คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : โดนจับตัว !
หลังจากที่เขามาส่งฉันถึงโรงเรียน เพื่อน ๆ ของฉันก็ถามกันใหญ่ว่า ' ใครมาส่งอะ , หล่อจัง , บลาๆๆ '
ฉันว่าเค้าก็ค่อนข้างหล่ออ่าน๊ะ แต่ไม่เห็นจะมากมายขนาดนั้นเลยย และในคาบเช้าของวันนี้เป็นวันที่ดีมากกก
เพราะไม่มีครูมาสอนเลยยฉันก็เลย นั่งเม้ากับยัย มิรา จนคอแห้งงงง กริ๊งงงงงงงงง !~
พอฉันแล้วยัยมิราได้ยินเสียงนี้ก็ลุกพรึบบ ออกจากห้องทันที เฮ้อออออไม่เคยรู้สึกดีขนาดนี้มาก่อนเลยย
วันที่ไม่ได้เรียนเคมีเป็น วันที่ดีของฉันมากเพราะว่า เคมีฉันได้เกรด 3.86 TT ทั้ง ๆ ที่วิชาอื่นฉันได้ 4.00
" เมกิ วันนี้แกจะกินไรดีอะ ? "
" ไม่รู้แต่ฉันต้องกิน น้ำก่อนอันดับแรกเลย หิวม๊ากกกก"
ปิด 1 วัน ห๊ะร้านน้ำปิดอ๊ากกก แล้วโรงเรียนฉันก็ยิ่งรันทด มีร้านน้ำร้านเดียวแล้วฉันจะไปกินไหนอะ
" เฮ้ย มิรา ร้านน้ำปิดฉันจะไปกินที่ไหนหงะ "
-0- << มิรา
- - << ฉัน
" อ่อ แกก็คงต้องข้ามไปซื้อโรงเรียนโน้นน อะ"
" ตลกล๊ะแก ฉันไม่มีทางไปแน่นอนน "
" หรือแกจะไม่กิน ? "
" กิน !! หึ ฉันไปก็ด้ายยยยย " ฉันลากเสียงยาวด้วยความขี้เกียจ
" ปะ ฉันพาไปเองง " << นาน่า
ฉันรักแกนาน่า ที่ร๊ากกกกกกกกกก - 3 - ♥
" น้ำฝั่งโน้นน อร่อยมากเลยนะเมกิ แกจะไม่ผิดหวังที่เดินไป "
" อือออออ " ไม่ต้องบรรยายหรอก ฉันไม่มีทางเปลี่ยนใจชอบกินน้ำฝั่งโน้นแน่นอนน
* หมายเหตุ : เพราะว่า ฉันเคยเห็นเด็กที่ไปซื้อน้ำจากฝั่งโน้น ( เด็กโรงเรียนสตรีคงสุข ) โดนรถชนต่อหน้าต่อตา
แล้วยังจะให้ฉันไปอีกหรออ แล้วสาเหตุนี้ทำให้ฉันกลัวรถไปด้วยยย
" ถึงแล๊ววววววววววววว "
" อ๊ะ จริงหรอฉันไม่ได้ลืมตาตลอดทางเลย "
" แกจะบ้าหรอ ข้ามถนนไม่มองรถ "
" ก็ฉันกลัวอะ ให้ทำไง "
" อือ ๆ กลัวก็กลัวรีบๆ ไปซื้อซะสิ "
" ก็ด้ายยยยย ค๊า "
ใขขณะที่ฉันกำลังตรงไปที่ร้ายขายน้ำ
นึงสอง สั่ม รับสิโว้ยยยยย ~ เสียงโทรศัพท์ฉันก็ดังขึ้น
พร้อมด้วยสายตาของคนที่ได้ยินและมองหาเจ้าของเสียงลิงโทน
ฮ่า ๆ ถ้าเค้ารู้ว่าเป็นฉัน เค้าคงฮาไปเลยไงง ^^ รับสิโว้ยยยย ~ โทรศัพท์ของฉันดังขึ้นอีกครั้ง
รับแล้วโว้ยยยยยย ~ หึ่ยย เรื่องมากจริงใครโทรมาเนี่ยยยย
" ฮา โหลลลลลลลลลลลลลลลลลล ใครค๊ะ "
" พูดเพราะเชียวนะ ฉันเองซันเดย์เธอข้ามฝั่งมาโรงเรียนฉันทำไม "
" อ่อ นายคิดว่าฉันอยากข้ามมาโรงเรียน สุขบริหาร นักหรออ ? "
" อืมม แล้วตกลงเธอข้ามมาทำไมอะ ? "
" มาซื้อน้ำ โรงเรียนฉันร้านน้ำปิด เข้าใจยังอ่า "
" อือ ๆๆ เดี่ยวฉันข้ามไปส่งน๊ะ " ^^ เค้าพูด พร้อมทำหน้าทะเล้นน
" ไม่เป็นไร ฉันมากลับเพื่อน นายไม่ต้องไปส่งหรอก"
" แน่ใจ อะ เพื่อนธอกลับไปแล้วนะ "
"จริงดิ !! เห้ยย มันไม่รอฉันเลยอะ "
' ฉันบอกให้เค้ากลับไปเองง "
กำ !! เค้าจะยุ่งกับฉันอีกนานไม๊เนี่ยย แค่นี้ฉันก็รู้สึกแย่แล้วว อะ
เหอะ เอโลนะ กลับมาเมื่อไหร่ฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่นอนนน สัญญาเลยยย !!
หลังจากที่เค้าส่งฉันข้าวถนน มาถึงโรงเรียนสตรีคงสุข ฉันก็พูดด้วยคำพูดที่ ทำให้เค้าลอยได้เลยแหละ
"ขอบใจนะ ซันเดย์สุดนายไปได้แล้วว ชิ้วววว ๆๆ ~" เค้าทำหนามุ่ยพร้อมบอกว่า
"นี่ ยัยตับแสบฉันอุตส่าห์ มาส่งไล่กันซะงั้น " นายนี่ก็ฉลาดน้อยทุกสถานะการณ์เลยนะ =='
"ฉันถามจริง ๆ เหอะนายแกล้งโง่รึป่าวอะ เฮ้ออออออออออออ ดูเวลาสิ นั้นแหละคือเหตุผลที่ฉันไล่นายกลับ"
"อ่อ หรออออื้มมม เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยย !! งานงอกฉันจะโดนทำโทษไม๊เนี่ยย "
"ฉันขอให้นายโดนละกันน บายยย "
"อื้มมม :D " อ๊ากก ยิ้มนี้ช่างบาดใจ <หะ เมกิแกจะบ้าหรอ นายนั้นหน้าตาไม่ได้ครึ่งของเลโอ เลยย >
__________________________ 3 นาทีผ่านไป ฉันยังยืนอยู่ที่เดิมม ________________________________
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดด ( โครมมมมมมมม ) เติมเองประหนึ่งแช่งเค้า
จากเสียงอันน่าตายไปให้มันจบๆ ฉันก็เห็น นายดำ นายเตี้ย นายอ้วน และนายหน้าหลุม ยืนเรียงเป็นแถวหน้ากระดานนน
นายดำ "คุณหนูครับ คุณนาย โมกิยะกุ ให้มารัยคุณหนูกลับวังครับ" [_- _-_]
"ใช่ครับ !! ผ๊มชะ ชะ ชื่อออ อุเบดซะ ครั๊บบ " คนบ้าอะไรไม่รู้เสียงสูงซะแสบหู อ่อแล้วชื่ออุเบดซะ อะ เปลี่ยนซะนะ
เป็น <อุบาด> อะน่าจะเหมาะ น๊ะ
"ห๊ะ คุณนาย โมกิยะกุ ไหนอ่ะ"
ความคิดเห็น