ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    วิมานรักพยัคฆ์ร้าย

    ลำดับตอนที่ #9 : บทที่ 9

    • อัปเดตล่าสุด 4 พ.ย. 63




              หรือว่าประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย!!

              เขากำลังจะโดนผู้หญิงทิ้งเป็นครั้งที่สอง ทั้งที่ในครั้งนี้เธอตกเป็นของเขาแล้ว

              “ผมยังยืนยันคำเดิม” เขาพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ

              “คุณฟังฉันให้ดีนะ ฉันไม่อยากแต่งงานกับคุณ และไม่ต้องการให้คุณมารับผิดชอบอะไรฉันทั้งนั้น”

              “แต่ผมเป็นคนที่มีความรับผิดชอบในทุกการกระทำและคำพูดของตัวเองเสมอ เรื่องนี้ก็เช่นเดียวกัน”

              ให้ตายสิ!! ทำไมเขาถึงเป็นคนที่เข้าใจอะไรยากแบบนี้นะ

              “ฉันไม่มีวันที่จะแต่งงานกับคุณ เชิญคุณบ้าไปคนเดียวเถอะ” เจติยาพูดด้วยน้ำเสียงขุ่นเคืองติดจะหาเรื่องตวาดเพราะเธอเริ่มที่จะหมดความอดทน

              “ถึงไม่อยากแต่งก็ต้องแต่ง ผมจะไม่ยอมให้ชื่อเสียงของผมต้องมัวหมองเพราะคุณเด็ดขาด ไม่ว่ายังไงคุณก็ต้องแต่งงานกับผม”

              “หมายความว่ายังไงที่บอกว่าฉันจะทำให้ชื่อเสียงของคุณมัวหมอง อธิบายให้เข้าใจหน่อยซิ”

              “ที่ผ่านมาผมไม่เคยมีประวัติเสียเรื่องผู้หญิง และไม่อยากให้ใครมาพูดใส่หน้าได้ว่าผมไม่มีความรับผิดชอบ ฟันแล้วทิ้ง เราถึงต้องแต่งงานกันไง”

              “นี่มันเรื่องบ้าชัดๆ...ฉันไม่แต่ง...หัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่แต่ง”

              “ไม่ว่ายังไงคุณก็ต้องแต่งงานกับผม”

              “ฉันไม่แต่ง คุณจะทำอะไรฉันได้ คุณบังคับฉันไม่ได้หรอก”

              “ผมจะไม่บังคับคุณ แต่ผมมีวิธีที่จะทำให้คุณยอมแต่งงานกับผม”

              “ไม่มีวันเลิกฝันไปได้เลย เพราะฉันมีคนที่ฉันรักอยู่แล้ว ตอนนี้เรากำลังคบหาดูใจกันอยู่ ฉะนั้นขอร้องล่ะเลิกยุ่งกับฉันซะที ได้โปรดออกไปจากชีวิตฉัน เจอกันก็ไม่ต้องทัก ทำเหมือนคนไม่เคยรู้จักกันได้ยิ่งดี”

              “ผมจะไม่ทำแบบนั้นหรอกเจนีน เพราะไม่อยากให้ใครมาครหาได้ว่าผมเป็นผู้ชายที่ไม่มีความรับผิดชอบ”

              “ใครจะรู้เรื่องนี้ถ้าเราสองคนไม่พูด แต่ถึงจะรู้แล้วเขาอยากจะพูดยังไงก็ช่างเขา ปล่อยให้เขาพูดไป คุณจะไปใส่ใจทำไมกับลมปากของคน”

              “แต่คุณเป็นฝ่ายเสียหายนะเจนีน”

              “ช่างมัน ฉันไม่แคร์”

              “แต่ผมแคร์”

              “มายุ่งอะไรกับเรื่องของฉัน”

              “ไม่ยุ่งไม่ได้หรอก ตอนนี้เรื่องของคุณก็คือเรื่องของผม”

              “ทำไมคุณถึงเป็นคนที่พูดไม่รู้เรื่องแบบนี้”

              “คุณต่างหากที่ไม่ยอมเข้าใจ”

              “ออกไป ฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณอีก ระหว่างเราจบกันเพียงแค่นี้ เข้าใจนะ”

              แต่เมื่อเห็นอีกฝ่ายยังคงนิ่งเฉยก็ทำให้เธอตะโกนใส่หน้าเขา “ไปซะ ออกไปจากชีวิตของฉัน คงไม่ต้องให้บอกหรอกนะว่าประตูอยู่ทางไหน”

              คริสยุติการมีปากเสียงกับเจติยา เพราะรู้ดีว่าถึงพูดอะไรไปตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์ เขาจึงลุกจากเตียงด้วยเนื้อตัวเปล่าเปลือยต่อหน้าเจติยาโดยไม่รู้สึกอาย ก่อนก้มลงหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่อย่างช้าๆ

              “กรี๊ดดดด อีตาบ้า น่าไม่อาย แก้ผ้าโทง ๆ แบบนี้ก็ได้ด้วย

              หญิงสาวหวีดร้องเมื่อเห็นสรีระของเขาอย่างชัดเจน หน้าของเธอร้อนผ่าว แต่ก็แปลกที่มิอาจละสายตาไปจากภาพตรงหน้าได้

              ก่อนที่คริสจะเดินออกจากห้องไปเขาได้หันกลับมาพูดอะไรบางอย่างกับเธอ

              “เมื่อคืนตอนที่คุณหลับคุณนัตตี้โทรมาหาคุณ และฝากบอกว่าวันนี้เขาจะโทรกลับมาใหม่”

              เจติยาตาโตเท่าไข่ห่าน “ทำไมคุณถึงรับโทรศัพท์ของคนอื่นโดยพลการ”

              “เพราะผมไม่อยากให้เสียงโทรศัพท์รบกวนการนอนของคุณ” พูดจบก็เดินออกจากห้องไป

              “บอกอะไรพี่นัตตี้ไปบ้างก็ไม่รู้ มีหวังต้องฟังพี่นัตตี้เทศน์ยาวแน่เลย”

              เจติยาถอนหายใจอย่างแรง ก่อนจะเตือนตัวเองว่าต่อไปนี้จะต้องอยู่ให้ห่างจากเครื่องดื่มแอลกอฮอล์โดยเด็ดขาดซะที
     


     

    หวีดร้องเมื่อเห็นร่างกายเปลือยเปล่าของเขาอย่างชัดเจน
    แต่กลับจ้องมองไม่วางตามันคืออะไร ว่าแต่คริสจะใช้วิธีไหน
    ให้เจนีนตกลงรับปากแต่งงานกับเขา แล้วเจนีนจะจัดการกับ
    ปัญหานี้อย่างไรต้องติดตามค่ะ ...


    TB
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×