♡.,_ปฏิบัติการบ๊อง ฉบับ ยัยต๊องสุดเฮ๊ว..เฮ้ว ~!!.,_♡

ลำดับตอนที่ #1 : __.,F i r s t :: ไฮห์ - เมล่อน -O-

“ฮายยยยยยย รอฉันด้วย !” 

เสียงใสๆของเจ้าหญิงสายเสมอคนหนึ่งดังมาตั้งแต่ไกล ณ เวลา 7 โมง 45 ... ซึ่งนั่น! ทำให้ฉัน ”ไฮห์” สาวน้อยผู้บ้าความสูงส่งเกิดความรำคาญขึ้นมากพอสมควร  ฉันจึงอดที่จะเตือน ‘เธอ’ เป็นครั้งที่ 300 กว่าไม่ได้ 

                ‘’ยัยเมล่อน -0- เราไม่ได้เดินไปโรงเรียนกันเป็นครั้งแรกนะ อย่ามาทำท่าตื้นเต้นมากได้มั้ย!’’ ฉันหันไปเหล่เพื่อนฉัน “เมล่อน” น้อยๆ เมล่อนยิ้มหวานให้ฉัน แล้วก็เบือนหน้าหนีไปมองท้องฟ้าที่สดใส

                “ฮาย วันนี้อากาศดีจังนะ ^[]^”

                “มันก็ดีทุกวันน่ะแหละ” ฉันทำปากยื่นใส่เมล่อน ก็มันจริงนี่นา! อากาศมันไม่ได้เพิ่งมาดีตอนนี้สักหน่อย

 

เมล่อน เป็นหนึ่งในเพื่อนของฉันไม่กี่คนในรั้วโรงเรียน ‘สายสัมพันธ์วิทยาคม’ เราคบกันมาตั้งแต่ม.ต้น ถ้าไม่ติดว่าเธอซุ่มซ่ามไป(ไม่)นิด เธอก็คงเป็นคนที่น่ารักมากๆคนนึง ตัวสูง หน้ารูปไข่ ตาโต ผมยาวจนถึงเอว แถมยังหยักศกเป็นลอน ถ้าบอกว่าไม่น่ารัก ฉันก็คงผิดศีล 5 นั่นแหละ -_-‘ ..ด้วยประการละฉะนี้ (ฉันไม่อยากผิดศีล5) ทำให้เมล่อนขึ้นแท่น ท๊อป 3 สาวสวยประจำชั้น ม.5 

                ส่วนฉันน่ะหรอ ^[]^ โฮะๆ ฉันชื่อ ไฮห์ หรือถ้าเขียนเป็นภาษาอังกฤษก็ ‘high’ อ้อ !ตะกี้ฉันเล่าไปว่าเมล่อนเป็นท๊อป3เรื่องความสวยใช่มะ? ฉันไม่อยากจะบอกเลย ฉันก็ท๊อป 3เหมือนกัน! เรื่องความ ซ่าส์ บ๊อง ต๊อง น่ะ ก็ฉันเป็นคนที่ยอมใครไม่ได้เรื่องความสูง หรือสุดขีดในหลายๆนิสัยของฉันนี่  กรณีง่ายๆเลยก็คือ เมื่อปีที่แล้ว ฉันเพิ่งจะขู่บังคับรุ่นน้องคนนึงที่ ท๊อป ให้ออกจากโรงเรียนไป ก็ไอ้เด็กเวรนี่ดันชื่อประเภทเดียวกับฉันอะ -*- จะมีคนสูงส่งสองคนในโรงเรียนไม่ได้หรอกนะ ฉันนี่ไม่ค่อยจะเลวเลย - -*

                มาเรื่องหน้าต่างกันมั่งดีกว่า หน้าฉันก็ไม่ค่อยจะต่างจากเมล่อนเท่าไรหรอกนะ หรือจะเรียกง่ายๆก็ได้ว่าดีกรีความน่ารักเท่ากัน ก้ากกก -.,- เมล่อนหน้ารูปไข่ ฉันหน้ากลม เมล่อนตาโต ฉันตาตี่ เมล่อนตัวสูง ฉันไม่สูง (ไม่เอา! ไม่ได้เตี้ยนะ) เมล่อนผมยาว ฉันผมเลยบ่ามานิดๆ เอ่อ ..ไม่ค่อยจะต่างเลยนะ เอาเถอะ แต่เรามีอย่างนึงที่เหมือนกันคือ เรามีผิวขาวๆไว้หากินเหมือนกัน คิกๆ ^O^

                “ฮายยยย ” เพื่อนคนเดียวของฉันขัดจังหวะการตกอยู่ในห้วงความหลงตัวเองของฉันด้วยการตบไหล่เบาๆ ชิชะ -___- * 

                “อะไร เธอนี่ -*- ขัดจังหวะฉันชะมัดเลย กำลังคิดอะไรได้นานๆแท้ๆ เดี่ยวฉันลืมตัวลากเธอไปฆ่าในป่าเธอจะทำไงเนี่ย ?” ฉันถลึงตาใส่เพื่อนสาวข้างๆฉัน ประมาณว่ากำลังข่มขู่ลูกแกะตัวน้อยๆ

                “ฉันไม่ผิดนะ ! ฉันแค่จะบอกว่าเธอเดินเลยรั้วโรงเรียนแล้ว ละ..ละ.. แล้วๆๆ ” เธอทำหน้าตกใจแบบดัดจริตแล้วก็กลืนน้ำลายอึกใหญ่ก่อนจะใช้ความพยายามในการมีสติ 

                                “ฮาย ฉันขอโทษนะ ตอนนี้มัน 8 โมงอะ แล้วๆ .. เจ๊ตูดเป็ดก็อยู่ข้างหลังเธออ้ะ บ้ายบายนะ เจอกันที่ห้องเรียน !”พูดเสร็จเธอก็วิ่งเข้าไปในโรงเรียน ถึงเมล่อนจะดูเซ่อซ่าแล้วก็เหยาะแหยะ แต่ฉันนับถือในความไวเรื่องการวิ่งเอาตัวรอดจริงๆ .. เอ๋..เดี่ยวนะ ..เจ๊ตูดเป็ด ฝ่ายปกครองอยู่ข้างหลังฉันหรอ O_o 

                ฟิ้ววว .. วว 

                เสียงใบไม้แห้งปลิวตีลังกาในอากาศสวยงามต่อหน้าฉัน เนื่องจากว่าฉันไม่สามารถวิ่งไปได้ เพราะเจ๊แกจับไหล่ฉันไว้ T_T ตายละ ไม่ต้องผุด ต้องเกิดกันเลยละฉัน ก็โรงเรียนนี้น่ะ เคร่งครัดเรื่องการตรงต่อเวลามากเลยอ้ะ TT[]TT

                “วิจิตรา .. ทำใจให้สบาย แล้วไปนั่งจิบน้ำชาในห้องฝ่ายปกครองกับฉันหน่อยนะ  ” ฟังดูอาจเหมือนประโยคขอร้อง แต่จริงๆมันคือประโยคคำสั่งชัดๆ ความเคียดแค้นก่อตัวขึ้นมาในจิตใจของฉัน อ้ากกกกก !  

                ยัยเมล่อน ฉันไปถึงห้องเรียนเมื่อไร เธอตายแน่ !!

 

 

 

 

ห้องเรียน

                เนื่องจากวันนี้อ.คาบแรกติดประชุมฉันเลยถือโอกาส ..

เพลี้ยะ ! 

                “ฮายพอเถอะ ฉันสงสารเพื่อนเธอแทน -_-+ ” หยก สื่อมวลชนประจำห้องหันมาอ้อนวอนฉันแทนยัยเมล่อน เนื่องจากว่าฉันใช้หนังสือวิทยาศาสตร์ที่มีขนาดไม่หนามาก ม้วนแล้วฟาดหัวเธอเบาๆเป็นเวลากว่า10นาที

                “ใช่ ! เกิดความฉลาดกระเด็นออกจากสมองฉัน เธอจะรับผิดชอบมั้ยละ ฉันเพิ่งจะตก 7 วิชาเมื่อเทอมที่แล้วนะ ! ใจคอเธอจะอยากให้ฉันตกสัก 10 วิชาเลยมั้ย ?”เมล่อนทำหน้ามุ่ย

                “เฮ้อ .. นี่ฉันตีเธอเบาๆเองนะ -*- ฉันสิ เจอเจ๊ตูดเป็ดจัดการเปิดซิงตูดด้วยการฟาดตูดฉันเรียบร้อยแล้ว เจ็บชะมัด ฉันขับถ่ายไม่ได้ ทำไงเนี่ย” ฉันถอนหายใจพร้อมกับลูบตูดที่เพิ่งโดนตีมาแล้วก็พบว่า มันแสบมากๆ -____-‘’

                “เก็บความแสบของเธอไว้ก่อนเถอะ  ฉันมีข่าวเด็ดๆมานำเสนอเธอโดยเฉพาะ -__-+ สนมั้ยๆ” หยกยั่วให้ฉันสงสัยด้วยการยืนทำหน้าแป้นแล้น หนอยยย ... คิดว่าฉันสนเรอะ !

                “สนอ่ะ” ฉันตอบหยกด้วยความสนใจ ก็ฉันสนจริงๆนี่นา -3-

                “ฉันรู้มานะ ว่าเธอไม่ชอบคนที่ชื่อประมาณเดียวกับเธอน่ะ จริงมั้ยฮาย ^___^ ”หยกยิ้มอย่างน่ากลัวให้ฉันและเมล่อน แล้วก็พูดต่อ

                “มีเด็กใหม่มาอ้ะ ปกติไม่ค่อยมีคนเข้ามาใหม่ในม.ปลายอยู่แล้วใช่ม๊า ...ก้ากกกกกก ” นังหยกพูดยังไม่ทันจบประโยคก็ฮาแตก ลงไปนอนกับพื้นทันที - - ใครก็ได้บอกฉันที สื่อมวลชนประจำห้องฉันนี่ มันเต็มเปล่าวะ = =? 

                “หยกขำอะไรหรอ” เมล่อนถามแบบงงๆ

                “อ๋อ ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่คิดถึงผลที่จะตามมาแล้วขำน่ะ ฮ่าๆ ต่อๆ คือ มีเด็กใหม่มาอยู่ห้อง 1 ชื่อ ทอล tall อะ ที่แปลว่าสูง ..สู๊งงง... สูงง!!”

                ตึงงงง !!!!

                ฉันทุบโต๊ะเสียงดังก่อนจะวิ่งออกจากห้องไป โดยไม่ได้สนใจเสียงหัวเราะที่ตามมา

                “ก้ากกกก ฉันกะแล้วว่าจะเป็นอย่างงี้ ”

                “หยกหนิ น่าสงสารคนที่ชื่อทอลอะไรนั่นจะตาย”

                “เธอควรจะสงสารนังฮายมากกว่านะ ! ”

                “ทำไมหรอ”

                “ฉันเล็งไว้แล้ว หมอนั่นมันต้องแสบไม่ใช่น้อยแน่ๆ ! ”


-------------

จบไปแล้ว หนึ่งตอน !! ตื่นเต้น >__< เม้นด้วยนะค๊า เขียนแล้วไม่มีคนอ่านก็ไม่รู้จะเขียนไปทำไม - -