มิติเเห่งอนาคต เมชเชน ~รับสมัครตัวละคร~

ลำดับตอนที่ #3 : เริ่มชีวิตใหม่

 

เริ่มชีวิตใหม่

         "ไปเเล้วนะคะ" ฟีเซียพูดขึ้นเมื่อรถเก๋งของพ่อเเละเเม่มาจอดหน้าโรงเรียนที่มีดีไซน์เเบบโมเดริน์เเละไฮเทคมากคิดไม่ออกเลยว่าข้างในจะเป็นยังไง ฟีเซียคิดขณะที่ถือกระเป๋าสะพายลายสกอตสีดำเเละชมพูซึ่งมันสามารถเก็บของได้อย่างไม่จำกัดเเละยังเบาอีกด้วย เดิมมันคือของเเม่ พ่อให้เเม่เป็นของขวัญตั้งเเต่เรายังอยู่ที่ดาวโรมีโร่่ ฟีเซียเดินเข้าไปในโรงเรียน
         "เอาละนักเรียนปี1ทุกคน เราได้มีการเเยกหอเอาไว้เพื่อความสะดวกในการสอนตามสาขาที่เราอยากเรียน ทุกคนต้องมาสมัครหอเรียนตามโต๊ะที่เราตั้งไว้ เอ่อเเล้วอีกอย่างเราสามารถสอบถามข้อมูลของเเต่ละหอได้นะ" เสียงของผู้หญิงผมยาวสีทองรวบเป็นมวยหลวมๆไว้ค้านหลังสวมชุดรัดรูปที่คล้ายๆเสื้อเกราะสีดำขอบทองดังก้องออกมาจากลำโพงขนาดเล็กที่ติดไว้บนผนังโรงเรียน(เอิ่มเขายืนอยู่บนเวทีข้างหลังโต๊ะทั้ง3ตัวนะคะ) ฟีเซียมองไปรอบๆเพื่อสำรวจโรงเรียน ที่นี่มีอยู่อย่างเดียวที่เหมือนๆกับโรงเรียนที่เธอเรียนทั่วไป คือ...นักเรียนทั้งหมดดูอายุมากกว่าเธออยู่ดี เอาละเราไม่มีเวลามากเขาจะให้ทำอะไรที่ไหนก็ไม่รู้เพราะฉะนั้นเตรียมไว้ก่อนดีกว่า ฟีเซียเริ่มอ่านป้ายขนาดใหญ่ที่อยู่ตามเเต่ละโต๊ะ วูฟเบลด  รูนฮว์อก  เเละ  ไมสท์เรเวน อืมไปที่โต๊ะวูฟเบลดก่อนดีกว่า คิดดีเเล้วฟีเซียก็เดินไปหาโต๊ะที่เเปะตรารูปโล่สีเเดงเเละมีหัวหมาป่าสีดำสลักอยู่
         "วูฟเบลด เป็นหอที่ผลิตนักรบผู้ใช้อาวุธจำพวกดาบที่มีคุณภาพดีมากที่สุดในโรงเรียนนี้ เเน่นอนการเรียนการสอนจะเน้นไปทางด้านการต่อสู้ทั้งในเเละนอกหุ่นยนต์รบ.." เสียงครูที่น่าจะเป็นผู้ดูเเลหอของวูฟเบลดกำลังอธิบายให้เด็กๆฟังท่ามกลางเด็กๆจำนวนมากที่มุงกันอยู่ฟีเซียจึงได้เเต่ยืนฟังอยู่ห่างๆเท่านั้น
         "ครูครับเเล้วหุ่นยนรบคืออะไรครับ" เด็กหนุ่มคนหนึ่งถามขึ้นมาด้วยเสียงอันดัง(ไม่งั้นฟีเซียคงไม่ได้ยินหรอก)
         "หุ่นยนต์รบ คือ หุ่นยนต์ขนาดใหญ่กว่าตัวเรา 2 เท่า ที่ติดทั้งอาวุธของเเต่ละหอเอาไว้อย่างครบมือในโรงเรียนนี้มีร้านขายหุ่นยนต์รบเเละอาวุธอยู่เเต่ถ้าจะใช้ของที่โรงเรียนให้ หรือ ซื้อของหอเอาก็ได้ล่ะ หมดข้อสงสัยรึยัง"
         "ครับ"
         "ดี..งั้นต่อไป....(บลาๆๆๆพูดๆๆๆ)" เสียงของครูยังดำเนินต่อไปเเต่ฟีเซียไม่อยู่ฟังเเล้วเธอเดินไปยังโต๊ะตัวต่อไปเเต่ระหว่างนั้น..
         "ทำไมมันต้องวุ่นวายกันด้วยเข้าเเถวเเบบเป็นระเบียบก็ได้หนิ!!!!" เสียงตะโกนออกมาจากหน้าโรงเรียนที่เเสนจะวุ่นวายเเถมเสียงยังกะนกกระจอกเเตกรังทำให้เด็กผู้หญิงผมน้ำตาล ตาสีดำที่จะกลายเป็นสีเเดงอยู่ร่อมร่อโมโหขึ้นมาทำให้ฟีเซียหันไปดู
         "เอ่อ ฟาร์ค่อยๆพูดกันก็ได้นี่มันเปิดเทอมนะเขาก็ต้องตื่นเต้นบ้างซิ" เสียงเด็กสาวสวมเเว่นผมดำที่รวบเป็นจุกอยู่ข้างบนพยายามทำให้เพื่อนของเธอสงบลง เเต่เหมือนจะไม่เป็นผล เธอเลยพยายามลาก'ฟาร์'เข้าไปในตัวตึกเเต่ดูเหมือนจะเป็นไปได้ยากเพราะฟาร์ดูตัวสูงกว่าเด็กสาวคนนั้นหน่อยนึง ฟีเซียก็เลย...
         "มีอะไรให้ช่วยไหมคะ" ฟีเซียถามขึ้นทำให้ทั้งคู่ต้องหยุดการลากกันเเละกันก่อนจะหันมามองฟีเซีย
         "เอิ่ม คือว่าเพื่อนของฉัน ฟาร์ ไม่ชอบสถานที่ๆวุ่นวายเอามากๆเลยนะค่ะเธอเลยอาละวาด ฉันชื่อ ซามางิ เทสึ เรียกฉันว่าเทสก็ได้ เเต่ตอนนี้คุณช่วยนำเพื่อนฉันไปยังที่ๆสงบหน่อยได้ใหมค่ะ" เด็กผมดำหรือเทสขอความช่วยเหลือฟีเซียเธอก็เลยจำใจจะพาไปข้างในเเต่ว่าโต๊ะต่างๆดูเหมือนจะสงบกันไปเเล้วเนื่องจากหลายๆคนสมัครกันเสร็จไปเรียบร้อยดังนั้นฟาร์ก็เลยไม่อาละวาดต่อ
         "โทษทีฉันจะโมโหถ้าเราอยู่ในที่ๆวุ่นวายน่ะ ฉันชื่อ โรมานอฟ ฟาเลนเซีย หรือเรียกฉันว่า ฟาเลนจ้า" ฟาเลนเเนะนำตัวเอง เเหมนิสัยเปลี่ยนเเบบทันตาเห็นเลยนะเนี่ยเเต่ก็ดีเเล้วละจะได้ไม่ต้องลากไปหามุมสงบ
         "ฉันว่าเราสมัครหอเรียนกันก่อนดีมั้ย" ฟีเซียพูดขึ้นเพราะดูเหมือนว่าเมื่อกี๊เราใช้เวลาไปเยอะทีเดียว
         "อืม ก็ดีนะเเต่ฉันยังไม่ได้ดูอะไรเลยพวกเราเพิ่งจะมาถึงนะ" ฟาเลนกวาดตามองไปยังโต๊ะต่างๆขณะพูด
         "งั้นเดี๋ยวฉันอธิบายเกี่ยวกับวูฟเบลดก่อนเเล้วกันพอดีว่าฉันไปดูมาเเล้วน่ะ"ฟีเซีียเสนอ
         "ก็ดี" เทสกับฟาเลนตอบพร้อมกัน เอ่อ...ฉันจะเริ่มยังไงดีล่ะยิ่งพูดไม่เก่งอยู่เฮ้อ
         "เอาเป็นว่าหอนั้นมีไว้สำหรับพวกที่อยากเป็นนักรบก็เเล้วกัน"
         "-*-<<หน้าของเทสกับฟาเลน" ฟีเซียต้องเกาหัวเมื่อเห็นสายตาของเทสกับฟาเลนเเบบว่า 'มันเคยรายงานหน้าชั้นเรียนรึเปล่าวะ' ฟีเซียเห็นท่าไม่ดีเลยเปลี่ยนเรื่องคุย(เพื่อความปลอดภัยของภาพพจน์ตัวเอง)
         "นี่ๆเราไปดูรูนฮว์อกกันเลยไหม"
         "ก็ได้" ฟาเลนตอบ ดูเหมือนว่าคู่นี้จะตอบไม่เป็นยิ่งกว่าฟีเซียซะอีกนะเนี่ย ทั้งสามคนเลยเข้าไปที่โต๊ะของรูนฮว์อกซึ่งตอนนี้ครูกำลังนั่งจิบน้ำชาอย่างสบายอารมณ์อยู่ พอเห็นพวกฟีเซียครูก็ทำท่าจะพูดเเต่เทสชิงพูดไปก่อน
         "หอนี้เน้นเกี่ยวกับอะไรคะ"
         "เวทมนต์เเละยาต่างๆจ๊ะ" ครูตอบไม่ทันจะดีเทสก็เดินนำละลิ่วไปโต๊ะต่อไปเเล้วปล่อยให้ฟีเซียเเละฟาเลนยืนค้างเเละเออร์เร่ออยู่ที่โต๊ะรูนฮว์อก อีก0.30วินาทีเทสก็เดินกลับมาหาพวกเธอเเล้วพูด
         "หอไมสท์เรเวนเน้นเกี่ยวกับการอำพรางตัวเเละการเป็นนักธนู" ...
         "เธอจะเข้าหอไหนล่ะ" ฟาเลนถามฟีเซีย
         "รูนฮว์อกก็ได้มั้ง"ฟีเซียตอบไป ทำให้ครูขยับไปหากระดาษเเละปากกาหมึกซึม
         

         "เอาละเเล้วพวกเธอชื่อว่าอะไรล่ะ"ครูถาม
         "หนู อคอนโร เดอ โชตี ฟีเซียค่ะ"
         "อายุ?"ครูถามต่อฟีเซียก้มหน้าเเล้วตอบ
         "8 ขวบค่ะ"
         "ห๋าาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!!!!"ครู+เทส+ฟาเลนตะโกน=เสียงดังก้องไปทั่วโลกหล้า(ล้อเล่นเเค่เสียงดังมากๆเฉยๆ)
         "เอาล่ะเเล้วที่เหลือล่ะ" ครูที่พอจะรวบรวมสติได้ถามต่อ
         "เอ่อ ซามางิ เทสึ อายุ 12 ปีค่ะ"
         "โรมานอฟ ฟาเลนเซีย อายุ 13* ปีค่ะ"
         "ทีนี้พวกเธอเอาของใช้ส่วนตัวเข้าไปเก็บในหอพักนะ ในตึกจะมีหุ่นยนต์นำทางอยู่น่ะ ครูขอตัว" ครูพูดจบก็เดินหายไปไหนก็ไม่รู้ แต่เหมือนว่าเพื่อนๆจะไม่ได้สนใจครูเหมือนกับฟีเซีย ทั้งสามเดินเข้าไปในตึกอย่างเงียบงันเปิดโอกาศให้อีกสองคนซักถามฟีเีซียได้
         "ทำไมเธอถึงมาเรียนที่นี่ล่ะ" เทสถามคนเเรก
         "ฉัน..ได้รับจดหมายมาจากครูใหญ่ของโรงเรียนน่ะ อยู่ที่อื่นฉันไม่เคยมีเพื่อนเลย" ประโยคหลังนี้ฟีเซียพูดขึ้นมาโดยหวังว่าเพื่อนจะไม่ไปซักถามประโยคที่เธอกลัวมากที่สุดถึงขนาดยอมเเลกกับการไม่มีเพื่อนเเละดูเหมือนว่าทั้งสองจะเข้าใจก็เลยไม่ได้ถามเรื่องนี้ต่อ.. วันนี้เธอมีความสุขมากที่สุดนับตั้งเเต่เธอมาที่โลก นี่เป็นครั้งเเรกที่เธอมีเพื่อน เพื่อนที่เข้าใจเธอ....

     *ไรต์ขออนุญาตเปลี่ยนอายุนะคะ