ตำราพิชัยสงครามของซุนวู

ลำดับตอนที่ #1 : กลลวง

ซุนจื่อกล่าวว่า

การสงครามคือเรื่องใหญ่ของประเทศชาติ เกี่ยวพันถึงความเป็นความตายของประเทศ จึงมิอาจไม่ทำการศึกษาอย่างละเอียด

ดังนั้น การพิเคราะห์ที่มาแห่งผลแพ้ชนะประกอบด้วย 5 ประการ 1. เหตุผล 2. สภาพอากาศ 3. พื้นที่ 4. ขุนพล 5. กฎหมาย

1. เหตุผล คือ การทำให้ความต้องการของราชาและประชาเป็นหนึ่งเดียว เช่นนี้ประชาจึงจะยินยอมทุ่มเทแรงกายและแรงใจถวายชีวิตเพื่อราชาในการสงครามได้

2. สภาพอากาศ คือ กลางวันและกลางคืน ฝนตกและฟ้าแจ้ง หนาวยะเยือก ร้อนระอุ สี่ฤดูหมุนเวียนสลับสับเปลี่ยน

3. พื้นที่ คือ ระยะทางใกล้ไกล ชัยภูมิอันตรายหรือราบเรียบ ชัยภูมิเป็นที่แคบหรือที่กว้าง สภาพพื้นที่ง่ายต่อการรุกรับ บุกและถอยหรือไม่

4. ขุนพล คือ พรสวรรค์ในการวางแผนการรบและการรบของขุนพล บำเหน็จและลงโทษอย่างมีเหตุผลชัดเจนเสมอภาค รักใคร่เมตตาต่อพลทหารในบังคับบัญชา มีความกล้าหาญและเด็ดขาด รักษาระเบียบวินัยในกองทัพอย่างเข้มงวด

5. กฎหมาย หมายถึง การกำหนดระบบการจัดระเบียบทัพ การปกครองทหารในกองทัพและการแบ่งหน้าที่ การแบ่งปันเสบียงอาหารและการบริหารเสบียงกรัง

5 ข้อข้างต้นที่กล่าวมานี้ ไม่มีขุนพลคนใดไม่ทราบ แต่มีเพียงทำความเข้าใจกับมันอย่างลึกซึ้งและควบคุมมันได้เป็นอย่างดีเท่านั้นจึงจะสามารถนำมันมาใช้ประโยชน์ในการนำชัยได้ ดังนั้นจึงต้องอาศัย 7 ข้อดังนั้นมาเปรียบเทียบความเป็นไปได้ในการชนะสงคราม

1. ราชาแห่งแคว้นใดมีปรีชาสามารถกว่ากัน?

2. แม่ทัพแคว้นใดเปรื่องปราดสามารถกว่ากัน?

3. ทัพแคว้นใดยึดชัยภูมิที่มีเปรียบในช่วงเวลาที่มีเปรียบกว่ากัน?

4. กฎระเบียบในกองทัพของแคว้นใดเป็นไปอย่างเข้มงวดทั่วถึงและมีประสิทธิภาพกว่ากัน?

5. กำลังพลของแคว้นใดเหนือกว่ากัน?

6. ทหารของทัพใดฝึกฝนมามากกว่ากัน?

7. ฝ่ายใดมีการปูนบำเหน็จและลงโทษอย่างชัดเจนยุติธรรมกว่ากัน?


การทหารเปี่ยมอุบาย ดังนั้น

จะจู่โจมแสร้งทำเป็นจะไม่จู่โจม หรือไม่อาจจู่โจม

จะตีที่ใกล้แต่แสร้งทำเป็นจะตีที่ไกล

สำหรับศัตรูที่โลภ ให้ใช้ผลประโยชน์เล็กน้อยเข้าล่อ

กับศัตรูที่กำลังสับสนรวนเร ควรฉวยโอกาสจู่โจม

กับศัตรูเข้มแข็งพอตัว ควรเพิ่มการป้องกันเป็นเท่าตัว

กับศัตรูที่แข็งแกร่งมาก ควรหลบเลี่ยงการปะทะไปก่อน

กับศัตรูที่ขี้โมโห ให้ยั่วให้เขาโกรธเพื่อที่เขาจะได้ประมาท

กับศัตรูที่ดูถูกเรา ให้หลอกตบตาให้มันยิ่งตายใจดูถูกเรายิ่งขึ้น

กับศัตรูที่มีการเตรียมพร้อม ให้ตอดเล็กตอดน้อยให้เขาล้ากับการรับมือเรา

กับศัตรูที่ภายในมีการปรองดองกันดี ต้องพยายามยุแหย่ให้แตกกัน

ต้องจู่โจมยามข้าศึกไม่ทันระวังตั้งตัว

ต้องเคลื่อนไหวโดยศัตรูมิอาจหยั่งคาด