แต่งเล่นๆอะ - -* ไม่ต้องอ่านกะได้

ลำดับตอนที่ #3 : การรวบรวมบุคลากร

เย็นวันนั้น ฟ้านั่งรอแพรและตู๋ซึ่งกำลังไปลากตัวนัง ญ มาจากบ้าน...

"มาช้ากันจัง-*-"ฟ้านั่งเท้าคางบนโต๊ะในห้องทำงานที่แกะสลักอย่างสวยหรู

แอ๊ดด ...เสียงประตูเปิดออก

"มาแล้วย่ะๆ " แพรพูดและลากแขน ญ มานั่งที่เก้าอี้หน้าโต๊ะของฟ้า

"แหม หร่อน ชั้นกำลังพอกหน้าอยู่เชียวนะยะ" ญ บ่นด้วยใบหน้าที่มีเศษแตงกวา มะเขือเทศติดอยู่ และกลิ่นโยเกิตเอียดๆฉุนๆเล็กน้อย

"เทอทำอะไรของเทอยะ" ฟ้าถามทำหน้ายี้

"สูตรใหม่ย่ะ ชั้นอ่านเจอในหนังสือชีวจิตของปอเลปอลอเย" ญ กล่าวด้วยความภาคภูมิใจ

"ชั้นนึกว่าเทอเอาหน้าไปจุ่มสลัดมาซะอีก" ตุ๋บอกและหัวเราะเบาๆ

"อย่าโง่นะยะ ชั้นไม่ทำหรอก ที่ชั้นทำนี่มันช่วยให้ใบหน้าชั้นมีชิวิตชีวามากขึ้น" ญ บอกพลางเอามือปัดเศษผลไม้ออกจากหน้า

"ฮู๊ย จะสวยไปถึงไหน ยัยหน้าเดียว" ฟ้าพูดด้วยความขำ

"ฮู๊ย อิเหลี่ยม" นัง ญ พูดแล้วหัวเราะเสียงดังลั่น

"สาบกระดาษเตมปากเทอเลย อย่าบอกนะว่าเคี้ยวรูปคิบอม" ฟ้าบอกและเอามือปัดๆไปมาแถวๆจมูก

"ป่าวนะยะ พอดีไฟดับแล้วชั้นลืมคาถาเปิดไฟ เลยหยิบกระดาษมากินแทนข้าวเหนียว" นัง ญ บอกและปิดปากตัวเอง

"จะทำไรรีบๆทำย่ะ โวหลวกนักหร่อน" แพรบอก

"ออ จิงสิ ก้คือว่าตอนนี้ หร่อนก้รู้ใช่มะนัง ญ ว่าชั้นจะเปิดสำนัก...ไม่ต้องมาทำหน้าซื่อ ชั้นบอกเทอมะวาน คือชั้นจะวานเทอไป

หานังบิว นังนิค นังอูห์ม นังเถิก บอกว่าพวกหร่อนไม่ต้องตกงานแล้ว ชั้นจ้างมาทำงานเหมือนเดิม" ฟ้าบอกนัง ญ

"ทำไมต้องเปนชั้นยะ" ญ พูดและทำสีหน้าขี้เกียจอย่างรุนแรง

"หร่อนเปนเลขาและเปนผู้ปฏิบัติการภาคสนามของสำนักนะยะ ไปเรยไป เอาตังไปก่อน แสนนึง นังตุ๋ จกซิ" ฟ้าบอกตู๋ด้วยสีหน้ามีชัย

"เอาไปหร่อน 1 แสนถ้วน" นังตู๋เอาเงินให้ ญ พร้อมกงหน้าอูฐ

"กริ๊วๆ เงินๆๆ ชั้นชอบเงิน" นัง ญ บอกและทำท่าเหมือนจะฟ้อนด้วยความดีใจ

"ฟ้อนอยู่นั่นไปตามนังพวกนั้นได้แล้วหร่อน เด่วชั้นไปส่งที่หน้าประตู" แพรบอกและลากแขน ญ ซึ่งกำลังมองเงินตาวาว ออกไปนอกห้อง

"ป่านนี้นังเจนมันท่าจะนอนพุงพุ้ยอยู่แถวตูบกลางนานู่นมั้งอิ" นังตุ๋บอกแบบขำๆ

"อาจใช่นะ 555+ เพราะขนาดมันมาสอนมันยังไม่ยอมลุกขึ้นสอนเลย" ฟ้าพูดบ้าง

"อะนะ เพราะมันทำตัวงี้ นังแพรมันเลยชอบบ่นว่า เวลามันด่านักเรียนว่าขี้เกียจ นักเรียนมันก้จะย้อนว่า ทีครูเจนล่ะคะ" ตู๋พูดแบบหน้าเครียด(อีกแล้ว)

"อะนะอิ-*- ......นอนรอให้หัวเถิกเรื่อยๆไปวันๆ นังเถิกเจน " ฟ้าตอบและถอนหายใจพลางเท้าคางทำหน้าเพ้อฝันนึกถึงนฟต่อไป

อิตู๋แอบเหล่และคิดในใจว่า "อิย์ ท่าจะกึ๊ดถึงบ่าว ปากก้ทำเปนเลิก ฮึ-*-" แล้วตู๋ก้ทำหน้าเซงเดินออกไปจากห้องแบบเซงๆ

"อ่าว อิตุ๋ไปซะละ" ฟ้ารู้สึกตัวได้และหันหน้ามาพบว่าไม่มีตู๋ซะแล้ว...