My boy รักนะนาย...ผู้ชายธรรมดา - นิยาย My boy รักนะนาย...ผู้ชายธรรมดา : Dek-D.com - Writer
×

    My boy รักนะนาย...ผู้ชายธรรมดา

    เมื่อคุณหนูไฮโซต้องมาทำกิจกรรมที่ไม่คาดฝัน และมาเจอกับผู้ชายธรรมดาที่เธอแสนจะเกลียด แต่เขาคนนั้นกลับเป็นคนที่ทำให้เธอรู้สึกหวั่นไหวทุกครั้งที่พบเจอ เธอจะทำอย่างไรกับสิ่งที่จะต้องเผชิญกันนะ ??

    ผู้เข้าชมรวม

    82

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    82

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  18 ม.ค. 52 / 16:25 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    พร๊วด~  
    "แกว่าอะไรนะ ?? พี่แทนจะไปทำค่ายอาสาที่ต่างจังหวัด"  ฉันแทบจะสำลักน้ำใส่หน้าเฟรนด์ เมื่อรู้ข่าวว่าพี่แทนจะไปค่ายอาสา
    "อืม แกได้ยินไม่ผิดหรอก พริกป่น พี่แทนจะไปทำค่ายอาสาอาทิตย์หน้า"
    "งั้นก็แสดงว่า ฉันต้องไปด้วยใช่ป่ะ ?"  V.V
    "ถูกต้อง !! ถ้าแกคิดจะจีบพี่เค้าอยู่อ่ะ"  เฟรนด์บอก ขณะที่ฉันทำหน้าเอือมระอาเต็มที่ ทำไมนะพี่แทนจะต้องไปทำค่ายบ้าบออะไรนั่นด้วย ฉันไม่ชอบเลยจริง ๆ ชมรมอะไรก็ไม่รู้มีแต่คนหน้าตาเถื่อนๆ บ้ากาม โดยเฉพาะอีตาขอบคุณอะไรนั่น แค่คิดก็ อี๊ยยยย

     คณะศิลปศาสตร์
    "งานชิ้นนี้สำคัญมากนะ  ขอให้นักศึกษาทุกคนส่งงานให้ตรงเวลาด้วยค่ะ"  อาจารย์ภคพรสั่งงาน (อีกแล้ว)

    ฉันคือ ศสิรฎา วัฒนานิธิ หรือที่เพื่อนเรียกว่า พริกป่น  ตอนนี้เรียนปีสองหล่ะ  คณะศิลปศาสตร์  เอกการโรงแรม ที่มหาลัยมีชื่อเสียงแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ เพื่อนในกลุ่มของฉันก็มี เฟรนด์ สาวหมวยใส่แว่น  ข้าวหลาม สาวที่พูดมาก แต่เรียนเก่งโครตๆ และประทัด สาวลูกครึ่ง (ครึ่งหญิงครึ่งชาย) ที่มีงานอดิเรกคือ สแกน (ผู้ชาย) หน้าตาดีและเม้าท์เรื่องดารา ส่วนฉันคุณหนูที่แสนจะไอโซ ดาวประจำสาขานี้ (ที่มหาลัยฉันมีดาวสาขา  ดาวคณะ และดาวมหาลัย)  ฉันแอบปลื้มรุ่นพี่อยู่คนนึง เค้าชื่อ พี่แทน เรียนเศรษฐศาสตร์  พี่เค้าก็ไม่หล่อนะสำหรับฉัน  แต่จะบอกยังงัยดีหล่ะ แบบว่า...ตาตี่ๆ สูง ผิวสีแทนเหมือนชื่อเลย พี่เค้าเป็นนักกีฬาด้วย

    "พริก ตกลงแกตัดสินใจได้ยัง ว่าจะตามพี่แทนไปหรือป่าว?" เฟรนด์ถามขึ้น หลังจากที่เรากินข้าวเสร็จ
    "ไม่รู้สิ ฉันไม่อยากไปอ่ะ ค่ายอะไรก็ไม่รู้ น่ากลัวชะมัด" 
    "ค่ายน่ากลัวหรือใครในค่ายน่ากลัวกันจ๊ะ"  ข้าวหลามแซวขึ้น 
    "ใครน่ากลัว คนอย่างพริกป่นเคยกลัวใครที่ไหน?"   ฉันเถียงขึ้นอย่างกล้าหาญ
    "งั้นแกไม่ต้องไปก็ได้นะ ปล่อยให้ยัยรุ่นพี่แพรวาจีบพี่แทนของแกต่อไปเถอะย่ะ"   ประทัดพูดน้ำเสียงแกมประชด
    "ไม่มีทางเด็ดขาด ฉันจะต้องได้พี่แทนเป็นแฟนแต่เพียงผู้เดียว"   ฉันยืนประกาศจนคนรอบข้างเริ่มหันมามอง พร้อมกับทำหน้าเหมือนหมาสงสัยประมาณว่า ยัยผู้หญิงคนนี้เป็นบ้าอะไร 

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น