[FIC EXO] My Mafia มาเฟียที่รัก

ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 5 ชานแบค เฉินหมิน

หลังจากที่เลย์และลู่หานออกไปทำงาน แบคฮยอนจึงขออุนญาติแม่ออกมาซื้อของใช้ที่ห้างสรรพสินค้าที่อยู่ใกล้บ้าน แบคฮยอนอยู่ในเสื้อแขนยาวกับกางเกงขาสั้นที่ยาวถึงเข่าแบคฮยอนกรีดอายเลนเนอร์เล็กน้อยก่อนออกจากบ้าน ดูเหมือนอายเลนเนอร์ของแบคฮยอนใกล้จะหมดแบคฮยอนจึงต้องมาซื้อ แบคฮยอนขับรถเก๋งมาจอดที่ห้างแถวบ้านก่อนที่คนตัวเล็กจะเดินเข้ามาในห้อง


แบคฮยอนเดินมาหยุดอยู่ที่ร้านขายเครื่องสำอาง คนตัวเล็กเดินเข้าไปหยิบจับดูของที่ใช้แต่งหน้าอย่างสนอกสนใจ แบคฮยอนหยิบแป้งพับและอายเลนเนอร์มาอย่างละสองสามอันใส่ตะกร้า แบคฮยอนยังคงเดินดูของที่ใช้แต่งหน้าอยู่พักใหญ่ แบคฮยอนเดินไปที่แผนกขายน้ำหอมก่อนจะทดลองชีดมันบนหลังมือของตัวเองเล็กน้อย


"หอมดี ฉันใช้มันจะหอมไหมนะ" แบคฮยอนหยิบน้ำหอมขึ้นมาก่อนจะดมว่ากลิ่นไหนที่มันหอมและเข้ากับเค้า แบคฮยอนที่ยืนหันหลังเลือกน้ำหอมอยู่ โดนใครบางคนชนทำให้นตระกร้าของแบคฮยอนตกลงไปกับพื้น แบคฮยอนหันควับมามองหน้าคนที่เดินชนเค้าก่อนจะจิกตาใส่ ผู้ชายร่างสูงที่ยืนทำหน้าเอ๋ออยู่


แบคฮยอนรีบก้มลงเก็บข้าวของใส่ตระกร้าตามเดิมก่อนจะเช็คดูให้เรียบร้อยว่าไม่มีอะไรแตกหักหรือพัง แบคฮยอนลุกขึ้นยืนก่อนจะมองหน้ากับร่างสูงที่ยืนเอ๋อจ้องหน้าของเค้าอยู่ "นี่ ชนแล้วไม่คิดจะขอโทษหรือไง" แบคฮยอนโวยใส่หน้าของผู้ชายร่างสูงที่ยืนเอ๋อมองหน้าเค้าอยู่ จู่ๆชายร่างสูงตรงหน้าก็ยิ้มออกมา "ใช่เลย" ร่างสูงเอ่ยขึ้นมา



"ก็ใช่สิ นายต้องขอโทษฉันเดี๋ยวนี้" แบคฮยอนยังคงโวยวายใส่ร่างสูงตรงหน้า ร่างสูงตรงหน้ายื่นหน้าเข้ามาหาแบคฮยอนจนทำให้แบคฮยอนต้องเบี่ยงตัวหลบอีกคน แบคฮยอนผลักอีกคนออกห่างก่อนขยี้หัวของตัวเองอย่างหัวเสีย "นี่นายบ้าป่ะเนี่ย" แบคฮยอนมองเหวี่ยงๆไปทางร่างสูงที่ยืนจ้องตัวเองอยู่


"ใช่เลย แม่ของลูกในอนาคต เบอร์โทรศัพท์อะไรครับชื่ออะไรครับ" ร่างสูงยิงคำถามใส่แบคฮยอน ทำให้แบคฮยอนเอ๋อแทนทันที ร่างสูงจ้องมองใบหน้าของแบคฮยอนด้วยดวงตาเป็นประกาย ก่อนจะยกโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมาเตรียมกดเบอร์ของแบคฮยอน
"เบอร์ปะป๋าแกน่ะสิ ถอยไปคนจะซื้อของ"แบคฮยอนถือตระกร้าของตัวเองก่อนจะดันร่างสูงให้ออกจากแผนกขายน้ำหอม แบคฮยอนยังคงยืนเลือกน้ำหอมต่อไปอย่างไม่สนร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างๆ



"นี่ ผมชื่อชานยอลนะ ยังไม่มีแฟนโส๊ดโสดอยากได้ผมเป็นพ่อของลูกคุณไหมผมเป็นให้ฟรีไม่คิดเงิน ผมเลี้ยงก็ง่ายนอนไหนก็นอนหลับแต่อาจจะโกรนเล็กน้อยพอเป็นพิธี ถ้าสนใจเอาเบอร์ผมไปก็ได้ 044444444 &^&&*%&$@%^^&*&^*(" หลังจากนั้นร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างแบคฮยอนก็เริ่มพูดไม่หยุด แม้แบคฮยอนจะเดินหนีชานยอลก็ยังคงเดินตามแบคฮยอน



"ให้ไปส่งบ้านป่ะ" ชานยอลที่เดินตามแบคฮยอนมาจนถึงลานจอดรถสะกิดที่ไหลของคนตัวเล็ก แบคฮยอนหันมาทำหน้าเหวี่ยงใส่ชานยอลก่อนที่แบคฮยอนจะเข้าไปนั่งในรถ ชานยอลก้มลงมาหาแบคฮยอนก่อนจะมองหน้าของแบคอยอนผ่านทางกระจกรถ "นี่ จะไม่บอกจริงหรอว่าชื่ออะไร"�
ชานยอลยังคงไม่ลดละความพยายามที่จะอยากรู้ชื่อแบคฮยอน ชานยอลยิ้มออกมาที่แบคฮยอนเลื่อนกระจกรถลงมา



"หัดทำให้หูมันหายห่างก่อนแล้วค่อยมาขอเบอร์ฉัน ถามจริงพ่อแม่นายเลี้ยงด้วยอะไรถึงได้สูงชะลูดซะขนาดนี้อ่ะหรือว่าชาติที่แล้วแดกเสาไฟฟ้าเข้าไปเยอะหรือไงถึงได้สูงขนาดโอเวอร์จนฉันต้องแหงนหน้าคุยกับนายเนี่ยห๊ะ ไอ้เอ๋อเอ้ย!" แบคฮยอนโวยใส่ชานยอลชุดใหญ่ก่อนจะขับรถออกไปยังลานจอดรถ ทิ้งให้ชานยอลยืนเพ้อพบอยู่คนเดียว "นี่แหละแม่ของลูกเลย พ่อจ๋าแม่จ๋า ชานยอลอยากมีเมียแล้วเว้ยยย"










"ทำไมแม่ไม่ฝากแบคมันซื้ออ่ะ ไหนมันก็ออกไปข้างนอก" เสียงของซิ่วหมินโอดครวญขึ้นมาที่โดนแม่ใช้ออกไปซื้อของข้างนอก ซิ่วหมินทำหน้างอใส่ผู้เป็นแม่เหมือนเด็กน้อยก่อนจะอมลมเข้าไปในแก้ม ทำให้ผู้เป็นแม่เห็นก็อดหยิกแก้มผู้เป็นลูกของตัวเองไม่ได้ "ก็แบคไปห้างก็รู้ว่าน้องมันไปซื้อเครื่องสำอาง เราอ่ะเหมาะสุดแล้วไปซื้อซาลาเปามากล่องนึงแล้วก็ขนมจีบนะ" ผู้เป็นแม่สั่งซิ่วหมินพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะใส่หมวกกันน็อคขับรถมอไซต์ออกมาซื้อของ



ซิ่วหมินขับรถเลี้ยวเข้ามาในซอยร้านที่ขายขนมจีบและซาลาเปา ซิ่วหมินถอดหมวกกันน็อกออกก่อนจะเดินเข้ามาในร้านขายของ "เอ่อ..เอาซาลาเปา1กล่องครับแล้วก็ขนมจีบ50บาท " ซิ่วหมินหันไปสั่งแม่ค้าก่อนจะเดินมานั่งรอภายในร้าน ซิ่วหันไปมองกับผู้ชายโต๊ะข้างๆก่อนจะมองตั้งแต่หัวจรดเท้า หน้าตาแก่แต่แต่งตัววัยรุ่นมาก เลยทำให้ซิ่วหมินสนใจเป็นพิเศษ



ผู้ชายที่ถูกซิ่วหมินมองหันมามองหน้าซิ่วหมินก่อนจะยิ้มให้ ผู้ชายโต๊ะที่ซิ่วหมินมองก้มมองนาฬิกาดูเหมือนว่าเค้าจะรีบนะ "ได้แล้วคะ" แม่ค้านำขนมจีบและซาลาเปามาให้ซิ่วหมิน ซิ่วหมินหยิบเงินจ่ายให้กับแม่ค้า ก่อนจะเดินมาหาผู้ชายโต๊ข้างๆ"เอ่อลุงครับ รีบหรือเปล่าเอาซาลาเปาของผมก่อนก็ได้นะครับ " ซิ่วหมินยิ้มให้อย่างเป็น


ผู้ชายที่ซิ่วหมินเรียกว่าลุงเลิกคิ้วอย่างสงสัยก่อนยกมือขึ้นเกาท้ายทอยของตัวเอง "ผมดูแก่ขนาดนั้นเลยหรอครับ" คุณลุงตรงหน้าซิ่วหมินชี้ตัวเอง ก่อนจะแทนตัวเองด้วยผม "ไม่ใช่ลุงหรอกหรอ �หน้าแก่ซะขนาดนี้" ซิ่วหมินมองหน้าของผู้ชายหน้าแก่อย่างใกล้ๆก่อนจะยิ้มเยาะออกมา�
"ใครหน้าแก่ ดูตัวเองบางป่ะหน้าบวมยิ่งกว่าซาลาเปา" ชายตรงหน้าลุกขึ้นยืนก่อนจะมองหน้าของซิ่วหมิน



ซิ่วหมินพ่นลมออกจากหน้าของตัวเองก่อนจะยกมือขึ้นชี้หน้าของชายตรงหน้า "นี่ หน้าแก่แล้วยังปากดีอีกสาธุขอให้ชาตินี้แกไม่มีเมีย" ซิ่วหมินยกมือขึ้นไหว้ก่อนจะแลบลิ้นใส่ ชายตรงหน้า ซิ่วหมินเดินมาจากร้านซาลาเปาก่อนจะนำถุงซาลาเปาแขวนไว้ที่รถ ผู้ชายที่โดนซิ่วหมินด่าว่าหน้าแก่เดินตามซิ่วหมินออกมา จับเข้าที่ข้อมือของซิ่วหมิน


"อะไร" ซิ่วหมินมองหน้างของชายร่างสูง ก่อนจะสะบัดมือของตัวเองออก ซิ่วหมินที่กำลังจะหยิบหมวกกันน็อคมาใส่ก็โดนผู้ชายตรงหน้าแย่งไป
"เอาคืนมา" ซิ่วหมินแย่งหมวกกันน็อคกับชายตรงหน้าด้วยความสูงที่ไม่มากพอทำให้ซิ่วหมินต้องเข่ยงอย่างมาก ผู้ชายตรงหน้าหัวเราะกับท่าทางเหมือนเด็กของซิ่วหมินก่อนจะยืดแขนให้สูงกว่าเดิม


"อ้วนเอ้ย หน้าซาลาเปาแล้วยังอ้วนอีก" ซิ่วหมินต่อยเข้าที่ท้องของชายตรงหน้าเต็มแรง ผู้ชายตรงหน้าก้มลงกุมท้องของตัวเองก่อนจะยกมือขึ้นชี้หน้าของซิ่วหมิน "ไอ้หน้าแก่ไอ้ตีนกาไอ้ๆๆ ไอ้หน้าผากกว้าง" ซิ่วหมินแย่งหมวกกันน็อคของตัวเองกลับมาก่อนจะรีบขึ้นคร่อมมอไซต์ของตัวเองแล้วขับหนีผู้ชายตรงหน้าไปทันที �"ไอ้ซาลาเปา เดี๋ยวโดนดีแน่" เฉินยืนกุมท้องของตัวเองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายป้ายทะเบียนรถของซิ่วหมินเอาไว้