คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ทามมายสเปคของฉันต้องเป็นนายตัวแสบ
นี่ก็หนึ่งอาทิตย์มาแล้วทุกอย่างก็เป็นไปตามปกติ จะเว้นก็แต่ว่าน้องสาวคนเดิมของฉันหายไป (ไม่ใช่ว่าหายไปจากโลกนะค่ะ) กลายเป็นได้คนน้องสาวคนใหม่ที่เหมือนไม่เคยรู้จักกันมาก่อนฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมเกดถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้แต่ฉันก็ยังแค้นตานั้นไม่หายนอกจากมาเดินชนฉันแล้วไม่ขอโทษยังทำให้พี่น้อง (ถึงจะไม่แท้ก็เฮอะ) เค้าแตกคอกัน
วันนี้ก็เป็นดังทุกวัน (ฉันตื่นสาย) แล้วก็ต้องรีบทำภารกิจทุกอย่างให้เสร็จโดยเร็ว
" พี! เปิดประตูบ้านให้พ่อหน่อยสิ "
พ่อวันนี้ดูท่าทางจะรีบผิดปกติแหะแต่ช่างมันเฮอะ แล้วฉันก็ต้องรีบวิ่งไปเปิดประตูทันทีที่พ่อสั่ง
พอมาถึงหน้าโรงเรียนสิ่งที่ฉันไม่คาดว่ามันจะเกิดขึ้นมะก็เกิด
"พีวันนี้มันไม่ใช่วันศุกร์นิ ทำไมถึงมีการตรวจเล็บละ"
ยัยแอร์เพื่อนร่วมห้องและเพื่อนสนิทอีกคนของฉันนั้นเอง ก็แน่นอนว่ายัยนี้นะเรียนเก่งเป็นบ้าเลย
" ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมมาตรวจเล็บวันนี้ แต่ที่รู้ๆคือวันนี้ยังไม่ได้ตัดเล็บมา "
มีผู้ชายตัวสูงผิวดำคนนึงมองมาทางเราแล้วนายคนนั้นก็หัวเราะออกมาเสียงดัง แต่เช้านี้ฉันน่ะไม่มีอารมณ์มานั่งเล่นกับคัยทั้งนั้นแหละ ฉันจึงใช่หางตามองกลับไป นายนั้นรู้ตัวว่าฉันนะไม่เล่นด้วยจึงปิดปากไปเสียสนิทและหันไปคุยกับกลุ่มเพื่อนๆของเค้า และฉันก็ต้องสะดุดตากับนายคนนั้นเค้าอย่างจัง นายนี้หน้าจะเป็นนักเรียนใหม่ สูง ขาว หน้าตาดี ตรงตามที่ฉันฝันอยากได้เป็นแฟนเปี้ยบเลย นายคนนั้นคงจะรู้ตัวว่ามีคนมองอยู่จึงหันหน้ามามองฉัน สันชาติตะยานของฉันมันบอกให้หลบ และพอดีกับเวลาที่คุณครูเดินเข้ามาหาฉันพอดีฉันจึงรีบหันหน้าไปหาคุณครูท่านนั้นฉันจึงอย่างรวดเร็วทำให้ไม่ทันระวังและหันไปชนครูอย่างจัง 555+ ฉันนี้สุดยอดไปเลยเรื่องซุ้มซ้ามเนี่ย
" นิเธอนะชนครูแล้วไม่คิดจะขอโทษหรือยังไง (ขอโทษค่ะ)" แล้วฉันก็หลบเข้าไปในโรงเรียนโดยทีครูยังไม่ได้ตรวจเล็บ เรื่องแค่เนี่ยนะอ่อนๆหนีมาหลายรอบและ แต่มันแปลกๆนะเหมือนลืมอะไรไปอย่างนึง แอร์! ฉันลืมเพื่อนรักไปได้ยังไงเนี่ยซวยแล้วงัย ToT
ฉันเดินๆๆแล้วก็เดินๆๆจนมาถึงห้องเรียนแล้วเหลือบไปมองหน้าประตูห้อง 3 ฉันจึงเห็นเกดและเกดกำลังโบกมือให้ผู้ชายคนนึงและผู้ชายคนนั้นก็คือคนที่ฉันเจอเมื่อเช้า
คาบเช้าทั้งคาบของวันนี้ฉันแทบจะไม่ได้คิดเรื่องเรียนเลยแม้แต่น้อยและกำลังสงสัยอยู่ว่าผู้ชายคนนั้นคือคัย และฉันก็ขอให้นายคนนั้นไม่ใช้นายสันตัวแสบด้วยเถอะ (เพราะฉันคิดว่าฉันเริ่มจะชอบนายคนนั้นแล้วสิ) ขณะที่ฉันกำลังคิดถึงเรื่องนี้อยู่ก็มีคนสังเกตุเห็นความผิดปกติของฉัน คนๆนั้นก็คือออมเพื่อนรักของฉันนั้นเอง
" พีวันนี้แกเป็นไรอะไม่พูดอะไรเลย " ฉันกำลังเหม่อลอยและคิดถึงเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นภายในไม่กี่วันที่ผ่านมาแต่ความคิดของฉันก็หายไปพร้อมกับเสียงดังตุ้ป! ฉันยังไม่แน่ใจว่าอะไรมันหล่นลงมาทับหัวฉันอย่างจังแล้วฉันก็มารู้ที่หลังว่ายัยเพื่อนตัวดีของฉันทั้ง 2 คนพยายามหาวิธีทุกวิธีทำให้ฉันรู้สึกตัว
"ออม แอร์ พวกแกตีหัวเพื่อนรักอย่างฉันได้ไงวะ
"อ่าวก็พวกเรานึกว่าแกจะเป็นเจ้าหญิงนิทราทั้งๆทียังลืมตาอยู่อะดิ"
" แกจะบ้ารึงัยฉันไม่ได้เป็นไรซักหน่อย" พอถึงเวลาพักกลางวันฉันกับเพื่อนๆก็ลงไปทานข้าว แล้วฉันก็ได้รู้เรื่องหลายๆอย่างที่ยังไม่รู้และเรื่องที่ทำให้ฉันตกใจที่สุดก็คงจะเป็นเรื่องที่เกดกับสีนตกลงเป็นแฟนกัน และนายคนที่ฉันบอกว่าสเปคฉันก็คือนายสันแฟนใหม่ของน้องสาวฉันเองโอ๊ย! มันเกิดอะไรขึ้นกับฉันเนี่ยทำไมรู้สึกว่าตัวเองอยากตายยังไงก็ไม่รู้ อยากฆ่าตัวเองจริงๆเลย ชอบใครไม่ชอบดันไปชวบแฟนน้องสาวตัวเอง ToT สงสารตัวเองจัง หลังจากทีฉันรู้เรื่องพวกนี้ฉันก็พยายามอยู่ออกห่างจากนายสันให้มากทีสุดเท่าทีจะทำได้เพื่อไม่ให้น้องสาวของฉันต้องเข้าใจผิด ตั้งแต่วันนั้นจนปิดเทอมฉันก็ได้แต่นั่งท่องคำว่า "ของๆน้องห้ามไปยุ่ง" ที่ฉันต้องท่องแบบนี้ก็เพราะว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนแรกที่ฉันชอบ และฉันก็คิดว่าจะแอบชอบเค้าอย่างนี้ตลอดไป
ความคิดเห็น