คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Night 02
02
ร่างสูงโปร่งในชุดสูทดูภูมิฐานก้าวเดินอย่างไม่เร่งรีบไปตามทางเดินในตึกใหญ่พร้อมกับทักทายพนักงานที่กล่าวทักทายเป็นระยะ ร่างสูงก้าวเข้าไปในห้องสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ก่อนจะโค้งให้คนอายุมากกว่า
“สวัสดีครับ พี่จงแด” ปาร์ค ชานยอล โค้งให้พี่ชายที่เป็นญาติอย่างนอบน้อมก่อนจะได้รับเป็นรอยยิ้มที่ดูแล้วอบอุ่นละมุนละไม
“นั่งสิ ชานยอล” จงแดผายมือไปทางเก้าอี้ฝั่งรงข้ามก่อนจะสั่งให้เลขาไปชงกาแฟมาให้แขก
“กลับมาสักทีนะ เป็นไง อังกฤษ สนุกมัย”
คำถามสบายๆกับท่าทางเป็นกันเองทำให้ผู้มาใหม่ดูไม่อึดอัดพลางตอบคำถามด้วยความคุ้นเคยกันดี
เสียงพูดคุยของพี่น้องที่ไม่เจอกันนาน หลังจากที่ ปาร์ค ชานยอล ต้องไปเรียนต่อที่อังกฤษถึงสี่ปี
“จงอิน ยังไม่กลับมาเหรอครับ” จงแดส่ายหน้าอย่างระอาก่อนจะพูดถึงน้องชายผิวน้ำผึ้งที่หนีเขาไปเที่ยว
ให้ต้องนั่งทำงานคนเดียวหลายอาทิตย์
“ชานยอล นายเรียนออกแบบสินะ ช่วยพี่หน่อยได้มัย” คนถูกถามพยักหน้ารับก่อนเปลี่ยนเรื่องคุยสัพเพเหระไปเรื่อยเปื่อย
ควันบุหรี่สีหม่นถูกพ่นออกมาจาโพรงปากของร่างสูงเจ้าของใบหน้าคมคายที่ถูกอัดเข้าจนเต็มปอดให้รู้สึกโล่ง
ดวงตาคู่คมภายใต้แว่นกันแดดสีชากำลังสอดส่ายหาใครบางคนคนอยู่ก่อนมุมปากจะกระตุกยิ้มเมื่อคนที่กำลังรอเยือนย่างเข้ามาหา ร่างสูงทิ้งก้นบุหรี่ที่อยู่ในมือทิ้งก่อนจะใช้ปลายเท้าขยี้ไปกับพื้นถอดแว่นกันแดดออกให้เผยดวงาคู่คม ดึงคนที่กำลังเดินมาให้ดันให้แผ่นหลังชิดกับรถคันหรูก่อนจะป้อนจูบแสนร้อนที่เต็มไปด้วยกลิ่นบุหรี่
“อะ ...อือ”
แบคฮยอนดันคนอายุมากกว่าออกก่อนจะใช้สายตาหวานยั่วยวนมองสบกับดวงตาคู่คมพลั้นกลีบปากบางก็ส่งยิ้มยวนให้กับคนตรงหน้าก่อนจะเปิดประตูเข้าไปนั่งในรถ จงแดพลูลมหายใจอย่างขัดใจก่อนจะเดินอ้อมไปข้นฝั่งคนขับ
.
.
จงแดทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟากลางห้องในคอนโดปลดเนกไทออกพร้อมสูทห้อยไว้ที่พนักโซฟา
อ้าขาออกเล็กน้อยให้ร่างของคนที่เดินตามมาทิ้งตัวนั่งลงตรงกลางหว่างขา มือยกขึ้นโอบเอวบางสันก่อนลงสันจมูกคมไปที่ท้ายทอยขาวปัดเป่าลมหายใจให้อีกคนขยับหนี
“ อย่าดื้อน่า บยอน”
CUT
ฉากตัด> #เสี่ยจงแด
เสียงน้ำในห้องที่หยุดไปทำให้รู้ว่าคนที่อยู่ข้างในอาบน้ำเสร็จแล้ว แบคฮยอนเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมเสื้อผ้าครบองค์ตาเรียวไร้การแต่งแต้มทอดมองไปหยั่งคนที่นั่งพิงหัวเตียงทั้งที่กายยังเปลือยเปล่าในมือยังคงถือกระป๋องเบียร์ทรงสูง
“ดื่มเบียร์แล้วเหรอครับ แล้วที่ผมชงให้”
จงแดเพียงยกยิ้มแล้วพยักไปทางแก้วเหล้าที่ว่าก็พบว่ามันหมดไปแล้ว ร่างเล็กส่งเสียงครางรับในลำคอ
ก่อนจะเดินไปหย่อนกายลงบนเตียงซุกไซร้ไปกับอกแกร่งแตะสัมผัสลงบนหน้าท้องที่มีมัดกล้ามเรียงสวยลากผ่านสะดือไปตามไรขนอ่อนก่อนจะแตะสัมผัสกับ...
“ร้อนจังนะครับ”
มือเรียวแตะเบาๆก่อนจะชักมือกลับมองดูใบหน้าที่แดงด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์
ริมฝีปากบางกดจูบที่แก้มสากก่อนจะเอ่ยลา
“แบคยอน ฉันโอนเงินให้แล้วนะ”
ร่างเล็กโค้งขอบคุณก่อนจะออกจากห้องไปที่ชั้นล่างของคอนโดขาเรียวก้าวไปตามทางที่คุ้นเคยก่อนจะสวนกับร่างสูงของใครบางคน แบคฮยอนหันไปมองก่อนหันกลับมาเพราะเสียงโทรศัพท์ที่ร้องขึ้น
“ครับแม่...ผมกำลังจะ...อื้อแค่อยู่ทำรายงานเองครับ...รักนะจุ๊บๆ”
TBC
SPHINXGERGER:
อันยองครับมาลงแล้วรับหลังจาก... หลังจาก ไปติดลมกับคอนมา ขอบคุณที่รอ(ใครรอแก)
ไม่มีข้อแกตัวใดๆครับ ขี้เกียจเอง ติดเกมส์ ติดสอบ ติดนู่นนี่นั้น
ภาษาอาจแต่งจากตอนแรกเนื่องจากไม่ได้จับมานานลืมเลือนบาง
ทีมคอมเม้นทำงานด้วยนะครับไม่งั้นได้รอกันถึงคริสมาสต์แน่นอนครับ(ไม่ได้ขู่นะ)
จะกดเม้น กดโหวต ติดแท็ก #เสี่ยจงแด กันตามสบายเลยครับ
ความคิดเห็น