ชีวิตมหาลัยของฉันเริ่มต้นด้วยความเกลียดชัง
คนอื่นอาจจะไม่สนใจ ไม่รู้ แต่ฉันรู้สึกเช่นนั้น
เด็กปีหนึ่งที่ทำงานท่ามกลางความกดดัน กินแรง และเอาหน้า
ฉันเป็นแค่เด็กคนหนึ่ง ที่โตมากับสังคมที่วุ่นอยู่แต่เรื่องตัวเอง ไม่ได้เสาะหาเวลาไปนินทาใคร
ไม่รู้เป็นโชคร้ายหรือเปล่าที่ฉันมาอยู่ผิดที่
ฉันชอบโรงเรียน ชอบอาจารย์ ชอบระบบการศึกษาที่นี่
แต่ฉันรู้สึกไม่เป็นที่ต้องการในกลุ่มคน
หนึ่งปีที่ผ่านมา ผมเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง และตอนนี้ผมกำลังจะก้าวมาเป็นรุ่นพี่
ผมไม่สนเรื่องโซตัส หรือแอนไทโซตัสอะไรนั่นหรอก มันไม่ใช่เรื่องของผม
ผมรู้แต่ว่าบรรดาน้องรหัสน้องเทคทั้งหลายคงไม่ได้เงินผมแน่นอน
ก็แน่ล่ะสิ พ่อแม่เป็นคนหามาอย่างเหน็ดเหนื่อย เรื่องอะไรจะเอาไปแจกจ่ายให้คนไม่รู้จักฟรีๆ
ใครจะบอกว่าเกลียดผมก็ช่าง โลกนี้เราเกิดมาคนเดียวตายคนเดียวอยู่แล้ว
ผมไม่ได้ต้องการเป็นที่รักของทุกคนซักหน่อย
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น