คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : good morning [JARK]
squirreljm
OS : JARK
21/10/57
GOOD MORNING
แสงแดดอ่อนๆส่องเข้ามากระทบเปลือกตา ร่างหนาขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆเปิดเปลือกตาฝืนแรงโน้มถ่วงของโลก ขยับตัวเล็กน้อยด้วยความเมื่อยขบ รู้สึกถึงความชาหนึบที่แขนขวา
ร่างเล็กที่ใช้แขนแข็งแรงหนุนแทนหมอนกำลังหลับตาพริ้มอยู่ในนิทรา มุมปากแต้มรอยยิ้มเล็กๆดูซุกซน
น่ารัก
จะหลับยังต้องน่ารักอีกหรอมาร์คต้วน
แจ็คสันมองคนนอนอมยิ้มอย่างหมั่นเขี้ยว
"ละเมอฝันถึงใครรึเปล่าเนี่ย อย่าให้รู้เชียวนะ" แกล้งก้มลงกระซิบเสียงแหบชิดใบหูขาว ร่างหนาขยับดึงเอวบางเข้ามาแนบอกอุ่นๆของตัวเองกดริมฝีปากลงบนกลุ่มผมนุ่มที่มีกลิ่มแชมพูเด็กหอมกรุ่น สูดกลิ่นหอมอ่อนๆเข้าเต็มปอด ยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะค่อยๆขยับริมฝีปากร้อนกดจูบลงบนต้นคอขาวของคนขี้เซาเบาๆ แจ็คสันซบหน้าลงกับไหล่บางและทนไม่ได้ที่จะไม่ขบกัดผิวนุ่มๆจนเป็นรอยอย่างหมั่นเขี้ยว
"ฮื้อออ" ร่างขาวนุ่มนิ่มขยับตัวยุกยิกอย่างรำคาญ แจ็คสันไม่สนใจอาการประท้วงของลูกแมวในอ้อมกอด กลับยกใบหน้าขึ้นมาระดมจูบบนใบหน้าของคนขี้เซา
กดริมฝีปากลงบนจมูกเล็ก กดจมูกที่หน้าผาก กดสองแก้มอิ่มแดงๆน่ากัดลงแรงๆจนได้ยินเสียงดังจุ้บ! ร่างบอบบางขมวดคิ้วเตะขาไปมาอย่างขัดใจที่มีคนมารบกวนเวลานอน งอแงประท้วงอย่างน่ารักจนคนมองอดใจไม่ไหวก้มลงไปฟัดแก้มกลมๆอีกรอบ
"เลิกน่ารักได้ยังเนี่ย รักพี่จนจะบ้าแล้วนะ"
พึมพำชิดมุมปากบางที่แดงระเรื่อเพราะอากาศหนาวของคนตัวเล็กก่อนจะกดแนบริมฝีปากอุ่นของตัวเองเข้ากับปากแดงๆเย็นชืดของอีกคน กดแนบย้ำๆแต่ไม่ได้รุกล้ำถ่ายทอดความอุ่นให้คนตัวเล็กที่เริ่มหายใจติดขัด แจ็คสันผละออกมาเพียงเพื่อให้ลูกแมวขี้เซาหายใจปกติ ก่อนจะก้มลงกดริมฝีปากเข้ากับปากอิ่มอีกครั้ง
"อื้ออออ" แจ็คสันรีบผละออกมาอย่างตกใจกลอกตาไปมาเมื่อเห็นว่าคนตัวบางใกล้จะตื่น เปลือกตาบางขยับยุกยิกและในที่สุดมาร์คก็เปิดเปลือกตาขึ้นมา หรี่ตาเล็กน้อยปรับโฟกัส หนีแสงแดดอ่อนๆที่ส่องแยงตา นอนกระพริบตาปริบๆอย่างมึนๆ รู้สึกเหมือนถูกรบกวนการนอนจากอะไรบางอย่าง
ตาแป๋วหันไปมองเจ้าของหมอนที่ตัวเองใช้หนุนทั้งคืน แจ็คสันกำลังนอนหลับตา ลมหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ มาร์คขยับตัวเข้าซุกคนข้างๆ เงยหน้าขึ้นมองหน้าแจ็คสันที่ยังนอนไม่รู้เรื่องอยู่ ก่อนจะหัวเราะคิกคักออกมา นิ้วเรียวจิ้มจึกๆเข้ากับจมูกโด่งไล้ตามสันจมูกคมลงมากดนิ้วชี้สองข้างเข้ากับมุมปากคนรัก ยกขึ้นลงเป็นหน้าตลกๆ แอบขำคิกคักจนตัวสั่น มาร์คพลิกตัวยันศอกขึ้นมองใบหน้าของอีกคนยิ้มๆ
"รักนะเด็กโง่ คึคึ" แกล้งกระซิบเสียงซนๆข้างหูคนที่นอนอยู่ข้างๆ แถมยังซนจุ๊บปลายคางคนตัวโตกว่าไปทีนึง
มาร์คเอื้อมมือขาวไปยืดแก้มอีกคนออกอย่างสนุกสนานยืดเข้ายืดออกได้ซักพักก่อนจะผละออกไป
สัมผัสที่ข้างตัวหายไปครู่นึงก่อนจะกลับมาพร้อมเสียงหัวเราะคึๆในลำคอกับเสียงเปิดปลอกปากกา
ใช่ เสียงเปิดปลอกปากกา.....
คนที่ปิดเปลือกตาอยู่ขมวดคิ้วก่อนตัดสินใจแกล้งขยับตัวขยับเปลือกตายุกยิก
มาร์คสะดุ้งรีบพลิกตัวลงนอนแกล้งทำเป็นหลับตาสอดปากกาเมจิหัวใหญ่สีชมพูเข้าใต้หมอนแอบยู่ปากด้วยความเสียดาย แจ็คสันลืมตาขยับพลิกตัวหันมามองลูกแมวตัวแสบข้างๆหัวเราะหึๆในลำคอ
มาร์คกำลังแกล้งหลับตาปี๋นอนตัวแข็งทื่อ แจ็คสันส่ายหัวอย่างเอ็นดู ก้มหน้าลงเป่าลมหายใจร้อนๆใส่ซอกคอขาวจนคนตัวเล็กสะดุ้ง
"ยังไม่ตื่นหรอมาร์ค" ร่างขาวยังทำเป็นนิ่ง
แจ็คสันหัวเราะขำ "ยังไม่ตื่นงั้นจูบ"
"อุ้ยตื่นพอดีเลย"
"แสบนักนะ"
"งื้อออ เค้าทำอะไรรรร"
ทำหน้าทำตาใสซื่อก่อนยู่ปากทำไม่รู้ไม่ชี้ตอนเห็นอีกคนคว้าปากกาเมจิสีชมพูแปร๊ดจากใต้หมอนออกมาโบกตรงหน้า
"ฮื้อออ ขี้โกงนี่แจ็ค ตื่นแล้วแกล้งหลับทำไมล่ะ"
"อ้าว แล้วเมื่อกี้พี่แกล้งหลับทำไมละ ฮึ"
"ก ก็ งื้อออ ไปอาบน้ำดีกว่า"
ร่างบางอึกอักหลบสายตาคมที่มีแววหยอกล้อ แก้มร้อนแดงฝาดอย่างน่ารัก ขยับตัวลุกขึ้นมองค้อนคนที่เอาแต่ส่งสายตาล้อเลียนอยู่บนเตียง
"หึๆ เด็กน้อยขี้เซา~ ผมไม่ได้พึ่งตื่นตอนพี่เปิดปากกานั่นหรอกนะ"ยกยิ้มมุมปากอย่างน่าหมั่นไส้ แจ็คสันยกมือขึ้นมาทำท่าดึงแก้มตัวเองออก
"ไอ้คนเจ้าเล่ห์! ตื่นนานแล้วสินะ"
"รักนะเด็กโง่ จุ้บๆ"ร่างหนาบนเตียงระเบิดหัวเราะออกมาดังลั่น ทำท่าทำทางโอเวอร์แบบที่ชอบด้วยการลงไปนอนกลิ้งหัวเราะบนเตียงพูดประโยคน่าอายนั่นซ้ำไปซ้ำมาด้วยเสียงล้อเลียน
"แจ็คสัน!"
คนตัวเล็กแก้มแดงก่ำหายใจฟึดฟัดหยิบหมอนปลายเตียงขึ้นมาปากระแทกหน้าคนขี้แกล้งที่เอาแต่หัวเราะพร้อมส่งสายตากรุ้มกริ่มมาให้ไม่หยุดจนคนตัวโตกว่าหงายหลังไปกระแทกหัวเตียงดังโป้ก
"ฮึ" ทำเสียงขึ้นจมูกใส่เหมือนแมวขู่ก่อนจะสะบัดหน้าหนีคนบนเตียงทำท่าจะเดินเข้าห้องน้ำไป
แต่แล้วร่างบอบบางกับเสื้อแขนยาวย้วยๆจนเห็นไหล่ขาวที่ใส่เป็นชุดนอนมาทั้งคืนก็เกิดเปลี่ยนใจ หยุดยืนนิ่งๆอยู่ครู่นึงก่อนจะหันควับกลับมาพูดประโยคนึงที่น็อคคนตัวโตกว่าให้นั่งมึนกว่าเดิมก่อนจะเดินฮัมเพลงเข้าห้องน้ำไป
"อ่า แจ็คสัน.....
ฉันเลิกน่ารักไม่ได้หรอกนะ เพราะฉะนั้นก็.....
คึคึคึคึคึคึคึคึคึคึคึคึคึคึคึคึคึคึคึคึคึคึคึคึคึคึคึคึคึ
เสียงปิดประตูห้องน้ำดังปังเรียกสติของคนบนเตียงให้เข้าที่เข้าทาง
"มาร์คต้วนน!!!!!"
หืม แสบนักนะ!
อย่าลืมเม้นให้เค้าน้า จุ้บบบๆๆ
ความคิดเห็น