Heat Exhaustion (Yaoi) NC-17

ลำดับตอนที่ #1 : Heat Exhaustion

Heat Exhaustion
AUTHOR:GuitarxRoss
RATING: R
WARNINGs:Bad Words, Drugs, Sexual Reference
-----

ถึงแม้ว่าจะปรับแอร์ให้แรงที่สุดแล้ว มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย เขายังคงนอนแผ่หลาอยู่บนโซฟาไม่ใส่อะไรนอกจากกางเกงบอกเซอร์และถุงเท้า มันโคตรจะร้อนเลย ร้อนจนทำให้เขาแทบคลั่ง  แบบ... อะไรนะ.. อ๋อ ใช่ ร้อนแบบไม่มีเหตุผล ให้ตายทำไมมันถึงได้ร้อนได้ขนาดนี้วะ โลกนี้มันต้องเพี้ยนไปแล้วแน่ๆ มันถึงได้ร้อนขนาดนี้ และอย่างกับว่านี่มันยังแย่ไม่พอ เขายังต้องมาติดอยู่ในไอ้รถทัวร์บัสเฮงซวยที่จอดอยู่ท่ามกลางทะเลทรายของรัฐไหนซักรัฐในอเมริกา (เขาเลิกสนใจว่าอยู่ที่ไหนตั้งแต่ที่ออกทัวร์เล่นคอนเสิร์ตตามเมืองในรัฐต่างๆ ได้ซักเป็นร้อยครั้งได้ในความคิดของเขานั่นแหละ) และความคิดที่ว่าเขาต้องลุกขึ้นไปเตรียมตัวแสดงในอีกประมาณ 6 ชั่วโมงข้างหน้านั้นมันช่างเจ็บปวดเหลือเกิน เขาคิดขณะไถลตัวจากโซฟาไปนอนแผ่หลาอยู่กับพื้นแทน

และแน่นอนเลยเขาไม่มีทางรู้สึกกระตือรือร้นแน่นอนเมื่อถึงเวลานั้น เขาต้องการเพียงแค่จะนอนอยู่กับพื้นนี่และจ้องมองไปที่เพดานไปจนกว่าทัวร์จะจบลง... เฮ้... มีอะไรสกปรกติดอยู่บนนั้นด้วย เอาเถอะ เขาไม่อยากรู้นักหรอกว่ามันเป็นอะไร... ตอนนี้เขาได้ยินใครบางคนเปิดประตูห้องห้องหนึ่งและกำลังเดินมาที่โถง แต่ไม่น่าจะเป็น แมท ลูกพี่ลูกน้องและเพื่อนร่วมวงคนหนึ่งของเขา เพราะว่าแมทออกไปเมื่อตอนเช้าแต่เขาไม่ได้ตั้งใจฟังนักหรอกเมื่อแมทบอกเขาว่าจะไปที่ไหน และถึงจะบอกว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องกันก็เถอะพวกเขาแทบจะไม่เหมือนกันเลยเขามีผมสีบลอนด์ในขณะที่แมทเป็นสีน้ำตาลเกือบดำ ยกเว้นก็แต่ที่ตาที่กลมโตและมีสีฟ้าทั้งคู่ซึ่งแน่นอนได้มาจากพ่อของพวกเขาซึ่งเป็นพี่น้องกัน เขาไม่เข้าใจว่าทำไมแมทคิดว่ามันมีความจำเป็นที่จะต้องคอยบอกอะไรงี่เง่าไร้สาระแบบนั้นกับเขาทุกครั้ง ลองคิดดูสิ ก็จริงอยู่ที่แมทเป็นลูกพี่ลูกน้องของเขา แต่แมทคือคนที่แก่กว่านะ เอาเถอะ ยังไงก็ช่าง

ถ้าอย่างนั้นมันก็น่าจะเป็นเจีย (ก็เพื่อนร่วมวงของเขาอีกคนนั่นแหละ) เจียไม่เห็นเขาตอนเดินเข้ามา แต่เขาก็ไม่ได้พยายามเรียกเจียราไมอาห์ และเมื่อเวลาผ่านไปสองสามนาทีเขาก็ได้ยินเสียงประตูรถเปิดและปิดลง เจียราไมอาห์ที่น่ารักคงมีธุระต้องไปทำ เฮอะ ทุกคนมัวแต่ยุ่ง จนไม่ให้ความสนใจเขา..แอนโธนี่ที่น่าสงสาร

ยังไงก็เถอะ เขาก็ทำตัวยุ่งได้เหมือนกันแหละถ้าต้องการ แต่ตอนนี้เขากำลังหลบหน้าใครบางคนอยู่ก็เท่านั้น โอเค ถ้าให้เจาะจงกว่านั้นก็คือว่า เขากำลังหลบเพื่อนรักที่สนิทที่สุดในโลก เบนจามิน อยู่ก็เท่านั้นเอง โอเค อย่าเข้าใจผิดนะ เบ๊นจ์น่ะเป็นเพื่อนที่ดี และเขาก็รักหมอนี่มาก และถ้าเขาไม่ห่วงเรื่องชื่อเสียงของวงอะไรนั่น เขาคงยอมหมั้นกับมันไปแล้ว (เราเป็นเพื่อนรักกันก็จริง แต่เป็นมากกว่านั้นนิดหน่อย) แน่นอนเบนจามินเองก็เช่นกัน เพราะว่ามันเองก็มีวงของตัวเอง (ซึ่งก็คือเจ้าของรถทัวร์บัสที่เขากำลังนอนอยู่นี่แหละ) เอาเถอะ..เรื่องของเรื่องก็คือว่า วันนี้เขาไม่อยากทนกับความงี่เง่าของหมอนี่ก็เท่านั้นแหละ เพราะตอนนี้ความอดทนของเขาเป็นศูนย์เลย ดังนั้น แน่นอนที่วันนี้ขอเป็นวันปลอดเบนจามินซักวันเถอะ

และอีกอย่างหนึ่งก็คือเขารู้ว่าถ้าเขาลุกขึ้นและออกไปตามหามัน พวกเขาคงจะลงเอยด้วยการมีอะไรกันในรถ หรือในห้องน้ำเหมือนอย่างเคยน่ะแหละ ดูเหมือนมันจะเป็นอย่างนั้นมาตลอดน่ะ ซีงส่วนใหญ่แล้วมันก็โอเคล่ะนะ ถ้าเบนจามินมันจะหยุดเป็นไอ้งี่เง่าที่ชอบเรียกร้องและเลิกเปรียบเทียบขนาดของ...แม่ง ช่างเถอะ ของอะไรบางอย่างนั่นแหละแค่ซักวัน ให้ตาย เขาเข้าใจว่าชีวิตมันลำบากตอนเป็นเด็ก และเขาก็เห็นใจมัน จริงๆนะ เห็นใจมันเท่าที่คนอย่างเขาจะเคยรู้สึกเห็นใจใครเลยล่ะ

แต่มันน่ะโคตรอ่อนไหวและไม่มั่นคงเลย นั่นน่ะทำให้หมดอารมณ์เลยในเวลาอย่างว่าน่ะ โอเค มันฟังดูเกย์ที่จะพูดอย่างนั้น แต่ในฐานะที่เขาเป็นเกย์อยู่แล้ว เขาจึงได้รับอนุญาตให้คิดแบบนั้น.. มาต่อกันที่เรื่องของเบ๊นจ์ต่อ เบ๊นจ์น่ะมันคิดว่ามันเป็นผู้ชายที่น่าเกลียดที่สุดในโลก และที่เขานอนกับมันก็เพราะความสงสาร ซึ่งนั่นมันไม่จริงเลยทั้งสองข้อ เบ๊นจ์น่ะดูดีและก็มีเสน่ห์ อีกอย่างหมอนี่ยังเก่งเรื่องบนเตียงด้วย และพูดกันตรงๆนะ ถ้ามันทั้งน่าเกลียดและอ้วนอย่างที่ตัวมันคิดนะ เขาคนทิ้งมันไปนานแล้ว

ส่วนใหญ่น่ะนะเขาไม่รังเกียจเลยที่จะปลอบมันและก็ทำให้มันมั่นใจในตัวเอง บางครั้งเขายังคิดว่ามันเป็นอะไรที่น่ารักด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้เขาโคตรเบื่อเลยที่ต้องรับบทผู้ชายในความสัมพันธ์นี่ บางทีเขาก็ต้องการเป็นฝ่ายที่ได้รับดอกไม้บ้างเหมือนกันนะ เฮ้ นี่มันมากเกินไปที่จะขอหรือไงฟะ บางทีเขาก็อยากให้มันเป็นฝ่ายชมเขาบ้าง และก็ทำอะไรหวานๆจำพวกนั้น แม่ง ช่างเถอะ ช่างหัวเบนจามินมันด้วย...

ยังไงก็เถอะเห็นได้ชัดเลยว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการคิดในตอนนี้ เพราะตอนนี้เขาไม่รังเกียจเลยที่จะนอนกับใครสักคน อืม..จริงๆแล้ว ลืมเมื่อกี๊ซะ เพราะเขาเบื่อกับการเป็นฝ่ายรุกเต็มทีแล้ว เขาอยากจะถูกแบบว่า เออ ช่างเถอะ จากบางคน..อย่าง พวกคนงานก่อสร้างหรืออะไรพวกนั้น จากผู้ชายจริงๆ...

เฮ้ เขาคลั่งไคล้ผู้ชายแบบนั้นเหมือนกันนะ อะไรรุนแรงจำพวกนั้นน่ะ และกับเบ๊นจ์น่ะ คุณจะไม่ได้อะไรแบบนั้นหรอก  เบ๊นจ์น่ะไม่ใช่ผู้ชายที่แมนที่สุดในโลกอย่างแน่นอน และถึงแม้ว่ามันจะคิดว่าตัวเองอ้วนหรืออะไรไร้สาระพวกนั้น ความจริงแล้วมันก็ยังค่อนข้างตัวเล็กและเตี้ยด้วยซ้ำไป ดังนั้นแน่นอนที่ว่าเขาไม่เคยมีความคิดที่เบนจามินจะเป็นฝ่ายควบคุม อย่างกระแทกเขาไปติดกำแพงเวลาอย่างว่าน่ะ ซี่งปกติแล้วมันก็ไม่มีปัญหา ยกเว้นแต่ว่าเขาไม่มีอารมณ์สำหรับเบนจามินวันนี้ เขาอยากจะถูกเอาแรงๆจนเดินตรงๆแทบไม่ได้ในวันถัดไป

ประตูรถเปิดอีกครั้ง และก็อีกครั้งที่เขาไม่ขยับก้นออกจากพื้น

"เฮ่ย มีใครอยู่บ้างป่าววะ"

คราวนี้เป็นเจ็ฟฟาแฮะ (มือกลอง เพื่อนร่วมวงอีกคนที่แห่กันมาที่รถบัสของวงของเบนจามิน ไปอยู่ที่รถตัวเองบ้างสิ) มันไม่ได้กลับมาที่รถเมื่อคืน แม่ง โคตรโชคดี มันคงจะอยู่ที่โรงแรมซักแห่งและก็เอากับสาวสวย โดยไม่ต้องอยู่ทรมานที่ไอ้รถซังกะบ๊วยนี่และตายเพราะความร้อน เขาให้เครดิตมันมากๆเลยนะ เพราะถึงมันจะเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างอ้วน แต่มันก็เป็นผู้ชายที่มีสาวมาติดมากที่สุดเท่าที่เขาเคยเจอมา และยังเป็นสาวสวยอีกด้วย

มันคงเห็นเขาบนพื้นเพราะมันเริ่มถาม "กำลังทำห่* อะไรอยู่ตรงนั้นวะ โทน"

"กำลังตาย" เขาตอบมันเรียบๆ

"อ๋อ" เจฟฟานั่งลงบนโซฟาและเปิดสวิตช์ทีวี "เมาค้างหรอวะ"

มันคงจะกังวลว่าเขาจะเมากัญชาอีกแล้วล่ะมั้ง ไม่รู้สิ เขารู้สึกว่าตัวเองลืมวิธีที่จะลุกขึ้นยืนไปซะแล้ว "เปล่า เว้ย" เขาตอบ "ไม่ใช่ แค่กำลังจะตาย และก็มีอารมณ์อย่างว่าโคตรๆ"

มันหัวเราะ เพราะว่า ปกติเขาก็มีอารมณ์อย่างว่าอยู่เสมออยู่แล้ว

"เมื่อคืนสนุกล่ะสิท่า" เขาถาม เขาต้องอยู่ในตำแหน่งพิลึกแน่ๆเพราะว่าเขาเห็นเจฟฟากลับหัวกลับหาง

"เออ แน่อยู่แล้วมึง" มันตอบ

ให้ตาย เจฟฟาผู้โชคดี

เขาเริ่มตะเกียกตะกายลุกขึ้นและกลับขึ้นไปนั่งบนโซฟาเหมือนเดิม เขามีอารมณ์โคตรของโคตรแล้วตอนนี้ มากจนเขาคิดว่าเดี๋ยวเขาคงต้องลุกไปช่วยตัวเองเพียงเพื่อให้มีอะไรทำ แต่ อย่างที่เขาพูดก่อนหน้านั้นแล้ว เขาไม่อยากทำแบบนั้น เขาต้องการมันเสียบด้านหลังตอนนี้เลย ดังนั้นเขาจึงได้แค่นั่งเฉยๆบนโซฟา และพยายามไม่ใส่ใจอะไรก็ตามที่เจฟฟามันดูอยู่

เขาพยายามจินตนาการถึงผู้ชายที่เขาอยากนอนด้วยตอนนี้ อืม...พนักงานดับเพลิงและก็คนงานก่อสร้าง หรือไม่ก็นักกีฬาอเมริกันฟุตบอล ซึ่งแน่นอนคงจะไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดที่ควรจะทำเพราะเขากำลังทำให้ส่วนนั้นของเขาเริ่มแข็งตัว ขณะที่เจฟฟานั่งอยู่ห่างไปไม่กี่ฟุต แต่เจฟฟามันก็โอเคกับเรื่องแบบนี้ล่ะนะ เดาเอาว่าผู้ชายแท้ๆส่วนใหญ่ก็เป็นเหมือนกัน แต่เมื่อคุณใช้เวลาส่วนมากอยู่กับเกย์เยอะๆ คุณก็มักมีแนวโน้มที่จะลืมไปบ้างว่าผู้ชายแท้ๆ ปฏิบัติอย่างไร (อย่างที่บอก เขาเป็นเกย์ เบนจามินก็ด้วย และนอกจากเจฟฟาแล้ว คนในวงของเขาซึ่งคือแมทธิว กับเจียราไมอาห์ก็ด้วย)

เดาเอาว่าเจฟฟาคงไม่มีปัญหากับรูปร่างของมัน จริงๆแล้วเขาไม่คิดว่าเขาเคยเห็นเจฟฟากังวลกับเรื่องแบบนั้นเลยด้วยซ้ำ แต่ยังไงก็ตาม เจฟมันมั่นใจในตัวเอง และมันก็มีผู้หญิงมาติดพันเยอะแยะ ช่าย นั่นเป็นวิธีที่ผู้ชายปกติเป็นกัน พวกเขาไม่กังวลว่าผู้หญิงจะคิดว่าพวกเขาอ้วนหรือน่าเกลียด พวกเขาแค่แก้ผ้า และก็ทำอย่างว่า บางทีเขาน่าจะขอให้เจฟมันช่วยพูดกับเบ๊นจ์ บอกมันว่ามันไม่จำเป็นต้องผอมเป็นไม้จิ้มฟันเพื่อที่จะมีเสน่ห์ แต่ เบ๊นจ์มันคิดว่าเขาคิดว่ามันอ้วน มันเลยทำตัวงี่เง่าและก็ตีตัวออกห่างเขา ซึ่งนั่นไม่ใช่ประเด็นสำคัญเลย และยังไงเจฟฟาก็คงไม่ยอมช่วยหรอก

เจฟฟากับเบ๊นจ์น่ะไม่มีส่วนเหมือนกันเลย ไม่ ไม่สักนิด เขาหลับตาและวางมือไว้บนหน้าผาก เขาได้ยินเสียงโซฟาขยับขณะเจฟลุกขึ้น "เอาเบียร์มั้ย โทน"

นั่นดีมากเลย เจฟฟาแกเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ

"อือ" เขาตอบ และนาทีต่อมาเจฟฟาก็ยื่นกระป๋องเบียร์ให้กับเขา เขารับมันและเปิดขึ้นดื่ม เขาดื่มไปอึกใหญ่จนเบียร์หกเลอะตัว โชคดีที่เขาไม่ได้สวมเสื้ออยู่ ไม่งั้นมันคงสกปรกแย่ อืม...พูดถึง คำว่าสกปรก นั่นทำให้เขานึกถึงคำว่าลามก และมันก็ทำให้เขานึกถึงหนังโป๊ และก็ผู้ชายตัวใหญ่ที่มีขนบนหน้าอกและก็อะไรแบบนั้น เขาไม่รู้ว่าเขาได้ความคิดแบบนี้มาจากไหน

เขาชำเลืองมองไปที่เจฟฟา มันไม่ได้สนใจเขาแล้ว แค่นั่งถือเบียร์และจ้องไปที่ทีวี เขาคิดว่าสมองของเขาโฟกัสแต่เรื่องเซ๊กส์ไปเรียบร้อยแล้ว เพราะเขาเริ่มจินตนาการภาพของเจฟมันกับผู้หญิงเมื่อคืน สาวสวยสุดๆ จำพวก.. อย่าง หน้าอกใหญ่อะไรแบบนั้น (เขาอาจจะเป็นเกย์แต่เขาก็ไม่ปฏิเสธสาวฮอตหรอกนะถ้าเขาต้องการ) ยังไงก็ตาม...เจฟคร่อมอยู่บนตัวเธอ และเธอก็เริ่มคราง ขาทั้งสองบนบ่าของมันและผมดำยาวสยายของเธอก็ไหวไปตามจังหวะ

โอเค ไม่ดี ไม่ดี โทนี่ นายเริ่มมีอารมณ์อีกแล้ว

เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ ลุกขึ้นยืน และเดินไปที่ที่เจฟนั่งอยู่ เขานั่งทับและพิงมันเล็กน้อย  เจฟฟามันโอเคกับอะไรแบบนี้ ส่วนใหญ่นะ แต่วันนี้มันผลักเขาออก

"เฮ้ย ออกไปโทนี่ มันร้อน" เจฟพึมพำ โดนไม่ละสายตาออกจากทีวี

ใช่ถูกต้อง เจฟ มันร้อน

เขายังคงพิงมัน จนมันต้องหันมาและมองมาที่เขา ท่าทางมันจะโกรธแฮะ

"นายต้องการบ้าอะไร" มันตวาด

ไม่อะไรหรอก เจฟฟรี่ ฉันแค่ต้องการให้นายเอาฉันจนฉันเดินไม่ไหวไปเป็นอาทิตย์ และทำให้ฉันกรีดร้องชื่อนายดังจนคนทั้งโลกได้ยิน แม้แต่เบนจามินที่เกือบจะเรียกได้ว่าแฟนของฉัน

เขาคิดว่าเจฟมันคงจะรู้สึกว่าตรงนั้นของเขาแข็งตัว มันก็เลยทำหน้างงๆแบบนั้นมาที่เขา เขามีอะไรกับผู้ชายหลายคน แต่ไม่เคยมีกับเจฟ

เขาฉีกยิ้ม และขยับตัวไปนั่งบนตักเจฟ โอ้ หมอนี่ก็มีอารมณ์เหมือนกัน ให้ตายเขามันฮอตนี่นะ

เจฟฟาพึมพำอะไรเกี่ยวกับมีคนเข้ามาเห็น ดังนั้นเขาเลยดึงมันลุกขึ้นจากโซฟา และแทบจะลากมันไปทางด้านหลังของรถ

อืม บางทีเขาอาจจะดูกระตือรือร้นเกินไปหน่อย แต่ให้ตายเถอะ บางครั้งเขาก็ควรได้รับอนุญาตให้ทำตัวเป็นผู้หญิงหรือน่าเวียนหัวบ้างในบางครั้งใช่มั้ย ใช่มั้ย

ใช่