ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คืนหวามในรอยทราย (จบบริบูรณ์)

    ลำดับตอนที่ #14 : บทที่ 14

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 828
      7
      27 มิ.ย. 60




     

              “ติเยาะห์ยืนยันได้เพราะเธอเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น”

              โยเซฟจึงสั่งให้คนไปตามตัวนางเข้ามาสอบถาม

              “เจ้ายืนยันกับข้าได้ไหมติเยาะห์ว่าเจ้าเห็นอาลีปลุกปล้ำนางหาใช่นางที่เป็นฝ่ายเริ่ม”

              ติเยาะห์ไม่กล้าตอบตามความจริง เพราะหันไปเห็นสายตาที่เปล่งประกายวาวโรจน์ของอาลี สายตาที่บ่งบอกว่าถ้ากล้าพูดความจริงออกมาระวังจะไม่มีโอกาสได้พูดอีก ติเยาะห์หันไปสบตามุกปรินทร์ราวกับจะบอกว่า

              อภัยให้ข้าด้วยที่ข้าไม่สามารถพูดความจริงได้

              “ข้าไม่ได้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดก็เลยไม่กล้าที่จะยืนยันอะไร”

              อาลียิ้มเยาะเมื่อได้ยินคำพูดที่ออกมาจากปากของติเยาะห์

              “ทำไมถึงไม่พูดความจริง” มุกปรินทร์เอ่ยถาม

              สุดท้ายเธอก็เข้าใจเมื่อหันไปเห็นสีหน้าและแววตารวมถึงรอยยิ้มของอาลี นางคงกลัวอาลีและไม่อยากหาเรื่องใส่ตัวจึงไม่ยอมพูดในสิ่งที่เห็น

              “เจ้าออกไปได้แล้ว”

              “ข้าขอตัวก่อน” หญิงสาวเอ่ยก่อนจะเดินออกไปจากกระโจม

              “ไหนๆ เรื่องมันก็เกิดขึ้นแล้วก็ให้แล้วไปเถอะนะการีม ข้าว่ามันคงเป็นเรื่องเข้าใจผิด อย่าถือสาหาความเลยนะจะผิดใจกันเปล่าๆ”

              แม้โยเซฟจะรู้จักนิสัยของบุตรชายในเรื่องนี้เป็นอย่างดี เพราะหลายต่อหลายครั้งที่เขาต้องคอยไกล่เกลี่ยเรื่องทำนองนี้ของอาลี แต่ก็ยังคงเข้าข้างเขาอยู่ดี และหันไปกำชับอาลีว่าอย่าให้มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก

              “มันไม่ใช่ความผิดของข้านะท่านพ่อ นางนั่นแหละที่พยายามให้ท่าข้าตลอดเวลาที่อยู่ลับหลังไอ้การีม”

              “ลูกผู้ชายเขาไม่พูดปัดสวะให้พ้นตัวด้วยการป้ายสีความผิดให้ผู้หญิงหรอก คนขี้ขลาดเท่านั้นที่ทำแบบนี้”

              “นี่เจ้ากล้าด่าข้าเหรอ”

              “พอกันที ทั้งคู่นั่นแหละ หยุดทะเลาะกันต่อหน้าข้าได้แล้ว”

              “อย่างที่ข้าบอกนะการีมให้เรื่องนี้มันจบไปเถอะ”

              “ได้ แต่ท่านต้องให้ลูกชายของท่านขอโทษมุกต่อหน้าทุกคน”

              “แค่เอ่ยปากขอโทษเมียเจ้าต่อหน้าข้าก็น่าจะเพียงพอ อย่าให้เป็นเรื่องราวใหญ่โตเกินจำเป็นเลยนะ”

              “อาลีขอโทษพวกเขาซะเรื่องจะได้จบ”

              “เหตุใดท่านพ่อจึงบังคับให้ข้าขอโทษทั้งที่มันไม่ใช่ความผิดของข้า”

              “นี่คือคำสั่ง หรือเจ้าจะขัดคำสั่งข้า” โยเซฟประกาศกร้าว

              อาลีจึงจำใจยอมเอ่ยปากขอโทษการีมและมุกปรินทร์ตามคำสั่งของบิดา

              “ลูกชายข้าได้เอ่ยปากขอโทษตามที่เจ้าขอแล้ว หวังว่าพวกเจ้าจะไม่ถือสาหาความ”

              การีมหันไปสบตามุกปรินทร์ เธอพยักหน้าเป็นเชิงบอกเขาว่าแค่นี้พอแล้ว เพราะเห็นอยู่ว่าโยเซฟย่อมเข้าข้างอาลีมากกว่าตนเอง

              “เราขอตัวไปพักผ่อนก่อน”

              โยเซฟพยักหน้าเป็นเชิงอนุญาต

              ทันทีที่สองหนุ่มสาวเดินออกจากกระโจมอาลีได้หันไปโวยวายใส่บิดาทันที

              “เหตุใดท่านพ่อจึงบังคับให้ข้าขอโทษพวกมัน ข้ารู้สึกเสียหน้าและเจ็บแค้นจนอกแทบระเบิด”

              “ที่ข้าต้องสั่งให้เจ้าทำเช่นนี้เพราะต้องการให้เรื่องมันจบ เจ้าไม่เห็นท่าทีของการีมเหรอว่ามันพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องเมียของมัน และมันจะไม่ถอยถ้าไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ”

              “คนอย่างข้าไม่เคยกลัวใคร”

              “แต่สิ่งที่เจ้าทำลงไปวันนี้มันผิด ที่ผ่านมาข้าไม่เคยตำหนิเจ้าแต่ไม่ใช่ครั้งนี้ เจ้าไม่ควรไปยุ่งกับผู้หญิงที่มีเจ้าของแล้ว”

              “ข้ารู้สึกเหมือนถูกเหยียบย่ำศักดิ์ศรี แค้นนี้ต้องชำระ”

              โยเซฟเข้าใจความรู้สึกของอาลีเป็นอย่างดี เขาตบบ่าของบุตรชาย

              “เจ้าจะแก้แค้นอย่างไรก็ได้ข้าไม่ว่า แต่ต้องปกปิดร่องรอยให้มิดชิด อย่าให้สาวมาถึงตัวหรือสร้างความเดือดร้อนให้เราได้เด็ดขาด”

              “หยามกันขนาดนี้ข้าไม่เก็บมันไว้แน่ สบโอกาสเมื่อไรข้าจะลงมือทันที”

              อันที่จริงโยเซฟก็รู้สึกเสียดายการีมเพราะหน่วยก้านดี หนักเอาเบาสู้แถมยังค้าขายเก่ง แต่ถ้ามีเรื่องกับอาลีและทำให้อาลีต้องอับอายก็ไม่ควรปล่อยไว้

              ไม่ว่ายังไงลูกย่อมสำคัญกว่าคนอื่น เลือดย่อมข้นกว่าน้ำเสมอ








    อันตรายกำลังจะมาถึงตัวสองหนุ่มสาว

    การีมจะพามุกปรินทร์ให้รอดพ้นจาก

    อันตรายเหล่านี้ได้หรือไม่ต้องติดตามค่ะ...


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×