[FIC EXO] My Mafia มาเฟียที่รัก

ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 4

เซฮุนที่พาลู่หานเดินมายังอีกห้องซึ่งไม่ไกลจากห้องของพี่ชายตัวเองเท่าไหร่นัก ลู่หานเดินมานั่งลงที่โซฟาก่อนจะทำไม่สนใจเซฮุน เซฮุนที่ถูกเมินก็เลยหาเรื่องที่จะคุยกับลู่หาน "ผมต้องเรียกคุณว่าพี่ไหม" เซฮุนถามขึ้นที่เดินมาเท่น้ำใส่แก้ว ลู่หานหันไปมองหลังเซฮุนเล็กน้อยก่อนจะหันกลับมาสนใจคนภายในคลับตามเดิม



"ไม่จำเป็น" ลู่หานเอ่ยขึ้น ทำให้เซฮุนที่กำลังเท่น้ำใส่แก้วถึงกับหยุดชะงักในสิ่งที่คนตัวเล็กตอบกลับมา ท่าทางซื่อๆของลู่หานซื่อก็จริงแต่คำพูดช่างดูเจ็บแสบไม่น้อบ เซฮุนหลุดยิ้มออกมากับความคิดของตัวเอง เค้าชักจะสนใจในตัวของคนตัวเล็กคนนี้ขึ้นมาซะแล้ว เซฮุนนั่งลงข้างๆกับลู่หานก่อนจะวางแก้วน้ำลงตรงหน้าของร่างเล็กข้างกาย


"งั้นผมเรียกพี่จะดีกว่า" เซฮุนกระดกน้ำสีม่วงเข้าปากตัวเอง มันคงไม่ใช่น้ำเปล่าแต่มันมีแอลกอฮอล์ในน้ำที่เซฮุนกินมัน ตอนลู่หานอายุเท่านี้ยังไม่ยุ่งกับแอลกอฮอล์เลยไอ้เด็กนี้มันโตไวกว่าเค้าซะอีกนะ ลู่หานมองที่น้ำของตัวเองยังดีที่มันเป็นน้ำเปล่า ลู่หานคออ่อนเกินไปกินเข้าไปแก้วเดียวก็เมาแล้ว ลู่หานกระดกน้ำเปล่าเข้าปากของตัวเอง ก่อนจะแสร้งทำเป็นมองออกยังหน้าต่างเพราะรู้ตัวว่าเซฮุนกำลังจ้องมองตัวเองอยู่



ลู่หานกำลังจะหันหน้ามาพูดกับเซฮุนก็ต้องหยุดชะงักลง เมื่อหน้าของเค้ากับเซฮุนมันอยู่ห่างกันเพียงนิดเดียวปลายจมูกของทั้งคู่ช้นกันเล็กน้อย เซฮุนจ้องมองดวงตาของเซฮุนนิ่งก่อนจะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ออกมา�
"ผมลืมถามไปอย่าง" เซฮุนจับปลายคางของลู่หานเชิดขึ้นเล็กน้อยเซฮุงเอียงคอมองริมฝีปากของลู่หานเล็กน้อย ก่อนจะเลียปากของตัวเองมองใบหน้าของลู่หานสลับกับริมฝีปากสีชมพูสวยของลู่หาน



"ถ...ถามอะไร" �ลู่หานพยายามจะถอยหนีเซฮุนแต่ดันเป็นว่าเหมือนจะเป็นการเปิดทางให้เซฮุนขึ้นคร่อมร่างของลู่หานได้เป็นอย่างดี เซฮุนยิ้มกับความน่ารักของร่างเล็ก ท่าทางของลู่หานทำให้เซฮุนอยากจะแกล้งมากไปกว่าเดิม "พี่มีแฟนหรือยัง" เซฮุนเข้าประเด็นทันที เซฮุนค่อยๆก้มหน้าลงไปชิดใกล้กับหน้าของลู่หานจนปากของทั้งสองคนแถบจะติดกัน จนทำให้ลู่หานต้องหันหน้าหนีเซฮุนทันที




ลู่หานไม่ได้ตอบเซฮุนมือเล็กของลู่หานยกขึ้นดันอกของเซฮุนให้ออกห่างจากตัวของตัวเอง แต่ดูเหมือนเซฮุนจะไม่ทำตามที่ลู่หานต้องการเซฮุนยังคงทาบทับลงบนตัวของลู่หานเช่นเดิน มือของเซฮุนเริ่มไม่อยู่สุกเซฮุนเลื่อนมือเข้ามาในเสื้อตัวบางของลู่หานก่อนจะลูบเบาๆแถวหน้าท้องของร่างเล็ก "อ่ะ" ลู่หานสะดุ้งสุดตัว ก่อนจะพยายามพลักตัวของเซฮุนอีกครั้ง "แบบนี้สงสัยจะยังไม่มี"�


เซฮุนก้มลงกระซิบที่ข้างหูของลู่หานก่อนจะงับเข้าที่ซอกคอขาวของลู่ นั้นยิ่งทำให้ลู่หานตกใจจนออกแรงผลักเซฮุนจนออกพ้นร่างของตังเอง ทันทีที่เซฮุนออกจากตัวของลู่หานได้ ลู่หานหยิบกระเป๋าของตัวเองยกขึ้นขู่เซฮุนทันที "กระเป๋าใบแค่นั้นมันทำอะไรผมไม่ได้หรอกนะ ที่ได้น่ะมันคือไอ้นี้" เซฮุนหยิบปืนขึ้นชู่ให้ร่างเล็กดูก่อนจะยิ้มทะเล้นมายังลู่หาน


"ฉันจะกลับแล้ว" ลู่หานจัดเสื้อผ้าของตัวเองร่างเล็กไม่ได้รู้สึกตื่นกลัวที่เห็นปืนสักเท่าไหร่ ลู่หานเดินเลี่ยงเซฮุนออกมาหวังจะเปิดประตู แต่ด้วยความเร็วกว่าทำให้เซฮุนเดินมาขว้างประตูเอาไว้ ลู่หานชักสีหน้าใส่เซฮุนก่อนจะดันให้เซฮุนออกห่างจากประตู แต่เซฮุนก็ยังไม่ยอมออกจากประตูอยู่ดี เซฮุนมองหน้าของลู่หานเริ่มโมโหขึ้นมาหน้าตอนลู่หานโมโหทำให้เซฮุนอดยิ้มตามไม่ได้



"นี่! ก็บอกให้ถอยไง" ลู่หานผลักไหลของเซฮุนก่อนจะทำท่าทางขัดใจเมื่อถูกเซฮุนแกล้ง เซอฮุนเดินมาหาลู่หานเรื่อยๆจนทำให้ลู่หานตอนเดินถอยหนี เซฮุนกระชากข้อมือของลู่หานก่อนจะดึงมาประชิดตัวของตัวเอง "จูบผมก่อนสิผมถึงจะปล่อยพี่ไป" เซฮุนยักคิ้วใส่ลู่หานอย่างท้าทายทำให้ลู่หานอึ้งชั่วขณะ ก่อนจะออกแรงสะบัดมือของเซฮุน "ไอ้เด็กบ้า" ลู่หานฟาดกระเป๋าเข้าที่แขนของเซฮุนก่อนจะเดินกลับมานั่งที่โซฟาตามเดิม�














"ว่าธุระของนายมา" คริสเริ่มพูดคุยกับเลย์ก่อนที่เค้าจะโมโหในความอวดดีของร่างบางตรงหน้า เลย์หยิบใบกระดาษสีขาวออกมายื่นให้กับคริสก่อนที่ร่างบางจะเริ่มพูดเกี่ยวกับงาน "ฉันต้องเป็นสปอนเซอร์ให้กับการจัดงานของนาย" คริสเอ่ยถามเลย์ เลย์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะหยิบเกี่ยวกับรายจ่ายของคริสขึ้นมาให้ดู คริสพยักหน้าเข้าใจ�


"แล้วทำไมฉันต้องทำ" เลย์ชักสีหน้าเล็กน้อยก่อนจะปรับอารมณ์ของตัวเองให้เป็นปกติ "คุณพ่อของคุณเค้าเป็นคนทำสัญญากับพ่อของผมเอาไว้ ถ้าคุณไม่ทำต่อกิจการมันจะล้ม หรือคุณพอใจที่คนอื่นเค้าเดือดร้อน" กิจการที่ว่าคือก่อนตายพ่อของเลย์วางโครงการฝากหมู่บ้านเอาไว้กับพ่อของคริส ซึ่งก็คือพ่อของคริสจะเป็นฝ่ายรับผิดชอบเรื่องเงินให้ส่วนนึง�

"ถ้าคนอื่นที่ว่าเดือดร้อนเป็นนายฉันก็สนใจนะ" คริสหันมามองหน้าของเลย์ก่อนจะยิ้มออกมา เลย์กำมัดแน่น คนตรงหน้าจงใจจะกวนประสาทเค้าไปถึงไหนกัน สีหน้าของเลย์ดูนิ่งลงอีกครั้ง เหมือนกับคราวก่อนที่คริสบีบข้อมือของเลย์หน้าของร่างบางก็ยังคงนิ่ง "ผมลืมไปว่าสันดาน! คุณมันไม่ดีคุณพ่อคุณแม่คุณไม่สั่งสอนหรือไงกัน" เลย์จ้องมองหน้าของคริสนิ่งไม่มีท่าทางกลัวคนตรงหน้า คริสที่โดนตอกกลับเองก็เก็บอารมณ์โมโหเอาไว้ไม้ได้



คริสกระชากข้อมือของร่างบางซ้ำรอยเดิม ทำให้ร่างบางเกิดอาการเจ็บขึ้นมา เลย์พยายามสะบัดมือของคริสที่จับกุมที่ข้อมือของตัวเองอย่างแรงแต่มันก็ไม่หลุด "บอกให้ปล่อย" เลย์พยายามสะบัดข้อมือหลายต่อหลายครั้งแต่คริสก็ไม่ยอมปล่อยมือของเลย์ ทำให้เลย์รู้สึกเจ็บปวดแถวข้อมือไปหมด "กล้าดียังไงมาว่าฉันพ่อแม่ไม่สอน" คริสบีบค้างของเลย์อย่างแรงจนเป็นรอย�


"การกระทำคุณมันฟ้อง" ในที่สุดเลย์ก็สะบัดข้อมือของตัวเองออกจากมือของคริสออก เลย์ผลักคริสออกห่างจากตัวเองก่อนที่ร่างบางจะเดินออกไปจากห้อง แต่ไม่วายโดนคริสกระชากเข้าที่แขนคริสผลักร่างของเลย์ให้ลงไปนอนอยู่ที่โซฟาก่อนที่ร่างของคริสจะขึ้นคร่อมร่างของเลย์
"คนที่มันกล้าว่าฉันมันต้องโดนสั่งสอน" คริสก้มลงซุกไซร้ซอกคอขาวของเลย์ ปลายจมูกโด่งสูดดมความจากซอกคอของร่างบาง เลย์พยายามดิ้นออกจากร่างของคริส�


แต่ดูจะไม่เป็นผลมือของคริสปลดกระดุมเสื้อของเลย์ออกสองสามเม็ด ก่อนที่มือหน่าจะเลื่อนเข้าไปในซาบเส้ือตัวบางของเลย์ คริสลูบไล้หน้าท้องแบนราบของร่างบางคริสขบเม้มคอของร่างบางจนมันเกิดรอยเอาไว้ เลย์พยายามปัดมือของตัวเองเพื่อที่จะดันไม่ให้คิดลวนลามร่างกายของตัวเองได้�


เพลี๊ยะ


มือเรียวของเลย์บังเอิญไปฟาดเข้าที่แก้มของคริส ทำให้คริสหยุดชะงักเลย์ที่อึ้งอยู่สักพักออกแรงผลักคริสออกจากร่างของตัวเอง เลย์จัดเสื้อผ้าของตัวเองให้เข้าทีก่อนจะคว้ากระเป๋าของตัวเองแล้วรีบเดินออกจากห้องของคริสทันที เป็นจังหวะเดียวกับที่ลู่หานก็เดินออกมาจากห้องเช่นกัน เลย์เดินไปหาลู่หาน สภาพของลู่หานไม่ได้มีอะไรผิดปกติ แต่เสื้อผ้าของเลย์ที่กระดุมหลุดไปสองเม็ดกับรอยแดงที่คอทำให้ลู่หานพอจะเดาออกว่ามันเกิดอะไร




เซฮุนเดินออกมาตามลู่หานก่อนจะมองหน้าของเลย์และเห็นรอยบนคอของเลย์ เซฮุนยิ้มออกมาเพราะรู้ดีว่ามันคงเป็นรอยที่พี่ชายเค้าเป็นคนทำมัน เลย์รีบเดินออกมาจากคลับทันทีโดยมีลู่หานเดินตาม เลย์กดโทรศัพท์ตามคนขับรถทันทีที่ออกมาจากด้านใน











เซฮุนเดินเข้ามาในห้องก็เห็นพี่ชายของตัวเองนั่งอยู่ที่โซฟา เซฮุนเดินมานั่งข้างๆร่างของพี่ชายที่นั่งลูบแก้มของตัวเองอยู่ "ผมรู้นะว่าพี่ทำอะไรเค้า~" เซฮุนเอ่ยแซวพี่ชายตัวเอง คริสหันมายิ้มกับเซฮุนก่อนจะยักคิ้วให้ "โดนตบมาทีนึงเต็มๆ แกถูกใจไอ้ตัวเล็กนั้นใช่ไหมล่ะ" คริสเองก็พอจะรู้ทันความคิดของน้องชายตัวเองถึงได้พูดออกไป


เซฮุนยิ้มให้กับความรู้ใจของพี่ชายตัวเอง "ผมคิดว่าเราสองคนคงมีอะไรสนุกๆให้ทำเยอะแน่" เซฮุนกระดกเหล้าเข้าปากของตัวเองทีเดียวจนหมด คริสยิ้มออกมาก่อนจะกระดกเหล้าเข้าไปในปาก มองหน้าน้องชายของตัวเอง ทั้งสองคนนั่งหัวเราะให้กับความคิดของตัวเองก่อนจะพากันนั่งกินน้ำหลากสีมากมายที่วางอยู่ตรงไหน�