ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    : ♥ : Friend LOVE Friend : ♥ : เพื่อน(บ้า)รักเพื่อน(ต๊อง) :

    ลำดับตอนที่ #5 : บทที่4 แผนเพื่อคนรัก(?)ที่แสนอลหม่าน

    • อัปเดตล่าสุด 9 พ.ค. 55


    ในห้องเรียน

     

    เฮ้อ~=O=;;

    ต้องแกล้งเป็นคนที่โปเต้ชอบ

    ต้องเป็นแม่สื่อให้แฟนต้า

    ต้องเป็นแม่สื่อให้โปเต้...

    เฮ้ย!!งายเยอะจริงเว้ย!=_=;;

    ทั้งวันของวันนี้ในชั่วโมงเรียนฉันแทบไม่มีสมาธิเรียนเล้ย~

    มัวแต่คิดเรื่องพวกนี้!ยังแบ่งเวลาไม่ถูกเลยโว้ยยยย~>O<;

    ปึก!!

    โอ๊ย!!>_<#

    ใครปากระดาษมาเนี่ย!?มันเจ็บนะเฟ้ย!!(?)>[]<^

    ฉันหันกลับไปดูคนที่ปากระดาษมาปรากฏว่าคนคนนั้นคือ...

    ทิว!!O_O

    เฮ้อ~ปาแล้วได้อะไรเนี่ย! หรือว่านายแค่เรียกร้องความสนใจ -__-;

    “นี่..โซดาเธอลองอ่านดูสิ^^

    “หา?”

    ฉันก้มไปมองก้อนกระดาษที่อยู่บนโต๊ะ แล้วค่อยๆหยิบมันมาก่อนจะคลี่อ่านข้อความที่อยู่ข้างใน...

     

    เธอรู้ไหม..ว่าฉันน่ะชอบเธอมากแค่ไหน ตั้งแต่เด็กที่เรารู้จักกันมา เธอทำให้ฉันหวั่นไหวได้ทุกเมื่อ ถ้าเธอยังจำสัญญาระหว่างเราได้อยู่ล่ะก็.... อย่าลืมทำตามละ

    -ทิว-

     

    เอิ่ม.....=[]=;;

    นายเนี่ยนะชอบฉันO_Oไม่มีทาง!!ถึงแม้นายจะชอบฉันแค่ไหนแต่ฉันก็ไม่ชอบนายหรอกเฟ้ย!!>[]<^

    ฉันหันไปทางนายทิวแล้วทำหน้ายักษ์ใส่...แต่ ... ที่อีตาบ้าทิวส่งมา กลับเป็น...

    ^3^

    ส่งจูบ!!

    ฉันเลยเอามือมาบังไว้แล้วกำมือลง และทำท่าเขวี้ยงลงพื้นพร้อมกับเหยียบซ้ำอีกที หึๆๆ=_,=

    =[]=;;!

    ฮ่ะๆๆดูนายทิวทำหน้าเข้า อึ้งไปเลยอะเด่ะ^___^

    =____=^^^<<<แฟนต้า

    อึก!ฉันรู้สึกเหมือนโดนรังสีอำมหิตเพ่งใส่นะ=__=;;

    ปึก!!

    โอ๊ย!!

    ใครปากระดาษมาอีกวะ!!=[]=

    พอฉันหันไปดูรอบๆปรากฏว่า..เป็นโปเต้ที่ปากระดาษมาจากหลังห้อง

    “อ่านสิ..โซดา”

    โปเต้ทำท่าบอกให้ฉันอ่านข้อความในกระดาษ

     

    เที่ยงนี้ฉันขอไปนั่งกินข้าวกับพวกเธอนะ ถือว่านี่เป็นแผน A ละกันนะ

    -โปเต้-

     

    ฉันหันไปทางโปเต้แล้วพยักหน้ารับเป็นเชิงว่า ตกลง

     

    เท่านี้..ก็รอให้ถึงเวลาพักเที่ยงสินะ...

     

    ฉันนั่งฟังอาจารย์สอนต่อไปเรื่อยๆโดยไม่สนใจนายทิวที่เรียกร้องความสนใจจากฉันตลอดทั้งชั่วโมง...

     

    พักเที่ยง

     

    “โซดา!ไปกินข้าวกัน”

    “อื้ม..รออีกเดี๋ยวนะแฟนต้า”

    “ทำไมละ?O_O

    “โซดา~~!!

    “อะ..โปเต้...เฮ้ย!!ทิว!!o[]O;;

    พอฉันหันไปทางต้นเสียงที่เรียกชื่อฉัน ฉันแทบช็อค!!เพราะโปเต้กับทิวตะโกนเรียกชื่อฉันพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย

    “โซดา สองคนนี้เรียกแกทำไมน่ะ!?O_O

    “คือ...ฉันนัดโปเต้ให้มากินข้าวเที่ยงด้วยกันน่ะแต่ทิวนี่....”

    ฉันหันไปมองสองคนนั้นที่ยืนเถียงกัน

    “เฮ้ย!!แกเรียกโซดาทำไมวะ! ไอเด็กใหม่!?

    “แล้วจะทำไมละ?ฉันก็แค่จะไปนั่งกินข้าวด้วยน่ะ^^+

    “ฉันไม่ให้!!นายมีปัญหาไหม?=_=+

    “นายไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉัน.....และฉันก็ไม่มีสิทธิ์สั่งนายเหมือนกันเพราะงั้น...ไม่ว่าใครก็ไปนั่งกินข้าวกับโซดาได้เหมือนกัน” ทิวพูดเสียงคีย์ต่ำ

    “ชิ....”

    พอสองคนนั้นเถียงจบต่างก็แย่งกันเดินเข้ามาหาฉัน

    “หมายความว่า....OoO” แฟนต้าอึ้ง

    “ฮ่ะๆเอาเป็นว่านี่เป็นแผนที่จะทำให้แกกับทิวได้ใกล้ชิดกับทิวละกันนะ”

    “ว้าย~!>O<ขอบคุณนะโซดา จุ๊บบบบ~

    “อึ๋ย~ยัยบ้า!!จะทำอะไรน่ะ!!=[]=

    ฉันกับแฟนต้ากัดกันได้ซักพัก ทิวกับโปเต้ก็เดินอยู่ตรงหน้าฉันแล้ว

    “วันนี้ฉันขอนั่งกินข้าวด้วยนะ!!โซดา”

    โปเต้กับทิวตะโกนพร้อมกัน

    “เอ่อ......อืม=___=

    “เฮ้ย..แกจะพูดตามฉันทำไมวะ!?ไอเด็กใหม่( *-_-)

    “นายนั่นแหละพูดตามฉัน(-_-* )

    “พอๆๆหยุดกัดกันได้แล้ว-___-ฉันจองโต๊ะตัวนี้ไว้แล้ว แยกย้ายไปซื้อข้าวมากินกันซักที!ฉันหิวจะแย่แล้ว!!

    “อะ..ครับ(-___-;)(-___-;)

    โปเต้กับทิวขานครับพร้อมกันแล้วแยกกันไปซื้อข้าวแต่ก็ยังกัดกันไม่เลิก=__=;;

    “ไปซื้อข้าวกันเถอะแฟนต้า”

    “อืม”

    ผ่านไปซัก10นาทีพวกเราสี่คนก็มานั่งกินข้าวด้วยกัน

    แต่ทว่า...ที่นั่งที่พวกเรานั่งกันนั้น...มันช่าง...=_=

    ทิว...นั่งข้างๆฉัน

    โป้เต้กับแฟนต้านั่งฝั่งตรงข้าม...

    แฟนต้านั่งตรงกับทิว

    และฉัน..ก็นั่งตรงกับโปเต้

    =[]=มายก็อดดด!!

    แล้วแผน A ของโปเต้มันคือแผนอะไรนะ...?

    “นี่โซดา..เธอต้องกินผักเยอะๆนะเข้าใจไหม?อะนี่..ฉันแบ่งให้^^

    โปเต้พูดพลางตักผักที่อยู่ในจานตัวเองแล้วใส่ในจานฉัน...

    ความจริงแล้วนายไม่ชอบกินผักสินะ...!!=_=

    “เอ้อ!เธอก็ต้องกินพวกเนื้อสัตว์เยอะๆนะโซดา”

    ทิวพูดพลางตักเนื้อที่ติดมันมาใส่จานฉัน...

    นี่นายคิดอะไรอยู่ยะ!!=[]=คิดว่าฉันชอบเนื้อติดมันรึไง!!

    ฉันส่งสายตาจิกไปที่สองตัวนั้นเป็นเชิงว่าจะเอามาให้กินเยอะแยะทำไม

    “โอยยย นี่พวกนายกะจะให้ยัยโซดากินดีอยู่ดีขนาดนั้นเลยรึไง!?=_=” แฟนต้าพูด

    “แหม~แฟนต้าจ๋า~มาๆเดี๋ยวฉันป้อนข้าวเธอเอง อ้าม~

    โปเต้พูดแล้วตักข้าวป้อนให้ยัยแฟนต้ากิน

    “ฉันไม่เอาของเหลือจากนายหรอกย่ะ!!

    ฉึก!

    T[]T

    ฮ่ะๆแทงใจดำนายโปเต้ละสิ=_=;;

     

    ...ต้องทำให้เธอหึงฉันสินะ.. ทิวคิดในใจ

     

    “เล่นกันเข้าไป=_=ฉันไปเก็บจานก่อนนะ”

     

    อะ..อ้าว..ยังไม่ทันเริ่มแผนเลยเธอจะไปแล้วเหรอโซดา!!=[]=ไว้วันอื่นก็ได้T^T’

     

    พอฉันพูดจบฉันก็รีบเดินไปเก็บจานเพราะไม่อยากฟังเสียงทะเลาะของยัยแฟนต้ากับโปเต้=_=

    “โซดา!!รอฉันด้วย”

    แฟนต้าตะโกนแล้วรีบวิ่งมาหาฉันทันที

    “นี่...ฉันขอเตือนแกไว้อย่างนึงเลยนะ..แก..ห้ามจีบแฟนต้าโซดาเด็ดขาด...”

    โปเต้กระซิบ

    “นายเป็นอะไรกับโซดา?ทำไมถึงห้ามไม่ให้ฉันจีบโซดาละ?มันเป็นสิทธิ์ของฉันนี่...”

    “ฉันกับโซดา เราไม่ได้เป็นอะไรกัน เพียงแต่ว่า.....” โปเต้พูดค้างไว้

    “แต่ว่าอะไร!?...”

    “เปล่า...ไม่มีอะไร^^+” โปเต้ยิ้มอย่างมีเลศนัยแล้วค่อยเดินไปเก็บจานตาม

    “.........” 

     

    นายคิดอะไรอยู่นะ....โปเต้..’  ทิวพูดในใจ


    Tiny Watermelon
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×