จตุคามรามเทพ

ลำดับตอนที่ #3 : มนตราอาถรรพณ์

ด้วยการศึกษาจดจำเรื่องาวอันลึกลับของจักรวาล พระโพธิสัตว์ทั้งหลายในอดีตจึงรจนาจารึกคำภีร์ไว้เป็นแนวทางอาศัยหลักธรรมของพระพุทธองค์ต่อสู้เพื่อเอาชนะธรรมชาติ วิทยาทางวิทยาศาสตร์ จิตนิยมเชื่อว่าคลืนพลังกระแสจิตของผู้ปฏิบัติธรรมนั้นมีกำลังมหาศาล แข็งแกร่ง ทรงพลานุภาพยิ่งกว่าสิ่งใดในโลก สามารถสยบฟ้าสยบดิน บังคับโลกธาตุให้อยู่ในอำนาจของตนได้ หากบำเพ็ญบารมีจนบังเกิดสมาธิปัญญาสูงสุดแล้ว การตรัสรู้ธรรม ย่อมนำไปสู่ความเป็น เจ้าจักรวาลบัญชาการให้พญาราหู อสูรร้ายกลับกลายเป็นดีได้

     ส่วน พลังคลื่นเสียง ในการสวดมนต์ภาวนาสาธยายธรรมที่เปล่งออกมาจากพลังจิตของพระโพธิสัตว์นั้น ก่อให้เกิดแรงสั่นสะเทือนรุนแรงยิ่งใหญ่ สุดพรรณนารวดเร็วปานสายฟ้าสามารถทะลุทะลวงผืนแผ่นดิน ห้วงน้ำ แผ่ขึ้นไปในชั้นบรรยากาศ สุดขอบเขตจักรวาล พลังอำนาจแห่งครืนเสียงนี้ จะเพิ่มอัตราความกระชั้นถี่ในมาตราประมาณค่าของมนุษย์ เมื่อกระทบกัน คลื่นพลังแม่เหล็ก คลื่นพลังไฟฟ้า คลื่นพลังรังษี อณูธาตุ ทั้งหลายในบรรยากาศ ยิ่งสูงขึ้นไปจากพื้นโลกเท่าใด ความหนาวเย็นเป็นสื่อ พลังสั่นสะเทือนจะกึกก้องกัมปนาทปานโลกจะถล่มทลาย สามารถตัดกระแสดึงดูดของโลก ให้ขาดจากห้วงจักรวาล สกัดกั้นแสงสะท้อนของดาวเคราะห์และดาวนักษัตร ให้ติดค้างอยู่บนชั้นบรรยากาศ ละลายหายไปเจือจางไปเป็นอากาศธาตุธรรมดาหรือในทางกลับกัน อาจบังคับให้อากาศธาตุรวมตัวกันในทันทีทันใด เพิ่มพลังดึงดูดเข้าสู่โลกมากขึ้น

   ด้วยเหตุนี้ วิชามนตราศาสตร์จึงอ้างถึงการบังคับธรรมชาติให้เป็นไปตามต้องการ เช่น ห้ามคลื่นลม ทำให้ฝนตก ฝนแล้ง พระอาทิตย์ทรงกลด เกิดโชคดีโชคร้ายแก่คนทั้งหลายได้ คำสอนเกี่ยวกับการภาวนามนตราอาคม มีอยู่ในทุกศาสนา เพื่อยึดเหนี่ยวจิตใจให้เป็นสมาธิ พลังกระแสจิตจะเข้มแข็ง

   ศาสตร์อันลี้ลับ ยากต่อการพิสูจน์อธิบายให้เหตุผลตามวิชาการด้านวัตถุนิยมเพราะการสร้าง พลังกระแสจิต พลังคลื่นเสียง ให้เกิดขึ้นอย่างปาฏิหาริย์ ส่วนใหญ่เป็นคำสอนทางศาสนา ด้วยวิธีการยึดถือศรัทธาต่อหลักธรรม บำเพ็ญเพียรภาวนา สาธยายมนต์ นั่งหลับตา ซึ่งถูกกล่าวหาว่า วิชาไสยศาสตร์ งมงายไร้เหตุผล แต่วิชาการหลับตาพิจารณาธรรมเพียงหนทางเดียวเท่านั้น ที่มนุษย์ใช้เป็นเครื่องมือติดต่อ ตรวจสอบ สิ่งที่ดวงตาคนธรรมดามองไม่เห็น เรียกว่า อรูปภพ เช่นเดียวกับแพทย์ส่องดูเชื้อโรคจากกล้องจุลทัศน์ โดยไม่ทราบว่าวิชาการลึกลับเหล่านี้ วิวัฒนาการมาจากคัมภีร์พระเวท พัฒนาการจากพระพุทธศาสนา ต้นกำเนิดอารยธรรมของโลกในอดีต ซึ่งบรรพบุรุษของชาวชวากะ ที่ตั้งหลักแหล่งอาศัยอยู่บนคาบสมุทรทองคำ ณ จังหวัดนครศรีธรรมราช ได้รับการสืบทอดศึกษาจนรู้แจ้งแทงตลอด กำหนดกฏวัฏจักรไม่ผิดเพี้ยน ต้องตามพระสูตรทุกประการ ด้วยผสมผสานตรรกศาสตร์ชาวชวากะแห่งทะเลใต้ กลายเป็น "จตุคามศาสตร์" เหล่าพระโพธิสัตว์ในอดีตทั้งหลาย จึงได้ประทาน ตราพญาราหูอมจันทร์ เป็นสัญลักษณ์เปรียบดังเทพอาวุธอันศักดิ์สิทธิ์ของอาณาจักร