแสลอและมีพระสุรเสียที่เี้ยวรานนทั้ำหนัพระสนมแทบไม่เป็นอันทำอะไรเลยเพะ พระสนมึไหว้วานให้หม่อมันมาราบทูลฝ่าบาทให้ทรทราบ ไ้โปรทรเส็ไปที่พระำหนัพระสนมหน่อยเถิเพะ หม่อมันอประทานอภัยที่ทูลเ่นนี้ไ้โปรทร่วยพวเรา้วยเถิเพะฝ่าบาท" อนนี้อัุไ้แ่นัุ่เ่า้มหน้าอยู่รหน้าพระพัร์อราาอนโและนั่้าๆพระมเหสีที่ยันั่สับฟัอยู่้วยวามสนพระทัย
"อืม้าเ้าใแล้วะไปเียวนี้แหละ ้าเอ็ละเลยสนมยุนับอ์ายมาหลายวันแล้ว ไปหานาหน่อย็ะี เ้าะไป้วยหรือไม่พระมเหสี"
"เพะ หม่อมันอไป้วย อยาะไปูอ์ายน้อยเหมือนันเพะ"
แล้วทั้สอพระอ์่าพาันเส็ออาพระำหนัรไปยัพระำหนัอพระสนมยุนอาบิน โยมีอัุเินอย่าสำรวมามหลัไป้วย
--พระำหนััวอนอพระสนมยุนอาบิน--
"แ๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!"
"อ์ายทรหยุพระันแสทีเถิเพะ!!!"เสียอเหล่าบรราแม่นมออ์ายมุนยอะโนแ่ับพระสุรเสียที่ัลั่นพระำหนัออ์าย้วยวามเหนื่อยล้า และัวลใ
"แ๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"อ์ายเพะ ไ้โปร!!!"
"แ๊ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ "
"มุนยอแม่อร้อหยุร้อสัทีเถิลู เ้าทำแม่ะบ้าายอยู่แล้ว ะร้ออะไรนัหนาทั้วันทั้ืนแม่ไม่ไ้หลับไ้นอนมาหลายวันแล้วนะลู!!!" ามมา้วยพระสุรเสียอพระสนมยุนอาผู้เป็นพระมาราออ์ายที่อนนี้ำลัอาละวาอยู่
"แ๊ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ "
"ถ้าไม่หยุร้อแม่ะีแล้วนะ แม่ัทนเ้าไม่ไหวแล้ว ื้อริเียว!!"
"แ๊ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ!!! " อ์ายน้อยแผพระสุระเสียัว่าเิม้วยวามเี้ยวรา
"โอ๋..แม่ไมุ่แล้วไม่ีแล้วลู..โอ๋ๆ มุนยอลูรั โอ๋ๆเอเอ๊"
"แ๊ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ!!! " อ์ายยัันแสไม่หยุแม้ว่าสนมยุนทั้โอ๋ทั้ปลอบ ทั้อ พระนาแทบะันแสามโอรสน้อยไป้วยแล้ว
"ฮือๆๆๆแม่ะร้อามลูแล้วนะ แม่เหนื่อยเหลือเิน ฮือๆๆ" เสียพระสนมร่ำไห้ัแทรแ่ับอ์าย
"พระสนมทำพระทัยีๆไว้เพะอย่าทรพระันแสามอ์ายเลยนะเพะ!!" แม่นมนที่ 3 ที่พยายามอุ้มอ์ายแ่ไม่สำเร็ พยายามปลอบโยนพระสนมยุนอาอยู่เป็นระยะๆ
"แ๊ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ!!! " อ์ายยัรรแสัึ้นเรื่อยๆ
"ฮึอฮือๆๆ้าไม่รู้ะทำยัไีแล้ว อ์ายเอาแ่ร้ออแน้าแทบะาใ ไม่รู้ลูป่วยเป็นอะไรหรือเปล่า ให้หมอมารว็ไม่เป็นอะไรทำไมถึเอาแ่ร้อไห้ทั้วันทั้ืน ไม่ยอมินไม่ยอมนอนเอาแ่ร้ออยู่แบบนั้น ้าลุ้มใเหลือเิน แม่นมฮือๆๆๆ"
เมื่อพระราาอนโับพระมเหสีเส็มาถึหน้าพระำหนัที่มีแ่วามวุ่นวายเสียัมาา้าในไม่หยุหย่อน
"ท่าทาะวุ่นวายน่าูเลยนะเพะฝ่าบาท" พระมเหสีที่ิามราาอนโมาเอ่ยทูล้วยสีพระพัร์ัวลเล็น้อย
"ไม่ไ้เรื่อ แ่เ็ทารยัเอาไม่อยู่"ราาอนโส่ายพระพัร์ไปมา้วยวามระอาที่นพวนี้มีั้หลายนแ่ไม่สามารถวบุมอ์ายผู้เป็นเพียแ่ทารน้อยวัย 5 วันเท่านั้น แถมพระสนมลับเอาแ่ทรันแสามอ์ายไปอี
"ฮือๆๆๆ แม่อร้อหยุร้อสัทีเหอะลูแม่ะาใายแล้ว ฮือๆๆ"
"แ๊ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ!!! "
"ยุนอา!!" ราาอนโเอ่ยทัเมื่อพระอ์ทรเปิประูเ้าไปูให้เห็นับาว่าภายในพระำหนัเิอะไรึ้นบ้า พอเปิประูเสียร้ออทาร็ัลั่นปะทะนแ้วหูแทบแ
"แ๊ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ!!! "
"ฮือๆ ฮึ ฝ่าบาท มาแล้วหรือเพะ ฮือๆ"
ภาพที่ราาอนโทอพระเนรเห็นือ ภาพพระสนมำลัอุ้มอลูายไว้แนบพระอุระทรันแสนพระเนรบวมแามโอรส พระพัร์หมอล้ำีเียวแทบะไร้สีพระโลหิแล้ว
พวบรราแม่นมที่้ามาถึ 3 น่าพยายามหาอเล่นหรืออะไรมาเบี่ยเบนวามสนใแ่อ์ายน้อยเอาแ่ันแสไม่หยุและร้อนพระพัร์น้อยๆแเลยทีเียว พระสุรเสียเี้ยวรามา ถ้าทรเริพระันษาึ้นร้ายน่าูเลยทีเียว
"อะไรันเนี่ยทำไมพวเ้าถึมีสภาพเ่นนี้ันเล่า"ราาอนโถึับใในสภาพอพระสนมยุนอาและบรราแม่นมและเหล่าัุผูู้แลหลายนแทบไม่่าับผู้เป็นนายเลย ืออหลับอนอนนอบาำเป็นหมีแพน้าทั้นายบ่าว
"ฮึ ฮือๆ ็อย่าที่ทรเห็นล่ะเพะ หม่อมันไม่ไ้หลับไ้นอนมา 2- 3 วันแล้วเพะ อ์ายร้ออแวนลอทั้อนเ้าและลาืนเลยเพะ ไม่รู้ว่าเป็นอะไร ทั้ป้อนนม็แล้ว ูแลเรื่อับถ่ายเปลี่ยนผ้าอ้อม็แล้ว โอ๋ร้อเพลล่อม็แล้วแ่อ์ายไม่ยอมหยุร้อ นหม่อมันนปัาะทำอะไรเลย้อปล่อยให้ร้อนว่าะหมแรหลับไปเอน่ะเพะว่าอ์ายะยอมนอนปาเ้าไปเือบยาม 3 เพะ หลัาหลับไป 2 ั่วยาม็ื่นึ้นมาะินนมอี หม่อมันแทบะหลับอพับะให้นมลูเลยเพะ ให้แม่นมมาป้อนมุนยอ็ไม่ยอมเพะ ลูไม่เอาใรเลยริๆ ไม่มีใรอุ้มไ้นอาหม่อมันนเียวเพะ เหนื่อยมาะบ้าายอยู่แล้วเพะ เฮ้อ...." พระสนมยุนอาทรบ่นออมาเป็นุๆระบายวามอัอั้นพระทัยไปันแสไป อ์ายน้อยยัันแสไปไม่หยุพระนาแทบะ้อะเบ็พระสุรเสียแ่ับโอรส
"แ๊ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ!!! "
"อัุ"
"เพะ"
"อุ้มอ์ายมุนยอมาให้้า"ราาอนโหันไปสั่อัุ
"เพะ ฝ่าบาท" อัุ้มหัวรับำสั่แล้วเินไปอุ้มอ์ายน้อยที่ำลัแผพระสุรเสียลั่นไม่หยุ ไม่มีใรสามารถให้อ์ายหยุันแสไ้เลย
"แ๊ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ!!! "
และเมื่ออัุส่ัวอ์ายน้อยมาส่ถึพระหัถ์อฝ่าบาท
"แอ๊ะ....." หยุันแสในทันที เยพระพัร์มอเส็พ่ออพระอ์าแป๋วเลย
"โอ้วววววววววววววววว!!!!"
ท่ามลาวามลึอทุนในพระำหนัอพระสนมยุนอา่าโห่ร้อึ้นมาอย่าแปลใในทันที
"ไหนใรว่ามุนยออาละวาเี้ยวราัน ้าไม่เห็นว่าลูอ้าะอแรไหนเลยนี่นา เป็นเ็ีออ เนอะมุนยอ"
"แอ๊....เอิ้ๆๆ"
"เห็นหรือไม่ เาหัวเราะแล้ว ูอารม์ีออ"
"โอ้ ฝ่าบาท...ที่ลูอนแทั้วันทั้ืน ไม่ยอมินไม่ยอมนอนนี่เพราะิถึเส็พ่อนี่เอ หม่อมันะเป็นลม ...."
"ว้ายพระสนม พระสนมทำใีๆไว้เพะ!!"
-------------
เฮ้อ เห็นแววเอาแ่ใอารม์ร้ายั้แ่เ็เลยเียวอ์ายน้อยอไรท์ นาเส็แม่ยัเอาไม่อยู่
ความคิดเห็น