FIC EXO (KAILU/CHANBAEK/HUNHO/etc.)

ลำดับตอนที่ #3 : [mini series] Use Somebody (KAI x LUHAN)

มาอีกแบ้ว เบื่อกันยางง ._. วันนี้มาพร้อมกับมินิซีรีย์สั้นๆนะคะ + _ +
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านมาเม้น โฮกกกก ไม่คิดว่าคนจะอ่านเยอะขนาดนี้ *ปาดน้ำตา*
ขอบคุณทุกคำชมและคำแนะนำนะคะ ♥

มีคนมารอฮุนโฮด้วย ดีใจจุงเบย ; ~ ; เดี๋ยวเราจะแต่งหลังจากมินิซีรีย์ไคลู่เสร็จนะคะ -v-

สัญญาว่าได้อ่านฮุนโฮ ชานแบคกันแน่ๆ อิ_อิ

มินิซีรีย์เรื่องนี้จะมีสามพาร์ทด้วยกันนะคะ เชิญรับชมรับอ่านได้เลยค่า ~_~

 

 

 

Mini Series : Use Somebody Part1

"เยสสสสสส!! แมนยูชนะอีกแล้วโว้ยยย!"

"อย่าเสียงดังได้มั้ยเนี่ยลู่หาน" เป็นครั้งที่สามได้แล้วมั้งที่ผมตื่นมากลางดึกเพราะเสียงเชียร์บอลของแฟนผม ที่ตะโกนโวกเวกไม่สนใจคนหลับคนนอนเลย 

 

"นอนไปเลยป่ะ ทีตัวเองเชียร์เชลซีมีใครว่าป่ะ" ลู่หานหันมามองผมตาขวางทันที ก่อนจะปาหมอนมาใส่ผมอีก เฮ้อ ผมไม่น่าจะตื่นขึ้นมาเลย กรรมแท้ๆตู

"ก็ไม่ได้เชียร์เสียงดังซะหน่อย" ผมพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะมุดตัวลงไปใต้ผ้าห่ม เถียงเจ้าตัวเขาไม่ได้หรอกครับ เดี๋ยวโดนงอนมา เป็นเรื่องอีกแน่ๆ

"ทำปากขมุบขมิบอะไรจงอิน! เห็นนะโว้ย!!" ว่าแล้วผ้าห่มผมก็ถูกดึงลงไปใต้เตียงโดยฝีมือคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ตรงปลายเตียง ที่ตอนนี้มองด้วยด้วยสายตาไม่พอใจเป็นอย่างมาก ซวยแล้วไง..

"โมโหอะไรอีกเนี่ย มานอนกันๆ บอลจบแล้วนี่" ผมค่อยๆเถิบตัวเข้าไปใกล้ๆลู่หาน ก่อนจะกอดเอวของเจ้าตัวแน่น

"เมื่อกี้พูดอะไร ไม่พอใจมากใช่ป่ะ ออกจากห้องไปเลยป่ะ" ลู่หานค่อยๆดึงแขนผมออกจากตัวของเขา เมื่อดึงแขนผมไม่สำเร็จ เลยใช้มือฟาดที่หัวผมแทน อื้อหือ เจ็บนะครับ แต่ทนได้ เพื่อสุดที่รัก 

"เจ็บอ่า ลู่หานอ่ะ อย่างอนนะ มานอนกันนะๆ"

 

"ไม่ได้งอน! ไล่แล้วอ่ะ ออกไปจากห้องดิ" ลู่หานเปลี่ยนมากจากใช้มือมาฟาดหัวผมเป็นใช้มือขยุ้มผมของผมแทน ก่อนจะดึงไปดึงมาแล้วขยี้หัวผมเล่นอย่างสนุกมือ เพื่อความสบายใจของสุดที่รัก ผมก็ต้องยอมอีก

 

"ไม่ไป เดี๋ยวลูลู่ไม่มีคนกอด" ผมดึงตัวลู่หานให้ล้มลงมาบนเตียง ก่อนจะใช้มือกอดรอบตัวแน่น และใช้ขาก่ายไปที่ตัวลู่หาน เพื่อไม่ให้เขาขยับตัวได้

"ชื่อบ้าอะไรเนี่ย อุบาทว์ชิบหาย"  คนในอ้อมกอดผมเมื่อไม่มีมือไม่มีเท้าจะตีจะถีบผม เจ้าตัวแกก็เปลี่ยนไปใช้หัวโขกลงมาหน้าอกผม แสบมั้ยล่ะที่รักผม เห็นแสบๆแบบนี้เห็นผมแซวทีไรนี่หน้าเหน้อหูเหอนี่แดงยิ่งกว่ามะเขือเทศนะครับ อย่างเช่นตอนเนี้ย หน้าแดงเชียวครับ น่ารักขนาดนี้ ไม่ให้ผมยอมก็คงไม่ได้

 

"ลูลู่ของจงอินไงครับ นอนครับ เดี๋ยวเล่านิทานให้ฟังนะครับ" ผมคลายอ้อมกอดออกจากตัวคนตรงหน้าก่อนจะใช้ยื่นแขนอีกข้างไปให้ลู่หานหนุน แล้วใช้มืออีกข้างที่ว่างลูบหัวเขาเบาๆ

 

"อื้อ เอาเรื่องกระต่ายกับเต่าภาคพิเศษนะ" คนตัวเล็กเลื่อนหัวขึ้นมาหนุนแขนผม ก่อนจะซุกหน้าใส่อกผม เมื่อเจ้าตัวจัดท่าทีที่คิดว่านอนสบายแล้ว คนตรงหน้าผมก็หลับตาพริ้มเตรียมนอนฟังนิทานจากผมทันที

 

แต่กรรมตกมาอยู่ที่ผมสิครับ..กระต่ายกับเต่าภาคพิเศษนี่มันเคยมีด้วยรึไง สงสัยผมต้องแต่งขึ้นมาใหม่ซะแล้วแหละ...........

 

ผมนอนเล่านิทานไปไม่ถึงครึ่งเรื่อง ลู่หานก็ผลอยหลับไปซะแล้ว ผมค่อยๆดึงแขนที่ให้ลู่หานหนุนออกมา ชาชะมัด แต่เอาเถอะ ผมทนได้ที่ให้คนรักของผมหลับอย่างสบาย ผมค่อยๆก้มลงไปจุ้บปากของคนตรงหน้าเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นไปปิดทีวีที่ลู่หานเปิดทิ้งไว้เมื่อครู่ 

 

แฟนผมคนนี้ไม่ธรรมดานะครับ กว่าจะจีบติดนี่ผมแทบจะสิ้นลม เห็นอยู่กับผมแล้วงุ้งงิ้งๆแบบนี้ ต่อหน้าคนอื่นเขาไม่เป็นแบบนี้หรอกครับ เขาแมน เขาสุภาพบุรุษ เห็นหน้าตาน่ารักแบบนี้ไม่อยากจะเล่าให้ฟังครับว่าเขาเคยมีแฟนเป็นผู้หญิงมาก่อน น่าจะมีผมนี่แหละครับแฟนผู้ชายคนแรกของเขา ตอนแรกๆเขาก็ไม่อยากยอมรับหรอกครับว่าตัวเองเป็นแฟนผม แต่พอเห็นผมไปกับผู้หญิงคนอื่น ก็โกรธผมจะเป็นจะตาย ผมนะครับจะตาย ไม่ใช่ลู่หานหรอก.. เห็นผมยอมแฟนแบบนี้ผมก็เป็นคาสโนว่าเก่านะครับ แต่มาสิ้นลายกับคนเอาแต่ใจคนนี้แหละครับ

 

"อื้อ จงอินไปไหน" ผมมองไปที่เตียงก็เห็นคนตัวเล็กควานมือหาอะไรสักอย่างทั้งๆที่หลับตาอยู่ ดูเหมือนจะควานหาตัวผมด้วยสิ หึๆ

 

เห็นมั้ยล่ะครับ เป็นแบบนี้จะให้ไปมองหาใครที่ไหนได้ล่ะ น่ารักซะขนาดนี้..
 

 

 

 

 

 

 

      ♥:สั้นไปใช่มะ . _ . เดี๋ยวมาต่อพาร์ท2คืนนี้แหละ แต่ไม่รู้เวลาไหนนะคะ มารอดูกัน ~_~