คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Zerets into :: บทนำ
When you with a real...
you can see lovey never die .
please don't go it . hold it keep .
reserve someday will get it .
( เมื่อคุณตั้งอธิฐานในชีวิต
คุณสามารถได้เห็นรักแท้ที่ไม่มีวันตายจากไป
ได้โปรดอย่าปล่อยมันไป จับมันไว้
เผื่อสักวัน...สักวันหนึ่ง จะได้ใช้มัน )
บทนำ
"อยู่ได้แน่เหรอยู..."
เสียงใสแลดูเป็นห่วงของแม่ถามขึ้นก่อนจะค่อยๆจัดของใส่กระเป๋าเดินทางให้ฉัน
อีกแล้วสินะ...ย้ายอีกแล้วสินะ ฉันเหมือนเด็กมีปัญหาสุดยอดที่ย้าย
โรงเรียนถึงสามโรงเรียนแล้วภายในเทอมเดียว -_- เหตุผลน่ะเหรอ... คงเป็นเพราะ!
ฉันชอบแย่งแฟนชาวบ้านละมั้ง!
ไม่เชิง มันไม่เชิงหรอก ฉันไม่ได้แย่งแฟนใครทั้งสิ้นพวกเขาเดินเข้ามาหาฉันเอง
และฉันไม่ได้สนใจใครสักคนพวกหน้าม่อพวกนั้นหลงไหลเพียงแค่ใบหน้าของฉันเท่านั้นล่ะ
สุดท้ายฉันก็มีเรื่องกับพวกแม่สาวจอมแค้นฝังหุ่นนั่น
คราวนี้ฉันเลยตัดสินใจโดดข้ามไปเรียนถึงประเทศไทยบ้านเกิดของฉัน อ้อ...ตอนนี้ฉันอยู่
อเมริกาน่ะ ฉันมาอยู่ที่นี่ได้สองปีแล้วหลังจากที่แม่แต่งงานกับพ่อใหม่ซึ่งเป็นคนอเมริกา
ส่วนฉันก็จะขอแยกไปเรียนที่ไทยกับพ่อแท้ของฉันแล้วกัน
"แม่คิดถึงแกแน่ๆเลย ยูแอล...T_T เราไม่เคยห่างกันไกลขนาดนี้เลยนะ"
"แม่ค่ะ...แค่สองปีเองนะ ยูไปเรียนแค่สองปีก็จะจบเกรด12แล้ว ยูค่อยกลับมาเรียน
มหาลัยที่นี่ก็ได้นี่นา"
"ถ้าพ่อแกใจร้ายกับแกยังไง โทรบอกแม่ได้เลยนะ แม่จะรีบไปรับกลับมาทันทีเลย!T_T"
"แน่นอนค่ะ หนูสัญญา...อ้อ! แม่ค่ะคือหนูขอตัวไปลาเทซันแป๊บนึงนะ"
"จ้ะ"
เทซัน คือเพื่อนบ้านของฉันในเวลาสองปีนี่เองล่ะ หมอนี่เป็นเพื่อนที่เหมือนพ่อสุดๆ
ดุเก่ง ด่าบ่อย ฉันไม่เคยทำอะไรถูกใจมันเลยสักอย่าง แต่ก็นะ! ก็มันแก่กว่าฉันตั้งสองปีแหนะ
แล้วอีกอย่างการเล่นกับผู้หยิงอย่างฉันคงไม่ปลื้มนักหรอก
"เฮ้! เทซันแกอยู่ไหม!?"
ฉันตะโกนผ่านรั้วบ้านขนาดเล็กพอที่จะกระโดดเข้าไปได้ภายยังบ้านเล็กๆน่ารักนั่น
เด็กหนุ่มผมหยุ่งๆแลดูพึ่งตื่นค่อยๆเปิดประตูออกมาในลักษณะที่พึ่งตื่น
ในตายเถอะนี่เหรอเพื่อนในเวลาสองปีของฉัน ทำไมมันถึงเห่ยแบบนี้!-O-
"เอ๋...ยูแอล แกมาทำไมแต่เช้า"
"อ๋อ จะมาลาแกไง ฉันจะเดินทางวันนี้อีกสามชั่วโมงละ"
"เฮ้! นี่แกจะไปจริงๆเหรอเนี่ย!! O[]O"
เทซันทำสีหน้าตกใจถึงขีดสุดเพราะนึกไม่ถึงว่าเรื่องที่ฉันพูดเมื่อวันก่อนจะเกิดขึ้นจริง
"อืม ก็ใช่น่ะสิ ฉันตัดสินใจแล้วล่ะ"
"ไม่สิ...แกจะไปได้ยังไง แล้วใครจะผูกเชือกรองเท้าให้ฉันละ
ใครจะเอาตุ๊กตาหมีเลอะอึหมาปาใส่หน้าฉันละ ใครจะสอนฉันทำไอศกรีมรสอ้วก!!"
แหม แต่ละอย่างนี่ฉันดูเป็นเด็กผู้หญืงวัย16จริงเลยเนอะ= = แกช่วยพูดให้คนอ่านเขา
เข้าใจว่าฉันเป็นเพียงเด็กผู้หญิงวัย16หน่อยสิยะ!! -O-;;
"เดี๋ยวแกก็มีเพื่อนใหม่ เชื่อฉันเถอะน่า..."
"แต่ใครจะเด็ดแบบแกละว่ะ มันไม่มีแล้วนะเว้ย!"
"แต่ฉันกำลังจะไปแล้ว แกรั้งฉันไว้ไม่ได้หรอก"
"ยัยผู้หญิงที่มันทำร้ายเธอคือใครกัน บอกฉันมาฉันจะไปจัดการมัน- -+"
"บ้าสิยะ! ฉันไม่บอกแกหรอก เดี๋ยวแกทำเขาตายพอดี"
"เฮ้อออ แกจะกลับมานะ!"
"อืม ฉันจะกลับมา"
"สัญญา?"
"สัญญา"
ฉันนำนิ้วก้อยของตัวเองไปเกี่ยวกับนิ้วก้อยของเทซันตรงหน้าเหมือนเด็กๆ
ที่เล่นสัญญากัน แต่สำหรับฉันแล้วมันสำคัญนะ ฉันจะคิดถึงแก...เทซัน
แกเป็นเพื่อนคนเดียวของฉันที่อเมริกาในเวลาสองปี T_T โคตรซึ้งเลย
....ลาก่อนบ้านที่รัก
....ลาก่อนแม่และพ่อ(เลี้ยง)
....ลาก่อนเทซัน
....ลาก่อนยัยแม่สาวแค้นฝังหุ่นทั้งหลาย
....ลาก่อนพวกหน้าม่อที่ทำให้ฉันเดือดร้อน!
สุดท้าย
....ลาก่อนอเมริกา!!
มุ่งหน้าสู่ไทย ยิปปี้! (><)b
ความคิดเห็น