คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Night 06
06
ท้องฟ้ายามเย็นเริ่มเปลี่ยนเป็นสีส้มพระอาทิตย์กำลังละจากท้องฟ้าไปช้าๆ สองขาเรียวเล็กก้าวไปตามพื้นฟุตบาทอย่างไม่เร่งรีบลมเย็นในฤดูหนาวพัดพัดผ่านทำให้รู้สบาย สองเท้าหยุดชะงักเมื่อเห็นใครบางคนยืนอยู่ตรงหน้า
“เอ่อ คือ” แบคฮยอนไม่ได้สนใจคนตรงหน้าแต่อย่างใด ร่างเล็กก้มหน้าเดินต่อไปอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะหยุดเดินเพราะมืออีกคนที่จับแขนเขาไว้
“ปล่อยผม “แบคฮยอนพยายามจะสะบัดมือออกแต่ก็สู้แรงคนตัวสูงไม่ได้อยู่ดี มือเล็กพยายามแกะมือของอีกคนออก
“ผมแค่อยากขอโทษ”
เสียงน้ำจากฝักบัวไหลลงกระทบผิวกายผมม้าลู่ลงปิดดวงตาเรียวรี มือเรียวยกขึ้นลูบน้ำออกจากใบหน้า ก่อนจะพิงไปกับพนังห้องน้ำ
‘คุณจะทำอะไรน่ะ’
‘อยากได้เงินเท่าไหร่ว่ามา’
‘นี่คุณอย่ามาดูถูกผมนะ’
‘ฉันก็ไม่ได้ดูผิดนิ’
คำพูดดูถูกเสียดแทงใจยังคงดังก้องในความคิดแบคฮยอน ร่างเพรียวบางเดินออกจากห้องน้ำพร้อมชุดนอนลายตาราง มือเรียวใช้ผ้าเช็ดผมที่ยังมีหยดน้ำเกราะอยู่ ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาหน้าโทรทัศน์กลางเก่ากลางใหม่
“แบคฮยอน ดึกแล้วนะ”
เสียงจากหญิงวัยสี่สิบปลายเอ่ยทักลูกชายด้วยความเป็นห่วง มือเรียวติดกร้านด้วยการทำงานจับกับราวบันไดพยุงตัวลงมาจากชั้นยกสูงอย่างระมัดระวัง
“แม่นั้นแหละ ไปนอนได้แล้ว พรุ่งนี้มีนัดกับคุณหมอไม่ใช่หรอ” สุ่มเสียงเอ่ยทักมารดาด้วยความเป็นห่วงก่อนจะลุกไปพยุงผู้เป็นแม่ที่เอ่ยว่าต้องการดื่มน้ำสักหน่อย ก่อนจะพยุงร่างผู้เป็นแม่เข้าไปในห้องนอน
“แม่รีบนอนนะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะพาแม่ไปโรงบาลนะ”กลีบปากบางจูบลงบนหน้าผากผู้เป็นแม่ก่อนจะเอ่ยราตรีสวัสดิ์แล้วปล่อยให้จมสู่ห้วงนิทรา
วงแขนเรียวเล็กตวัดโอบร่างสูงที่นอนเคียงข้าง ก่อนใบหน้าหวานจะซบลงกับอกแกร่ง มือเรียวไล้ไปตามแผ่นอกกว้างไล่วนที่หน้าท้องอุดมมัดกล้ามได้รูปอย่างเย้ายวน มือเรียวแสนซนล้วงลงใต้ผ้าห่มลูบไล้สัมผัสแผ่วก่อนจะผละมือออก
จงแดมองหน้ามินซอกอย่างไม่สบอารมณ์นัก ตาคมมองตามแผ่นหลังเล็กที่ลุกเดินจากเตียงไปเข้าห้องน้ำก่อนจะนอนลงดั่งเดิม มือหนาล้วงลงบีบคลึงส่วนกลางกายที่โดนปลุกเร้าด้วยคนตัวเล็กก่อนจะพรูลมหายใจด้วยความอารมณ์เสีย
บุหรี่มวนยาวถูกคาบไว้ด้วยริมฝีปากหยักบาง ควันบุหรี่สีหม่นถูกพ่นออกมาจากทั้งจมูกและปาก ซ้ำอย่างนั้นหลายครั้ง กลิ่นไอเย็นจากบุหรี่ทำให้จงแดรู้สึกเย็นซ่านในลำคอ ลิ้นร้อนแลบแตะกลีบปากหยักก่อนคลี่ยิ้ม
สองขายาวก้าวลงจากเตียงบิดไปมาให้คลายความเมื่อยขบจากการนอนกกกอดกันทั้งคืน ขายาวสาวเท้าไปหน้าประตูห้องน้ำก่อนจะหมุนลูกบิดให้ประตูเปิดออกช้าๆ เสียงน้ำกระทบพื้นกระเบื้องเป็นจังหวะ มินซอกที่กำลังใช้สบู่ชำระร่างกายชะงักจากสัมผัสวาบหวามจากเบื้องหลัง
“ไม่เอา”
“สักหน่อย”
จูบสัมผัสผะแผ่วจากเบื้องหลังทำร่างเล็กรู้สึกสะท้าน วงแขนแกร่งที่ยกขึ้นกักกันเขาให้อยู่ในพันธะนาการ กายแกร่งเบียดแนบชิดตรึงกายให้สัมผัสทุกสัดส่วน มือหนาลูบไล้ไปตามผิวเนียนละเอียด สบู่เหลวชโลมไปทั่วฝ่ามือหนาลากไล้ถึงต้นขาขาวบีบเค้นนวดเฟ้นให้มินซอกสะท้าน เสียงสั่นพร่าดังแผ่วในลำคอก่อนจะเอ่ยประโยคให้อีกอีกคนได้ยิน
“ผมให้เวลาคุณลุงแค่สิบนาทีนะ”
แฟ้มเอกสารขนาดไม่หนามากถูกพลิกไปมาอยู่หลายหนก่อนปากกาด้ามแพงจะเซ็นลงไปแล้วปิดแฟ้ม จงแดลุกขึ้นออกจากโต๊ะที่เต็มไปด้วยกองแฟ้ม มือหนายกขึ้นลูบแผ่นอกเปลือยของตัวเอง ก่อนจะติดนิโคตินแพคไว้ที่ต้นแขนด้านซ้ายแล้วสวมเชิ้ตสีควันบุหรี่ทับ
สองขายาวก้าวไปตามทางเดินพื้นซีเมนของลานจอดรถสนามบิน ก่อนจะเดินหยุดยืนอยู่หน้าประตูทางออกของผู้โดยสารนอกประเทศ
“ว่าไง ไอ้น้องรัก”
ร่างสูงเดินไปกอดกับน้องชายร่วมสายเลือดที่เดินออกมาจากประตูทางออกเอ่ยทักทายหลังจากไม่ได้พบกันนานถึงสามเดือนที่โดนทิ้งงานไว้ให้ทำแล้วหนีไปเที่ยวต่างประเทศ
“สบายดีครับ เฮีย”เอ่ยตอบพี่ชายอย่างอารมณ์ดีพร้อมกวักมือเรียกเพื่อนสนิทตัวเล็กมายืนข้างๆร่างเล็กโค้งทำความเคารพให้คนอายุมากกว่าแล้วยิ้มทักทาย
“สวัสดีครับพี่จงแด”
“สวัสดีคยองซูสบายดีนะ แล้ว...” ไม่ทันจะพูดจบเสียงร้องดีใจก็ดังมาจากประตูทางออกผู้โดยสาร ร่างเล็กของสาวน้อยวิ่งผ่านผู้คนที่เดินไปมาก่อนจะกระโดดเกาะร่างสูงสมส่วนของจงแดก่อนจะโดนอุ้มด้วยวงแขนแข็งแรง
“ไงคะ นางฟ้าของปาป๊า”
สันจมูกคมกดลงที่แก้มอวบของเด็กน้อยวัยห้าขวบอย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักอย่างน่ารักน่าชังของหนูน้อย
“ซองอึน วิ่งหนีย่า ได้ยังไงคะ”
เสียงของหญิงวัยห้าสิบเรียกให้จงแดหันไปมองก่อนจะหอมแก้มทักทายผู้เป็นแม่ทั้งสองข้าง ก่อนจะพาทั้งหมดไปขึ้นรถที่จอดเตรียมไว้
เสียงพูดคุยกันระหว่างมื้ออาหารในเพนเฮ้าส์สุดหรูตามประสาครอบครัว บรรยากาศอบอุ่นในฤดูทำให้คนที่ต้องอยู่บ้านคนเดียวมานานถึงสามเดือนเริ่มอุ่นใจ
“ซองอึนมากับป๊าหน่อยสิคะ”
ร่างอวบของเด็กหญิงเดินไปหาผู้เป็นพ่อก่อนจะโดนแขนแข็งแรงอุ้มขึ้นแล้วเดินไปหยั่งชั้นสองเปิดประตูเข้าไปในห้องนอนที่ติดกับห้องของเขา
“ชอบไหมคะ”เอ่ยถามลูกสาวตัวน้อยที่กระโดดออกจากอกเขาเข้าไปวิ่งเล่นในห้องนอนที่ถูกจัดไว้แบบตรงใจลูกสาว
ขายาวสาวเข้าไปนั่งบนเตียงนุ่มหยิบกรอบรูปที่เขาเคยดูมาไว้ในมือก่อนตบเตียงให้ลูกสาวตัวน้อยมานั่งข้าง ร่างอวบวิ่งมาปีนขึ้นเตียงแล้วนั่งตักผู้เป็นพ่อโอบคอแล้วจุ๊บลงบนแก้มสากสามสี่ครั้งเพื่อบขอบคุณ
มือป้อมจับกรอบรูปจากมือจงแดมาดูก่อนจะมองหน้าผู้เป็นพ่อ ริมฝีปากหยักบางประทับลงบนกลุ่มผมนิ่มของสาวน้อยก่อนจะเลื่อนไปฟัดแก้มยุ้ย
“ปาป๊าหนูคิดถึงมาม๊า”หัวทุยถูไปมากับอกผู้เป็นพ่อก่อนมือหนาจะเลื่อนมาลูบเบาๆ ให้สาวน้อยหลับตาพริ้ม
“พรุ่งนี้เราไปหามาม๊ากันนะคะ”จงแดว่าก่อนจะอุ้มร่างอวบของลูกสาวลงนอนแล้วนอนลงข้างๆริมฝีปากหยักแตะเบาๆที่หน้าผากเล็กของลูกสาวที่จมสู่นิทรา
“ฝันดีนะคะ นางฟ้าของป๊า”
TBC
ขอโทษที่ช้าฮะ คือแบบว่า เราติดลมไปนาน แหะๆ ยังไม่ลืมกันใช่มัย ฮือ TT
อย่าพึ่งทิ้งกันนะ อยู่ด้วยกันอีกสักพักใหญ่ๆเลย ขอให้เอ็นจอยในการอ่านนะฮะ
สุดท้ายนี้ก็เชิญ คอมเม้น ติดแท็ก #เสี่ยจงแด กันตามสบายนะฮะ
ความคิดเห็น