รวมบทความการลงทุนสไตล์VS

ลำดับตอนที่ #9 : อย่าฟังประสบการณ์แต่เรื่องเล่า จงฟังประสบการณ์จากกลยุทธ์วิธีการ โดย อยากเชือก

การเล่นหุ้นปัจจุบันมีทั้งเล่นนอกห้องค้า (โดยผ่านอินเตอร์เนต) และเข้าห้องค้าผ่านการคีย์ของมาร์ หรือคีย์เองในห้องค้าก็ต้องผ่านอินเตอร์เนต ค่าคอมมิชั่นต่างกันเล็กน้อย

ผมเชื่อว่ารายใหญ่ ที่เรียกว่า big player มักเทรดผ่านห้องค้า ด้วยเหตุผลมากมาย

ดังนั้นเรื่องเล่าต่างๆ เกี่ยวกับตลาดหุ้น หรือข่าวลือ ข่าวสด ข่าวแท้ข่าวเทียม ที่มีผล จะมาจากห้องค้าก่อนเสมอ
ในห้องค้าจึงมีคนเล่นหลายประเภทปะปน ทั้งความรู้ ความสามารถแท้จริง มักจะปรากฎในห้องค้ามากกว่า ห้องค้าจึงมีคนมากมายที่เล่นแบบไม่มีข้อมูล เล่นตามอารมย์ เล่นแบบวัดดวงเป็นหลัก หรีอเล่นแบบมีหลักการมีกลวิธีต่างๆมากกว่า (แต่หากเล่นผ่านอินเตอร์เนตก็มีข้อดีเรื่องความเงียบมีสมาธิ ตัดสินใจเอง สงบและรับรู้ข้อผิดด้วยตนเองไม่เที่ยวโทษคนอื่นเรื่องอื่น ที่สำคัญจะไม่มีการเล่าเรื่องว่า ......รู้งี้....รู้งั้น...หรือเมื่อกี้ถ้ารู้....เมื่อเช้าถ้ารู้...ฯลฯ)

การเล่นในห้องค้าจะมีคนพูดคุย มีคนส่งเสียงดังเชียร์หุ้นของตนเอง หรือส่งเสียงพากย์หุ้น ทั้งที่ตนเองไม่มีหุ้นนั้นๆ สักหุ้นเดียว (พวกนี้มีมาก และเป็นศัตรูต่อคนที่นั่งใกล้ๆ คือจะทำให้คนอื่นเจ้งหุ้นแบบยั่งยืน ไม่มีวันได้ฟื้น คนพวกนี้มาร์ฯ ชอบเพราะจะเป็นตัวดูดการเล่นเร็วให้ลูกค้าคนอื่นที่ใจไม่แข็งพอ หรือมีหุ้นตัวที่พวกนี้ตะโกน) ทั้งที่คนเหล่านี้ก็เป็นเพื่อนๆกับเรา (เพื่อนในตลาดหุ้น) แต่เราก็ทำอะไรเขาไม่ได้ เพราะมาร์ฯก้ไม่สนใจจะว่ากล่าวตักเตือน วิธีที่ดีคือปิดบัญชีตนเองย้ายไปเล่นที่โบรกอื่นที่เงียบสงบกว่าดีกว่า

ในห้องค้าเรามักพบเพื่อนเล่นหุ้นที่มาคุยเล่าประสบการณ์การเล่นหุ้นเฉพาะตัวให้เราฟังเสมอ ๆ เป็นการเล่าแล้วแค่ข้ามชั่วโมง เรื่องที่เขาเล่าก็หาประโยชน์อะไรไม่ แต่มีผลต่อคนที่ฟัง เพราะหากไม่มีประสบการณ์การเล่นหุ้น ก็จะไปจำฝังราคาของหุ้นตัวนั้น ว่าไปถึงแค่นั้นก็ตก ลงถึงแค่นั้นก็ขึ้น เป็นความทรงจำที่จะมีผลร้ายต่อตนเองในอนาคตหากไปเล่นหุ้นตัวนั้นเข้า เรื่องเล่าสตอรี่การเล่นของตนเองเป็นเรื่องเล่าที่น่ารังเกียจมากๆ เราควรบอกเพื่อนคนนั้นว่าอย่าเล่าเลย คุยเรื่องอื่นเถอด เพราะตัวเราจะเข้าเล่นหุ้นตัวนั้นตามราคาซื้อและขายจนแทบสวมราคาเดิมและจำนวนหุ้นตามที่เขาเล่าไม่ได้หรือน้อยครั้งมากๆ อาจารย์ผมเคยแนะนำว่า เราควรเตือนเขาแล้วหากเขายังพูดเป็นนิสัย ก็จงอยู่ห่างๆ จากเขาเมื่อขณะเล่นหุ้น หรือคบคนนั้นแลลผิวเผินแค่ทักทายสวัสดีกันก็พอ อย่าเสวนาเรื่องหุ้นกับเขา แม้เขาจะมาถามหรือจะมาเล่าก็ขอตัวออกห่าง ทันที

ในห้องค้าจะมีคนเก่งที่เขาเงียบๆ ไม่ค่อยยอมบอกเคล็ดลับการทำกำไรจากหุ้น บางที่แค่เขาเปรยออกมานิดๆ ก็คือกลยุทธที่สำคัญต่อเงินในกระเป๋าเรามากมาย

ผมเป็นคนที่ชอบฟังคนเก่งเล่า และทุกครั้งก็จะถามว่า ทำไมเลือกซื้อหุ้นนี้ มีข่าวดีที่เชื่อถือได้หรือ แล้วหากซื้อแล้วมันสวนราคาตกลงไป จะหาทางพิสูจน์ข่าวอย่างไร หรือมีกลวิธีแก้ปัญหาอย่างไร โดยเฉพาะรายใหญ่ๆ ถ้าราคาหุ้นที่เขาซื้อแล้วตก เขาจะถือทนราคาฟื้นด้วยเวลาเท่าไร เอาอะไรเป็นค่า K ไว้วัดเวลาหรือราคาการฟื้นตัว รายใหญ่ที่ซื้อตั๋วละเป็นสิบล้านบาท เขาใช้วิธีไหนชั่งใจ เพราะหากราคาลงเพียงไม่กี่ช่อง ต้นทุนเขาจะหายไปคิดเป็นเงินหลายแสนทีเดียว

ประสบการณืการเล่นของคนเล่นที่มีหลักากรเล่น น่าสนใจกว่า การเล่าว่าเขาซ์อที่ราคา 10 บาท พอขึ้น 10.70ก็ขาย โดยไม่รู้ว่าทำไมต้อง 10.70 ทำไมไม่ 10.80 หรือ 10.40 ถ้าเขาตอบไม่ได้ก็คือเล่นตาม ...ดวง.... ถ้าเป็นอย่างงั้นก็ไม่ต้องเล่าหรอก ตัวเราเองก็มีราศีแห่งโชคดวงต่างจากเขามากมาย ทำไมต้องฟังเรื่องนี้เพื่อจำราคานี้ อีกหน่อยเราจะไปซื้อ ที่ ราคา 10.80 แล้วขายที่ 11.90 ก็ได้

แม้ในห้องสินธร ในอินเตอร์แนต หรือเวปของนักวิเคราะห์ หรือบรรดานักวิเคราะห์ ยังมักเอาสตอรี่มาเล่า มากกว่าการเอากลวิธีมาเล่า

มันเป็นธรรมชาติของมนุษย์ แต่การเล่นหุ้นเป็นเงินในกระเป๋าเรา ส่วนได้ส่วนเสีย ความเจ็บปวดเป็นของเรา ไม่มีมิตรรักเพื่อนหุ้นคนไหนจะมาช่วยแบกทุกข์หรือช่วยจ่ายเงินคืนให้เรา ก็เพียงแค่ช่วยกันปลอบใจเมื่อยามต่างก็ขาดทุนย่อยยับ แล้วจะได้ประโยชน์อันใดเล่ากับคนพวกนี้

เรื่องเล่าเชิงกลยุทธถ้าแยกไม่ออกก็เหมือนเรื่องเล่าขั้นตอนการซื้อขายแบบเสี่ยงดวงของคนทั่วไป ราคาทุกราคาของหุ้นเป็นราคาที่คนหนึ่งได้กำไร อีกคนจะขาดทุนเสมอ ๆ นี่เป็นเรื่องจริง เราต้องฟังคนเล่าทั้งสองคนว่า เพราะเหตุใด จุดอ่อนจุดแข็งอยู่ตรงไหนมากกว่า

เล่าสู่กันฟังเท่านั้นเอง


ขอให้โชคดี ใช้ทุนน้อยแต่รวยเร็ว รวยมาก