แต่งเล่นๆอะ - -* ไม่ต้องอ่านกะได้

ลำดับตอนที่ #9 : การฆาตกรรม

ฟ้าเล่าเรื่องให้ตู๋และแพรฟัง...

“เมื่อ 20 ปีก่อน ตอนวันเปิดงานประลองสุดยอดจอมยุทธประจำปีครั้งที่ 25 อะ”ฟ้าบอก

“มันทำไม เล่ามาดิ”นังตู๋พูดแบบใคร่รู้

“ตอนก่อนหน้านั้นชั้นได้แชมป์ 4 ปีซ้อน ครั้งที่ 21-24 ซึ่งชั้นก้ดังมากเลยในตอนนั้น เพราะการประลองครั้งที่ 21
เป็นครั้งแรกของชั้นแล้วชั้นก้ได้แชมป์พอดี  แล้วครั้งต่อๆมาชั้นก้ได้เรื่อยๆ ทำให้ชั้นได้รับรางวัลสุดยอดจอมยุทธ

ตลอดกาลเปนรางวัลพิเศษในการประลองครั้งที่ 24 เพื่อเปนการยกย่องในฝีมือ เพราะยังไม่มีใครได้เกิน 1 สมัยเลย

มีชั้นคนเดียวที่ได้แชมป์ 4 ครั้ง แถมยังติดๆกันด้วย และครั้งที่ 24 ชั้นก้ชนะดาร์คลอร์ด ทำให้ดังเปนพลุแตกไป

ใหญ่” ฟ้าบอกอย่างภาคภูมิใจ

“แล้วไงต่อยะ”แพรถาม

“แล้วมาปีต่อมาการประลองครั้งที่ 25 ชั้นกะจะไม่ลงแล้ว เพราะต้องการเปิดโอกาสให้คนอื่นๆบ้าง”ฟ้าบอกหลับตานึกถึงความหลัง

“จนวันนึงชั้นไปเยี่ยมโรงเรียนเก่า ชั้นก้ไปเจอรุ่นน้องคนนึง”ฟ้าบอกต่อ

“เค้าบอกว่า เค้านับถือและชื่นชมในตัวชั้นมาก แล้วเขาอยากจะลองประลองแข่งในรอบนี้ด้วย เขาเลยอยากให้ชั้น

ช่วยสอนเทคนิคอะไรเพิ่มเติมเปนการติวให้เขา” ฟ้าบอก

“ชั้นติวให้น้องเค้าทุกวัน เปนเวลาหลายเดือนเลยก่อนการประลอง ทำให้เราสนิทกันมากๆ” ฟ้าบอกเริ่มนึกถึงวันเก่าๆ

“ถึงว่าแหละ ช่วงนั้นชั้นไม่ค่อยเหนเทอ ไปแอบติวให้บ่าวน้อยนี่เอง อินังนี่” แพรบอกชี้นิ้วเปนการแซว

“อ่านะ ชั้นไม่อยากให้พวกหร่อนรู้ เพราะกลัวว่าน้องเขาจะไปชอบพวกเทอเอาน่ะซิ”ฟ้าบอกหัวเราะเบาๆ

“น้องเขานิสัยดีมากๆเลย แถมยังน่ารักอีก”ฟ้าบอกอย่างเคลิ้ม

“อินี่ เล่าต่อ อย่าพึ่งเคลิ้ม”ตู๋บอกทำหน้าเครียด

“หร่อนพูดงี้แปลว่าฮักเมาบ่าวน้อยใช่ป่าวยะ”แพรถามอย่างเจ้าเล่ห์

“เออ ใช่  ชั้นชอบน้องเค้าตั้งแต่แรกเจอ”ฟ้าบอกยิ้มๆ

“แต่ไม่กล้าบอกย่ะ เด๋วน้องเค้าจะคิดเปนอื่นไป” ฟ้าพูดต่อนั่งหลับตา

“เราฝึกกันมาจนถึงวันประลอง น้องเขาบอกว่าอาทิตหน้าเปนวันเกิดน้องเขา….”

“ย่ะ แล้วไงต่อ” นังตู๋ถามแบบเครียดเพราะอยากรู้ขั้นสุด

“น้องเขาบอกว่าจะขอตำแหน่งแชมป์เปนของขวัญให้ตัวเอง”ฟ้าเล่าต่อ

“แล้วเขาก้ขอให้ชั้นลงแข่งด้วย เขาบอกว่าอยากมีโอกาสประลองกับชั้นซักครั้งบนสังเวียน” ฟ้าเล่าต่อเริ่มมีน้ำตา

“อิ แค่นี้สำออย”อิตู๋บ่นกงหน้าอูฐ

“ฟืด(สูบน้ำมูก)...แล้วชั้นก้โอเครับปากว่าจะลงแข่งด้วย”ฟ้าบอกเชดน้ำตาหยดนึงที่ไหล

“อิ ทำไมหร่อนต้องร้องด้วย” แพรถามแบบหน้าตื่น

“เรื่องมันเศร้าอะนังแพร” ฟ้าบอกต่อ ตอนนี้หยุดน้ำตาคลอละ(สรุปน้ำตาลงมาแค่เมดเลกๆ1เมด)

“แล้วเปนไงต่อ เล่ามาซิ ชั้นอยากรู้”นังตู๋ถามต่อ

……….“นังฟ้าๆๆๆๆคนที่เทอให้ชั้นไปติดต่อมาสอนวิชาดาวกระจายกับมีดอะตายแล้วหร่อน มีสัญลักษณ์ของ

สมาคมมืดทิ้งไว้ด้วย!!” เสียง ญ ดังมาจากในกระจก

“ฮ๊ะ ว่าไงนะ นัง ญ” ฟ้าพูดวิ่งไปที่กระจก

“ตายแล้ว คนที่ชื่อออนอะ” ญ บอกหน้าตื่น

“ศพเหมือนถูกแทงอิ ตอนนี้กรมนักรับและหน่วยงานสืบเสาะพลังมืด กับนักข่าวมากมายกำลังมากันใหญ่เลย” ญ

บอกหน้าตาตื่นกลัว

“งั้นหรอ เด๋วชั้นจะรีบไปหาเนมก่อน คิดว่าเนมต้องลงมือทำอะไรซักอย่างก่อนจะสายไปกว่านี้”ฟ้าบอกอย่าง

เคร่งเครียด 

“หร่อนสองคนบอกทุกคนในสำนัก แล้วก้ให้คนไปเฝ้าเดกๆด้วย ชั้นจะไปสำนักนายกรัฐมนตรี” ฟ้าบอกและวิ่ง

หน้าตั้งออกห้องไป

“อิย์ กำลังจะรู้แล้วเชียว มาฆ่ากันตายอะไรกันตอนนี้ โอ๊ยยย อยากกลับฮาเรม” ตู๋บนกับแพรเสียงดัง แล้วก้วิ่งออกไปอย่างอารมเสีย

“โอ๊ยยย ผู้พันต่อ ...อุ๊บส์ ไม่ใช่”แพรบ่นกับตัวเองบ้างก่อนวิ่งออกตามตู๋ไป...