แกร่ง Project Excite with Hongsamut.com
ลิลฎาไม่เคยลืมครั้งแรกที่ได้พบกัน เหนือสระปทุมวารี ละอองหมอกจางโรยเรี่ยระผิวน้ำ เขาปรากฏกายขึ้นกลางสายหมอก เหมือนวิหคเพลิง จ้องตาที่มีสีสันปานเปลวไฟมาที่หล่อน เธอรู้ทันทีว่าเขาคือพญาครุฑ
ผู้เข้าชมรวม
1,275
ผู้เข้าชมเดือนนี้
11
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
แกร่ง โดย ศรีสุรางค์
นิยายหนึ่งในสี่เรื่อง ในรวมเล่ม Excite
(อีกสามเรื่องโดย นันท์นภัส Tonpalm และ Mirininthemoon)
เปิดให้จองแล้วที่
Hongsamut.com
กำหนดออกเป็นรูปเล่ม 2พค.57 ค่ะ
ใต้ทะเลสีตะมรณะ ดวงตาคู่หนึ่งลืมขึ้น ดุจดวงไฟสีส้มสองดวงแพรวประกายท่ามกลางความมืดมิด การขยับเคลื่อนไหวเล็กน้อยของร่างกายทำให้ตะกอนเลนฟุ้งขึ้น รูปรอยรางของร่างบุรุษกำยำยังคงไม่แปรเปลี่ยนไปจากเดิม รอบกายเงียบสนิทและมืดมนจนไม่อาจรู้ทิวาหรือราตรี มิรู้แน่ว่าคืนวันล่วงผ่านมานานปานใดแล้ว
พรรษคล้ายตกอยู่ในห้วงฝันอันยาวนานชั่วกัลป์ ฝันถึงการต่อสู้ การทำร้ายหักหลัง บาดแผลเจ็บปวด ความทรมานอันไม่สิ้นสุด ท่ามกลางความมืดดำดุจติดอยู่ระหว่างโลกแห่งวิญญาณ โอรสสุบรรณไม่รู้ว่าตนตายแล้วหรือยังไม่ตาย ดวงจิตเร่ร่อนไปในความมืดมิดนั้น
มีอยู่ช่วงเวลาหนึ่งซึ่งเขาคิดว่าตนได้ตายไปแล้ว ได้เห็นไฟโลกันตร์แผดเผาบรรดาสัตว์นรก เห็นพระบิดรมารดาร่ำไห้ ฝูงเวนไตยบินเหนือทะเลมรณะหาทางจะนำศพเขาขึ้นมาแต่หมดหวัง
คล้ายกับวิญญาณของเขาล่องลอยหลุดจากร่างไปแล้วหลายราตรีเนิ่นนาน แต่แล้ววิญญาณก็กลับมาสู่ความมืดมิดในร่างจมเลนใต้ทะเลอีกครั้ง ให้เขาได้สัมผัสความร้อนปานตกอยู่ในกระทะทองแดงจากเกาทัณฑ์ ล้อมรอบด้วยความหนาวเย็นยะเยือกของน้ำทะเล
กลางความทรมานนั่นเขาก็ยังฝัน...ฝันถึงลิลฎา
นางฟ้าที่ได้พบกลางบึงบัว ผุดผาดผ่องใส นัยน์ตาเป็นประกายระยับหวานปานหยาดน้ำค้าง เส้นผมดุจคลื่นไหมแห่งรัตติกาล ริมฝีปากดุจกลีบผกาสีชาดเฉิดฉัน
เขามองดวงตาคู่นั้นแล้ว ราวกับตกลงไปในห้วงน้ำลึก จมดิ่งอย่างรวดเร็ว และหาทางกลับสู่ผิวน้ำไม่ได้
พรรษไม่เคยเชื่อว่าตนจะมีธรรมชาติคล้ายครุฑหรือสกุลปักษาทั่วไป หากไม่รักก็แล้วไป หากรักแล้วก็ปักใจ ไม่อาจถ่ายถอนตนจนตายจากกัน
ความรักโง่งมไร้เหตุผล หัวใจไม่มีตา ทั้งยังไร้สมอง
มันก็แค่เกิดขึ้น ถูกผูกมัดร้อยรัดโดยเยื่อใยที่มองไม่เห็น แน่นเข้าทุกที ทั้งที่ลึกๆ ในใจพยายามต่อต้านสักเท่าใด
ทำไมจึงต้องเป็นอัปสรานารีนางนี้ เขาก็ไม่รู้
เขาเพียงแค่ ไม่อาจจากไป ไม่อาจไม่คิดถึง ไม่อาจไม่โหยหา และไม่อาจคิดอะไรสมเหตุผลได้เลยเวลาอยู่ใกล้ชิดหล่อน
*เรื่องของพรรษ พี่ชายท่านวาม (จากวามเวหน) ค่ะ
จะลงเป็นตัวอย่างแค่ช่วงต้นประมาณสี่ตอนนะคะ ^^
ผลงานอื่นๆ ของ ศรีสุรางค์ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ศรีสุรางค์
ความคิดเห็น