คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : #5 Work!?
“ให้ตายซิ แม่งเอ้ย ไม่น่าแพ้เลย”
“ถ้าจะบ่นนัก ก็จัดเอกสารให้เสร็จเร็วๆ แล้วออกไปบ่นข้างนอก คนจะทำงาน”
“ใช่ว่าอยากจะมาทำ”
“แต่นายต้องทำ เพราะนายแพ้เกมชั้น แล้วไม่กล้าทำตาม ไอ้ป๊อดเอ้ย”
“หุบปากเน่าๆของนายไปเลย สั่งให้ไปทำกับคนอื่นยังพอว่า!”
“ทำไม จูบ กับชั้นมันแย่นักรึไง?”
ผมไม่อยากจูบไอ้เหลี่ยม!!!!!
“ให้จูบปากหมายังดีกว่าเลย”
“อิโนะจังยังบอกเลยนะว่าชั้นลีลาเด็ด ไม่อยากลองดูบ้างหรอ” ไอ้บ้านั้นเขยิบเข้ามาชิดผมอย่างรวดเร็ว
“ออกไปห่างๆเลยยาบุ” ผมผลักเค้าออกไปเบาๆ
ใจจริงก็นะ อุ่นดี
“ฮิคกี้ นายจะไม่ลองจริงๆหรอ” ไอ้หมอนั่นเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ
ผมเผลอไปสบตามัน ก็เหมือกับต้องมนตร์
คนบ้าอะไรตาดูสุขุมมาก
ในขณะที่ปากจะชนกันอยู่แล้ว เจ้าบ้านั้นกลับผละออก
“ทำไม?” ผมเผลอถามออกไปไม่รู้ตัว
“อยากลองรึไงฮิคกี้ รีบๆทำงานดีกว่า จะได้ไปกินข้าว”
“ยาบุ พวกนี้มันเป็นเอกสารอะไร?”
ใช่แล้ว งานที่ผมต้องทำกับไอ้เหลี่ยมนี้ก็คือ
งานที่น่าตื่นเต้นเร้าใจ
งานที่สนุกสนาน
งานที่เฮฮา
ที่ผมพูดมาหน่ะ ตรงข้ามทั้งหมด
งานจัดเอกสาร ให้ตายยังไงก็เป็นงานที่น่าเบื่อที่สุดในโลกจริงๆ
“ประวัตินักเรียนของโรงเรียนนี้ทั้งหมด” ยาบุพูดอย่างเซ็งๆ
“งั้นแสดงว่าที่นายรู้ว่าชั้นไปก่อคดีอะไรมา ก็แอบอ่านมาจากในนี้ใช่มั๊ย!”
ผมเริ่มเดือดขึ้นมา
ไอ้บ้านี้เป็นใครกัน มาถือวิสาสะเปิดอ่านประวัติส่วนตัวของคนอื่นอย่างนี้
“ถูกเป๊ะเลย ฮิคกะจัง รวมถึงประวัติส่วนตัวนายทั้งหมดด้วย!”
“อ๊าก ไอ้บ้า ใครใช้ให้อ่านประวัติส่วนตัวของคนอื่น ห๊ะ”
ผมวิ่งเข้าไปทุบตี(?)ยาบุอย่างเมามัน
“ก็มันน่าอ่าน ฮาดีออกที่นายไปพูดกับพี่โคคิอย่างนั้น”
พูด? พูดอะไรวะ แล้วโคคิคือใคร?
“ทำหน้าเป็นกระต่ายสมองปลาทองไปได้ คนที่นายบอกว่าจะเอาเงินที่ปล้นไปจ้างคนเผาบ้านไง”
ยาบุยิ้มอย่างอารมณ์ดี ยิ่งทำให้ผมเดือด
“ไอ้ดีแต่เหลี่ยมเอ๊ย ว่าแต่พี่โคคิหน้าตาเป็นไงนะ ลืมไปแล้ว ตอนที่อยู่ในห้องก็โคตรจะมืดเลย”
“เอาหน่า สังเกตพี่คิ ทำได้ไม่ยาก แค่หาคนที่เกรียนๆก็เป็นพอ”
เกรียน
โรงเรียนบ้าไรเนี้ย
ตั้งแต่เหี่ยวแล้วนะ
“ช่วยบอกให้เป็นรูปพรรณสันฐานได้ป่ะ? เกรียนอย่างเดียวแล้วจะรู้มั๊ย”
“ไปเจอพี่อุจจี้บอกมาซินะ ว่าพี่เรียวเหี่ยว” ผมได้แต่พยักหน้า
“แล้วพี่เรียวเหี่ยวมั๊ย?” ผมพยักหน้าอีกครั้ง
“แล้วนายเคยเห็นใครเหี่ยวสุดพี่เรียวได้ในโรงเรียนนี้มั๊ย” คราวนี้ผมส่ายหน้าแทน
“ก็นั้นแหละ พี่คิเป็นคนเดียวที่หัวเกรียนในโรงเรียน”
“เออ เข้าใจแล้ว งั้นนายก็คงระบุได้คำเดียวเหมือนกัน ว่า...”
“เหลี่ยม ชั้นฟังนายพูดมากี่ครั้งแล้วนะ นายก็บัญญัติได้คำเดียวเหมือนกัน”
“แหลม ชั้นก็ฟังนายพูดจนเบื่อแล้วนะ ยาบุ”
“....”
“....”
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เราจ้องหน้ากันซักพักแล้วก็หัวเราะออกมาพร้อมกัน
“ไม่ต้องเรียกว่ายาบุก็ได้นะฟังดูห่างเหินแปลกๆ ไหนๆเราก็รูมเมทกัน”
“งั้นเรียกว่าอะไรดีหล่ะ?”
“แล้วแต่คุณนายจะเรียกเถอะครับ กระผมเป็นข้าน้อยไปอาจทัดทานท่านได้”
“งั้น~ ยาบุจจี้? ยาบุจัง? โคตะคุง? โคตะจัง? โชตะคอน?!” ผมพูดออกมาแต่ละชื่อ เห็นเจ้าของชื่อยังทำหน้าระรื่นแบบไม่แคร์ แต่ชื่อสุดท้ายนี้ซิ เด็ดสุด!
“เฮ้ย อันสุดท้ายไม่ได้เว้ย ถึงยูริจังจะน่ารัก แต่ชั้นไม่ใช่โชตะ เข้าใจมั๊ยไอ้ซาดิสม์!”
“โชตะคุง ชั้นจะเรียกนายว่าโชตะคุง เชอะ มาบังอาจเรียกชั้นว่าซาดิสม์ เคยลองแล้วรึไง”
“ก็อยากลองอยู่เหมือนกัน ว่างๆมาทำกันนะจ๊ะที่รัก”
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
อึนดีอ่ะ ฮ่าๆๆ ช่วงนี้ตื่นเช้าทุกวัน ถ้ามันแปลกๆ ก็ขออภัยครับทุกท่าน
ณ ตอนนี้กำลังเห่อเพลงใหม่จั๊มพ์มากๆ อิอิ แต่เห่อเด็กแบ๊คมากกว่า สโนว์ปริ้นท์กับฮิปฮอปจั๊มพ์ คึคึ
น้องเรียว น้องยูยะ น้องจูริ น้องเร-อะ คึคึ - - ตอนนี้เมนหลักมีแค่นี้ แต่เพิ่มมาทีละคนๆ จากตอนแรกน้องจูริคนเดียว
เค้าว่า วันที่ 15 โชเนนคลับ จั๊มพ์ขึ้นไลฟ์เพลงใหม่แล้วนะคะ ><
สุขสันต์วันสงกรานต์ เย่!!!!!!
ความคิดเห็น