คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : New Year Issue
New Year Issue: YabuHikaru
เหมือนเป็นช่วงเวลาประจำปีที่ทุกคนในวงต้องยอม…
ไม่ใช่แค่ในวง…เรียกได้ว่าทั้งค่าย!!!
ช่วงปีใหม่ความหวานของคู่ยาบุฮิคารุจะเพิ่มขึ้นคูณสอง
“นายอ่านแล้วใช่มั้ยไดกิ” ยามาดะโบกนิตยสารฉบับล่าสุดที่เพิ่งออกไปมา เมื่อเพื่อนซี้พยักหน้ารับ ฤกษ์บ่นก็มาทันที “ตลอด!!! ทุกปีเลย!!!! ให้ตายซิ คู่นี้มันจะงดหวานสักปีจะได้มั้ย เกรงใจคนบ้างได้มั้ยนะ เลี่ยนจะแย่”
“เบาๆหน่อยยามะจัง เกิดยาบุจังมาได้ยินนายบ่นแบบนี้ ระวังจะโดนสั่งลดน้ำหนักตอนปีใหม่ ฉันไม่ช่วยแล้วนะปีนี้” ไดกิรีบปรามเพื่อนทันที ทุกปีที่นายบ่น ก็โดนยาบุทำโทษทุกปี ส่วนฮิคารุก็แค่…เมินแบบเลยผ่าน ไม่ใช่เพราะเคืองแต่เพราะเขินจนมองหน้าพวกเขาไม่ติด
ทีกับแฟนคลับกับโทบิคโกะล่ะเซอร์วิสสุดๆทำเอาจิ้นตลอดเวลา
แต่พออยู่ต่อหน้าพวกเขา มีแต่ทำเขินทำอึนนะฮิคารุ
“ฮึ่ย! ไดกิ แต่ปีนี้มันเลี่ยนนะเว้ย! ดูให้สัมภาษณ์ คนนึงอยากให้หนังสือพิมพ์ อีกคนอยากให้เครื่องครัว นี่แม่งคู่แต่งงานชัดๆเลยนะ!! ”
“ฉันก็เห็นมันเลี่ยนอลังทุกปีน่ะแหละ พวกเฮียเซอร์วิสแฟนคลับเป็นของขวัญปีใหม่ตลอด” ยูโตะที่นั่งอยู่ด้วยแสดงความเห็นขึ้นมาบ้าง แล้วหันมาถามคนที่นั่งอ่านเนื้อเพลงข้างๆ “เนอะเคย์”
“อื้อ เมื่อไหร่พวกมันจะจัดงานแต่งกันสักทีนะ อยากกินขะ…โอ๊ย!! เฮ้ย!!!!!” อิโนะโอะกำลังจะแสดงจุดยืนบ้างกลับโดนพลังลึกลับกระแทกเข้าที่หลังอย่างจัง เมื่อหันไปดูก็ต้องตกใจ…
แน่ล่ะ คนที่ยืนอยู่…คือคนที่พวกเขากำลังนินทาอยู่เลย!!!
“เอารองเท้านายคืนไปเลยไอ้เหลี่ยมไม้เสียบผี!!” คนโดนรังแกปารองเท้าคู่โตกลับแบบเคืองๆ ยิ่งสนิท ยิ่งเป็นเพื่อนกันมานาน ก็ยิ่งป่าเถื่อนไอ้เจ้ายาบุ!!
“หึ! ไอ้เถิก นินทาอะไรพวกฉัน หืม?” แทนที่จะกลัวเพื่อนโกรธกลับทำหน้ายียวนกวนประสาทใส่ซะเฉย
“พอๆ พวกนายก็กัดกันทุกปี ไม่เบื่อบ้างรึไงเนี้ย?” ไดกิอยากจะบ้าตาย ยิ่งสนิท ยิ่งกัดกัน
“ไดจังดูมันซิ/ก็มัน…”
“พอเว้ยพอ เฮ้ย ไอ้ฮิคมาพอดี เชิญเอาสามีไปเก็บด่วน ก่อนมันจะตีแม่ทูนหัวยูโตะตาย”
ฮิคารุวางกระเป๋าลงบนโต๊ะถอดหูฟังแล้วมองมาที่กลุ่มคนอย่างงงๆ เลิกคิ้วถามว่ามีอะไร แต่เพียงแค่ไดกิมองสลับไปมาระหว่างยาบุกับอิโนะโอะ ฮิคารุก็ถอนหายใจพลางส่ายหน้าเบาๆ พูดออกมาด้วยความเอือมระอาเต็มที
“อยากจะด่าให้ โตซะขนาดนี้ จนเรียนจบปริญญาตรี ยังไม่เลิกกัดกันอีกนะพวกนาย ฉันจะทำยังไงดี ว่าไงโคตะ เคย์?”
“ก็ยาบุมันมาหาเรื่องฉันก่อนอ่ะ แค่นั่งคุยกับน้องๆเองนะ”
“แล้วใครใช้ให้มาวิจารณ์บทสัมภาษณ์ของพวกฉัน ไม่ใช่แค่นาย แต่ทุกคนเลย โดยเฉพาะยามาดะ! อย่าคิดนะว่าพี่ไม่ได้ยิน”
“โธ่ เฮียก็ยอมรับดิว่ามันเลี่ยน ประกาศชัดขนาดนี้ไม่แต่งงานกันเลยล่ะ!?” เมื่อโดนเหวี่ยงมา คนโดนก็เหวี่ยงกลับด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเต็มที
“ไม่ใช่ไม่อยากเว้ย ถ้าฮิคมันยอม พวกพี่แต่งกันไปนานแล้ว ขอมาแม่งตั้งหลายปี จนถึงตอนนี้ยังไม่ยอมจัดงานสักที”
“นายก็วางยาสลบมันแล้วอุ้มไปต่างประเทศเลย ไปจดทะเบียนอะไรซะให้เรียบร้อย” ยูยะเสนอความคิดขึ้นมา โดยคนอื่นที่เหลือก็เห็นด้วย
“มีแผนไรบอก ให้ช่วยไรบอก…”
และเพียงเท่านั้น บทสนทนาก็เปลี่ยนจากการเบื่อและเอียนความรักของคู่ยาบุฮิคารุมาเป็นวางแผนลักพาตัวคู่หมั้น(?)ของยาบุ โคตะไปจดทะเบียนสมรสแทน
ปัง!!!!
“...”
ทุกเสียงเงียบลงพลัน สายตาแปดคู่มองไปที่ประตูเป็นทางเดียว แล้วหันมามองยาบุเชิงให้กำลังใจ
“ยาบุซัง ง้อให้ได้นะ สู้ๆ” จิเนนเป็นหน่วยกล้าตายพูดขึ้นมาก่อน ตามด้วยน้ำเสียงเห็นใจจากหลายๆคน และปิดท้ายด้วยไดกิ
“ฮิคมันเขินเลยทำซึน นายก็ใจเย็นๆล่ะ คุยปกติ ฉันว่าถ้าทำมันเขินเพิ่มตอนนี้ มีหวังคงซึนจนหน้านายแหก!”
ฮิคารุทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ยาวในห้องล็อคเกอร์ ใบหน้าที่ควรจะบึ้งตึงตามการกระทำเมื่อครู่ กลับเห่อแดงด้วยความเขิน
“ไอ้พวกบ้า คุยกันอย่างกับว่าคนที่ชื่อฮิคารุไม่ได้ยืนอยู่ในห้องงั้นแหละ โอ๊ย! แล้วพวกมันก็พูดมาได้...ถ้ายาสลบไม่ถูกใจ จะหายาปลุกเซ็กซ์มาให้!!!! จะบ้าหรอวะ เป็นไอดอลหรืออะไรเนี้ย โคตะก็เหมือนกัน งี่เง่าชะมัด ไปเออออตามเด็กมันอีกนะ! แม่งอยากจะ อยากจะ...”
หมับ!
“อยากจะอะไรครับคนดี”
ฟอด!!!
แค่ย่องมากอดคนซึนยังไม่สาแก่ใจ ต้องหอมแก้มทับอีกครั้งมันถึงจะเปรม...
จุ๊บ!!!!!!!!
จะให้ฟินก็ปิดท้ายด้วยจุ๊บปากที่เริ่มเบะน้อยๆอีก เป็นอันจบพิธีง้อ
สูตรลับ สูตรสำเร็จ เหมาะกับคนที่มีคนรักขี้ซึน รับรองโดย ยาบุ โคตะ วงเฮย์!เซย์!จั๊มพ์! คู่หมั้นยาโอโตะเมะ ฮิคารุ น้องรักของคู่จิ้น(ที่เป็นจริง)อย่างอาคานิชิกับคาเมนาชิ!!!
“ปล่อยเลย” คนในอ้อมกอดหันหน้าหนีไปอีกทาง บ่งบอกให้รู้ว่างอนแค่ไหน
“อะไรกัน ผมทำอะไรผิด คุณมาโกรธผมเนี้ย?” ยาบุนั่งลงข้างๆพร้อมกับรั้งร่างในอ้อมกอดให้เข้ามาแนบชิดจนไม่เหลือช่องว่าง
“ถ้ามีแฟนเห็นด้วยกับแผนการลักพาตัว ก็ควรจะงอนไม่ใช่รึไง แทนที่จะช่วยกันปรามเด็ก นายดันไปร่วมวงซะเฉย” ฮิคารุโพล่งออกมา
“โอ๋ๆ ไหนขอผมดูหน้าหน่อยซิครับที่รัก...นะนะ...หันมาเร็ว” ในที่สุดฮิคารุก็ยอมหันหน้าที่ขึ้นสีจัดของตัวเองกลับมามองอีกฝ่าย “หน้าแดงหมดแล้ว...เขินหรอ?” ยาบุฉีกยิ้มกว้าง
“บ้า! บ้าที่สุดเลยนายนี่!! ก็รู้ว่าฉันเขินยังจะเอาเรื่องนี้มาพูดอีก”
“หึ...เขินแต่ก็เห็นเซอร์วิสแฟนตลอดนะ ไอเดียนี้ก็ของนายไม่ใช่รึไง คิดเองทำเองแล้วยังเขินเองอีก ครบสูตร น่ารักจังเลยนะแฟนใครเนี้ย” ยาบุอดที่จะแกล้งหยอดใส่อีกฝ่ายไม่ได้
“ก็นายไม่ใช่หรอที่บังคับให้เราตอบบทสัมภาษณ์ไปแบบนั้น ไม่งั้นจะจับกดรับปีใหม่...”
“ก็แหม่ ใครกันไม่ยอมให้ออกสื่อเรื่องของเรา มันก็ต้องแสดงความเป็นเจ้าของกันบ้างซิ นับวันเสน่ห์นายยิ่งเพิ่มเอาเพิ่มเอาไม่รู้ตัวบ้างเลยรึไง แค่นี้ก็หึงก็หวงจะแย่ ถ้าขืนไม่ตอบคำถามแบบนี้ทุกปี ไม่แคล้วต้องมีคนจีบนายแน่ๆ นี่ขนาดว่าพวกเราเปิดเผยกันซะขนาดนี้แล้วนะ คนโง่เท่านั้นที่จะดูไม่ออก แล้วก็ดันมีคนโง่มาจีบนายเฉย”
ฟอด!!
“เคือง...”
ฟอดดด!!!!
“เข้าใจมั้ยครับว่ายาบุ โคตะเคือง!! มีแฟนมีคู่หมั้นดันอวดไม่ได้ แถมขอแต่งงานมากี่ครั้งก็ไม่ได้รับความร่วมมือด้วยเลยสักนิด เลื่อนอยู่น้่นแหละ”
เพี๊ยะ!
ฮิคารุรู้ทันอีกฝ่าย ตบเข้าไปที่ปากคนรักอย่างจัดก่อนจะเสียเอกราชของแก้มให้อีกครั้ง
“โหย แค่นี้ต้องตีกันด้วย อยากตีปากผมก็ใช้ปากคุณตีซิ” แม้จะรู้ว่าคนรักตัวเองเวลาเขินแล้วอาการรุนแรงขนาดไหน ก็ยังอยากจะหยอด ต่อให้โดนสักหมัดสองหมัดเขาก็ยอมนะ
“...”
เอ๊ะ ทำไมงวดนี้กริบ...
ยาบุที่หลับตาแน่นสนิทเพราะรู้ตัวว่าต้องโดนความเขินทำร้าย ค่อยๆเปิดตาดูคนรัก
“หือ!?” เสียงร้องตกใจในลำคอดังขึ้นอย่างมึนงง
จะไม่ให้งงได้ยังไง...ก็ยาโอโตเมะ ฮิคารุ เป็นคนเริ่มจูบเขาก่อน!!!!!!!!
“ฮิครักโคจังนะ แต่เราเป็นไอดอล มีแฟนคลับ ถ้าพวกเราเปิดเผยไป ไม่ใช่แค่พวกเราที่แย่ ไหนจะคนในวง ค่าย รุ่นน้อง กระทบเรื่องงานเต็ม แถมครอบครัวอีก โคตะก็รู้หนิว่าสังคมที่นี่ไม่ได้เปิดกว้างเลย...” ฮิคารุซบหน้าลงกับไหล่ลาดเพื่อปกปิดความเขินในสิ่งที่กำลังจะพูดต่อไป
“...พวกเรารักกัน ทำไมต้องป่าวประกาศ? รู้กันแค่สองคนก็พอแล้ว เพราะความรักพวกเรามีแค่สองคน ไม่ได้มีคนอื่นมาแชร์ด้วยซะหน่อยนะ...คุณสามี...”
นั่นซิเนอะ ความรักก็ของพวกเรา ทำไมคนอื่นต้องรับรู้ด้วย
แค่ ยาบุ โคตะกับยาโอโตเมะ ฮิคารุ รู้ว่าต่างฝ่ายต่างรักกันก็เพียงพอแล้ว…
ว่าแต่แฟนคลับยาบุฮิคารุ ชอบของขวัญจากคู่รักอย่างเราสองคนในปีนี้มั้ยครับ? ถ้าปีนี้ยังหวานไม่พอ ปีหน้าผมจะเอาให้มดขึ้นแผงนิตยสารเลย!!!!
*************
HAPPY NEW YEAR 2015~ あけおめ〜
วันนี้ขอจบปี2014ด้วยการอัพฟิคบุฮิคแล้วกัน อิอิ ด้วยความรักและความฟิน
ไม่ว่าจะติ่งมากี่ปี...คู่นี่ก็มีเรื่องให้ฟินตลอด แล้วชอบมาทุกปีใหม่...
ของปีนี้เอามาจาก Wink Up 2015/01 ว่าด้วยเรื่องเป็นซานต้าและของที่อยากให้เมมเบอร์ -..-
ขอให้คนอ่านทุกคนมีความสุขมากๆนะคะ ฟินกับคู่ที่ตัวเองชอบ
และขอให้จอห์นนี่ส์มีคอนในไทยสักที ขอคอนญี่ปุ่นบ้างนะคะปีนี้ งานโคฟญี่ปุ่นก็ได้ T_T
ความคิดเห็น