ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คืนหวามในรอยทราย (จบบริบูรณ์)

    ลำดับตอนที่ #22 : บทที่ 22

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 806
      14
      31 ก.ค. 60




     

              ขณะที่อัลวาหายตัวเข้าไปภายในร้านคนของมาริคก็รีบมารายงานเขาทันที

              “ผมเห็นเขาถือกริชเล่มนั้นเข้าไปด้วย”

              “เดี๋ยวฉันจะเข้าไปสอบถามเขาเอง ส่วนพวกนายก็จับตาดูรอบๆ บริเวณนี้ไว้ให้ดี”

              “ครับ”

              มาริคก้าวตรงไปยังร้านขายเสื้อผ้าของอัลวาอีกครั้ง

              “ท่านมาก็ดีแล้ว มีคนอยากพบท่าน ตามข้ามานี่”

              มาริครีบเดินตามอัลว่าเข้าไปด้านใน เขามั่นใจว่าคนที่ต้องการพบตัวเขาคือการีม ชาลีฟาห์แน่นอน และมันก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ แววตาของมาริคแสดงถึงความยินดีที่ได้พบกับเจ้านายหนุ่มอีกครั้ง

              “คุณการีมปลอดภัยดีใช่ไหมครับ”

              “ปลอดภัยดี ทำไมนายถึงมาช้านักมาริค”

              “ขอโทษที่มาช้าครับ ผมไม่ทราบว่าคุณการีมจะเดินทางกลับมาก่อนกำหนด”

              “มาช้าก็ยังดีกว่าไม่มาแล้วปล่อยให้เราหาทางกลับเอง”

              “เกิดอะไรขึ้นครับ”

              “เครื่องบินขัดข้องตอนที่ขับกลับมาก็เลยต้องลงจอด แล้วหนีออกมาก่อนที่จะระเบิดไปพร้อมกับเครื่องบิน”

              “เราพบซากเครื่องบินแต่ไม่พบคุณการีม ผมก็เลยสั่งให้ทุกคนแยกย้ายกันออกตามหา ผมและทีมงานส่วนหนึ่งแกะรอยมาตามหาที่นี่ ช่วงที่ผ่านมาคุณการีมเคยมีเรื่องกับใครบ้างหรือเปล่าครับ”

              “ทำไมถึงถามแบบนี้”

              “ตอนที่ผมมาถึงบังเอิญได้ยินการสนทนาของกองคาราวานเอ่ยถึงผู้ชายที่ชื่อการีม ผมก็คิดว่าอาจจะเป็นคนที่เรากำลังตามหา แต่พอเขาพูดว่าชายคนนั้นไหวตัวพาเมียหนีไป ก่อนที่เขาจะลงมือสังหารก็เลยคิดว่าคงไม่ใช่”

              “นายหมายถึงกองคาราวานของโยเซฟกับอาลีหรือเปล่า”

              “ผมได้ยินชายสูงวัยเรียกชื่ออาลี แต่ไม่แน่ใจว่าจะใช่กองคาราวานเดียวกับที่คุณการีมเอ่ยถึงหรือไม่”

              “ใช่ นึกอยู่เหมือนกันว่ามันจะต้องลงมือ ดีที่ฉันหลบหนีออกมาซะก่อน”

              “ไปมีเรื่องกับคนพวกนี้ได้ยังไงครับ”

              การีมเล่าเรื่องทั้งหมดให้มาริคฟังอย่างละเอียด

              “มิน่าล่ะมันถึงได้แค้นคุณการีมเอามากๆ แล้วตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นอยู่ที่ไหนครับ”

              “ก็อยู่ที่นี่”

              มาริคหันไปมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ไม่ห่างจากเจ้านายหนุ่ม ความสวยงามโดดเด่นของเธอนี่เองที่ดึงดูดความสนใจจากคุณการีม

              “หมายถึงเธอเหรอครับ”

              “ใช่แล้วมาริค”

              “คุณการีมจะให้คนของเราไปสั่งสอนพวกมันไหมครับ”

              “ช่างมันเถอะ เรื่องมันผ่านไปแล้ว”

              “ฉันอยากให้นายช่วยเตรียมเรื่องการเดินทางกลับของเราสองคนด้วย” 

              “สองคน!” น้ำเสียงของเขาบ่งบอกถึงความแปลกใจ

              “ใช่” 

              การีมตอบพร้อมกับเดินไปโอบไหล่มุกปรินทร์ก่อนจะแนะนำให้ทั้งคู่รู้จักกัน

              “นี่แฟนฉันเองมาริค ทำความรู้จักกันไว้สิ”

              “มุกครับนี่มาริคผู้ช่วยคนสนิทของผม”

              “มุกปรินทร์ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ” เธอเอ่ยทักทายอีกฝ่ายพร้อมรอยยิ้มที่สดใส

              มาริคมัวแต่ยืนอึ้งไปชั่วขณะ เมื่อได้ยินเจ้านายหนุ่มแนะนำถึงสถานะของหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา ก็เลยไม่ได้พูดอะไรได้แต่จ้องมองเธอด้วยความฉงน

              จะไม่ให้แปลกใจได้อย่างไร

              ตั้งแต่คุณเดียร์น่าแต่งงานกับคุณกาซี เขาก็ไม่เคยเห็นคุณการีมสนใจผู้หญิงคนไหนอีกเลย

              จนกระทั่งวันนี้....มันเกิดอะไรขึ้น!!

              มีคำถามมากมายผุดขึ้นในหัวของมาริค

              ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร!!

              เหตุใดเธอจึงกำหัวใจของคุณการีมไว้ได้ในช่วงเวลาเพียงไม่กี่วันที่ได้อยู่ด้วยกัน

              นอกจากคุณเดียร์น่าแล้ว...สิ่งที่เธอทำไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำได้มาก่อน

              แต่เหนือสิ่งอื่นใดเขารู้สึกยินดีที่เจ้านายของเขาเปิดใจรับใครสักคนเข้ามาในหัวใจอีกครั้ง

              หลังจากที่ปิดตายหัวใจมานานหลายปี

              “เป็นอะไรไปมาริค”

              “ป่ะ...เปล่าครับคุณการีม”

              มาริคตอบการีมก่อนจะหันไปแนะนำตัวเองกับแฟนสาวของเจ้านาย

              “ผมมาริคครับ ยินดีที่ได้รู้จักกับนายหญิง”

              “นายหญิง!” มุกปรินทร์รู้สึกแปลกๆ เมื่อได้ยินใครเรียกตนเองเช่นนั้น

              “คุณเป็นแฟนสาวของเจ้านายผมก็ต้องเป็นนายหญิงของผมด้วย”

              “อย่าเรียกฉันแบบนั้นเลยค่ะ เรียกฉันว่ามุกแล้วกันนะคะ”

              “แต่ว่า...”

              “มันรู้สึกแปลกๆ ยังไงก็ไม่รู้เวลาที่ได้ยินคุณเรียกฉันว่านายหญิง”

              “ตามใจมุกเขาเถอะมาริค เขายังไม่ชินกับสรรพนามที่นายใช้เรียกเขา”

              “ครับ”

              “นายช่วยไปจัดเตรียมเรื่องการเดินทางกลับบ้านให้เราด่วนเลยนะ”

              “ผมจะรีบไปดำเนินการให้ครับ ทุกอย่างจะพร้อมภายในครึ่งชั่วโมง”

              “ดีมาก”  

     



     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×