๛ อาร์ติสท์หนุ่มตัวร้าย กับ ยายแก้มใส ๛

ลำดับตอนที่ #4 : • สนธิสัญญาสงบศึก *

ตอนที่ 4   -  -  สนธิสัญญาสงบศึก  


   ผมหยิบกระดาษที่จะวาดกับดินสอออกมาเตรียมไว้ เฮียโก้จัดที่นั่งตรงห้องหนังสือให้
ยัยแก้มนั่งหันหน้ามาหาผม .. จะรอดไหมครับ ประจันหน้ากันขนาดนี้. .รังสีอำมหิตเจ๊แกแผ่ออกมาเรื่อยๆแล้วครับ ..

" แกร่างไว้ก่อนนะอาร์ต รู้อยู่นี่ โครงหน้าแบบไหน มุมยังไง โอเคนะ …เดี๋ยวเฮียไปเอาขนมมาให้ " 

เฮียโก้พูดกับผมก่อนจะหันหน้าไปพยักเพยิด กัยยัยแก้ม ..แล้วเดินออกไป ทิ้งให้ผมเผชิญเจ๊โหดปากพริกทาเกลืออยู่ในห้องกันสองคน
..ยัยนั่นนั่งหน้าหงิกหน้างอแววตางี้ ฮู๊ยยส์ . ~!
แค่มองก็จะมอดไหม้เป็นเถ้าธุลีอยู่แล้ว ..

". .. . . ."  เงียบ  ~ ~ ~ ไม่มีเสียงและสัญญาณของสิ่งมีชีวิตใดๆปรากฎอยู่ในห้องนั้น . ..

" นี่ ช่วยทำหน้าให้มันดูเหมือนคนหน่อยได้มั้ย "  ผมชิงถามขึ้นก่อนในความเงียบที่เข้ามาปกคลุมผมกับยัยนี่

" จะให้ทำยังไงละยะ ที่ฉันต้องมานั่งเมื่อยตุ้มอยู่นี่ไม่ใช่เพราะงานนายหรอกเหรอ ! "  
ยัยนั่นบ่นคล้ายๆกับจะมีการทวงบุญคุณเกิดขึ้น ก็จริงครับ ยัยปากทาเกลือนี่อุตส่าห์เป็นแบบให้
ยังไงๆ ก็น้องเฮียโก้ ทนๆหน่อยแล้วกัน  . . . . ..

" คร๊าบบ ..ช่วยยิ้มนิดนึงได้มั้ยครับ คุณนางแบบ ..แล้วนั่งนิ่งๆด้วย"  ผมแสร้งพูดออกไปด้วยน้ำเสียงประชด
ปากยัยแก้มฉีกยิ้มออกมาเล็กน้อย ดูเปลี่ยนไปคนละคนเลยแฮะ …..

" นี่ ถามจริงๆเหอะ . .ฉันไปทำอะไรให้นายนักหนา ..ทำไมต้องกวนประสาทฉัน ชวนทะเลาะหาเรื่องฉันตลอดเลย ..ห่ะ ! " 
…ยัยแก้มถามผมขึ้น .ในระหว่างที่ผมกำลังร่างโครงหน้ายัยนี่..

" . . ."  เส้นเสียงของผมไม่ทำงาน เมื่อได้ยินคลื่นเสียงของยัยนี่แล่นเข้ามากระทบหู

" นายฟังฉันอยู่รึเปล่าเนี้ยย . . . . ฉันถามว่า ฉันไปทำอะไรให้. ..จะตอบมั้ย ไม่งั้นฉันจะเลิก
เป็นแบบ  ที่ต้องนั่งอยู่นี่ฉันเห็นแก่เฮียโก้นะยะ "
" มันไม่สำคัญหรอก . .จะรู้ไปทำไม " ผมตอบยัยแก้มด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูหยิ่งๆ ( จะโดนตบมั้ยเนี้ย )

" โอ๊ยยย .. .ฉันจะทนไม่ไหวแล้วนะ .คิดว่าฉันไม่รำคาญรึไง ..ถามคำกวนประสาทสองคำ..
ตกลงฉันไปทำอะไรให้นายเนี้ยย ! "

" บอกแล้วไงว่าไม่สำคัญ ..เธอจะรู้ไปทำไม " ผมเงยหน้าพูดกับยัยแก้มแล้วรีบหลบสายตายัยนี่
ลงมาร่างรูปต่อ ..

" แล้วทำไมต้องกวนประสาทฉันตลอดด้วย ..ฉันแทบจะเข้าศรีธัญญาเพราะนายแล้วนะ "
ผมลอบยิ้มกับกระดาษวาดเขียน ..โห คนระดับดาวสายชั้นจะเข้าศรีธัญญาเพราะผมเป็นต้นเหตุมันน่าดีใจมั้ยเนี้ย..

" งั้น..ฉันขอโทษแล้วกัน ..พอใจรึยัง แล้วต่อไปนี้ก็เลิกกวนโมโหฉันได้แล้ว "   ดอยอินทนนท์จะถล่มยัยนี่ขอโทษผม .
. - - พอผมเงยหน้าขึ้นยัยคนนี้ก็เดินมายืนข้างหน้าผมแล้วครับ มาไม้ไหนอีกล่ะนี่ แหม ! ชูนิ้วก้อยขึ้นมาด้วย …

" ดีกันนะ ..เลิกกวนประสาทฉัน แล้ว แก้มเป็นเพื่อนอาร์ต..อาร์ตเป็นเพื่อนแก้ม โอเคป่ะ "
หา !!!!!  มันไม่ดอยอินทนนท์จะถล่มแล้วครับ เทือกเขาหิมาลัยเลยละนี่..โฮะๆ ..

~ ดีกันนะ ..เลิกกวนประสาทฉัน ~
~ แก้มเป็นเพื่อนอาร์ต..อาร์ตเป็นเพื่อนแก้ม ~ 

ถ้ามีกระจกผมทายว่าหน้าตาตอนนี้ของผมกำลังเหรอหรา ดูเหมือนเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ..กับคำพูดของยัยนี่ - - ยัยนี่ขอโทษ
 - - ยัยนี่เรียกตัวเองว่าแก้ม . . . ผีเข้ารึเปล่าฮ่ะ  ??? …

" คิดดูก่อน . . . ."  ผมตีหน้าขรึมใส่ยัยแก้ม หน้ายัยแก้มจ๋อยลงไปทันที ..สายตายัยแก้มส่ง SMS มาบอกว่า
 ' จะงอนทำแป๊ะอะไรยะ ฉันอุตส่าห์ขอโทษนายแล้วนะ '

ผมเห็นหน้าสีหน้ายัยนี่ไม่ค่อยดีก็เลยยิ้มออกมา ..แล้วชูนิ้วก้อยขึ้นมา. " โอเค ..อย่างงั้นก็ได้ ต่อไปนี้เราเป็นเพื่อนกัน ..พอใจยังอ่ะ ? " 

นิ้วของยัยแก้มตวัดเข้ามาเกี่ยวเข้าที่นิ้วของผม ..นิ้วเรียวๆขาวๆของยัยแก้มดูนุ่ม และขาวก็ของผมหน่อยนึง ..ไม่อยากจะเชื่อ
..ผมจะญาติดีกับยัยนี่.แล้วหรอครับ ทำไมมันง่ายอย่างนี้ล่ะ ..
เราสองคนเขย่านิ้ว อีกครั้งเพื่อเป็นการยืนยัน ..

 " นั่นแกสองคนทำกำลังอะไรกัน  . . .?? "  .เสียงของเฮียโก้ดังขึ้นที่หน้าประตูก่อนที่จะเดินเข้ามาด้วนสีหน้างงสุดขีด ??
 …เหมือนไฟฟ้าช็อต นิ้วของเราสองคนแยกออกจากกันทันที. ..ไม่ได้ทำไรเสียหายซะหน่อยทำไมต้องตื่นเต้นขนาดนี้ด้วยวะ ..

  " สนธิสัญญาสงบศึกค่ะเฮีย .."  เสียงเล็กๆของยัยแก้มดังขึ้น

 " พวกแกไปรบทัพจับศึกกันตอนไหนเนี้ยย "  …

 " . . ."  เงียบ ไม่มีคำตอบจากผมและยัยแก้ม .
 
 " งั้นก็ดีแล้ว .สงบๆกันก็ดี เฮียจะได้ไม่ต้องเข้าข้างใคร ..ไปนั่งที่ได้แล้วยัยแก้ม  " . . . .

ผมลงมือวาดตาของแก้ม ..( แหม ! ตั้งแต่ทำสัญญาเแก้มเรียกผมว่า อาร์ต จะให้เรียกยัยแก้มๆ ดูจะฟังไม่รื่นหูอ่ะทั้งในคำพูดและความคิด แต่ดูน่ารักดี ..)
 ตาของแก้มดูสวยทีเดียว แววตาตอนนี้กำลังยิ้มด้วย ..หุๆ ..จมูกรับกับใบหน้าและปากบางๆสีชมพูเรื่อๆ   ผมก้มหน้าลงวาดต่อแล้วเงยหน้าขึ้นมาสบตากับแก้มพอดี ..

 " อาร์ต เสร็จรึยัง ..แก้มเมื่อยแล้ว . .." แก้มบอกผมในขณะที่หน้าของแก้มมีสีแดงเรื่อๆที่พวงแก้มของแก้มเอง ..

 " แหม ! ทำฟอร์ม ..แกเขินอาร์ตใช่ป่ะแก้ม..มานั่งเป็นแบบก็งี้เป็นธรรมดา " เฮียโก้กระเซ้าแก้มอย่างรู้ทัน

 " ก็มันเมื่อยจริงๆนี่ค่ะ  นั่งฉีกยิ้มตั้งนาน . .เหงือกแก้มจะแห้งอยู่แล้ว ..อาร์ตก็จ้องเอาๆ
จะไม่ให้เขินได้ไงล่ะ . ."  แก้มพูดด้วยท่าทางอายๆ…ก่อนที่จะทำแก้มป่องไปงอนเฮียโก้ด้วยท่าทาง
น่ารักสุดๆ

 " งั้นแก้มพักก่อนก็ได้ . .แค่นี้ทำเป็นเขิน. .ทีแก้มมองนั่งยิ้ม แล้วจ้องอาร์ตตั้งนานเนี้ย อาร์ตไม่เขินหรอ ..~  ~ ~ .."
   ผมย้อนถามแก้มอย่างหยอกๆแล้วอีก 2 วินาทีฝ่ามือหยอกๆของแก้มก็ฟาดลงที่แขนผม ..

 " ไม่คุยด้วยแล๊วว ..ตัวเองเป็นผู้ชายจะมาทำขงทำเขินอะไร …" แก้มพูดขึ้นอีกครั้งก่อนที่จะอายม้วนไปอีกรอบ ..

 " เฮ๊ยๆ พอแล้วๆ มากินคุ้กกี้นี่มา..ดูซิ ..สงบศึกกันไม่เท่าไหร่จะพัฒนาเป็นแฟนกันแล้วหรอวะ .ฮ่า ฮ่า ฮ่า . . ~ ~."

 แก้มหยิบคุ้กกี้ใส่ปากแล้วเคี้ยวตุ้ยๆ โฮะๆ ..ตั้งแต่ทำสนธิสัญญาสงบศึกนี่ รู้สึกว่าแก้มสวยขึ้นมองมุมไหนก็น่ารัก
 .มิน่าถึงได้เป็นดาวระดับสายขนาดนี้..ขนาดตอนเคี้ยวยังน่ารักเลยครับ ..
ถ้าทำได้ฝ่ายวารสารโรงเรียนคงเอาแก้มขึ้นปก ถ่ายแบบเสื้อผ้า แล้วตีพิมพ์เป็นนิตยสารแฟชั่นไปแล้วล่ะครับ
 . ผมหยิบคุ้กกี้ขึ้นมาเคี้ยวก่อนที่จะเดินกลับไปยืนดูรูปที่ผมร่างไว้เมื่อครู่..

 " แก้ม สวยป่าว .."  ผมถามแก้มในขณะที่ยังเคี้ยวขนมอยู่ในปาก

 " แก้มก็ต้องสวยสิ ..ไม่งั้นจะได้เป็นดาวหรอ…คริๆ "  . …

 " อาร์ตหมายถึงรูปที่ร่างอ่ะ …สวยป่าว .."

 " ก็สวยอยู่ดีแหละ ..เพราะว่าวาดแก้มอ่ะ …ฮ่าฮ่าฮ๊า .."  แก้มตอบผมกวนๆด้วยท่าทางอารมณ์ดี.
คนอาร๊ายย เวลาหัวเราะยังน่ารักขนาดนี้..โฮะๆ ซาร่าได้โปรดเห็นแก่จอร์จ บอกผมทีว่าแก้มเป็นสปีชีส์เดียวกันกับนางฟ้า ..

" อาร์ต..วาดโครงหน้าเสร็จแล้ว แล้วยัยแก้มเป็นตัวอะไรอ่ะ ..ใช่คนครึ่งลิงป่าว กร๊ากกส์ ๆ " …
เฮียโก้ถามผมขึ้น .แล้วก็หน้าไปหัวเราะทางแก้มพักใหญ่ ..

" ยังไม่คิดเลยเฮีย .ยังกะไม่ถูก หน้าตาแบบนี้แก้มอยากเป็นอะไรล่ะ นักเพาะกาย หรือ คุณป้าลูซี่ "
ผมหันไปหาแก้มด้วยสีหน้าอมยิ้ม

"  แล้วแต่อาร์ตเถอะ .แก้มเป็นอะไรแก้มก็สวยทั้งนั้นแหละ . .^_^ "

" ฮู๊ยย น้อยๆหน่อยแก ถือว่าตัวเองเป็นดาวแล้วจะมาทำอวด  . . เดินไปส่องกระจก
หน้าห้องน้ำดิ๊แก้ม หน้าแกบวมขึ้นทุกวันๆแล้ว ฮ่าๆ . . .เอิ๊กส์ ๆ ๆ "  เฮียอาร์ตพูดหยอกแก้มแล้วหัวเราะตบท้ายอย่างอารมณ์ดี

" โอ๊ย ๆ แก้มไม่พูดก็ด๊ายค๊า . .ไม่สวยก็ไม่สวย.เชอะ .." แก้มหันมาค้อนใส่เฮียโก้ซะวงใหญ่ ก่อนจะเอาถาดคุ้กกี้ไปเก็บในครัว

 เฮียอาร์ตเดินไปที่ชั้นหนังสือแล้วค้นอะไรอยู่พักนึง ในระหว่างที่ผมกำลังนั่งมองไปรอบๆห้อง
ที่มีหนังสือมาอาศัยเป็นครอบครัวอยู่อย่างมโหฬารแบบนี้ จะว่าไปแล้วบ้านเฮียอาร์ตก็หลังเบ้อเริ่มเหมือนกันแฮะ
 ..ก็แหงสิครับ บ้านนักธุรกิจบริษัทเกี่ยวกับอัญมณี อุตสาหกรรมผลิตเฟอร์นิเจอร์   . .ไหนจะกิจการอีกร้อยสีพันอย่างของพ่อแม่เฮียอาร์ต.
.ชาตินี้ถ้าเอาทรัพย์สินมาประเมินราคาคงจะเลี้ยงเเด็กกำพร้าจบปริญญาเอกไปหลายคน ..
 แล้วตอนนี้พ่อแม่ของเฮียอาร์ตก็บินไปดูงานของกลุ่มลูกค้าแถบยุโรป  บ้านนี้ก็เลยอยู่กันสองคนพี่น้องและแม่บ้าน

"  เอานี่..เทคนิคการวาดภาพล้อเลียน และการลงสีเบื้องต้น "  เฮียโก้โยนหนังสือลงมาบนโต๊ะ
ที่ผมนั่งอยู่ 2-3 เล่ม  . .แล้วหันกลับไปรื้ออะไรบนตู้อีกครั้ง

" ขอบคุณคร๊าบบบ …" ผมพูดออกมาอย่างขี้เกียจๆก่อนที่จะลงไปฟุบกับโต๊ะแล้วเปิดดูหนังสืออย่างผ่านๆ …
การลงสีหน้าคนยากกว่าที่ผมคิดอีกแฮะ ..โอ๊ะ โอ . ..มีรูปถ่ายขนาดจัมโบ้แนบอยู่ด้วยครับ ..สงสัยของเฮียโก้..แต่การสงสัยของผมผิดครับ
..เป็นรูปแก้มตอน ม.ต้นถ่ายคู่กับผู้ชายคนนึงดูท่าทางแล้วเป็นนักบาสโรงเรียนแน่นอนครับ ผมเคยเห็นหน้าผ่านๆ ..ตัวงี้สูงโย่งเชียว แก้มไปยืนด้วยแล้วกลายเป็นลูกแมวไปเลย ..

" เฮียโก้รับโทรศัพท์ค๊าา ~ ~ เจ๊โบว์โทรมา . ."  เสียงเล็กๆของแก้มตะโกนมาจากข้างนอก

 เฮียโก้ลุกออกไปรับโทรศัพท์ผมนั่งดูรูปแก้มกับผู้ชายคนนั้นต่อ ..ที่หลังรูปมีลายมือเขียนไว้ว่า .
. - - เป็นไง..รูปคู่รูปแรกของเรา ทำตัวน่ารักๆด้วยนะจ๊ะ . . . ป.ล. ดื่มนมเยอะๆ นะถ่ายรูปครั้งต่อไปจะได้ตัวเท่ากัน ^_^  …   …  .. พี่เจฟ  - - 
      ผมได้ยินเสียงเดินมาทางหน้าห้องก็เลยสวมวิญญาณตอแหลสอดรูปลงในหนังสือที่เดิมแล้วฟุบหน้าลงกับโต๊ะแกล้งหลับ

" ทำอะไรอยู่อาร์ต .. . "  

"  . . . . . "  ( อยู่ในโหมดแกล้งหลับ ….)

 ผมหรี่ตาขึ้นมาดูแวบนึง แก้มมานั่งข้างหน้าแล้วเอามือมาเขี่ยจมูกผมเล่น  - - คนน๊าเจ๊
ม่ายช่ายหมีพูห์ ..- - ผมก็เลยโบกลาความตอแหลลืมตาขึ้นจ้องแก้มโดยที่มือแก้มยังอยู่บนจมูกผมอยู่เลย

" ทำอะไรแก้ม !!! "  ผมแกล้งเบิกตาโพลงแล้วตวาดเสียงออกไป และพยายามทำตาโตที่สุดในชีวิต(O_O) จ้องไปที่แก้มราวกับฆาตกรบ้าเลือด

" ว๊าย . ..!! - - "  แก้มร้องออกมาอย่างตกใจก่อนที่จะรีดึงมือกลับไปอย่างรวดเร็ว

" ..ขอโทษๆ ตื่นแล้วหรอ ….ตอนอาร์ตนอนหลับเหมือนหมีพูห์เลยอ่ะ..แก้มก็เลย  - -  -  …." 
แก้มตอบไม่เต็มประโยค ..ว่าแล้วเชียวแก้มต้องคิดว่าผมเหมือนหมีพูห์

"แก้มชอบหมีพูห์หรอ .."

" อืม ตัวโตๆ น่ารักดี " แก้มบอกพลางทำท่าทางเหมือนเด็กๆที่ได้ของเล่นใหม่

" ฮ่าๆ …แล้วแก้มเห็นอาร์ตเป็นหมีพูห์หรอ...แสดงว่าอาร์ตตัวโตนะสิ "
ผมถามแก้มด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ

" อ๊ะ ฮ๊า…คงอย่างงั้นมั๊ง "

" งั้นถ้าอาร์ตเป็นหมีพูห์ แก้มเป็นพิกเล็ตนะ ..เราน่ะตัวเล็กนิดเดียวเอง " ผมลุกขึ้นยืนแล้วไปขยี้หัวแก้มอย่างเบามือเหมือนเด็กๆ

" . . ค๊า..หมีพูห์ตัวโต "  แก้มตอบกลับมาด้วยเสียงที่ดูขำเต็มที แล้วเอานิ้วมาจิ้มท้องผมจนจั๊กจี้

" ฮ๊าวว~ ~ ~  ….อาร์ตง่วงนอนแล้ว ..กี่โมงแล้วอ่ะแก้มอาร์ตจะกลับบ้านแล๊วว .. "  .. ผมพูดพลางบิดขี้เกียจไปมาอย่างเหนื่อยๆ ..

" บ่าย 3 อ่ะ . . .จะกลับแล้วหรอ..อ๋อๆจะรีบไปลงสีรูปแก้มหรอ "

" ไม่อ่ะ ..จะกลับไปนอน เมื่อกี้พิกเล็ตมากวนหมีพูห์ "  ผมเลียนแบบทำแก้มป่องใส่แก้มแบที่แก้มชอบทำ แล้วเก็บของลงกระเป๋าผ้า
 ( อิมพอร์ตโดยตรงจากเขมรนะครับ -*- )

" อาร์ต . ~ ~ ~  . . . โว๊ยยยยยยยยย !!! "  เสียงเฮียโก้ตะโกนมา น้ำเสียงดูแล้วเจือด้วยความดีใจ

" แฮ่กๆ  …พรุ่งนี้เฮียจะไปบ้านแก .." เฮียโก้พูดพลางหอบกับความเหนื่อยที่รีบวิ่งมา

"อ้าว..ไปทำไมอ่ะ ไม่ต้อนรับ .."  ผมทำหน้าขรึมๆหันไปทางเฮียโก้ด้วยจุดประสงค์กวนอวัยวะเบื้องต่ำสุดๆ
 ก่อนที่วินาทีต่อมาฝ่ามือเฮียโก้ก็ยกตั้งขึ้นเตรียมตบกบาลผมอย่างหยอกๆเหมือนกัน

" ไปทำงานนี่แหละ .."

" งานอะไร ทำไมต้องไปบ้านอาร์ตด้วยอ่ะ ?? "  คราวนี้ผมพูดด้วยความงงจริงๆครับ

" ก๊อ..บ้านโบว์อยู่แถวบ้านแก เฮียก็จะไปวาดรูปโบว์ที่บ้านแก . ."

" อ๊าวว แล้วทำไมไม่ไปบ้านเจ๊โบว์เลยล่ะ "  

" . .อืม ช่างเถอะ ..เฮียจะไปบ้านแก "  เฮียโก้ยื่นคำขาดกับผม

" แก้มไปด้วย !! "  แก้มทะลุกลางปล้องขึ้นมาด้วยน้ำเสียงอยากมีส่วนร่วมสุดๆ

" แกจะไปทำไมแก้ม . . ?? "  เฮียโก้หันมามองหน้าแก้มแบบงงๆ

" ก็ทีอาร์ตยังมาบ้านแก้ม แก้มก็จะไปบ้านอาร์ตมั่ง…เอาน่าๆ แก้มไม่ซุ่มซ่ามหรอกค๊า "
" เอ๊า ไปก็ไป . .ไปถล่มบ้านอาร์ตให้พังเลย ฮ่าๆ เดี๋ยวบอกป้าพิมทำขนมให้ทาน เอามะๆ "
ผมหันไปยักคิ้วกับแก้มเป็นเชิงชักชวน

" อืมๆ เดี๋ยวเฮียเอารถไปนะ . .มีที่จอดป่าว..? "  

" มีสิคร๊าบบ …เชิญท่านมาเฟียเอาไป สัก 5 คันก็ยังไหว " .. .ผมหันหน้าไปกวนเฮียโก้อีกครั้ง

" อ่าๆ เดี๋ยว 10 โมงเฮียไปนะ ..โบว์จะไปรอบ้านแกตอน 10 โมงเหมือนกัน ..รบกวนด้วยอ่ะ "

" เวลาสาวจะไปมาทำเป็นพูดว่ารบกวนเรา ..เหอะๆ กลับแล๊วคร๊าบบ "
ผมหยอดคำพูดกวนๆเป็นคำสุดท้ายแล้วเผ่นไปที่รถก่อนที่หมัดเฮียโก้จะลอยมา .. . . . .

 ไม่นานผมก็ถึงบ้าน - -พร้อมด้วยหนังสือเฮียโก้แนบรูปแก้มมาด้วย
พ่อกับแม่กลับมาแล้ว ยัยแอมนั่งดูการ์ตูนตามเคย .
.ผมรีบบอกพ่อกับแม่ว่าพรุ่งนี้จะมีกองทัพสหรัฐมาถล่มบ้าน
 . .แม่ดีใจใหญ่เลยครับ ..แหม! นานๆมีคนมาถึงบ้านผม
แม่ก็ทำท่าเห่อแขกซะยกใหญ่บอกป้าพิมว่าพรุ่งนี้จะเข้าไปทำขนมเอง
…ยิ่งรู้ว่าเป็นเฮียโก้แม่ก็ยิ่งชอบใจเพราะครั้งก่อนนี้แม่กับเฮียโก้ดูสนิทกันซะ.ยกใหญ่ จนจะรักมากกว่าลูกตัวเองซะแล้ว
...เหลือก็แต่ยัยแอม จะเป็นตัวป่วนรึเปล่าเนี่ย …

 " แอม คะ .. พรุ่งนี้เฮียโก้จะมาเที่ยวบ้าน อย่าซนนะคะ "  ผมบอกยัยแอมแล้วทำหน้าเป็นเชิงขู่

 " ลุงโก้หรอคะ ..เย้ๆ แอมจะได้ขี่คอลุงโก้อีกแล้ว .."  ยัยแอมเรียกเฮียโก้ว่าลุงโก้ตามประสาเด็กเพราะผมกับยัยแอมอายุห่างกันหลายปี
 จนยัยน้องตัวแสบของผมจะเข้าใจว่าผมเป็นพ่ออีกคนอยู่รอมร่อแล้วครับ …

 " ไม่ซนนะคะ …"  ผมบอกยัยแอมอีกรอบ เพื่อย้ำความเข้าใจ

 " คะ แอมสัญญาว่าแอมจาม่ายซน …น๊าค๊า.."  ยัยแอมพูดยานคางพลางดูการ์ตูนไปด้วย
มาไม้ไหนอีกเนี่ยปกติยัยแอมไวยังกะลิง..โธ่ๆ น้องสาวสุดที่รักอย่าโกหกพี่นะคร๊าบบ….