[FIC EXO] My Mafia มาเฟียที่รัก

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3

เลย์ที่ยืนมองหลุมศพของพ่อตัวเองก่อนจะก้มลงเอาดอกกุหลาบสีขาวไปวางที่หน้าหลุมศพของพ่อตัวเอง ตามด้วยลู่หานซิ่วหมินซูโฮแบคฮยอนดีโอ ที่ก้มลงวางดอกกุหลาบลงที่หน้าหลุมศพของพ่อตัวเองก่อนจะโค้งให้อย่างเคารพ เลย์ยืนถือร่มให้กับแม่ของตัวเองก่อนจะโอบไหลของแม่เอาไว้ น้ำตาของหญิงที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นแม่น้ำตายังคงไหลไม่ยอมหยุด



"เรากลับกันเถอะ" ซูโฮเป็นคนเอ่ยชวนขึ้นมา ทุกคนพยักหน้าก่อนจะเดินกลับไปยังรถคันหรูที่ตระกูลอี้นั่งมา ซิ่วหมินเป็นคนพยุงแม่ของตัวเองกลับนั่งยังในรถ ก่อนที่ทั้งหกพี่น้องจะมายืนอยู่ที่หน้าหลุมศพของพ่อตัวเอง "ผมจะหาตัวคนที่มันฆ่าผมมาให้ได้ครับ" เลย์นั่งย่อตัวอยู่ด้านหน้าของหลุมศพ มือเรียวสวยเอื้อมไปลูบรูปภาพของพ่อตัวเองที่ติดอยู่ทางหน้าหลุมศพ


"พ่อไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ ผมจะดูแลพี่และน้องให้ดีที่สุด" เลย์ยังคงพูดกับหลุมศพของพ่อตัวเอง อารมณ์ที่ต้องการอยากจะรู้ว่าใครอยู่เบื้องหลังเรื่องพ่อของเค้าเลย์เพียงแค่ต้องการจะแก้แค้นให้กับพ่อของเค้า ลู่หานเองที่ยืนมองเลย์อยู่ก็อดที่จะเป็นห่วงน้องตัวเองไม่ได้ เลย์ลุกขึ้นยืนก่อนจะหันมามองทางพี่น้องของตัวเอง


"พรุ่งนี้ผมจะเข้าไปทำงานเอง" เลย์มองหน้าซิ่วหมินก่อนจะเอ่ยออกไป ซิ่วหมินพยักหน้าเข้าใจก่อนจะเป็นฝ่ายเดินนำไปยังรถ ทุกคนเดินตามหลังของซิ่วหมินไป เพราะขืนอยู่นานกว่านี้แม่ของพวกเค้าอาจจะไม่สบายก็เป็นได้ ตั้งแต่ที่พ่อเสียอาการป่วยของแม่ก็เริ่มหนักขึ้นกว่าเดิมจนต้องค่อยดูแลเป็นพิเศษ 







เช้าวันต่อมาวันนี้ลู่หานและเลย์จะเข้าไปทำงานที่บริษัทของตระกูลอี้ เลย์และลู่หานเป็นคนรับช่วงต่อกิจการของพ่อเค้า วันนี้เลย์อยู่ในชุดสูทสีดำสนิททรงผมปัดข้างดูเป็นระเบียบ เลย์จัดเสื้อผ้าของตัวเองให้เข้าที่ก่อนจะเดินลงมารอลู่หานข้างล่าง
"ไม่กินข้าวหน่อยหรอลูก"  ผู้เป็นแม่เอ่ยถามลูกชายของตนก่อนจะเดินมาจัดเสื้อผ้าให้ลูกตัวเองอีกที เลย์ยิ้มให้กับแม่ของตัวเองก่อนจะส่ายหน้าเล็กน้อย "เดี๋ยวอี้สายนะแม่" เลย์กอดแม่ของตน ท่าทางเหมือนเด็กน้อยแม่เองก็อดยิ้มให้กับความน่ารักของลูกตัวไม่ได้ก่อนจะกอดตอบลูกชาย



"อะไรอ่ะแม่ กอดเลย์คนเดียวหรอ" ลู่หานที่เดินลงมาทีหลังโวยขึ้นมาก่อนจะวิ่งเข้ามาหาแม่ของตัวเอง ลู่หานแกล้งเลย์ก่อนจะแย่งแม่ของตนมากอดเอาไว้ เลย์เบ้ปากใส่ลู่หานเล็กน้อยก่อนจะหันไปมองหน้าแม่ของทั้งสอง "ตั้งใจทำงานนะ ลูกรักของผม" ผู้เป็นแม่หอมแก้มลูกชายเป็นการให้กำลังใจคนล่ะนึงที ก่อนที่ทั้งสองคนจะเดินขึ้นรถไปทำงาน






 ไม่นานักรถคันหรูก็ถูกเคลื่อนตัวมาจอดยังหน้าบริษัทใหญ่โตของตระกูลอี้ โดยมีบอร์ดี้การ์ดยืนเรียงแถวรอตอนรับพร้อมกับเหล่าพนักงานมากมาย ทันทีที่ทั้งสองคนเก้าเท้าลงมาจากรถสร้างความสนใจให้กับพนักงานเป็นอย่างมาก เพราะบางส่วนกูยังไม่ทราบช่าวที่พ่อของพวกเค้าเสียแล้ว ตระกูลอี้ทำบริษัทเกี่ยวกับงานโมษณานิตยสารมากมาย และอีกอย่างเป็นถึงมาเฟียชื่อดังที่คุมบ่อนการพนันมากมาย โดยรวมแล้วมีอำนาจพอสมควร



พนักงานในบริษัทจ้องมองลู่หานและเลย์กันใหญ่ ด้วยที่มีรูปร่างที่บอบบางหลายคนอาจจะสงสัยว่าสองคนนี้จะสามารถทำอะไรได้ หลายคนยังคงไม่เชื่อใจฝีมือของทั้งคู่เท่าไหร่นัก แต่เมื่อถูกสายตาของเลย์มองเข้าก็ทำเอาคนถูกมองต้องก้มหัวกันเลยทีเดียว ดวงตาดูมีอำนาจเหมือนกับพ่อของพวกเค้าไม่มีผิด


ต่างกับลู่หานที่ก้มหัวโค้งให้กับทุกน รอยยิ้มที่ดูไร้เดียงสาของลู่หานทำให้พนักงานหญิงน้อยหญิงใหญ่อายม้วนกันเป็นกอง ลู่หานเดินตามเลย์เข้ามายังห้องน้ำงาน โดยมีบอร์ดี้การ์ดเปิดประตูให้กับทั้งคู่ เลย์โค้งขอบคุณก่อนจะล็อคประตูห้องทำงานโดยทันที เลย์หยิบโน็ตบุ๊คเครื่องโปรดของตัวเองขึ้นมาก่อนจะเปิดค้นหารายละเอียดที่เค้าตามหา



"พี่ลู่ตระกูลอู๋ใหญ่มากแค่ไหน" เลย์หันไปมองทางลู่หานที่ค้นหาประวัติเกี่ยวกับตระกูลอู๋อยู่ ลู่หานเงยหน้าขึ้นมามองหน้าของเลย์ก่อนจะหยิบกระดาษสีขาวขึ้นมาอ่านสักพักแล้ววางมันลง "พอๆกับเรา ตระกูลอู๋มีลูกชายสามคน คนแรกชื่อคริส เซฮุน เฉิน" เลย์พยักหน้ารับรู้ก่อนจะหันมาดูตารางงานวันนี้ที่เค้าต้องทำ



"วันนี้ผมมีนัดกับตระกูลอู๋ พี่จะไปด้วยกันไหม" เลย์หันไปถามพี่ชายของตัวเอง ลู่หานหันมาพยักหน้าก่อนจะเก็บเอกสารมากมายลงในกระเป๋าถือของตัวเอง เลย์ก็เช่นกันปิดโน๊ตบุ๊คของตัวเองก่อนที่เจ้าตัวจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรตามคนขับรถของตัวเอง เลย์ไม่รอช้าเดินลงมายังหน้าบริษัท ไม่นานนักรถคันหรูก็วิ่งมาจอดที่หน้าบริษัทโดยทันที




"คุณหนูจะให้ผมไปส่งที่ไหนครับ" คนขับรถประจำตระกูลเอ่ยถามขึ้น "คลับ planet" เลย์เอ่ยออกไป ไม่ช้ารถคันหรูก็วิ่งออกจากบริษัทด้วยความเร็ว เลย์ก้มมองนาฬิกาข้อมือของตัวเองเพื่อดูว่าเค้าจะไปสายหรือไปนัดช้า ลู่หานที่นั่งอยู่ทางด้านข้างกำลังนั่งดูรูปและประวัติของตระกูล จนไปสะดุดเข้ากับรูปของน้องเล็กตระกูลอู๋ ที่มีชื่อว่าเซฮุน 






ไม่นานนักรถคันหรูของตระกูลอี้ก็ถูกขับเข้ามาจอดที่คลับPLANET ที่ตระกูลเป็นคนสร้างขึ้นมา ดูภายนอกไม่เลวเท่าไหร่ถูกตกแต่งด้วยสีขาวและแดง เป็นโทนสีที่สวยเลยทีเดียวเลย์เดินลงมายังหน้าคลับโดยมีลู่หานยืนอยู่ข้างๆ ทันทีที่มาถึงเลย์ก็เก้าเท้าเดินเข้าไปในคลับทันที ภายในคลับเปิดเสียงเพลงดังมาก เลย์ดึงมือของลู่หานให้เดินตามตัวเองเอาไว้เพราะคนในนี้ยังไงแน่มันก็ไว้ใจไม่ได้แน่นอน




"มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ" ชายร่างสูงที่ผมเป็นหยอยสีน้ำตาลเข้มเดินมาหยุดอยู่ต่อหน้าเลย์ เลย์มองผู้ชายคนนั้นสักพักดูท่าทางจะไว้ใจได้ 
"ผมมาพบกับคุณอู๋น่ะครับ" เลย์เอ่ยบอกกับผู้ชายร่างสูง ที่สูงมากเลยทีเดียวสูงพอๆกับไอ้คนที่บีบข้อมือของเลย์วันก่อนไม่มีผิด ชายร่างสูงพยักหน้าเข้าใจก่อนจะเดินนำทั้งคู่ขึ้นมายังทางบันได จนมาหยุดที่หน้าห้องที่เขียนว่าวีไอพี ชายร่างสูงเคาะประตูสองสามทีก่อนจะเปิดเข้าไป



เลย์เดินตามเข้ามาก่อนจะหยุดยืนสักพัก "คุณอี้เค้าบอกมาพบมีงวะ" ชายร่างสูงพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกไปจากห้อง ภายในห้องเหมือนจุดที่สูงที่สุดภายในคลับเพราะเป็นห้องกระจกที่สามารถมองลงไปเห็นเหตุการณ์ทุกอย่างภายในคลับได้ชัดเจน แม้กระทั่งภายในห้องก็ยังคงตกแต่งไปด้วยสีแดง เลย์หันมองรอบห้องจนมาสะดุดที่โซฟา ผู้ชายหน้าตาออกหวานๆผิวขาวเนียนกำลังนั่งดื่มน้ำหลากสีอยู่เดาว่าคงเป็นเซฮุนน้องเล็กข้องตระกูลอู๋




เลย์หันไปมองที่โต๊ะทำงานก่อนที่ร่างของใครบางคนที่หันกลับมา เลย์ดูตกใจเล็กน้อยก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติ "สวัสดี" ร่างสูงตรงหน้ายิ้มให้กับเลย์แต่มันเป็นรอยยิ้มที่ดูยังไงมันก็ไม่น่าไว้ใจ เลย์เพียงแต่พยักหน้ารับเท่านั้น ลู่หานที่ดูกลัวเล็กน้อยยืนตัวติดอยู่กับเลย์


"เก้าอี้มีจะนั่งหรือไม่นั่งก็ตามใจ เซฮุนพาเลขาคุณอี้ไปข้างนอกฉันมีธุระต้องทำ" เสียงของร่างสูงเอ่ยสั่งเด็กหนุ่มที่ชื่อเซฮุนให้พาตัวของลู่หานออกไปข้างนอก เซฮุนเดินมาดึงแขนของลู่หานอย่างอารมณ์เสีย ทันทีที่เลย์ก็จับเข้าที่มือของเซฮุน  "นายจะพาพี่ฉันไปไหน" เลย์ทำเสียงดุใส่เซฮุน เซอุนหันไปมองหน้ากับร่างสูงที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน


"น้องชายฉันไม่ทำอะไรพี่นายหรอกน่า ในเมื่อมีธุระจะคุยคนอื่นก็รับรู้ไม่ได้เพราะงั้นพี่ชายนายต้องไปอยู่ที่ห้องถัดไป โดยมีน้องฉันค่อยดูแลรับรองว่าปลอดภัย" เลย์หันมามองหน้าร่างสูงก่อนจะมองหน้าพี่ชายของตัวเองลู่หานพยักหน้าเป็นการตกลง ในเมื่อมันคืองานลู่หานไม่ควรทำตัวมีปัญหาไม่งั้นคนอื่นอาจจะเดือดร้อน ลู่หานโดนเซฮุนดึงไปยังห้องข้างๆของคลับ 


เท่านั้นภายในห้องก็เหลือเพียงเลย์และร่างสูงที่พึ่งออกคำสั่งให้พี่ชายของเค้าไปอยู่อีกห้อง เลย์นั่งลงตรงข้ามกับชายร่างสูงก่อนจะมองที่โต๊ะทำงานของร่างสูง มีขี้บุหรี่เล็กน้อยพอให้เห็นว่าร่างสูงสูบบุหรี่เป็นแน่

"ฉันชื่อคริส" คริสเอ่ยทักทายกับเลย์ ร่างสูงยื่นมือหวังจะจับมือกับร่างบางที่เป็นการทำความรู้จัก ร่างบางเองก็ไม่อยากให้เสียมารยาทจึงจับมือกับร่างสูง คริสพลักดูที่มือข้อมือของเลย์ก่อนจะยิ้มออกมา "รอยนี้ไปโดนอะไรมาหรอครับ" คริสยิ้มเยาะให้กับเลย์ที่ทำหน้าตาตื่นอยู่ เลย์ชักมือของตัวเองกลับ "ผมโดนหมากัดมา" เลย์ตอบกลับไปอย่างไม่คิดอะไรมาก เพียงแต่คำพูดนั้นทำให้คริสเริ่มจะมีน้ำโหเล็กน้อยแต่ร่างสูงก็ยังคงเก็บเอาไว้ไม่แสดงอะไรออกมา