ตอนนี้ฮันบินก็รู้สึกว่าตัวเองกำลังรู้สึกยังไงก็ไม่รู้ เขาอยู่ในคลับสักแห่งที่จุนฮเวลากมาด้วย (ความจริงเขาก็ออกจะเต็มใจอยู่นิดๆเพราะจุนฮเวบอกว่าเหล้าเบียร์และแอลกอฮอลล์ทุกอย่างไม่อั้น แถมฟรี) เขาไม่ค่อยรู้จักใครที่นี่มีพวกแร็พเปอร์บนเวทีที่ตัวเองพอจะรู้จัก เขาไม่ได้ชอบฟังมันเป็นพิเศษเพราะเขาก็ฟังได้ทุกแนว
เห็นจุนฮเวบอกว่าเป็นงานที่จัดขึ้นมาแฮงก์เอ้าท์สนุกๆตามสไตล์ของคนพวกนี้ที่จุนฮเวว่า แถมตัวเองก็ได้บัตรเชิญมาสองใบเลยมาชวนเขามาด้วย แต่เจ้าตัวกลับไม่สนใจเขาเลย พอมองไปก็เห็นแต่จุนฮเวถูกล้อมรอบไปด้วยสาวน้อยใหญ่เต็มไปหมดต่างจากเขาที่นั่งกร่อยๆยกกระป๋องเบียร์ขึ้นดื่มอยู่คนเดียวเงียบๆ
สายตาเขาก็มองไปทั่วในงานแต่จากที่สังเกตคนที่เพิ่งลงมาจากเวทีเมื่อกี้นี้
หน้าตาคุ้นๆแต่เขาก็จำไม่ค่อยได้หรอกส่วนใหญ่ก็จะจำได้เฉพาะคนที่เคยร่วมงานกับจุนฮเวเท่านั้น
เพราะหมอนี่ไม่น่าจะเคยร่วมงานกับจุนฮเว นักร้องเสียงดีน้องใหม่ที่ใครๆต่างก็ต้องการจะทำงานด้วยทั้งนั้น ถือเป็นงานพิเศษขอจุนฮเวล่ะมั้ง แต่ก็ดีเพราะหมอนั่นมีรายได้พิเศษเขาก็พอจะอยู่สบาย กินสบายไปด้วย ยิ่งมีเงินจุนฮเวก็ยิ่งซื้อของเข้าห้องบ่อยขึ้น เขาก็เลยสบายเพราะจุนฮเวเป็นรูมเมทของเขา
พอมองไปที่เขาคนนั้นฮันบินคิดว่าผู้ชายคนนี้มีบางอย่างน่าดึงดูดไม่น้อย ออกจะมากด้วยซ้ำ เป็นบางอย่างที่ทุกคนไม่ได้มีกันได้ง่ายๆ มันแค่น่ามองเรียกแบบนี้ได้รึเปล่าก็ไม่รู้.. พอเห็นแล้วก็นึกถึงน้ำเสียงที่แหบห้าวแรพด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำไปด้วยถ้อยคำหยาบคาย
สันกรามคมๆนั่นที่หันมาทางเขามันมีแรงดึงดูดมหาศาลจริงๆ
แต่มันค่อนข้างทำให้ฮันบินแปลกใจนิดหน่อย
ตรงที่
พอมีใครเข้าไปพูดคุยหรือขอถ่ายรูปรึเปล่า. . ฮันบินก็ไม่แน่ใจ ก็จะมีการ์ดเดินมาเชิญออกทันที
น่าแปลก
ฮันบินคิดแบบนั้นทำไมคนพวกนั้นถึงโดนเชิญออกล่ะ
แต่ก็ได้แค่คิดไปคิดมาแถมก็ยกเครื่องดื่มขึ้นดื่มเรื่อยๆ ช่วงนี้เขารู้สึกว่าตัวเองมีเรื่องให้น่าปวดหัวมากมายเหลือเกินดื่มมันเข้าไปบ้าก็คงจะช่วยให้สมองปลอดโปร่งขึ้นตั้งเยอะ
ถึงจะปวดหัวบ่อยๆเวลาที่ตื่นขึ้นมาก็ตาม
แต่ใครจะสนล่ะ ฮันบินรู้แค่ว่าดื่มตอนนี้ก็สุขมันตอนนี้นี่ล่ะ เรื่องราวของอนาคตอีกไม่กี่ชั่วโมงต่อมาก็ปล่อยมันไปสิ เขาไม่จำเป็นต้องสนอยู่แล้ว
นั่งดื่มไปสักพักก็มีคนมาทักทายเขาบ้างให้ไปเต้นด้วยกันบ้างล่ะ หรือบางคนก็หนักหน่อยชวนเขาไปต่อข้างนอกเพราะเห็นว่าเขามาคนเดียวแถวยังนั่งกร่อยๆอยู่อีก
ไม่ใช่เรื่องแปลกนักหรอกที่จะมีคนชวนไปต่อที่อื่นน่ะ
เขายังไม่มีอารมณ์อะไรแบบนั้นในตอนนี้ อาจจะเป็นเพราะโมโหเพื่อนตัวดีที่ลากเขามาทิ้งขว้างกลางงานแบบนี้
พอคิดถึงจุนฮเวไปไม่ได้เท่าไร่เจ้าตัวก็เดินมาหาเขาพร้อมรอยลิปสติกที่ติดมาที่ปกเสื้อ แถมมาด้วยที่ริมฝีปากที่เขาจำได้ว่าก่อนจะออกมาจุนฮเวทาแค่ลิปมัน ไม่ได้ท่าลิปสีสดอย่างนี้แน่ๆ
แต่ก็นั่นแหละไม่ต้องเสียเวลาถามก็พอจะรู้ว่าจุนฮเวไปไหนมา มองหน้าก็รู้ยันไส้รู้ยันพุงไปหมดแล้ว
"จุนฮเวนายพาฉันมาแล้วก็ช่วยดูแลฉันด้วยสิ" ผมพูดออกไปทันทีแล้วก้แทบจะยกมือขึ้นต่อยหน้าหมอนี่สักหมัด ที่ทำหน้ากวนเบื้องล่างใส่เขาในตอนนี้
"นายโตแล้วน่าฮันบิน ไม่งั้นฉันไม่พานายมาในดงเสือแบบนี้หรอกน่า" จุนฮเวบอกพร้อมมองไปรอบๆ คิดว่าคงจะหาเหยื่อรายใหม่น่ะนะ
แล้วสายตาฮันบินก็หันไปเจอผู้ชายคนเดิมที่ยืนคุยอยู่กับพี่มินโฮที่ฮันบินรู้จักเพราะเคยทำเพลงร่วมกับจุนฮเวอยู่ครั้งหรือสองครั้งนี่แหละ แล้วก็ผู้ชายอีกสองสามคนที่ฮันบินเคยเห็นหน้ามาบ้าง ด้วยความสงสัยฮันบินก็เลยรีบถามกับจุนฮเวไปทันที
"ทำไมพวกผู้หญิงที่เข้าไปคุยกับหมอนั่นถึงโดนเชิญออกไปตลอดเลยล่ะ"
จุนฮเวหันมาเลิกคิ้วใส่เขาอีกทีพร้อมถามว่าคือคนไหน
"นายหมายถึงคนไหนล่ะฮันบิน พี่จีโฮ พี่มินโฮ เฮียเท็ดดี้ หรือว่าบ๊อบบี้ล่ะ"
"คนที่ยืนอยู่ข้างพี่มินโฮริมซ้าย คนที่ใส่แจ็กเก็ตดำน่ะ" แล้วฮันบินก็ได้คำตอบทันทีแต่กว่าจะได้ก็เล่นเอารำคาญจุนฮเวอยู่ไม่ใช่น้อย
"ความลับนะ อย่าไปบอกใคร" จุนฮเวป้องปากแล้วก็กระซิบข้างหูเขาทันที
"อ่าห้ะ รีบบอกมาสิ" ฮันบินว่าพร้อมมองไปที่คนๆนั้นอีกทีพร้อมกับที่สายตาที่ดูตี่แต่มองเขากลับมาด้วยความฉียบคมจนฮันบินต้องเป็นฝ่ายหันหนีแทน
หวังว่าหมอนั่นจะไม่รู้หรอกนะว่าเขาสองคนพูดถึตัวเองอยู่
"โค้ดลับประจำวันนี้ " พอจุนฮเวพูดแบบนั้นทำให้เขาขมวดคิ้วขึ้นมาทันที "ใครไปขอบ๊อบบี้คิมถ่ายรูป.. โดนเชิญออกทันที หมอนั่นเป็นคนดังน่ะ "แล้วฮันบินก็ต้องขมวดคิ้วมุ่นหนักกว่าเดิม พวกแร็ปเปอร์ใต้ดินพวกนี้น่ะมักจะเข้าถึงง่ายๆไม่ใช่หรือไง "แล้วก็เป็นคนจัดงานนี้ด้วยล่ะ"
"ตลกแล้วจุนฮเว " ฮันบินว่าไปด้วยความสงสัย "ในเมื่อหมอนั่นเป็นเจ้าของงานไม่ใช่หรอ ทำไมต้องห้ามคนมาถ่ายรูปด้วย มันไม่งี่เง่าไปหน่อยรึไง"
"ก็จริงนะแต่สำหรับบ๊อบบี้น่ะไม่เหมือนใครเขาหรอก งานนี้จัดขึ้นเพื่อความสนุกไงถ้าจะให้มาคอยถ่ายรูปกับแฟนคลับตลอดมันไม่สนุกหรอกนะ" จุนฮเวพูดพร้อมสายตาพร้อมมองไปที่ผู้หญิงอกสะบึ้มที่พอจะโผล่พ้นเนื้อผ้ามาให้เห็น
ดูท่าเขาจะต้องนั่งดื่มเงียบๆอยู่คนเดียวอีกครั้งแล้วแหละ
จุนฮเวคงจะได้เหยื่อรายต่อไปสำหรับค่ำคืนนี้อีกแล้ว
"แต่พวกคนอื่นยังให้ถ่ายได้ง่ายๆเลยนะ อย่างพี่มินโฮน่ะ"
"หมอนั่นไม่เหมือนใครหรอกนะฮันบิน" จุนฮเวบอกด้วยน้ำเสียงจริงจังแล้วหันมามองเขาอีกครั้ง "อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่านายคิดจะทำอะไร"
ฮันบินยักไหล่พร้อมหันกลับมามองบ๊อบบี้อีกทีครั้งนี่บ๊อบบี้หันมามองเขาอีกครั้งพร้อมกับเขาทีไม่ได้เสสายตาไปไหน
"บ๊อบบี้ร้ายเกินไปฮันบิน" จุนฮเวบอกพร้อมยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มลงคอไปอีกอึกใหญ่ "ไม่มีใครได้ตื่นขึ้นมาเห็นหมอนั่นข้างๆในตอนเช้าหรอกนะ เสร็จแล้วก็แยกย้ายกันไปทันที"
"นายคิดว่าฉันแคร์อะไรแบบนั้นหรือไงล่ะจุนฮเว"
"เฮ้ฮันบิน จะเอาแน่ๆใช่ไหมเนี่ย" จุนฮเวรีบมองหน้าฮันบินด้วยความเป็นห่วงทันที
"heaven หรือ hell เดี๋ยวนายก็ได้รู้เองแหละฮันบิน"
"ได้ลองสักครั้งก็รู้เองแหละถูกไหม?"
คงไม่เลวร้ายหรอกจุนฮเว J
talk มาแบบงงๆ 50 เปอร์ ยังไม่ได้ดิทคำผิดนะคะ
talk2 รอกันหน่อยนะคะ อย่าเพิ่งทิ้งกันไปไหนน้า T--T ไม่ค่อยได้แต่งแนวนี้น่าจะถือเป็นครั้งแรกเลย
ความคิดเห็น