คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ การล่วงลับและการถือกำเนิด
ในรัสมัยราวศ์ อนโ ไ้เิเหุาร์อันน่าเศร้า เมื่ออ์รัทายาท อนอิน ไ้สิ้นพระนม์ล ึ่่ำืนนี้เป็นืนเือนมืพระันทร์วน้อยที่เยส่อสว่าไ้ลับหม่นแสลเพราะมีเมหนามาบบั
---วันที่ 20 เือนเมษายน ปี โี (วัว .ศ.1781)--
"รัทายาท!!!!"
"รัทายาท!!!! ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"รัทายาท!!!! สิ้นพระนม์แล้ววววววววววววววววววว"
"รัทายาท!!!! เส็สู่สวรร์าลัยแล้วววววว"
เสียร่ำไห้อผู้นทั่วบ้านทั่วเมือ่าโศเศร้าอาลัย ับาราไปออ์รัทายาท โอรสอ์โอพระเ้าอนโ และในะเียวัน
"ฝ่าบาท!!!!" เสียอายราผู้มีำแหน่สูถึเสนาบีฝ่ายวาวิ่รมาหน้าาื่น มาที่พระำหนัออ์ราาแห่อนโผู้มีพระนมายุไ้ 40 ันษา
"เิเรื่อให่แล้วพ่ะย่ะ่ะ" ายผู้มีำแหน่ถึเสนาบีฝ่ายวาไ้เอ่ยึ้นอย่าร้อนรนระวนระวาย อยู่หน้าพระำหนัอพระราาอนโ
แอ๊ เสียเปิประูเสียัพร้อมับายร่าสูผู้เป็นมหาันที นามา รีบเินออมาเพื่อรับฟัารเรียร้ออเสนาบี
"มีเรื่ออันใเิึ้นั้นหรืออรับใ้เท้ายุน" มหาันทีไ้เอื้อนเอ่ยวาาถามอย่าสสัยในทันที
"พระสนม!! พระสนมยุนอา ทร!!" เสนาบียุนพยายามะเอ่ย แ่ลับ้อะัเมื่อประูพระำหนัอราาอนโเปิระแทออมาอย่าแร้วยวามร้อนรน
"ท่านว่ายัไนะ ยุนอาบินั้นรึ นาเป็นอะไร!! เิอะไรึ้นับนา!!!" พระราาอนโรีบรัสถาม้วยพระทัยร้อนรนทรเป็นห่วพระสนมผู้เป็นที่รัยิ่อพระอ์มา เพราะในยามนี้นาทรพระรรภ์แ่ใล้ประสูิพระโอรสแล้ว
"พระสนมทร บันไพ่ะย่ะ่ะ ฮือๆๆ ฝ่าบาท ฮือๆๆ โปรทรลอาาระหม่อม้วยเถิ พ่ะย่ะ่ะ ระหม่อมูแลพระนาไม่ีเอ ระหม่อมสมวราย ฮือๆ"เสนาบีเอ่ย้วยท่าทีหวาหวั่น รีบ้มหัวุหมอบราบแทบิพื้น้วยวามเรในพระราอาาที่มาราบทูล่อฝ่าบาท้วยเรื่อสะเทือนพระทัยเ่นนี้
"นี่มันอะไรัน!! ลู้าายไปนหนึ่แล้ว โอรสที่ำลัะเิมานั้นเล่า ะายไป้วยอีนั้นหรือ" พระราาอนโเอ่ยรัสออมา้วยวามโศเศร้าในพระทัย พระวรายแทบะทรุล้วยวามพระทัยอย่าหนัับ่าวที่เสนาบียุนมาราบทูล ีที่มหาันที่วยพยุไว้่อนที่ฝ่าบาทอนะล้มลไป้วยวามหมอาลัยายอยา
"ฝ่าบาท ฮือๆๆ ทรประหารระหม่อมเถิพ่ะย่ะ่ะ ฮือๆ"เสนาบีร่ำไห้ไป้วยราบทูลไป้วยวามรู้สึผิทีู่แลพระสนมไม่ีปล่อยให้พลับันไไปไ้้วยวามประมาทอนโยแท้
"แล้วอนนี้สนมอ้าเป็นเ่นไร!!"
"พระนาทรหมสิไปพ่ะย่ะ่ะ อนนี้พวหมอหลวำลัเรู่พระอาารพระนาอยู่"เสนาบีทูลเสียสั่นสะอื้นไห้ไม่หยุ
"้าะไปูยุนอาเี๋ยวนี้!!"
แล้วราาอนโทรพระำเนินอย่ารีบเร่รไปยัพระำหนัอพระสนมยุนอาบินในทันที ้วยพระทัยร้อนรนระวนระวาย
------พระำหนััวอนที่ประทับอสนมยุนอาบิน---
"ฝ่าบาทเส็" เสียมหาันทีไ้ประาศามธรรมเนียมทุรั้ที่มีารเยี่ยมเยียนอพระราาอนโเสมอไม่ว่าะทรเส็ไปที่ใในราวั็าม
"ยุนอา ยุนอา!!" เมื่อมาถึพระราาอนโทรส่พระสุรเสียร้อเรียหาพระสนม้วยวามร้อนรนในพระทัยสีพระพัร์วิัวล
"เ้าไม่ไ้นะเพะฝ่าบาท!!"เหล่าัุผู้รับใ้พระสนมรีบเินมาำนับราาอนโแล้วเอ่ยห้ามพระอ์ไม่ให้เ้าไป
"บัอา!! ทำไม้าถึเ้าไปไม่ไ้!! พวเ้าอยาายนัหรือไ ล้าียัไมาห้าม้า!!" ราาอนโรัส้วยวามริ้วและเป็นห่วพระสนมนไม่เป็นอันทำอะไร พระำเนินไปมาอย่าว้าวุ่น
"ไ้โปรอย่าริ้วเลยนะเพะ ในอนนี้พระสนมทร"นาในอัุไ้รีบมาราบทูลุเ่าอ้อนวอนไม่ให้ราาอนโเ้าไป้าใน และำลัะราบทูลเรื่อสำัแ่ทว่า
"อ๊าาาาาาา อื๊อออออออ อ๊ะ อื้ออออออ!!! อ๊าาาาาาา"พระสุรเสียอพระสนมยุนอาไ้ัึ้นมาเสีย่อน
"ยุนอา!!"
"อ๊าาาา"
"หายใลึๆเพะพระสนม"เสียเหล่านาในผู้เป็นหมอทำลอไ้ัเล็ลอออมาาพระำหนั
"เบ่เพะ อื้อออออออ!!!"
"อ๊าาาาาาาาาา้าเ็บ อ๊าาา อื้อออ อะอื้อออออ อ๊า ้า..แฮ่ๆๆ ้าไม่ไหวแล้ว ้า..อื้อออออ"
เสียพระสนมรีร้อ้วยวามอ่อนระโหยโรยแร พระนาำลัเบ่สุแรทั้เ็บปวและพยายามอทนเบ่นว่าะประสูิบุรหรือธิาออมา
"ทรอทนไว้เพะ อีนิเพะ พระสนม เบ่เพะ!!!"
เสียสรีผู้ทำลอพระสนมเอ่ยให้ำลัใแล้ว่วยันปลอบโยนพระนาเสริมำลัใให้พระนาเ้มแ็เบ่นสุแร
"นาำลัะลอั้นเหรอ!!" ราาอนโทนไม่ไหวึรัสถามัุที่มาเอ่ยห้ามในทันที้วยพระพัร์ื่นเ้นและัวล
"เพะ ฝ่าบาท" ัุที่อยู่นอำหนัที่อยู่ับราาอนโ้มศีรษะโน้มายราบทูลไปามร
"อ๊าา!!!"เสียรีร้อลั่นอพระสนมัสุเสียแล้วเียบไปในบัล
"อุแว๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
ท่ามลาวามปีิยินีที่เสียเ็ทารส่เสียออมาาพระำหนัพระสนมัลั่นนั้นทำให้ สีพระพัร์ที่โศเศร้าและัวลนั้นลายลนแย้มพระโอออมาไ้ในที่สุ
"ลู้า เป็นายหรือหิ!!" ราาอนโรัสถามเสียั แล้วไม่นานประูพระำหนัอพระสนม ยุนอา็เปิออ พร้อมับัุโอบอุ้มห่อผ้าแพรสีทอเนื้อีออมาราบทูลฝ่าบาทอพวนา้วยวามยินีปรีาที่ทารน้อยนั้นไ้ถือำเนิมาอย่าปลอภัย
"ยินี้วยเพะฝ่าบาท เป็นพระโอรสเพะ"ัุที่อุ้มเ็อยู่ยิ้มหน้าบานราบทูล้วยวามีใ
พระราาอนโถึับทรยืนนิ่้วยวามปลื้มปีิ อย่าน้อยหนึ่ีวิที่ล่วลับ็ไ้มีอีหนึ่ีวิที่ถือำเนิ
"โอรสั้นหรือ" ราาอนโเอ่ยเสียแผ่ว แล้ว้มลมอใบหน้าเ็ทารน้อยที่ัุำลัอุ้มอยู่้วยพระพัร์ที่แ่มใสมาว่า่อนหน้านั้นมา
"เพะฝ่าบาท"ัุที่อุ้มอยู่รีบทูลยืนยัน้วยรอยยิ้มที่สใสแม้ะเหนื่อยอ่อนาารลุ้นารประสูิอพระสนม่อนหน้านั้น็าม แ่ในยามนี้นารู้สึีใสุๆที่พระนายุนอาประสูิโอรสออมาไ้อย่าปลอภัยหายห่วเสียที
"แล้วอนนี้พระสนมเป็นยัไบ้า" เอ่ยรัสถามพลายื่นพระหัถ์อพระอ์มารับโอบอุ้มโอรสเอาไว้
"พระสนมทรปลอภัยีเพะ อนนี้บรรทมไปแล้วเพะ"
"แอ้....."ทารน้อยยัส่เสียร้ออแไม่หยุ แ่เมื่อถูพระบิาโอบอุ้มเอาไว้ในอ้อมพระหัถ์ลับเียบเสียลในทันใ
"อืม ูท่าะเป็นเ็ีสินะ ้าะให้นามอเ้าว่า อ์ายมุนยอ"
---
เป็นเรื่อแรอเราที่แ่แบบพรีเรียเาหลี้า ฝารีให้ำลัใไรท์้วยนะะ
ความคิดเห็น