ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักพันธ์ร้ายนายหน้าโหด

    ลำดับตอนที่ #8 : หัวเจ็ดสีมณีเจ็ดแสง

    • อัปเดตล่าสุด 22 พ.ค. 50



    ตื่นได้แล้วยัยต๊อง

    ไม่เอาพี่แป๋งน้องจานอน

    ฉันไม่ใช่พี่เธอกรุณาตื่นได้แล้ว

    ไม่เอาZzzz

    ไม่ตื่นใช่มั๊ย

    ว๊าก! นายจะเขย่าตัวฉันทำไมเนี๊ย แขนฉันแทบจะหลุดเป็นท่อนก็ไอ้หน้าโหดเนี๊ยแม่งเขย่า

    อยู่นั่นแหล่ะ ไม่ใช่แรงเยอร์นะโว๊ย! เขย่าก่อนดื่มอ่ะ

    บอกให้ตื่นแล้วทำไมไม่ตื่นล่ะ

    ก็ไม่อยากตื่นอ่ะมีปัญหามั๊ย ฉันตอบอย่างกวนๆ

    อยากตายไง๊ตื่นขึ้นมาก็กวนเลย ไอ้หน้าโหดตอบก่อนจะส่งสายตาโหดๆเหมือนใบหน้ามาให้

    เชอะ! นึกว่ากลัวหรอ แบ๊ร ฉันแลบลิ้นเป็นการตอบแทน

    กี่โมงแล้วเนี๊ย 9.50  ว๊าก!!!!!! นี่มันเกือบจะหมดคาบแรกแล้วนะเนี๊ย นี่ฉันหลับไปนานมากแล้วนะ

    จะแหกปากทำไมวะ ไอ้หน้าโหดตะคอก

    ฉันต้องรีบไปแล้ว ฉันวิ่งไปที่ประตูแต่ด้วยความรีบร้อนก็ชนโต๊ะวางขนมเข้าอย่างจัง

    โอ๊ย!!!

    ยัยต๊อง ซุ่มซ่ามจริง

    เจ็บง่ะ

    ไหนดูดิ

    เลือดออกด้วยอ่ะ ฉันตอบพลางมองไปที่หัวเข่าที่มีเลือดสีแดงสดไหลย้อยเป็นทาง

    แค่ขูดกับขาโต๊ะนิดหน่อยเลือดออกด้วย ขาเธอนี่มันสำออยจริง ไอ้หน้าโหดมันบอกฉันแบบนั้น

    ไอ้บ้าใครเข้าห้ามไม่ให้เลือดออกได้ฟ่ะ ฉันตอบหน้ามุ๋ย

    แผลแค่นิดเดียวทำไมเลือดมันต้องออกมากขนาดนี่ด้วยวะ

    แล้วฉันจะไปรู้ไง๊

    มานี่มานั่นนี่ ไอ้หน้าโหดลากฉันมานั่งที่โซฟาตัวเดิมก่อนที่จะผลุบเข้าไปหลังห้อง

    และออกมาพร้อมกับกล่องยา

    โห! ห้องนายมีกล่องยาด้วย

    มันแปลกตรงไหน ไอ้หน้าโหดตอบก่อนที่จะก้มลงทำแผลให้ฉัน

    ทำไมพวกนายถึงมีห้องส่วนตัวด้วยอ่ะทำไงบอกฉันบ้างดิ ฉันอยากมีมั้งอ่ะ

    เธอมีไม่ได้หรอก

    ทำไม?

    ก็บอกว่ามีไม่ได้ก็มีไม่ได้ดิ อย่าถามมากได้มั๊ย ไอ้หน้าโหดตะคอก

    แล้วนายจะตะคอกใส่หน้าฉันทำไมวะ ฉันตะคอกกลับไปบ้างด้วยอารมณ์ขรุ่นหมัว

    ทำแผลเสร็จแล้วเธอก็กลับห้องของเธอไปดิ๊จะยืนอยู่ทำซากอะไร

    รู้แล้วไม่ต้องไล่ ฉันตวาดใส่ แล้วหมาที่ไหนมันลากฉันเข้ามาวะ ไอ้บ้าเอ๊ย!

    ฉันจำได้ว่าชั่วโมงนี้มันเป็นชั่วโมงคณิตศาสตร์ไม่ใช่หรอ ฉันถามยัยพิงค์ทันทีที่มาถึงห้อง

    เห็นไอ้พี่หัวทองนั่งอยู่ข้างๆ และนักเรียนคนอื่นก็คอยส่งสายตามาให้ไอ้พี่หัวทองเป็นระยะๆ

    อาจารย์เค้าประชุมจ๊ะตั้งสองคาบแน่ะ

    ดีเนาะ ฉันตอบก่อนจะไปนั่งที่ของตัวเอง

    แล้วเธอไปไหนมาหรอเห็นหายไปตั้งนาน

    ไปนอนมา

    ที่ไหน

    ห้องไอ้พี่หน้าโหด

    เธอหมายถึงพี่ดรากอนด์น่ะหรอ  ทะ...เธอไปนอนกับเค้ามาหรอ

    อืม...แล้วไงล่ะ ฉันตอบยัยพิงค์ทำหน้าเอ๋อๆส่วนไอ้พี่หัวทองทำหน้าโครตหื่นเลย

    เฮ๊ย! ไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิดนะ ต่างคนต่างนอน เข้าจ๊าย!

    แล้วไป ยัยพิงค์ถอนหายใจอย่างแรง

    เชื่อใจเพื่อนพี่เถอะคร๊าบบบ ต๊องๆแบบนี้มันทำไม่ลง

    ฮิฮิฮิ

    หัวเราะอะไรยัยพิงค์ เธอยังเป็นเพื่อนฉันอยู่หรือป่าวเนี๊ย ฉันงอนแก้มป่อง

    อย่างอนนะ ดีกันนะนะนะ

    เชอะ! คอยดูนะถ้ายัยฮันกลับมาฉันจะฟ้องแน่ ฉันเดินออกไปจากห้องอย่างอนๆ

     แค่ไม่อยู่แปบเดียวยัยพิงค์ก็ย้ายทัพไปอยู่กับไอ้หัวทองซะแล้ว

     

    ซู่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉันปล่อยให้สายน้ำเย็นไหลลงมาปะทะกับใบหน้าอันขาวผ่อง

    เย็นชื่นใจจังเลย ฉันเช็ดหน้าเบาๆก่อนออกจากห้องน้ำ แขนใครวะขวางประตู

    จะไปไหน เสียงยัยเพิ้งที่ไหนแหกปากขึ้น

    มีอะไรหรอ ฉันถาม

    เป็นเด็กใหม่แล้วซ่าหรอ ยัยหัวส้มแสยะยิ้มก่อนพูด หลังเลิกเรียนรับจ้างเล่นงิ้วหรอวะ

    แต่งหน้าซะเข้ม

    อะไรเนี๊ย ฉันทำหน้าสงสัย

    ทำไมเธอต้องยุ่งกับพี่ดรากอนด์ด้วย นั่งกินข้าวโต๊ะเดียวกันแถมวันนี้ฉันยังเห็นเธอหายเข้าไปในห้องพี่เค้าสองต่อสองหมายความว่าไง   ยัยหัวแดงที่พึ่งเดินเข้ามารัวเป็นชุด

    เชอะ! คิดว่าฉันอยากยุ่งกับไอ้บ้านั่นไง๊

    เธอเรียกใครว่าบ้า ไอ้หัวส้มตวาด ไอ้แกงค์นี่ก็ตลกเนอะหน้าล๊าว ลาวดันย้อมผมเป็นสีส้มสีแดง สีเขียวฉันขอตั้งชื่องแกงค์เลยนะ หัวเจ็ดสีมณีเจ็ดแสง มันก็คล้ายๆเรื่องดาบเจ็ดสีมณีเจ็ดแสงนั่นแหล่ะ

    เธอพูดถึงใครฉันก็หมายถึงคนนั้นแหล่ะ

    เธอกล้าว่าพี่ดรากอนด์ของฉันหรอ ไอ้หัวเขียว ฮ่าฮ่าแมงวันหัวเขียว 555+ รู้นะจะย้อมผม

    ให้สีเดียวกับลูกตาของไอ้หน้าโหดใช่มั๊ยล่ะ ฉันรู้นะแต่ดูแล้วเหมือนแมงวันมากก่า 555+

     

    ทำไมหรอไอ้นั่นมันเป็นพ่อเธอหรอ

    กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แม่สาวหัวหลากสีกรี๊ดพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย

    อ๊าก! จะกรี๊ดหาพระแสงดาบคาบค่ายหรือไง ฉันตอบก่อนจะจ้ำพรวดๆออกไป

    จะไปไหน

    ซักผ้ามั้ง ฉันตอบโดยที่ไม่มองหน้ายัยหัวหลากสีซักนิส

    อยากตายไง๊ ไอ้หัวเขียวกระชากแขนฉันไว้

    ปล่อยนะโว๊ย! ฉันสะบัดมือด้วยความโมโห

    จับมัน ไอ้หัวเขียวสั่งก่อนที่ยัยหัวแดงกับยัยหัวส้มจะจับฉันไว้

    ปล่อยโว๊ย! ฉันพยายามสะบัดมือที่ไอ้พวกหัวหลากสีล็อคไว้

    ซ่านักใช่มั๊ย แบบนี้ต้องสั่งสอน ไอ้หัวเขียวแสยะยิ้มก่อนจะล้วงคัตเตอร์ในกระเป๋ากระโปรงออกมา

    อย่าทำอะไรบ้าๆนะโว๊ย! ฉันตะโกน ไอ้หัวเขียวเดินเข้ามาช้าๆตาของมันจ้องมาที่ใบหน้าของฉันและก็กำลังกรีดมาที่หน้าของฉันแล้ว กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉันหลับตาปี๋นึกถึงใบมีดคมๆที่กรีดมาบนใบหน้าเลือดสีแดงสดไหลเป็นทาง กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เอ๊ะ! นี่เสียงใครกรี๊ดแล้วทำไม่ฉันไม่เจ็บล่ะ


    เฮ๊ย! ภาพตรงหน้าทำให้ฉันถึงกับช็อคยัยพวกหัวหลากสีถอยกรูดไปติดผนัง และที่น่าตกใจไอ้หน้าโหดยืนอยู่ข้างฉันโอบไหล่ฉันไว้ก่อนจะตะโกนออกมาว่า

    ใครมายุ่งกับยัยนี่อีกตายแน่ ว่าแล้วมันก็ลากฉันไปอีกตามเคย

    ปล่อยได้แล้ว ฉันสะบัดมือ

    ลากฉันมาทำไม

    อยากอยู่ตรงนั้นก็กลับไปดิ ไอ้หน้าโหดตะคอก

    ไปดีกว่า ฉันรีบเดินไปทางอื่น

    เดี๋ยว! “

    ทำไม

    ถ้ายัยพวกนั้นมายุ่งกับธออีกบอกฉันนะ ไอ้หน้าโหดพูดเบาๆก่อนจะเดินหนีไป

    มันเกิดความรู้สึกแปลกๆอ่ะ ช่างเหอะไปดีฟ่า

     

     

     

     

     

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×