คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ยัยดาวร่วง !!!
อาร์ติสท์ หนุ่มตัวร้ายกับยายแก้มใส
ตอนที่ 1 - - ยัยดาวร่วง !!
" เฮ้อ
!!! .. " เสียงผมถอนหายใจยาวๆ หนึ่งครั้งด้วยความเบื่อหน่ายเต็มทีครับ
" แกเป็นอะไรอาร์ต ..?? " ยัยผู้หญิงคนที่สวมวิญญาณนักซิ่งตีนผีที่พาผมมาเจอสถานการณ์
น่าเบื่อแบบนี้ถามขึ้นผมขึ้นมาด้วยสีหน้าที่อ่านได้ว่า ..' แกรออีกแปปนึงไม่ได้หรอวะ '
" ฉันรอจนง่วงนอนแล้วนะเว่ยโอ๋ " ผมบอกยัยโอ๋หรือ ยัยตั้งโอ๋ ขณะที่ผมกำลังปรับเบาะที่นั่งลงไป
เตรียมตัวที่จะสลบในอีก 3 วิข้างหน้า .. .
" เออ แกก็รอไปอีกแปปนึง ฉันโทรตามมันอยู่เนี่ยะ !! " ผมนับคำว่า แปปนึง ของยัยคนขับได้เกิน
10 คำแล้วครับ
- - - - - - - - - - - - - -- - - - - - -- - - - ~ ผ่ า น ไ ป ห นึ่ ง ช า ติ ~ - - -- - - - - Z z z .. - -- - - - - -
" มาแล้วค๊าาา " เสียงเล็กๆหวานๆ ดังขึ้นปลุกให้ผมต้องบ๊ายบายการนอนสุดที่รักชั่วระยะ
เจ้าของเสียงหวานๆ นั่น โอ้ว . . .ไม่นะไม่ ..พระเจ้าครับ ..ทำไมต้องเอายัยคนนี้มาประสบพบพักตร์
กับผมอีก . .หน้าตาก็สวยอ่ะนะ แต่ปากงี้ จัดดอกไม้แทนมือได้เลย . .ผมยังจำภาพอันโหดร้ายที่
โดนยัยนี่ด่าฉอดๆ เต็มหน้า น้ำลายทะลักยังกะเขื่อนยักษ์ฮูเวอร์แตก
แถมแสบยังกะเอากรดไฮโดคลอริกสาดใส่แบบเต็มๆ ..
" รอนานมั๊ยจ๊ะ .. " เจ้าของเสียงเดิมถามมาอีก
" ต๊ายย !! ยัยแก้ม ฉันขับรถมารอเธอจนนายอาร์ตมันนอนหลับไปกี่ตื่นแล้วเนี่ยะ " .
" นายอาร์ต ..อาร์ตไหน ..อาร์ต เด็กเคมีน่ะหรอ " ยัยคนมาสายถามด้วยความสงสัยปนรำคาญ
" เคมี บริษัทแกสิ ..อย่าบอกนะว่าดาวอย่างแกไม่รู้จัก นายอาร์ต เซียนน้อยชมรมศิลปะ "
" อ่อเหรอ ..อืม ไม่รู้จัก น่ะโอ๋ ชื่ออาร์ตโหลจะตาย ในโรงเรียนเรามีกี่ร้อยก็ไม่รู้ "
ดูเจ้าหล่อนสิครับ จะทักเราสักคำก็ไม่มี มาว่าชื่อเราโหลอีก ถ้าไม่มีไอ้คำว่าสุภาพบุรุษดึงมือผม
ไว้มันคงจะลอยหวือ เอาพู่กันในมือละเลงปากยัยนี่แน่ๆ
ยัยโอ๋ สตาร์ทรถเก๋งคันสวยของมันแล้วก็กระชากตัวออกไปอย่างรวดเร็ว จนทำให้
คนนั่งด้วย ตัวเอนหน้าเอนหลังตามแรงเหยียบของเท้ามัน . .' มันจะรีบไปเฝ้า เฮียยม ('มบาล)รึไง
ระหว่างนี้ผมขอแนะนำตัวก่อนครับ ..ผม อาร์ต ภัทรวิทย์ ครับ ..เด็กห้องคิงส์สายวิทย์-คณิต
แต่อยู่ชมรมศิลปะ เพราะใจมันรักครับ ..ที่ยัยโอ๋บอกว่า เซียนน้อยชมรมศิลปะ ก็เพราะผลงานด้านนี้ของผมมันดูเข้าหูเข้าตาของอาจารย์แกกว่าคนอื่นๆ
เดี๋ยวจะหาว่าคุยครับ งานศิลปะแนวไหนขอให้บอก ทำได้เกือบทุกด้านครับ ..แต่ไม่ใช่ว่าคนอื่นทำไม่ได้นะ แค่ของผมมันดูแปลกออกไปแค่นั้นเอง
รุ่นพี่ในชมรมและเพื่อนๆ ก็เรียกผมติดปากว่า ' เซียนน้อย ' จนกลายเป็นฉายาไปแล้วครับ
มาว่าเรื่องของยัยปากจัดนี่ก่อน ..ที่ผมไม่ถูกกับเธอน่ะหรอครับ ..มันอยู่ตั้งแต่สมัย ม. ต้นครับก็ประมาณ 2 ปีมาแล้ว ยัยแก้ม (สิว ^_^)
ตอนนั้นหน้าตาก็เข้าขั้นสวยทีเดียวครับ มันเป็นของตายครับที่สวยขนาดนั้น หนุ่มๆมาจีบเธอ ก็มาทีละกองทัพ ..รวมทั้ง ไอ้กล้า เพื่อนซี้ของผมเลยครับ
ขอคลิก Undo สมอง ถอยกลับไปเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ( ใครขี้เกียจคลิกก็ Ctrl+Z นะครับ -*- )
" ไอ้อาร์ต แกไปขอเบอร์แก้มไอ้ฉันหน่อยดิวะ " ไอ้เพื่อนตัวแสบของผมมันวิงวอนแกมบังคับปนสั่ง
" ไม่เอา ใครชอบใคร จะจีบใครก็ไปขอกันเอาเอง ไม่เกี่ยวกันเฟ่ยย ! " (-_-')
" นะๆ คุณชายอาร์ต เซียนน้อยคนดี๊ คนดี ขอเบอร์แก้มให้ผมหน่อยนะครับ " ดูมันอ้อนครับ
" ไม่ ฉันขี้เกียจยุ่งเรื่องชาวบ้าน " ผมปฏิเสธมันรอบที่สอง .. และยกมือขึ้นเตรียมตบกบาลมัน
ก่อนที่มันจะตื้อเป็นรอบที่สาม ตอนนั้นพักกลางวัน ที่กินข้าวของยัยแก้ม ( สิว ) แต่ละวันจะมี
ผู้ชายไปจองที่นั่งข้างๆ ตอแยยัยนี่ตลอด แม้แต่ .. ไอ้กล้า . .( โด่ ไอ้เพื่อนเวงงงง -*- )
" แก้มครับ กินข้าวกับเต้ยนะ วันนี้เต้ยเลี้ยง " (^_^)/'
" แก้มว่างรึเปล่าครับ เย็นนี้ไปกินไอติมกับไอซ์นะครับ " (=^_^=*)
" เบอร์โทรศัพท์เบอร์อะไรครับ หัวใจเรียกร้องอยากจะรู้ " (^๐^)
สารพัดคำที่หนุ่มๆ ทั้งหลายจะแวะเวียนมาจีบยัยคนนี้ . .แม้แต่ไอ้คุณกล้า .. . .- - "
" เอ่อ แก้มครับ . . . ." ไอ้กล้าพูดได้อยู่แค่นั้น ของตอนพักกลางวันขณะที่มีผู้ชายหลายคน
ที่นั่งโต๊ะข้างๆยัยแก้มเน่านี่มองอย่างจะเอาไปทำแกงเผ็ด . ..
" คือ แก้มจะทานข้าวน่ะค่ะ ขอเวลาส่วนตัวนิดนึงนะคะ "
" แก้มครับ . . นะๆ เราขอเวลาคุยกับแก้มแปปนึงนะๆ คนสวยๆ นะ " หนุ่มๆยังตื้อไม่เลิก
- - " หน้ายัยแก้มเน่าเริ่มเปลี่ยนเป็นท่าทางโกรธ แล้วบอกให้กลับไปก่อนซึ่งก็ได้ผล หนุ่มๆพวกนั้น
ถอยทัพกลับไป รวมทั้งไอ้กล้า แล้วก่อนที่ก้นของยัยนั่นจะสัมผัสกับม้าหินอ่อน ก็มีซองกระดาษ
หล่นจากกระเป๋า ผมยืนอยู่ข้างไอ้กล้าตอนนั้น เลยตัดสินใจ ( ย้ำว่าตัดสินใจ ) เดินไปเก็บให้เธอ
ด้วยความหวังดี . . . . . แต่ !!!!!!!! (T_T*)
. .. แค่เธอหันมา ตาประสานกัน มันจะบ้าตาย เป็นไปได้ไง !!!!!!! ( + ! ไปอีก 100 ตัว )
( ขอยืมเพลงประเทือง มาประกอบฉาก )
มือผมกำลังหยิบซองกระดาษนั้นแล้วกำลังจะยื่นให้
" เธอ ..ของเธ ..อ .~ ~ ~ : ." ผมพูดได้แค่นั้น แล้วเจ้าหล่อนก็หันมาแว้ดๆใส่ผมอย่างเหลือทน
" นี่ !!!!! พวกนี้ ฉันบอกแล้วใช่มั้ย ว่าเดี๋ยวก่อนๆ ฟังภาษาคนรู้เรื่องกันรึเปล่าเนี่ยะ แค่เวลา
กินข้าวจะมีให้ฉันบ้างไมได้หรือยังไง ฉันก็คนมีปากมีท้องเหมือนกันนะยะ ไม่ได้อิ่มทิพย์
หิวโว๊ยยยยยย . . . . . . " ยัยแก้มเน่าตะคอกใส่หน้าผมเต็มๆก่อนจะทิ้งท้าย
" แล้วตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ..เลิกเข้ามากดออดในชีวิตฉันซะทีได้มั้ยยย ขี้เกียจต้อนรับ
จะให้ฉันพูดยังไงอีก ฉันไม่ใช่นางกลางเมืองนะยะ . . . . . . . .โอ๊ยยยย มีแฟนแล้วโว๊ยย !!! "
ยัยแก้มสิว ระเบิดอารมณ์ออกมากลางวง
" หา !!!! แก้มมีแฟนแล้ว " . . .หลายเสียงโพล่งขึ้นมาแทบจะพร้อมกัน . ..
ยังกะว่ายัยนี่มันเป็นสตรีคนสุดท้ายในโลกที่พวกแกจะเอาไว้ทำพันธุ์อย่างไงอย่างงั้น
แล้วยัยแก้มเน่าก็หันมาตะคอกใส่หน้าผม " นายด้วย . . . !!!!! " . . .
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ อึ้งไป 2 วิก่อนที่สมองมันจะสั่งปากไปแบบตะคอกว่า
" ของมันตก แค่เก็บมาคืน " แล้วฟาดซองนั้นแหมะด้วยฝ่ามือพิฆาตกลางตรงโต๊ะกินข้าวนั้นแหละครับ
จากนั้นผมก็ไม่คิดจะเอาใบหน้าอันหล่อๆ ( แหวะ . .) ของผมไปกรายใกล้
ผู้หญิงพันธุ์สวยแต่ปากจัด อย่างยัยนี่อีก ตั้งแต่วันนั้นมา ผมก็เกลียดหน้ายัยคนนี้ไปเลย
แล้วก็ไม่คิดว่าชะตาจะพาซวยให้มาพบกันอีกจนได้
จนป่านนี้ยัยนั้นคงจะลืมเรื่องเหล่านี้หมดแล้ว . . . .แถมขึ้นม. ปลาย ได้เป็นดาวสายชั้น ซะด้วย
เชิดหน้าสวยของเจ๊ไปเถอะ ยัยแก้มเน่าดาวร่วง ดวงดารารุ่งริ่ง !!!!!! - - - - - ยิ่งคิดยิ่งแค้นครับ
ไม่นานรถของยัยตั้งโอ๋ก็เข้ามาจอดที่บ้านของยัยผิง โห ! บ้านยัยนี่ก็รวยใช่ย่อยแฮะ
ยัยผิงพาพวกเราไปนั่งที่ห้องนั่งเล่น ประเมินมูลค่าของตรงนั้นผมว่ามันซื้อลูกอมได้หลายล้านเม็ดเลย
- -" .. ( จะเปรียบเทียบกับอย่างอื่นไม่ได้หรอฟ่ะ : ผู้เขียน )
ครับ..ที่ต้องมานั่งทนเหม็นขี้หน้ายัยดาวร่วงนี่ ก็เพราะห้องของผม ห้อง A ครับ
ต้องไปทำงานการแสดงในนิทรรศการศิลปะ อีก 3 เดือนหน้า ร่วมกับห้อง E คือห้องของยัยพวกนี้ . .วันนี้ผมเลยเป็นตัวแทนห้อง A มาหาข้อสรุปกับตัวแทนห้อง E ที่มียัยตั้งโอ๋ ยัยผิง แล้วก็ยัยแก้มเน่านี่ . .
" อ้าว โอ๋ ไอ้ซันไม่มาหรอ " ผมถามหาเพื่อนผมที่มันอยู่ห้อง E กับยัยโอ๋ เพราะไอ้นี่งานประเภทนี้
ฝีมือใช่ย่อยทีเดียว . . .
" ไม่แน่ใจ แต่ฉันว่ามันไม่มาว่ะ . .สายจนป่านนี้แล้ว " ยัยสารถีตี--นผีนักซิ่งตอบผมมา
- - สงสัยสถานการณ์เริ่มเสียเวลาเปล่า ยัยผิงเลยพูดตัดบทขึ้นมา .
. " แล้วเมื่อไหร่พวกแกจะคุยกันซักที "
" สงสัยต้องรอให้ฮิตเล่อร์มาเกิดใหม่ก่อนมั้ง ถึงค่อยได้คุย . . . . . . . " เสียงขุ่นๆบ่นขึ้นกลางวง
ไม่ต้องสงสัยครับประโยคที่ปากคาบพริกแล้วเอาเกลือทาแบบนี้ จะมาจากปากใครถ้าไม่ใช่ยัยแก้มเน่า แก้มสิวนั่น
( อันที่จริงยัยนี่ก็ไม่ได้มีสิว อะไรหรอกครับ ผมพูดให้มันน่าเกลียดสมกับปากร้ายๆของเธอเอง ) .. ก่อนที่จะเข้าครัวไปหยิบมีดมากรีดปากยัยนี่
ผมเลยต้องระงับอารมณ์เริ่มประชุมก่อนครับ
" อ่ะ . . ก็คือว่า ห้อง A คิดคอนเซปต์การแสดงไปแนวจินตลีลา ผสมผสานกับการเล่าเรื่องผ่านแนวคิด ที่สร้างสรรค์โดยมีตัวเอกเป็นตัวเดินเรื่องหนึ่งคน
. . .ตัวประกอบอื่นๆว่ากันทีหลัง
แล้วการเล่าเรื่องก็ออกแนวเทพธิดาดอกไม้ บนสวรรค์อะไรประมาณนี้ล่ะนะ . .ที่ห้องพวกฉันคิด "
ผมอธิบายความคิดของห้องพวกผมให้พวกยัยห้อง E ฟัง . . . ..
" แล้วงบเท่าไหร่ว่ะ อาร์ต " เสียงของยัยผิงถามขึ้นด้วยสีหน้าที่อ่านได้ว่า ' มันต้องมาขูดรีดเอาเงินกรูอีกแน่ๆ ' . . . .
" ตอนแรก เราได้งบน้อยนะ แต่พอดีว่าฉันรู้จักกับพี่คณะกรรมการที่อนุมัติการจ่ายเงิน
พี่แกเลยยื่นเรื่องเสนอไปส่วนกลางขอเพิ่มงบให้ แต่ก็คงได้ไม่มากเท่าไหร่ ยังไงเราก็ต้องหาเงินเพิ่มอยู่ดี .. . . . " . .
" เรื่องเงินเอาไว้ก่อน แล้วตัวละครล่ะ มันจะครบหรอ สรวงสวรรค์ของห้องนายที่คิดมาฉันว่ามันต้องดู . .
อลังการงานสร้างใหญ่โตมโหฬารบานตะไทไฉไลเจิดจรัสพิพัฒน์อภิสมัยเทิดไท้สะท้านโลกันตร์ แน่ๆ . . " . . . - - " ยัยตัวแสบวีนอีกแล้วครับท่านผู้ชม
" ก็กำลังหาอยู่นี่ไง เราต้องเกณฑ์เพื่อนเราลงเป็นนางฟ้าเทวดาให้หมด แล้วพวกเธอก็ไปหาน้องๆ ห้อง E ที่สังกัดพวกเธอมา ส่วนฉันก็หาเด็กในสังกัดห้อง A .
ม่ายเห็นจายากกเลย "
" แล้วที่แกว่าตัวละครเด่น เล่าเรื่องอะไรของแก ผู้ชายหรือผู้หญิงวะอาร์ต . . " ยัยตั้งโอ๋ถามขึ้นหลังจากที่หาข้อสรุปเรื่องตัวละครอื่นๆเสร็จไปหยกๆ
" ฉันคิดว่าน่าจะเป็นผู้หญิงเหมาะสมกว่า เพราะเทพธิดาที่เป็นผู้หญิง น่าจะนำเสนอออกมาได้ดีกว่าเทวดาผู้ชายนะ . .แต่ตอนนี้ตำแหน่งว่าง ยังหาไม่ได้..
ทำไมแกจะรับบทนี้หรอโอ๋ . ."
. . ผมถามกระเซ้ายัยตั้งโอ๋เล่นๆ . . . แล้วมันก็ส่งคลื่นเสียงมหาประลัยมาบอกผมว่า ..
" ฮู๊ยยยย !! แกนี่ . .ถึงวันนั้นฉันว่าเอเวอร์เรสต์คงได้ถล่มพอดี คิดยังไงเอาฉันเป็นตัวหลัก
ที่ฉันถาม ฉันหมายถึงว่า . . . . .ถ้าแกยังไม่มีฉันก็พอจะคิดได้แล้วว่าใคร " . . . . . .
" ใคร . . . .. . .??? " ทุกเสียงถามขึ้นมาพร้อมกัน
" พวกแกว่าเรากำลังนั่งอยู่กับใคร . . . ." คำพูดของยัยตั้งโอ๋ทำเอาทุกคนมองหน้ากันแล้วพร้อมใจกันหันหน้าไปหายัยแก้มเน่านั้น .
. รวมทั้งผม แต่หันไปด้วยสายตา .. .. จะดีหรอ . .
" . . .พวกแกมองฉันทำไม .. .อย่าบอกนะว่าแกจะเอาฉันเป็นแองเจิลน้อยๆ นั่น "
ยัยแก้มเน่าเลิกคิ้วสูง และตามมาด้วยคำพูด . .
" ถูกแล้วแก้ม . .ถ้าไม่ใช่แกจะให้ฉันไปเลือกใครที่ไหนอีก นั่งอยู่กับเพื่อนตัวเองที่มีดีกรีเป็นดาวระดับสายชั้นแท้ๆ . . .
. . ไม่มองแกคนแรกตาก็บอดแล้ววว !! " ยัยตั้งโอ๋บอกยัยแก้มเน่า
" หา !! ยัยแก้มเน่. . นี่นะ " ผมโพล่งออกมาอย่างลืมตัว ดีที่ไม่หลุดคำว่าเน่าต่อหลังมาด้วย
" ทำไมยะ ความสวยของฉันมันไปแปดเปื้อนอวัยวะส่วนไหนของนายมิทราบ..นายเบื้อก " ยัยปากพริกโวยวายอีกแล้วครับทั่นนน !!!
หนำซ้ำยังแต่งตั้งฉายาให้ผมเสร็จสรรพ ฟังดูน่าไปไถนาไหมครับ . . . . .. ผมเริ่มจะทนความรุนแรงของปากยัยนี่ไม่ไหวแล้วนะครับ
ก่อนที่จะเอาปากยื่นไปตบปากพริกทาเกลือของยัยแก้ม เอ๊ยยย !! ก่อนที่จะเอามือยื่นไป ..ผมก็สวนยัยนี่ไปทันควัน
" ฉันก็ไม่ได้เป็นเดือดเป็นร้อนอะไรเกี่ยวกับความซวย เอ๊ย ! ความสวยของเธอหรอกนะ
แค่กลัวว่าเธอรับบทนี้แล้วยังไปวี๊ดๆ ใส่ชาวบ้านแบบนี้อีก ประชาชีเค้าจะได้แห่กันไปซื้อทุเรียน
มายัดปากเธอเอานะสิ " . . .ผมสวนยัยนี่ไปด้วยท่าทีโมโหพอควร . .
" อ่อ เหรอ . .ไม่ต้องมาฟอร์มเป็นห่วงฉันหรอกนะ ฉันรู้หรอก นายไม่อยากให้ฉันเป็นเพราะว่านายกลัวว่าไอ้พาราไดซ์ของห้องนายมันจะพังเพราะฉันงั้นสิ !! "
" . . . . . . . . " ผมตัดสินใจไม่ตอบ ไม่รู้ว่าจะไปตอแยกับยัยนี่ทำไม และนั่งเงียบตลอดการประชุมนั้น . .
.ไม่ใช่สิ ผมไม่ได้นั่งเงียบ ยังมีคำว่า " อืม " ออกมาจากปากผมทุกครั้งที่ยัยพวกนั้นถาม
ยัยตั้งโอ๋มาส่งผมที่บ้าน เพราะวันนี้ผมไมได้เอาเวสป้าสีขาวสุดที่รักของผมออกไปด้วยเพราะยัยแอมน้องสาวตัวน้อยของผมนะสิ
เล่นพิเรนทร์ยึดเอากุญแจรถไป เพราะว่าจะเอาเวสป้าสีเงินคันเล็กที่เป็นพวงกุญแจไปให้คุณป๊ะป๋าดู. .. น้องสาวผมเรียนอนุบาลสองครับ
แล้วคุณป๊ะป๋าที่ว่านี่กิ๊กคนล่าสุดยัยแอมเองครับ -*-
ขนาดพี่มัน ม. ปลาย ยังหาไม่ได้เลย แล้วนี่อนุบาลสองเล่นพ่อแม่ลูกกันทุกวัน ..
..แล้วทามมายหนูไม่เอาแต่พวงกุญแจไปละค่ะที่รักของพี่
ขโมยกุญแจรถ
พี่ไปทำไมเนี่ยะ ~ ~ ~
ผมเข้าไปในบ้าน บ้านเงียบผิดปกติ ..เย็นวันอาทิตย์แบบนี้พ่อกับแม่ คงพายัยแอมไปกินไอศครีมอีกแล้ว
ทิ้งผมให้อยู่คนเดียว เอ๊ะ ไม่ใช่ ยังมีป้าพิม แม่บ้านรางวัลตะหลิวทองคำที่ทำอาหารอร่อยที่สุดในโลกอยู่ที่บ้านด้วย ..
-*- ผมเดินเข้าไปในรังน้อยๆที่เป็นโลกส่วนตัว แล้วทิ้งตัวลงบนที่เตียง
" อ่อ เหรอ . .ไม่ต้องมาฟอร์มเป็นห่วงฉันหรอกนะ ฉันรู้หรอก นายไม่อยากให้ฉันเป็นเพราะว่านายกลัวว่าไอ้พาราไดซ์ของห้องนายมันจะพังเพราะฉันงั้นสิ !! "
ว๊ากๆ ทำไมผมถึงปล่อยให้คำพูดของยัยปากพริกทาเกลือนี่ไหลทะลักเข้ามาสู่สมองของผมได้ . . .โธ่ แม่คนเก่ง .. ถือว่าเป็นตัวเองเป็นดาวหรอ .
.ฮึ๊ยยย ยิ่งคิดยิ่งแค้น เอาเข้า . . ว่าแล้วก็ต่ออินเตอร์เน็ตเล่น MSN หน่อยดีกว่า ..
- - - C o n n e c t - - - -
ปิ๊ง . . หน้าจอ MSN ผุดขึ้นหลังจากที่ Sign in มาเป็นเวลานานพอดู . . เมลล์ของผม
มีคนแอดมาใหม่เต็มเลย จะแอดมาทำไมนักหนาเนี่ยะ !!! แค่นี้ยังไม่เต็มลิสต์อีกรึไงวะ . .ไม่สวย
แล้วยังเงียบไม่คุยเดี๋ยวพ่อ Block ซะหรอก . .( . .กำลังอยู่ในโหมด ' รำคาญ ' )
ปิ๊ง ! หน้าต่างสนทนาเปิดขึ้นมา ไอ้กล้านั่นเอง
<:[ ตกลงเราเป็นอะไรกัน : : : > : หวัดดีโว๊ยยยย
<o เซียนน้อย > : ดีว่ะ
<:[ ตกลงเราเป็นอะไรกัน : : : > : ทำไรอยู่วะ
<:[ ตกลงเราเป็นอะไรกัน : : : > : ว่างป่ะ
<o เซียนน้อย > : อืม ว่างอยู่ .. แกทำไรอยู่เนี่ยะ
<:[ ตกลงเราเป็นอะไรกัน : : : > : ฟังเพลง ฟังเปล่า . . .
<o เซียนน้อย > : ม่ายยยย ..ขี้เกียจ เซ็งโว๊ยยยยย
<:[ ตกลงเราเป็นอะไรกัน : : : > : เป็นอารายของแกว๊าาาา ..
<o เซียนน้อย > : เบื่อๆๆๆๆ
<:[ ตกลงเราเป็นอะไรกัน : : : > : เหอะๆ
- - - โลกไซเบอร์ของผมหลุดออกไป คุยกับไอ้กล้าได้ไม่กี่คำ เซ็งชีวิตขึ้นมา.
.ทำไมฉันต้องเห็นแต่หน้ายัยปากทาเกลือนี่ในสมองของฉันด้วย หา !!! ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~~ ~ ~ ~ ยัยตัวแสบบ
ความคิดเห็น