Treasure Box - supasecret's :)

ลำดับตอนที่ #11 : ราฟาเอล จี โรมิโอ :: Council สภาเก้าพิภพ

ใบสมัคร

" เพราะผมคือเจ้าชาย "

จุดเด่นของตัวละคร : ท่าทางที่สง่างามแต่ก็หยิ่งยโสและใบหน้าที่ไม่ค่อยแสดงอารมณ์

ชื่อ-สกุล : ราฟาเอล จี โรมิโอ (Raphael G. Romeo)

ชื่อเล่น : ราฟ(เฉพาะคนที่อนุญาตเท่านั้น)

เพศ : ชาย

อายุ : 26 ปี

เผ่าพันธุ์ : กริฟฟิน

มาจากมิติไหน : อัฐภพ

นิสัย : ‘ราฟาเอล จี โรมิโอ’ หนุ่มมาดเจ้าชายที่มากความสามารถ ราฟเป็นคนที่จัดว่าหน้าตาดีคนหนึ่งเลยในอาณาจักรของเขา แต่นิสัยของเขากลับตรงกันข้าม เพราะเขาน่ะทั้งหยิ่งยโส จองหอง อวดดี มั่นใจในตัวเองมากจนกลายเป็นหลงตัวเอง ชอบเอาตัวเองเป็นที่ตั้งจนไม่ยอมฟังใคร จะขัดเขาก็ได้นะแต่ต้องมั่นใจว่าเตรียมพร้อมมาดีพอที่จะไม่โดนเขาต้อนให้จนมุม ราฟเป็นคนเก่ง ฉลาด มีไหวพริบดี รอบคอบ รู้ทันคนจนอ่านคนออกได้อย่างง่ายดาย แต่ชอบใช้สนองความต้องการของตัวเองซะส่วนใหญ่ ไม่ชอบทำอะไรเพื่อใครเท่าไหร่ ถ้าหากคนๆนั้นไม่สำคัญ ถึงราฟจะเป็นคนรักอาณาจักรของตัวเองมาก แต่ก็ใช่ว่าเขาจะรักคนในอาณาจักร เพราะเมื่อไหร่ที่ประชาชนทำให้อาณาจักรเสื่อมเสีย เขาไม่ปล่อยไว้แน่ ราฟมีความเป็นผู้นำสูงแต่ไม่ชอบทำงานด้วยตัวเอง เขาชอบสั่งให้คนอื่นทำตามที่เขาต้องการมากกว่า เขาไม่ค่อยชอบพูดอะไรให้มากกความเพราะเปลืองน้ำลายแล้วยังเสียพลังงานไปโดยเปล่าประโยชน์ เขาค่อนข้างพูดน้อยแต่คำพูดของเขาเด็ดขาด พูดให้ฟังแค่ครั้งเดียว ถ้าไม่เข้าใจก็แล้วแต่เวรกรรม เป็นคนที่ต้องการอะไรก็จะทำให้ได้สิ่งนั่นมาไม่ว่าจะด้วยวิธีอะไร เขาเป็นคนใจเย็นและสุขุมแต่ถ้าโกรธทียิ่งกว่าสงครามเย็น เพราะเขาจะไม่อาละวาดแต่จะเชือดนิ่มๆด้วยการพูดที่แทงลึกถึงทรวงใน เขาไม่ใช่คนที่เกลียดใครง่ายๆ ส่วนมากมักรังเกียจเสียมากกว่า และอีกเหตุผลหนึ่งก็คือเขาไม่ชอบสนใจคนอื่นมากนัก เขาสนใจเพียงแต่ตัวเขาเองเท่านั้น แค่คนอื่นไม่มาขัดแข้งขัดขาเขาก็ไม่ทำอะไรหรอก เขาไม่ใช่คนงกหรือหวงของ แต่ทรัพย์สมบัติของเขาก็คือของเขา ห้ามใครมายุ่งหรือแตะต้องเป็นอันขาด และอะไรที่จะเป็นของเขาเขาก็หวงมันล่วงหน้าเสียแล้ว

ประวัติคร่าวๆ : ราฟเป็นเจ้าชายลำดับที่สองของราชวงศ์โรมิโอแห่งอาณาจักรจิสทีเซีย เขาค่อนข้างจะไม่ถูกกับพี่ชายเท่าไหร่เพราะต่างคนก็ต่างจ้องจะครองบัลลังก์กันทั้งคู่ ทั้งๆที่ราชาคนปัจจุบันหรือพ่อของพวกเขายังอยู่ดี พ่อแม่ของเขาเป็นกริฟฟินสายเลือดแท้ที่เป็นราชวงศ์ซึ่งมีน้อยลงทุกที ตั้งแต่เด็กที่ราฟถูกเลี้ยงมาอย่างตามใจแต่ก็ถูกสั่งสอนมาเป็นอย่างดีในทุกๆเรื่องที่เป็นคุณสมบัติของเจ้าชายจนทำให้เขาเป็นเด็กที่เพียบพร้อม และยิ่งเขามองพี่ชายเป็นคู่แข่งเขาก็ยิ่งพัฒนาตัวเองจนเก่งเข้าขั้นอัจฉริยะ แต่มีเพียงอย่างเดียวที่เขาสู้พี่ชายไม่ได้คือการต่อสู้แต่นั่นก็ไม่ทำให้เขาสนใจ เพราะเขาน่ะเกลียดการใช้กำลังเป็นที่สุด เขามองว่าการใช้กำลังเป็นเพียงการกระทำของชนชั้นต่ำ ฉะนั้นเขาจะไม่ทำมัน ถึงจะบอกว่าไม่เก่งเท่าพี่ชายแต่ฝีมือของเขาก็นับว่าเป็นชั้นเซียนอยู่นะ แต่สิ่งที่เขามั่นใจและถนัดที่สุดคงจะเป็นเรื่องของการใช้สมอง เขาสามารถประมวลผลและอนุมานได้อย่างรวดเร็ว มีการคิดคำนวณที่เป็นระบบ ไม่มีใครรู้ทันเขาได้เพราะเขามักจะไม่แสดงออก ราฟค่อนข้างมีภูมิคุ้มกันยาพิษเป็นพิเศษ เพราะตอนเด็กเขาถูกลอบทำร้ายอยู่บ่อยๆทำให้ร่างกายของเขาเริ่มทนทานกับเรื่องแบบนี้

รูปร่างหน้าตา : ผมสีน้ำตาลครีมยาวประบ่าที่ถูกมัดไว้อย่างเรียบร้อย นัยน์ตาสีเดียวกันกับเรือนผม ผิวสีขาวดูสะอาดตา ตรงกลางอกบริเวณหัวใจมีรอยสักรูปกริฟฟินขนาดเท่ากำปั้นซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของราชวงศ์ รูปร่างสมส่วนที่มักวางท่าทีที่สง่างามอยู่เสมอ

ลักษณะการพูด : พูดด้วยน้ำเสียงเรียบและไม่พูดซ้ำสอง สีหน้ามักจะเรียบนิ่งและชอบกอดอกเวลาพูดทำให้ดูหยิ่งผยอง

งานอดิเรก : อ่านหนังสือที่มีความรู้

ชอบ / เกลียด / กลัว / แพ้ : ตัวเอง / การใช้กำลัง / การที่คนอื่นรู้จัดอ่อนของตัวเอง / -

เด่นด้านไหน? : สมอง

พลัง : สามารถใช้ความสามารถของสมองได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ อะไรที่ต้องใช้สมองเขาทำได้ดีทุกอย่าง กลายร่างเป็นกริฟฟินได้

เหตุผลที่มาสมัครสภาเก้าพิภพ : ต้องการหาอะไรทำระหว่างรอตัวเองขึ้นครองบัลลังก์

ถ้าเลือกได้อยากอยู่ทีมไหน? : “ใครก็ตามที่ไม่มาขัดขวางความสำเร็จของผม”

อยากมีคู่หรือเปล่าคะ? : อยากสิคะไรท์ -.,-

สัมภาษณ์ตัวละคร

"สวัสดีค่ะ ดิฉันคริสติน่า หนึ่งในสภาเก้าพิภพรุ่นก่อน ได้รับหน้าที่ให้มาสัมภาษณ์คุณค่ะ"

= มองอีกคนตั้งแต่หัวจรดเท้าโดยไม่พูดอะไร

"ชื่อของคุณคือ?"

= “ราฟาเอล จี โรมิโอ” พูดอย่างไม่ค่อยใส่ใจ

"แล้วตอนนี้คุณใส่กางเกงในสีอะไรอยู่?"

= มองอีกฝ่ายด้วยสายตาเย็นชา

"คำถามเมื่อกี้ล้อเล่นน่ะค่ะ"

= หัวเราะในลำคอเล็กน้อย

"แนะนำตัวตามแบบของคุณให้ฉันฟังหน่อยสิคะ"

= “ชื่อผมก็พูดไปแล้ว ผมจะไม่พูดซ้ำ เรื่องของผมคุณไม่ต้องรู้มาก รู้ไว้แค่ว่าผมคือเจ้าชายแห่งอาณาจักรจิสทีเซียก็พอ”

"คุณคิดว่าคุณ...มีเอกลักษณ์ให้ผู้คนจดจำได้มากน้อยแค่ไหนคะ?"

= “คนอื่นจะจำผมได้หรือเปล่าก็ไม่ใช่ของผม”

"ขอให้โชคดีค่ะ"

= เมื่อเห็นว่าบทสนทนาจบลงก็ละความสนใจจากคนตรงหน้าไป

สัมภาษณ์ผู้ปกครอง
สวัสดีค่า!

= สวัสดีอีกรอบค่ะ~

ชื่ออะไรเหรอคะ?

= ติ๋มคนเดิมไงเตง

คิดว่าลูกจะได้อยู่ทีมที่หวังไว้หรือเปล่าเอ่ย?

= ไม่ได้เลือกทีมค่ะ อิอิ

ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ!

= ขอบคุณเช่นกันค่ะ

                                                            
     

    Micelle Jean