ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 6
�
วันนี้ดีโอและแบคฮยอนออกมาเที่ยวด้วยกันสอง เพราะซิ่วหมินบอกจะขอนอนอยู่ที่บ้าเฝ้าแม่แทนอันที่จริงมันเป็นข้ออ้างของความขี้เกียจของซิ่วหมินที่จะได้ไม่ต้องออกมาซื้อเครื่องสำอางกับแบคฮยอน �โชคร้ายเลยตกเป็นของดีโอที่ต้องมาซื้อของกับแบคฮยอนแทน รู้อยู่แล้วว่าถ้าไม่ใช่ของกินยังไงซิ่วหมินก็ไม่ยอมใจอ่อนมาด้วยแน่ๆ�
"นี่ๆดีโอ ดูเสื้อตัวนี้สิสวยม้ะ" แบคฮยอนหันไปถามความเห็นของดีโอ แบคฮยอนหยิบเสื้อไหมพรมสีส้มขึ้นมาให้ดีโอดู ดีโอพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะจับดูเนื้อผ้า "มันก็สวยอ่ะนะ ถ้าไม่ได้อยู่บนตัวนายอ่ะ" ดีโอยักคิ้วใส่แบคฮยอนหนึ่งทีก่อนจะเดินมาดูกางเกงขายาวอีกฝั่งหนึ่งซึ่งไม่ไกลจากแบคฮยอนเท่าไหร่ �"ยัยเตี้ยเดี๋ยวแกจะโดน"แบคฮยอนเอ่ยขู่ดีโอ ดีโอยักไหล่ใส่อย่างไม่สนใจก่อนจะแยกกันดูข้าวของของตัวเอง
ดีโอเดินมาเลือกเสื้อของตัวเอง ก่อนสายตาจะไปสะดุดกับใครอีกคนที่ยืนลองชุดสูทอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล ผู้ชายผิวสีแทนความสูงที่สูงกว่าดีโอพอสมควรผมสีน้ำตาเข้มใบหน้าคมเข้มกำลังกระชับเสื้อเสื้อของตัวเองให้เข้าทียืนพูดคุยอยู่กับเพื่อนของตัวเอง ผู้ชายคนนั้นเมื่อรู้สึกได้ว่ามีใครจ้องมองตัวเองอยู่ก็หันมาทางดีโอทันที ดีโอที่โดนมองกลับมาจึงแกล้งทำเป็นเลือกเสื้อผ้าของตัวเองไป
"นี่ นายมองฉันอยู่ใช่ป่ะ" ผู้ชายที่ดีโอจ้องอยู่จู่ๆก็เดินเข้ามาสะกิดที่ไหล่ของดี อันที่จริงต้องเรียกว่าตีเข้าที่แขนของร่างเล็กซะมากกว่าดีโอทำตาเหลือกใส่อีกคนก่อนจะยกมือขึ้นรูปแขนของตัวเองที่โดนร่างสูงสะกิดด้วยความรุนแรง "เปล่านี่ ฉันมองเสื้อผ้าต่างหาก" ดีโอยักไหล่ให้ก่อนจะทำท่าดูเสื้อผ้าของตัวเอง "แต่ฉันเห็นนายมองฉัน"
"แต่ฉันไม่ได้มองนาย นายจะทำไม?" ดีโอหันมาทำหน้ากวนใส่อีกคน ซึ่งร่างสูงเองก็ไม่แพ้กันเดินเข้ามาประชิดตัวร่างบางก่อนจะยิ้มออกมา "ทำไม? นายสนใจฉันหรือไง" ร่างสูงยิ้มออกมาก่อนจะเอื้อมมือไปรูปแก้มของดีโอ ดีโอยกมือขึ้นปัดมือของอีกคนออก "ดำๆอย่างนายฉันไม่สนหรอกน่า" ดีว่าแล้วทำท่าจะเดินหนีอีกคน แต่โดนจับเข้าที่ข้อมือให้อย่างจัง�
"แล้วเตี้ยๆตาเหลือกๆอย่างนายคิดว่าฉันจะสนหรือไง" ดีโอที่โดนว่าตัวเตี้ยตาเหลือกยิ่งทำตาเหลือกกว่าเดิมใส่ร่างสูงที่ยืนจับข้อมือของตัวเองอยู่ "แต่ที่นายทำอยู่เนี่ย มันทำให้คนอื่นคิดว่านายกำลังสนใจฉัน" ดีโอยิ้มออกมาอย่างคนชนะ เพราะพนักงานเสื้อผ้าก็กำลังจ้องมองพวกเค้าอยู่ พากันซุบซิบคงคิดว่าเค้าสองคนเป็นแฟนที่กำลังทะเลาะกันอยู่ ดีโอสะบัดข้อมือของตัวเองก่อนจะเดินหนีร่างสูงไป
"เฮ่ยนี่นายเดี๋ยวดิ" ร่างสูงเดินจับไหล่ของอีกคนทำให้ดีโอที่เริ่มโมโหหันมามองหน้าร่างสูง ที่ด้วยจังหวะที่พอดีกันทำให้ปลายจมูกของร่างสูงสัมผัสเข้าที่แก้มของดีโออย่างจัง ทั้งดีโอและร่างสูงสตั๊นไปสามวิก่อนที่ร่างสูงจะทำท่าทางตกใจ "เอ่อ..คือฉันขอโทษไม่ได้ตั้งใจ"�
"ไอ้ๆ ไอ้ดำไอ้โรคจิต แกตายแน่" ดีโอกำมัดแน่นก่อนจะชกเข้าที่ปากของร่างสูง ดีโอสะบัดหน้าหนีร่างสูงทันทีที่เดินออกมาได้ �ร่างสูงที่บังเอิญไปหอมแก้มของดีโอเข้าคือจงอิน หรือไคนั่นเอง
"อ่าวนี่กูทำไรผิดวะ แค่หอมแก้มยังต่อยหน้ากูถ้ากูข่มขืนแม่งไม่หยิบลูกซ่องยิงกูตายห่าเลยหรือไง- -" ไคจับที่มุมปากของตัวเองก่อนจะนวดเบาๆ ไคมองตามดีโอที่เดินสะบัดหน้าหนีเค้าไป ตาของไคสะดุดเข้าที่กระเป๋าเงินสีขาวที่ตกหล่นอยู่คงจะเป็นของดีโอ ไคหยิบกระเป๋าของดีโอขึ้นมาดูก่อนจะหยิบบัตรประชาชนของดีโอมาดู "ดีโองั้นหรอ" ไคพึมพำกับตัวเองก่อนจะยิ้มออกมาอย่างเจ้าเลย่ห์�
"ยัยตาเหลือกมันหายไปไหนนะ" แบคฮยอนเดินตามหาดีโอจนทั่ว โทรศัพท์หาก็แล้วดีโอก็ไม่ยอมรับแบคฮยอนเลยออกมายืนรอที่หน้าห้าง�
"อ้าวเฮ่ย! แม่ของลูก" เสียงใหญ่ๆของใครบางคนก็ดังขึ้นมาทำให้แบคฮยอนที่กำลังโทรศัพท์อยู่หันมามองตามเสียงเรียก คนๆเดิมกับที่ตามขอเบอร์แบคฮยอนหูก่างๆตัวสูงๆ ทำให้หน้าแบคฮยอนเหวี่ยงโดยทันที
�
"ไอ้เสาไฟ" แบคฮยอนพูดใส่ชานยอลที่ยืนยิ้มโชว์ฟันขาวสะครบ32ซี่อย่างร่าเริงโดยมีหูก่างๆคันหัวเอาไว้ ชานยอลส่งยิ้มหวานมาให้แบคฮยอนแต่แบคฮยอนกับทำหน้าเหวี่ยงใส่แทน "เออวันนี้ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณ" ชานยอลเริ่มเปลี่ยนสีหน้าเป็นจริงจังก่อนจะเดินเข้ามาหาแบคฮยอน แบคฮยอนมองหน้ากับชานยอลก่อนจะกดวางโทรศัพท์ของตัวเอง
"มีอะไรก็ว่ามา" แบคฮยอนยังคงกดโทรศัพท์ในมือของตัวเองส่งข้อความหาดีโอ ตาของแบคฮยอนกำลังจ้องมองที่โทรศัพท์ส่วนหูก็กำลังรอฟังสิ่งที่ชานยอลจะพูดอยู่ "วันนี้เบอร์โทรไม่ต้องขอเบอร์ห้องได้ป่ะ" ชานยอลยื่นหน้าเข้ามาใกล้กับแบคฮยอน แบคฮยอนหันมามองหน้าของชานยอลอย่างเซ็งๆแต่ชานยอลก็ยังคงยิ้มให้กับแบคฮยอน�
"จะเอาเบอร์ห้อง เปลี่ยนเป็นลูกกระสุนแทนได้ป่ะ"�
"นี่ คนสวยอย่าใจร้ายดิอุสาจีบนะเนี่ย" ชานยอลทำสายตาอ้อนไปยังแบคฮยอน แต่มันก็ไม่ได้ทำให้แบคฮยอนใจอ่อนขึ้นมาสักเท่าไหร่ แบคฮยอนยังคงเดินหนีชานยอลเหมือนอย่างเดิมเป๊ะ�
"เก่งจริงก็หาบ้านหาเบอร์ฉันให้ได้สิ" แบคฮยอนหันมายิ้มให้กับชานยอลก่อนจะเดินเข้ามาชานยอล ทำเอาชานยอลเองทำสีหน้าไม่ถูกทันทีเมื่อถูกแบคฮยอนลุกซะเอง ชานยอลยืนอึ้งกับการกระของแบคฮยอนก่อนจะมองใบหน้าสวยของแบคฮยอนอย่างหลงใหล แบคฮยอนไล่นิ้วตามปากของชานยอลก่อนจะยิ้มออกมา "ถ้าหาเจอฉันอาจจะยอมเป็นแฟนนายก็ได้นะ" แบคฮยอนดึงคอเสื้อของชานยอลลงมาก่อนจะกระซิบที่ใบหูอย่างแผ่วเบา�
หลังจากนานแบคฮยอนก็เดินหนีไปทันที ทิ้งให้ชานยอลยืนหัวใจเต้นแรงอยู่คนเดียว ชานยอลยกมือขึ้นกุมหัวใจของตัวเองที่เต้นตึกตักอยู่ ชานยอลกำลังยืนเพ้อถึงใบหน้าของแบคฮยอนอยู่ "เฮ่ย เอ๋อมึงเป็นไรวะ" ไคเดินมาหยุดยืนอยู่ข้างๆชานยอลที่ยืนกุมหัวใจของตัวเองอยู่ ยังไม่พอหน้าตาของชานยอลดูหื่นกามจนทำให้ไครับไม่ได้
"กูเจอแม่ของลูกมา" ชานยอลยังคงทำหน้าเพ้อไม่เลิก ก่อนจะหันมามองหน้าของไคที่มีรอยช้ำที่มุมปาก "ปากมึงโดนไรมาวะ" ชานยอลเอ่ยถามเพื่อนตัวเองก่อนจะยื่นหน้าไปมองที่ปากของชานยอล "โดนเด็กตาเหลือกชกมา แม่งหนักชิบเอาซะกูปวดปาก"�
"กูควรพามึงไปหาหมอ" ชานยอลเอ่ยเสนอขึ้นมาก่อนจะมองที่ปากของไค ไคนวดที่ปากของตัวเองอย่างเจ็บปวด "เออกูว่างั้นแหละเหมือนฟันกูจะโยก" ไคหัวเราะกับความคิดของตัวเองก่อนจะเดินกลับไปยังรถของตัวเอง
"นีี่แกหายไปไหนมาอ่ะดีโอ" แบคฮยอนแวกใส่ดีโอ ดีโอที่กำลังนั่งตักไอติมกินอยู่ตรงข้ามกับแบคฮยอนก็ตกใจขึ้นมากับเสียงวากของแบคฮยอน
"หายไปเจอของดำมา" ดีโอยังคงพูดและตักไอติมเข้าปาก แบคฮยอนที่นั่งแต่งหน้าอยู่ก็หยุดชะงักลงก่อนจะหันมาคุยกับดีโอ "ของดำอะไรของแกห๊ะ" แบคฮยอนทำท่าทางอยากรู้อยากเห็นก่อนจะยื่นหน้าไปหาดีโอ
"แกคิดดูดิ มันหอมแก้มฉันแถมเจอมันกระเป๋าเงินยังหายอีก ถ้ามันไม่หล่อนะฉันจะจับหัวมันกระแทบกำแพงให้ดูคนห่าอะไรดำชิบ" ดีโอพูดบ่นเป็นทางยาวให้แบคฮยอนฟัง แต่ยังไงก็ฟังดูดีกว่าของแบคฮยอนเยอะ ไอ้เสาไฟของแบคฮยอนนี่ทั้งสูงหูก่างฟันเยอะ แบคฮยอนสะบัดหัวของตัวเองทันทีที่หลงไปคิดถึงใบหน้าของชานยอล "เค้าอาจจะจีบแกก็ได้" แบคฮยอนเบ้หน้าใส่ดีโอก่อนจะหันกลับมากรีีดตาของตัวเอง
"ให้ฟรีฉันก็ไม่เอา" ดีโอยักไหล่ใส่ก่อนจะนั่งกินไอติมของตัวเอง "โบราณว่าเกลียดอะไรได้ยังนั่นนะจ้ะศรีริโด้" แบคฮยอนหัวเราะให้กับท่าทางรังเกียจจยออกนอกหน้าของดีโอ "แกกรีดตาทำไมนักหน่าเนี่ย"�
"ทำไมอ่ะ ก็ฉันสวย"
ตื้ดดดดตอนนี้จบลงไปที่แบคฮยอนสวย�
เดี๋ยวจะมาต่อให้ใหม่
วันนี้ดีโอและแบคฮยอนออกมาเที่ยวด้วยกันสอง เพราะซิ่วหมินบอกจะขอนอนอยู่ที่บ้าเฝ้าแม่แทนอันที่จริงมันเป็นข้ออ้างของความขี้เกียจของซิ่วหมินที่จะได้ไม่ต้องออกมาซื้อเครื่องสำอางกับแบคฮยอน �โชคร้ายเลยตกเป็นของดีโอที่ต้องมาซื้อของกับแบคฮยอนแทน รู้อยู่แล้วว่าถ้าไม่ใช่ของกินยังไงซิ่วหมินก็ไม่ยอมใจอ่อนมาด้วยแน่ๆ�
"นี่ๆดีโอ ดูเสื้อตัวนี้สิสวยม้ะ" แบคฮยอนหันไปถามความเห็นของดีโอ แบคฮยอนหยิบเสื้อไหมพรมสีส้มขึ้นมาให้ดีโอดู ดีโอพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะจับดูเนื้อผ้า "มันก็สวยอ่ะนะ ถ้าไม่ได้อยู่บนตัวนายอ่ะ" ดีโอยักคิ้วใส่แบคฮยอนหนึ่งทีก่อนจะเดินมาดูกางเกงขายาวอีกฝั่งหนึ่งซึ่งไม่ไกลจากแบคฮยอนเท่าไหร่ �"ยัยเตี้ยเดี๋ยวแกจะโดน"แบคฮยอนเอ่ยขู่ดีโอ ดีโอยักไหล่ใส่อย่างไม่สนใจก่อนจะแยกกันดูข้าวของของตัวเอง
ดีโอเดินมาเลือกเสื้อของตัวเอง ก่อนสายตาจะไปสะดุดกับใครอีกคนที่ยืนลองชุดสูทอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล ผู้ชายผิวสีแทนความสูงที่สูงกว่าดีโอพอสมควรผมสีน้ำตาเข้มใบหน้าคมเข้มกำลังกระชับเสื้อเสื้อของตัวเองให้เข้าทียืนพูดคุยอยู่กับเพื่อนของตัวเอง ผู้ชายคนนั้นเมื่อรู้สึกได้ว่ามีใครจ้องมองตัวเองอยู่ก็หันมาทางดีโอทันที ดีโอที่โดนมองกลับมาจึงแกล้งทำเป็นเลือกเสื้อผ้าของตัวเองไป
"นี่ นายมองฉันอยู่ใช่ป่ะ" ผู้ชายที่ดีโอจ้องอยู่จู่ๆก็เดินเข้ามาสะกิดที่ไหล่ของดี อันที่จริงต้องเรียกว่าตีเข้าที่แขนของร่างเล็กซะมากกว่าดีโอทำตาเหลือกใส่อีกคนก่อนจะยกมือขึ้นรูปแขนของตัวเองที่โดนร่างสูงสะกิดด้วยความรุนแรง "เปล่านี่ ฉันมองเสื้อผ้าต่างหาก" ดีโอยักไหล่ให้ก่อนจะทำท่าดูเสื้อผ้าของตัวเอง "แต่ฉันเห็นนายมองฉัน"
"แต่ฉันไม่ได้มองนาย นายจะทำไม?" ดีโอหันมาทำหน้ากวนใส่อีกคน ซึ่งร่างสูงเองก็ไม่แพ้กันเดินเข้ามาประชิดตัวร่างบางก่อนจะยิ้มออกมา "ทำไม? นายสนใจฉันหรือไง" ร่างสูงยิ้มออกมาก่อนจะเอื้อมมือไปรูปแก้มของดีโอ ดีโอยกมือขึ้นปัดมือของอีกคนออก "ดำๆอย่างนายฉันไม่สนหรอกน่า" ดีว่าแล้วทำท่าจะเดินหนีอีกคน แต่โดนจับเข้าที่ข้อมือให้อย่างจัง�
"แล้วเตี้ยๆตาเหลือกๆอย่างนายคิดว่าฉันจะสนหรือไง" ดีโอที่โดนว่าตัวเตี้ยตาเหลือกยิ่งทำตาเหลือกกว่าเดิมใส่ร่างสูงที่ยืนจับข้อมือของตัวเองอยู่ "แต่ที่นายทำอยู่เนี่ย มันทำให้คนอื่นคิดว่านายกำลังสนใจฉัน" ดีโอยิ้มออกมาอย่างคนชนะ เพราะพนักงานเสื้อผ้าก็กำลังจ้องมองพวกเค้าอยู่ พากันซุบซิบคงคิดว่าเค้าสองคนเป็นแฟนที่กำลังทะเลาะกันอยู่ ดีโอสะบัดข้อมือของตัวเองก่อนจะเดินหนีร่างสูงไป
"เฮ่ยนี่นายเดี๋ยวดิ" ร่างสูงเดินจับไหล่ของอีกคนทำให้ดีโอที่เริ่มโมโหหันมามองหน้าร่างสูง ที่ด้วยจังหวะที่พอดีกันทำให้ปลายจมูกของร่างสูงสัมผัสเข้าที่แก้มของดีโออย่างจัง ทั้งดีโอและร่างสูงสตั๊นไปสามวิก่อนที่ร่างสูงจะทำท่าทางตกใจ "เอ่อ..คือฉันขอโทษไม่ได้ตั้งใจ"�
"ไอ้ๆ ไอ้ดำไอ้โรคจิต แกตายแน่" ดีโอกำมัดแน่นก่อนจะชกเข้าที่ปากของร่างสูง ดีโอสะบัดหน้าหนีร่างสูงทันทีที่เดินออกมาได้ �ร่างสูงที่บังเอิญไปหอมแก้มของดีโอเข้าคือจงอิน หรือไคนั่นเอง
"อ่าวนี่กูทำไรผิดวะ แค่หอมแก้มยังต่อยหน้ากูถ้ากูข่มขืนแม่งไม่หยิบลูกซ่องยิงกูตายห่าเลยหรือไง- -" ไคจับที่มุมปากของตัวเองก่อนจะนวดเบาๆ ไคมองตามดีโอที่เดินสะบัดหน้าหนีเค้าไป ตาของไคสะดุดเข้าที่กระเป๋าเงินสีขาวที่ตกหล่นอยู่คงจะเป็นของดีโอ ไคหยิบกระเป๋าของดีโอขึ้นมาดูก่อนจะหยิบบัตรประชาชนของดีโอมาดู "ดีโองั้นหรอ" ไคพึมพำกับตัวเองก่อนจะยิ้มออกมาอย่างเจ้าเลย่ห์�
"ยัยตาเหลือกมันหายไปไหนนะ" แบคฮยอนเดินตามหาดีโอจนทั่ว โทรศัพท์หาก็แล้วดีโอก็ไม่ยอมรับแบคฮยอนเลยออกมายืนรอที่หน้าห้าง�
"อ้าวเฮ่ย! แม่ของลูก" เสียงใหญ่ๆของใครบางคนก็ดังขึ้นมาทำให้แบคฮยอนที่กำลังโทรศัพท์อยู่หันมามองตามเสียงเรียก คนๆเดิมกับที่ตามขอเบอร์แบคฮยอนหูก่างๆตัวสูงๆ ทำให้หน้าแบคฮยอนเหวี่ยงโดยทันที
�
"ไอ้เสาไฟ" แบคฮยอนพูดใส่ชานยอลที่ยืนยิ้มโชว์ฟันขาวสะครบ32ซี่อย่างร่าเริงโดยมีหูก่างๆคันหัวเอาไว้ ชานยอลส่งยิ้มหวานมาให้แบคฮยอนแต่แบคฮยอนกับทำหน้าเหวี่ยงใส่แทน "เออวันนี้ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณ" ชานยอลเริ่มเปลี่ยนสีหน้าเป็นจริงจังก่อนจะเดินเข้ามาหาแบคฮยอน แบคฮยอนมองหน้ากับชานยอลก่อนจะกดวางโทรศัพท์ของตัวเอง
"มีอะไรก็ว่ามา" แบคฮยอนยังคงกดโทรศัพท์ในมือของตัวเองส่งข้อความหาดีโอ ตาของแบคฮยอนกำลังจ้องมองที่โทรศัพท์ส่วนหูก็กำลังรอฟังสิ่งที่ชานยอลจะพูดอยู่ "วันนี้เบอร์โทรไม่ต้องขอเบอร์ห้องได้ป่ะ" ชานยอลยื่นหน้าเข้ามาใกล้กับแบคฮยอน แบคฮยอนหันมามองหน้าของชานยอลอย่างเซ็งๆแต่ชานยอลก็ยังคงยิ้มให้กับแบคฮยอน�
"จะเอาเบอร์ห้อง เปลี่ยนเป็นลูกกระสุนแทนได้ป่ะ"�
"นี่ คนสวยอย่าใจร้ายดิอุสาจีบนะเนี่ย" ชานยอลทำสายตาอ้อนไปยังแบคฮยอน แต่มันก็ไม่ได้ทำให้แบคฮยอนใจอ่อนขึ้นมาสักเท่าไหร่ แบคฮยอนยังคงเดินหนีชานยอลเหมือนอย่างเดิมเป๊ะ�
"เก่งจริงก็หาบ้านหาเบอร์ฉันให้ได้สิ" แบคฮยอนหันมายิ้มให้กับชานยอลก่อนจะเดินเข้ามาชานยอล ทำเอาชานยอลเองทำสีหน้าไม่ถูกทันทีเมื่อถูกแบคฮยอนลุกซะเอง ชานยอลยืนอึ้งกับการกระของแบคฮยอนก่อนจะมองใบหน้าสวยของแบคฮยอนอย่างหลงใหล แบคฮยอนไล่นิ้วตามปากของชานยอลก่อนจะยิ้มออกมา "ถ้าหาเจอฉันอาจจะยอมเป็นแฟนนายก็ได้นะ" แบคฮยอนดึงคอเสื้อของชานยอลลงมาก่อนจะกระซิบที่ใบหูอย่างแผ่วเบา�
หลังจากนานแบคฮยอนก็เดินหนีไปทันที ทิ้งให้ชานยอลยืนหัวใจเต้นแรงอยู่คนเดียว ชานยอลยกมือขึ้นกุมหัวใจของตัวเองที่เต้นตึกตักอยู่ ชานยอลกำลังยืนเพ้อถึงใบหน้าของแบคฮยอนอยู่ "เฮ่ย เอ๋อมึงเป็นไรวะ" ไคเดินมาหยุดยืนอยู่ข้างๆชานยอลที่ยืนกุมหัวใจของตัวเองอยู่ ยังไม่พอหน้าตาของชานยอลดูหื่นกามจนทำให้ไครับไม่ได้
"กูเจอแม่ของลูกมา" ชานยอลยังคงทำหน้าเพ้อไม่เลิก ก่อนจะหันมามองหน้าของไคที่มีรอยช้ำที่มุมปาก "ปากมึงโดนไรมาวะ" ชานยอลเอ่ยถามเพื่อนตัวเองก่อนจะยื่นหน้าไปมองที่ปากของชานยอล "โดนเด็กตาเหลือกชกมา แม่งหนักชิบเอาซะกูปวดปาก"�
"กูควรพามึงไปหาหมอ" ชานยอลเอ่ยเสนอขึ้นมาก่อนจะมองที่ปากของไค ไคนวดที่ปากของตัวเองอย่างเจ็บปวด "เออกูว่างั้นแหละเหมือนฟันกูจะโยก" ไคหัวเราะกับความคิดของตัวเองก่อนจะเดินกลับไปยังรถของตัวเอง
"นีี่แกหายไปไหนมาอ่ะดีโอ" แบคฮยอนแวกใส่ดีโอ ดีโอที่กำลังนั่งตักไอติมกินอยู่ตรงข้ามกับแบคฮยอนก็ตกใจขึ้นมากับเสียงวากของแบคฮยอน
"หายไปเจอของดำมา" ดีโอยังคงพูดและตักไอติมเข้าปาก แบคฮยอนที่นั่งแต่งหน้าอยู่ก็หยุดชะงักลงก่อนจะหันมาคุยกับดีโอ "ของดำอะไรของแกห๊ะ" แบคฮยอนทำท่าทางอยากรู้อยากเห็นก่อนจะยื่นหน้าไปหาดีโอ
"แกคิดดูดิ มันหอมแก้มฉันแถมเจอมันกระเป๋าเงินยังหายอีก ถ้ามันไม่หล่อนะฉันจะจับหัวมันกระแทบกำแพงให้ดูคนห่าอะไรดำชิบ" ดีโอพูดบ่นเป็นทางยาวให้แบคฮยอนฟัง แต่ยังไงก็ฟังดูดีกว่าของแบคฮยอนเยอะ ไอ้เสาไฟของแบคฮยอนนี่ทั้งสูงหูก่างฟันเยอะ แบคฮยอนสะบัดหัวของตัวเองทันทีที่หลงไปคิดถึงใบหน้าของชานยอล "เค้าอาจจะจีบแกก็ได้" แบคฮยอนเบ้หน้าใส่ดีโอก่อนจะหันกลับมากรีีดตาของตัวเอง
"ให้ฟรีฉันก็ไม่เอา" ดีโอยักไหล่ใส่ก่อนจะนั่งกินไอติมของตัวเอง "โบราณว่าเกลียดอะไรได้ยังนั่นนะจ้ะศรีริโด้" แบคฮยอนหัวเราะให้กับท่าทางรังเกียจจยออกนอกหน้าของดีโอ "แกกรีดตาทำไมนักหน่าเนี่ย"�
"ทำไมอ่ะ ก็ฉันสวย"
ตื้ดดดดตอนนี้จบลงไปที่แบคฮยอนสวย�
เดี๋ยวจะมาต่อให้ใหม่
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น