คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ได้รู้ความจริง
วใภัี1.ไ้รู้วามริ
แว้นหลิว
ภายในห้อบรรทมอฮอเฮาเมิ่เหยา ฮอเฮาู่บัลลั์ฮ่อเ้หลิวหเหยียน มีบุรุษร่าายเปลือยเปล่าไร้อาภร์ใๆ นับสิบนรุมร่าบาอฮอเฮา้วยวามระหายสมสู่ไม่พั ร่าบามิอาิ้นรนัืนมีเพียวามเ็บปวและน้ำาไหลรินุสายน้ำาวาลมโไม่าสาย นาถูทรมานมาหลายั่วยาม นาวรายไ้แล้ว
ห่าออไปไม่ไลบนั่ฮ่อเ้หลิวหเหยียนที่ามราวเทพเียนปั้นแ่พร้อมหิามใสื่อบริสุทธิ์ั่อบัวาว ฝูเย่วินนรัออฮ่อเ้ บใบหน้าามบนอแร่ไม่หันมอภาพเบื้อหน้า
"ท่านพี่ปล่อยฮอเฮาเถิเพะ น้อสสารนาแทบาใ"ฝูเย่วินล่าว้วยเสียสะอื้นไห้น่าสสาร หาแ่มุมปายยิ้ม้วยวามสะใ
"ฮอเฮาโปรปรานบุรุษพี่มิอาัในาไ้ถึนานับุรุษมาพบในำหนัไม่เรลัวสิ่ใ"ฮ่อเ้หลิวหเหยียนพู้วยวามโรธแ้น ิั
ร่าบาอฮอเฮาเมิ่เหยามีเพียลมหายใที่รวยรินลไปทุทีนหมลม เวลาแห่วามทรมานอันแสนยาวนานไ้บลแล้ว พร้อมวามรัที่มีให้พระสวามี นาทุ่มเทายใเพื่อบัลลั์แห่นี้ ำแหน่หส์ู่มัรที่ปรารถนาแลับวามหลอลว ถูใส่วามว่าบทั้ระูลมิมีผู้ใรอีวิ โนย่ำยีเียริและศัิ์ศรี ะโทษใรไ้นอาัวเอที่วิ่หาวามรัที่ไม่มีอยู่ริาฮ่อเ้หลิวหเหยียน นาทำทุทาีันอาละวาผู้หิที่เ้าใล้นถูเล่าลือวามร้ายาทั่วเมือหลวเป็นที่บันอทุน
"อรัษ์นำร่าไปทิ้สุสานร้าอย่าให้เป็นเสนียับราวศ์ ับัวายู้ไปประหารให้หม" สิ้นำอฮ่อเ้อรัษ์เาัารไ้เรียบร้อยภายในพริบา
"เ้ารอพี่นะินเออร์พี่ะแ่ั้เ้าเป็นฮอเฮาให้เร็วที่สุ" ฮ่อเ้พูบประบริมฝีปาหนาลบนริมฝีปาอวบอิ่มอย่าเร่าร้อนโยไม่รอำอบาหินรั
เมิ่เหยาแปลใเมื่อนาายแล้วเหุใภาพ่าๆ ึปรามาไม่าสาย ห้อบรรทมอนาลายเป็นสมรภูมิอันเร่าร้อนอฮ่อเ้และหินรั
"ปั!!ประูเปิอออย่ารุนแรพร้อมบุรุษร่าแร่สวมหน้าาสีำ เส้นผมสีำสนิทราวน้ำหมึปลิวไสว รอบายเ็มไป้วยวามันแผ่ระายอย่าน่าลัว
"เ้านระบัสัย์ หลิวหเหยียน เ้าไม่รัษาำพูเ้าทำให้เหยาเหยาาย เ้า็อย่าอยู่เลยพร้อมระเบิพลัออมาอย่ารุนแรร่าายอไท่หยาล้ายเปล่แสไ้เส้นผมสีำสนิทลายสีเินสว่าไสว
พลัที่ปล่อยออมาทำลายล้าำหนัฮอเฮาพัลไปทันที ฮ่อเ้และฝูเย่วินร่าายีาิ้นส่วนระัระายเลือนอเ็มพื้นเป็นที่สยสยอแ่ผู้พบเห็น
เพียเวลาไม่นานสถานที่แห่นี้ไม่มีผู้รอีวิสันเียวทุพื้นที่ในราวัลายเป็นทะเลเลือน่าลัว
"เหยาเหยาพี่อโทษที่ไม่สามารถปป้อเ้าไ้"บุรุษร่าแร่ะโน้อหาหิอันเป็นที่รัอย่าโหยหวนโศเศร้าน่าสสารับใ ่อนทะยานัวออไปพร้อมายุำนับร้อยน เมิ่เหยาไม่เ้าใภาพรหน้าที่เิึ้น บุรุษผู้นั้นือใร นาไม่รู้ั เหุใรันามาเพียนี้ แ้แ้นให้นา ลมือ่าฮ่อเ้แห่แว้นหลิวอย่า่ายายและไม่เรลัวสิ่ใ
ภาพ่าๆ ไหลมาไม่าสาย
"ท่านประมุศพอแม่นาเมิ่เหยาถูนำไปที่พรรมัรฟ้าเรียบร้อยแล้วอรับ" ายุำรายาน้วยวามเารพและหวาลัวเ้าไม่เยเห็นท่านประมุบ้าลั่นานี้มา่อนเวลาปิ็น่าลัวไม่น้อยอนนี้เหมือนทุสิ่รอบัวท่านประมุล่มสลายไ้ภายในพริบา
เมื่อสิ้นเสียรายานร่าอประมุหนุ่มหายไปในทันทีไร้ร่อรอย
ไท่หยาหลประมุพรรมัรฟ้า เ้ายุทธภพที่ทุนเรลัว โหเหี้ยมไร้ใ
เมิ่เหยานึไม่ออว่าเี่ยว้อ หรือรู้ันผู้นี้และนา็ไ้รู้ว่าเ้าเป็นใราภาพ่าๆที่ ายั
เว่ยหยาหลบุรายเสนาบีฝ่ายวา และฮูหยินเอที่เสียีวิหลัาลอเว่ยหยาหล ถูเลี้ยูลั่นแล้่าๆ นาๆ าฮูหยินรอที่เลื่อนมาเป็นฮูหยินเอเมิ่เหยาวัย5หนาวมาานวันเิท่านเสนาบีพร้อมรอบรัวเห็นเว่ยหยาหลวัย9หนาวถูทำร้ายบริเวหัวิ้ว้านวาเป็นแผลรร์เลือไหลอาบหน้า เพียเพราะนหิรับใ้ล้ม เมิ่เหยาหยิบผ้าเ็หน้าับไปที่ใบหน้าอเว่ยหยาหลพร้อมเรียะโนน้ำาไหลอาบแ้มให้นมา่วย แ่ไม่มีผู้ใสนใ่วยเหลือแถมยัถูึัวออไปส่ให้ับท่านพ่อท่านแม่ และไม่รู้สิ่ใอีหลัานั้น เว่ยหยาหลถูใส่ร้ายว่าโมยอพระราทานและถูับออาระูลเว่ยแ่ถูัลอบทำร้ายเียนายนไปเออีประมุพรรมัรฟ้าไท่ลู่า่วยเหลือ และรับเป็นลูบุธรรมถ่ายทอวิทยายุทธทุอย่าเพื่อเป็นผู้สืบทอ รับำแหน่ประมุ้วยวัยเพีย14ปีท่านพ่อบุธรรมึออท่อเที่ยวยุทธภพ ไท่หยาหลใ้เวลาัารภายในพรรเพีย3ปีสามารถสร้าวามมั่นและยิ่ให่ให้ับพรรมัรฟ้านเป็นที่ยอมรับทั่วยุทธภพแม้ฮ่อเ้แ่ละแว้นยั้อยำเร านั้นึลับมาเมือหลวแว้นหลิวเพื่อูแล่วยเหลืออยู่้าายเมิ่เหยา สิ่ใที่เมิ่เหยาปรารถนาไท่หยาหลพร้อม่วยเหลือโยไม่เลือวิธีารยอมสละแม้ำลัภายในอัวเอและำัระูลเว่ยที่อยัวาทารัอนาับหลิวหเหยียน เป็นผู้รุยทาให้นาไ้สมหวัโยไม่หวัสิ่ใอบแทน ภาพสุท้ายไท่หยาหลอศพเมิ่เหยาที่อืบวมน้ำเหลือไหลเยิ้มโยไม่รัเียอแนบอแร่ทีู่บผอม นวเรารุรั " เหยาเหยาเ้ารอรับพี่้วยอย่าทิ้พี่ไปอีไม่ว่าะี่ภพี่าิไ้โปรอย่าทิ้พี่ไป พี่รัเ้าสุหัวใวใพี่" สิ้นเสียแหบโหยไท่หยาหลไ้าไปอย่าทุ์ทรมานหัวใในอแสลายไม่มีิ้นี
"ไม่ ไม่ ไม่... หยาเ้อท่าน้อไม่ายอย่าเสียสละให้นไร้่าอย่า้าอีเลย สวรร์โปรเมาให้้าลับไปปป้อรอบรัวและอบแทนนที่รั้าอย่าสุหัวใ ไ้โปรเมา้า ให้้าไ้ลับไปอีสัรั้" เมิ่เหยาอ้อนวอน้วยน้ำาไหลอาบแ้ม และทุอย่า็มืสนิทล
+++++++++++++++++++++++++++++
ภาษาอาไม่สละสลวยเท่าที่วร ผิพลาประารใออภัยมานะที่นี้้วย่ะ หาเอำผิรบวนแ้้วยนะะ เป็นเรื่อแรที่ไรท์เียน่วโวิระบา อบุทุท่านที่เ้ามาอ่าน
ความคิดเห็น