แต่งเล่นๆอะ - -* ไม่ต้องอ่านกะได้

ลำดับตอนที่ #14 : รังแตนซาลอน..??

“เรื่องของเรื่องมันก้คือวันนึงชั้นไปเสริมสวยร้านรังแตนซาลอน ร้านประจำนั่นล่ะ”แนตเล่าและหยุดมองหน้าทุกคนชั่วครู่

“เล่าต่อดิ หยุดทำไม” แพรถามทำหน้าเครียดเหมือนตู๋ (ติดเชื้ออิตู๋เปนแถว)

“หน้าชั้นมันหรือยัง จะได้ซับ” แนตถามทำหน้าแท้

“ยัง เล่าต่อ” ตู๋ตอบทำหน้าเครียดฉบับต้นตำหรับ

“อี้ เอ่อๆ ก็นั่นแหละแล้วทีนี้ก็มีคนเดินเข้ามาในร้าน เป็นผู้ชายสองคนอยู่ดีๆเค้าก้มานั่งที่โซฟาในร้าน ทำเปนถามว่าจะมาเช่าวิกไปให้แฟนไปแสดงละคร” แนตบอกด้วยสีหน้าตั้งใจ

“ออ สงสัยแฟนมันเปนเหาจนผมร่วงหมด” ฟ้าบอกพลางหัวเราะคิกคัก

“นั่นแหละ แล้วทีนี้เจ้าของร้านก้เดินเข้าไปข้างในเพื่อจะไปเอาวิก แล้วไอบ้าสองคนนั่นมันก็จับชั้นเลยล่ะ”แนต

บอกทำตาโต(มาก)

“โอ้ ทำไมไม่สู้”อูห์มบอกทำหน้าเซงหลังจากฟื้นมาหมาดๆ

“ก้แบบมันล็อคแขนชั้นเลยอะ ชั้นตั้งตัวไม่ทันเลย เอาเอากำปั้นอัดชั้นเต็มหน้ายุบเลย”แนตบอกและลูบใบหน้าตัวเองราวกับมันจะเจ็บเหมือนตอนนั้น

“แล้วไงต่อหรอ”นิคถามทำหน้าตั้งใจฟังแบบผู้ดีมาก (มือประสานกับบนหน้าขน นั่งพับเพียงเอียงตัวเล็กน้อย)

“ไม่รู้เหมือนกัน ชั้นรู้สึกตัวอีกทีก้อยู่ในห้องขังของพวกมันซะละ”แนตเล่าต่อ

“ที่ไหน แหล่งมัน ชั้นยังไม่รู้เลย” ฟ้าถามด้วยความอยากรู้

“ไม่รู้เหมือนกัน ชั้นอยู่ในห้องที่มันขังตลอด แล้วก้เดินไปมาภายในแหล่งกบดานนั่นแหละ ก้เหมือนเปนตึกร้างๆมั้ง ไม่แน่ใจ ไม่มีหน้าต่าง” แนตพูดทำท่าครุ่นคิด

“แล้วดาร์คลอร์ดที่เทอเหน เหนหน้าตาจิงๆมันไม๊เพราะชั้นเห็นมันใส่หน้ากากตลอด” ฟ้าถามต่อ

“มันก้ใส่หน้ากากอย่างงั้นแหละ แต่มันน่ากลัวมาก เสียงพูดมันนี่ไม่เหมือนคนทั่วไปเลยเหมือนมีเสียงเหล็กกระทบกัน แล้วก้เตมไปด้วยเอฟเฟคมากมายในเสียงมัน คือมันเสียงแบบครืดๆคราดๆอะ”แนตอธิบายไม่ถูก

“อันนั้นชั้นรู้ละ เคยได้ยินมันพูดเหมือนกันตอนช่วงประลอง ชั้นว่าเสียงมันมาจากระบบแปลงเสียงในหน้ากากมันนั่นแหละมั้ง ให้มันดูน่าเกรงขาม” ฟ้าตอบอย่างใช้ความคิด

“ตัวจิงท่าจะแก่และเสียงแหบแห้งแน่ๆ” อูห์มออกความคิดเห็นพลางลูบหัวบิวที่นอนตักไปด้วย (ยังไม่ฟื้น)

“ฉลาดนะหร่อน ดาร์คลอร์ดน่ะ เท่าที่คาดไว้นั้นอายุคงจะประมานวัยทองแล้วล่ะ”ฟ้าบอกอูห์ม

“แหมมม หร่อนนี่รู้ดีเนอะ”แนตพูดน้ำเสียงแหลมหวานปี๋

“ชั้นสืบมาย่ะ ชั้นยังรู้อีกนะว่าดาร์คลอร์ดตั้งสมาคมเมื่อ 30 ปีก่อนโดยเริ่มจากการใช้ชื่อกลุ่มจุมพิตสีดำก่อนเปลี่ยนชื่อมาเป็นสมาคมมืด” ฟ้าพูดต่อด้วยความติดใจ (ที่ได้นินทา)

“อื้ม แล้วหร่อนรู้ไม๊ ใครอยู่ภายใต้หน้ากากนั่น” แนตถามต่อและเหล่สายตาคมมาหาฟ้า

“อันนี้ยังมิทราบ หาข้อมูลมิได้” ฟ้าตอบแอบทำหน้าเซง

“อะโด่ นึกว่ารุ้” แนตบอกทำหน้าแสยะยิ้มเลกน้อย

“ฮุ๊ยอิ เล่าต่อมา” ฟ้าพยายามปัดเรื่องดาร์คลอร์ดและให้แนตเล่าเรื่องตัวเองต่อ

“แล้วพวกนั้นก้บังคับให้ชั้นสอนเวทให้สมุนใหม่ๆของมัน” แนตบอกหน้านิ่ง

“สมุน มันเอาไหนมาน่ะอิ” ฟ้าถาม

“จับขี้เหล้าทั้งหลาย หรือพวกนักเลงหัวไม้มาโดยการเป่าหูมั่ง สะกดจิตมั่งและสอนวิชาต่างๆให้พวกมัน” แนตพูดต่อเสียงนิ่งมาก

“แค่นี้หรอ มันไม่มีเครื่องสร้างสมุนไรประมาณนี้หรอ” ฟ้าถามต่อ

“..ทำไมคิดอย่างงั้นยะ” แนตถามทำหน้าแอบตกใจเล็กน้อย

“ใครจะไปรู้ มันใส่หน้ากากเหมือนกันหมดนิ ก้อาจจะโคลนนิ่งเอาไง” ฟ้าออกความคิดเห็น

 “ชั้นก้ไม่รู้นะ ชั้นสอนแต่พวกคน ไม่รู้มีสมุนที่พวกนั้นสร้างขึ้นเองมาเรียนไหม” แนตบอกต่อด้วยน้ำเสียงสั่น

“แต่ชั้นแอบสงสัยมานานแล้ว เพราะว่ามีรายงานว่าหินแปรสภาพชั้นเยี่ยมของกรมธรณีมันหายไปตั้งหลายก้อน” ฟ้าบอก

“ฮ๊ะ หรอ อาจจะเปนขโมยทั่วๆไปก้ได้นิ” แนตบอกเลิกคิ้วสูง

“ชั้นก้ไม่รู้ ตอนนี้ไม่มีเบาะแสอะยังไงตอนนี้ก้ได้แต่เฝ้าระวัง หน่วยงานนายพลเถียรจัดการอยู่”ฟ้าบอก

“ตาแก่นั่นเมื่อไหร่จะเกษียณนะ อยู่น้านนานนะแก” แนตบอกด้วยเสียงแหลมแจ๊ด

“อีกไม่กี่เดือนแหละ เพราะเห็นเขาว่ากัน” ฟ้าบอก

“แล้วใครจะได้เป็นผู้กำกับกรมนักรบใหม่ล่ะ...ผู้พันต่อป่าวยะ” แพรโผงผางขึ้นมาทันที

“เออ” ฟ้าบอกด้วยน้ำเสียงรำคาญเล็กน้อยเพราะเหมือนถูกขัดจังวะ

“เยส แอร๊ยยย” แพรส่งเสียงด้วยความดีใจ

“ที่ชั้นเออนี่หมายถึง เออ ยังไม่แน่ใจ ผู้อาวุโสในกรมเค้าจะตกลงกันอีกที เพราะพี่ต่อแกยังอายุน้อย”ฟ้าบอกแพร

“อ่าว ซะงั้นอิ -*-” แพรแอบทำหน้าเสีย

“แล้วร้านรังแตนซาลอนนี่มันอยู่ไหนเรอะ” เจนที่กำลังตื่นจากนิทราถามขึ้นมา

“ออ ร้านก้อยู่แถวๆหอนาฬิกาใจกลางเมืองนั่นแหละ หร่อนยังไม่รู้อีกรึ” แนตตอบเจนไป..เจนทำคิ้วขมวด

“ร้านนั้นที่ตอนนี้มันปิดไปแล้วใช่รึเปล่า” เจนถามต่อเริ่มมีแววตาสงสัย

“เออ ปิดไปแล้ว ตั้งแต่ชั้นโดนจับไปละมั้ง” แนตบอกพลางทำหน้าใช้ความคิดอย่างหนัก

“แต่พักหลังมานี้ชั้นเห็นมันเปิดเป็นบางครั้งนะ ตอนเย็นๆหรือค่ำๆ หรือตอนเช้าๆซักตีสองตีสามน่ะ” เจนบอกต่อทำหน้าสงสัย

“หรอ ไม่รู้เหมือนกันนะ เดี๋ยวจะลองไปถามเจ้าของร้านดู” แนตบอกพลางเอามือลูบอก

“หร่อนลูบนมให้เข้าที่หรอยะ” ญ แซวแนตเล็กน้อยก่อนที่แนตจะทำหน้าผวา

“อิย์นี่ ชั้นกำลัง...เอ่อ...เกาะอกใหม่ มันไม่ค่อยเข้าที่น่ะ” แนตบอกทำหน้ายิ้มๆแหยะๆ

..ทุกคนพูดคุยกันสัพเพเหระ เรื่องความสวยความงามตามประสาสาวๆโดยมีแนตเป็นคนเปิดเรื่องคุยพลางดูหนังต่อไปเรื่อยๆจนถึงตอนเย็น เวลาประมาณ 6 โมงครึ่งซึ่งอีกครึ่งชั่วโมงจะได้เวลาทานอาหารเย็นแล้ว...

“วันนี้ไปกินอาหารที่โรงอาหารกับพวกเด็กๆนะ” ฟ้าบอกทุกคนซึ่งกำลังทำหน้างัวเงีย (ดูหนังแล้วเผลอหลับกันหมด)

“เออ ลืมไป วันนี้จะแจ้งเปิดการเรียนการสอนแล้วนี่นา ดิวจะมาเย็นนี้แล้วนิ” แพรบอกเสียงยานคาง และเอามือขยี้ตาให้หายจากอาการง่วง

“ชั้นขี้เกียจสอนจิงๆเล้ยยย” เจนพูดขึ้นบ้างพร้อมกับหาวปากกว้าง (คำว่าเล้ยยยย ที่เจนพูดนั้น เจนพูดพร้อมกับหาวไปด้วย ทำให้เสียงเป็นอย่างไรจิตนาการเอาเอง)

“หร่อนก็ไม่ได้สอนอยู่และนังเจน  นังพวกนี้ ตื่นๆๆๆ” ตู๋ซึ่งดูเหมือนจะหายจากอาการง่วงนอนคนแรกเรียนให้ทุกคนตื่น