คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : SEXY COUPLE- หน้าที่ของคนแอบรัก 100%
Chapter02-หน้าที่ของคนแอบรัก
ว้ากกกกกกกกกกกกก ทำไม๊ทำไมสาวสวยอย่างอิโนะต้องมีเรื่องให้ลมจับทุกวี่ทุกวันแบบนี้เนี่ยT^T ตาบ้าแป๊ะซาอินะพอฉันมาถึงปุ๊บ แทนที่ฉันจะได้คุยดีๆกับเพื่อนๆเขา ดันบังอาจมากวนฉันหน้าด้านๆ ไม่เกรงใจกันเลย (ทำอย่างกับแกเคยเกรงใจเพื่อน- -^^/ไรเตอร์) ยุ่งเรื่องยัยโหนกมาหาหมอนี่ไง
“หยุดๆๆ หยุด เดี๋ยว นี้ ซาอิ๊”
“ครับ?”
“แฮกๆๆ กวนฉันอีกแล้วนะยะ”
“ทีคุณยังกวนคนอื่นนี่ครับJ” ยังมายิ้มๆ!!!
“ก็นั่นมันเพื่อนฉันนี่นา”
“ผมก็เป็นเจ้าหนี้คุณนะ อย่าลืมสิครับ”
ซาอิก้มตัวลงมากระซิบแนบหูของฉัน ทำให้รู้สึกจั๊กจี้พิกล หน็อยๆๆๆๆ เหอะ ไม่ได้ผลกับอิโนะหรอกน่า หล่อแล้วคิดว่าจะทำอะไรคนสวยได้L
“อย่าย้ำนะ แล้วถอยด้วย ฉันมีแฟนแล้ว”
ฉันผลักซาอิก่อนที่ใครจะเข้าใจผิดกันไปมากกว่านี้ อีกอย่าง ฉันก็ไม่อยากทำชิกามารุเสียใจถ้าเข้าใกล้หมอนี่จนผิดสังเกตแล้ว.... แล้ว... ซาอิจะมาชอบฉัน อร๊ายยยยยยยยยย>///< (คิดเป็นตุเป็นตะ//ไรเตอร์)
“ครับ ขอโทษที”
แปลกนะ ไม่รู้ว่าคิดไปเองไหมแต่สีหน้า ตาเป็นเจื่อนไปนิดหนึ่ง ตอนที่ฉันพูด ฉันพูดแรงไปเหรอ
“ขอโทษอะไรO_O”ฉันถาม
“เปล่าครับ ผมแค่ไม่ควรไปยุ่งหรือไปห้ามคุณอิโนะ เรื่องของคน ผมว่ามันไม่เหมาะ เท่านั้นเอง”
“...” รู้สึกแปลกๆแฮะ เหมือนฉันผิดเลยง่ะT_T
“เท่านั้นเองครับJ” หลังจากที่ซาอิหน้าเจื่อน เขาก็กลับมายิ้มแบบปกติของเขา ซึ่งเดาไม่ออกเลยว่าคิดอะไร
นายเป็นคนยังไงกันแน่นะ ซาอิ......
_______________________________________________________________
ต้าสอบเสร็จเรียบร้อยแล้วล่ะค่า^O^ ลุ้นๆเหมือนกันนะเนี่ยว่าจะรอดหรือจะตก 555 ไว้จะมาลงต่อนะคะ ซอิตอนนี้ต้าช๊อบชอบบบบบบ แต่มันยังไม่ถึงจุดไคลแม็กซ์ค่ะ
-------------------------------------------------------------------------------------
Sai talk:)
ใจจริง...ที่ผมลากตัวเธออกมาจาก คุณซากุระกับคุณซาสึเกะ เพราะมันดูไม่ดี ที่ไม่มีใครเขาว่าเพราะมันเป็นมารยาททางสังคมน่ะสิ เฮ้อ ไม่ได้ตั้งใจจะกวนอะไรเธอหรอกครับ
แต่ถ้าสิ่งที่ผมคิด...มันขัดใจเธอละก็นะ ผมคงต้องปล่อยคุณอิโนะอยู่กับ ชิกามารุ ซึ่งแน่นอนว่าไม่ได้รักเธอหรอก
“เฮ้อ” คุณอิโนะถอนใจเบาๆอย่างงงๆว่าทำไปทำอะไรผม
“ครับ?”ผมถามอย่างสงสัย
“เปล่าหรอกย่ะ” เธอสะบัดใส่ผมแรงๆก่อนจะก้าวขายาวกลับไป
สงสัย....ผมคงเลือกผิดคน เห็นอย่างนี้ คิดว่าจะไม่เอาเงินแล้วล่ะ ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้มีอะไรจริงๆสินะ ยามานากะ อิโนะ...
แต่แล้วเธอก็เหมือนสะดุดความคิดตัวเองจึงหันกลับมาพูดกับผม
“ขอโทษที ไม่รู้หรอกนะว่าคิดไปเองรึเปล่า แต่ว่าเหมือนนายจะหน้าเจื่อนลงตอนที่ฉันพูดอะไรไป ถ้ามันทำให้นายคิดมาก อย่าโกรธกันนะ;)”
ตอนนี้เอง...ผมรู้สึกเหมือนกับว่าดอกไม้ในใจของผมมันเริ่มได้น้ำเลี้ยงแล้ว ถึงเธอจะไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวอะไรกับคำพูดของเธอที่ทำให้ผมรู้สึกอิจฉาแฟนของเธอ แต่เธอกลับขอโทษออกมาเสียอย่างนั้น งั้นขอผมลองใจต่อหน่อยนะครับคุณอิโนะ
“ทำไมคุณถึงคิดได้อย่างนั้นละครับ”
“ก็...ก็ไม่รู้สิ ตอนแรกก็ไม่อยากจะพูดอะไรมากหรอกนะ แต่พอหันหลังกลับไป...” เธอทำท่าอึกอักเหมอนไม่อยากจะพูดมันออกมา
“ไม่เป็นไร พูดมาเถอะครับ”
“แต่พอฉันหันกลับไปเพื่อจะไปยุ่งเรื่องคนอื่นต่อ ในหัวกเหมือนได้ยินเสียงของนายน่ะ...-///-“
“ได้ยินเสียงผม?”
“ใช่ ได้ยินชัดมาก อยู่ดีๆมันก็ผุดออกมาประมาณว่า ‘สงสัย....ผมคงเลือกผิดคน เห็นอย่างนี้ คิดว่าจะไม่เอาเงินแล้วล่ะ ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้มีอะไรจริงๆสินะ ยามานากะ อิโนะ...’ น่ะ แหะๆ-///-“
อึ้ง.... นี่ถ้าผมมีของอยู่ในมือคงจะทำมันตกแน่ๆ นั่มันสิ่งที่ผมคิดอยู่นี่นา เป็นไปได้ยังไง
“แล้วไงต่อครับ” ผมฝืนยิ้มต่ออย่างกับมันเป็นเรื่องตลกๆไร้สาระ แต่...ไม่ใชเลยล่ะ มันตรงเกินไป!!!!!!
“กะ..ก็ในหัวฉันมันก็งงๆเหมือนกันนะ อย่างกับนายเอาเรื่องหนี้มาพูดเพื่อจะได้อยู่กับฉันน่ะ ฟังแล้วมันดูตลกนะจะเป็นไปได้ยังไง”
คุณอิโนะพูกไปพลางเกาหัวอย่างกระดาก ทีพูดออกมาอย่างนั้น
“อ๋อ ไม่มีอะไรครับคุฯอิโนะคิดไปเองน่ะ^_^”ผมยิ้ม
“รู้หรอกย่ะ ตาแป๊ะ”เมื่อผมไม่ว่าอะไรเธอจึงพูดต่ออีกว่า
“แต่ถ้ามีอะไร หรือเกิดมีใครคิดขึ้นมาจริงๆ...คือ ฉันอาจจะดูทำเพื่อแลกเงิน แต่ในความเป็นจริง ถ้าจะรักใคร มันไม่ใช่แค่ข้อผูกมัดแน่ๆ เชื่อเถอะ ฉันแค่อยากให้นายรู้ว่า คิดอะไร ก็พูดมันออกมาเหอะอย่ากดดันเลย แม้เงินนั่นจะทำให้เรารู้จักกัน...แต่ถ้าสะสางเรื่องได้ ก็ไม่ได้แปลว่าเราจะตัดกันขาดหรือ คิดว่าฉันหมดความรู้สึกดีๆไป เห็ฯฉันเป็นน้องสาวที่ดื้อๆ เอาแต่ใจก็ได้นะ”
ที่เธอพูดมายาวๆคือ ถ้าสิ่งที่เธอได้ยินเป็นความจริงเงินก็ผูกมัดเธอไม่ได้ คิดเสียว่าเธอเป็นน้องสาวตัวแสบก็พองั้นสินะ...
“ครับJ”ผมรับแต่โดยดีเธอก็เข้ามากอดคอผมอย่างกับตัวเองสูงถึง-__-
“คุณอิโนะอยากกอดคอก็ไม่บอกนะครับ จะได้ย่อให้ คุณเตี้ยจะตายไป”
“กรี๊ดดด ไอ้แป๊ะยิ้ม >_< ดูถูกกันจริงๆ”
“ครับ น้องสาว^^”
“ไอ้พี่ชายกวนโอ๊ย-____-+++”
“หึๆๆๆ” ผมหัวเราะเบาๆ กับการเล่นอะไรไม่รู้ของเธอ
“ฮ่าๆๆ” ส่วนเธอหัวเราะดังๆ กับอะไรสักอย่าง
“ไม่คิดมากแล้วใช่ไหม” เธอถาม
“ผมไม่ได้คิดตั้งแต่แรกแล้วนะJ”
“อย่ามาทำพูดย่ะ-3- ฉันรู้นะ ฮึ่มๆๆๆๆ”
“มั่วมากแหละคุณอิโนะ...”
“อ๊ากกก อีบ้าๆๆๆ” อิโนะ ทุบผมอย่างเอาเป็นเอาตายจนผมต้องรวบมือของเธอขึ้น แต่เธอก็ใช้ขาต่อทันที
“โอ๊ะโอ ผมหลบทันนะครับคุณอิโนะJ”
“คราวนี้แหละ นี้ๆๆๆ”
เธอปัดขาขึ้นแตะเข่าผมจนเสียหลัก สงสัยเธอไม่ได้ทันคิดว่าผมรวบมือเธออยู่ ทำให้เธอล้มทับผมไปด้วย
พลั่ก!
อัพเลี้ยวนะค้าาาาา >O< หายไปไหนกันหมดเนี่ย ไม่เป็นไรๆ เอาเป็นว่าจะมาอัพต่อแล้วกันเนอะเคอะ^^
มาเม้นๆบ้างนะคะให้หายคิดถึง ฮู่ว บายค่า^^
Ino Talk:)
อั๊ยยะๆๆๆๆๆ!>_< นี่ฉันทำอะไรลงไปกันนี่ นอกจากว่า จะกล้าพูดในสิ่งที่ตัวเองคิดและได้ยินเต็มสองรูหูที่ไม่เคยพลาดเรื่องสำคัญ(?)แล้วยังให้เขาเรียกฉันเป็นน้องสาวเสียอีก อ๊ากกกกกกก เริดมาก เริดที่สุด ฮ่าๆๆ ฉันละทึ่งกับความเก่งกาจที่ผู้หญิงสาวๆสวยๆอย่างตัวเองมีจริงๆ^O^
เฮ้ย เดี๋ยวๆๆๆ นี่มัวมาคิดอะไรอยู่เนี่ย อิโนะเอ้ยยยย ก็ฉันเล่นกับตาแป๊ะพี่ชายสุดหล่อคนใหม่อยู่ดีๆก็เสียหลักฉันเลยล้มตามนี่ไงล่ะ ฮือๆ ขายหน้า...ขายหน้าคนสวยๆอย่างฉันที่สวดดดดด!T^T
“ลืมตาเถอะครับ คุณอิโนะ” เสียงของซาอิทำให้ฉันรู้สึกจั๊กจี้แปลกๆที่แก้ม ว่าแต่ทำไมต้องที่แก้มว้า-O-;; เอ๊ะO_O ที่แก้ม....
“>_O” ฉันค่อยๆลืมตา
“J” ผ่างงงง!!!
ปากซาอิที่ยิ้มแป้นแล้นสไตล์เขา กับหน้าของฉันที่ติดกันทำให้ฉันยิ่งอยากจะแทรกแผ่นดินหนี ก็คือ...
“ขอโทษที่ขโมยจุ๊บนะครับ น้องสาว~”
ดูม๊านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
“T/////T” ฉันจะทำอะไรนอกจากรีบลุกขึ้นและเอาผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดทันที ก็แหม ไม่ได้อยากเช็ดหรอกนะแต่เดี๋ยวเสียหน้า >_<
กรี๊ดดดด เอาอีกแล้วนะยัยอิโนะ ชิกามารุก๋อโต๊ดดด แงๆๆๆTOT
“ผม...ผมไม่ได้ตั้งใจนะ” ฉันได้ยินเสียง แต่ก็ไม่อยากมองหน้าหล่อๆของเขาหรอกย่ะ
“ช่างเถอะย่ะ ถือว่าหายกันที่ทับนาย///” ฉันตอบเสียงเบา
“มองหน้ากันหน่อยไหมครับ”
“ฉะ...ฉันหาของ!”
ฉันโพล่งออกไป ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้หา ก็...หน้ามันร้อนนี่!!!~T////T
“ฮ่ะๆๆ หาอะไรครับ?”
ดูเหมือนเขาจะจับได้นะเนี่ย แงๆๆๆ หน้าเสียอีกแล้ว ข้อเสียของเกิดมาหน้าบางก็ อย่างนี้แหละ ยามานากะ อิโนะ ฮือๆๆ (ถ้านี่หน้าบาง
- -^^//ไรเตอร์)
“ไม่หาแล้วย่ะ”
“เอาเถอะครับ วันนี้ผมให้คุณไปสบายๆแล้วกัน ไม่ต้องถึง 2ชม.”
“นี่! อย่าพูดเหมือนกับว่าฉันเป็นสัมพะเวสี นะยะL”
ฉันเงยหน้าขึ้นเถียง สถานการณ์ดีกว่าที่ฉันคิด ซาอิ...ไม่รู้สึกอะไรเลย เดี๋ยวๆๆ... ไม่รู้สึกอะไรเลยเรอะ ร้ายกาจมาก หอมแก้มกันหน้าตาเฉย =[]= แต่ว่าไปนั่น เขาก็ไม่ได้ตั้งใจนี่ ช่างเหอะๆ
“ครับๆๆๆ ทราบแล้ว(^_^)\”
“คิกๆ นายนี่มันตลกอ่ะ เอาๆๆ เป็นระเบียบดีมากไปละ ทำหน้าที่ให้ดีนะพลทหาร (^-^)\”
เสร็จแล้วฉันก็วิ่งกลับมาหาฮินาตะท่ดูกระมิดกระเมี้ยนเดินมากับอีตาเพลย์บอยที่หิ้วหนังสืออะไรมามากมายจนพะรุงพัง นารุโตะ!
“ไอบ้ากามปล่อยเพื่อนฉันเสีย” ฉันสาวเท้าเข้าไปหาอย่างพระเอก
“หึๆๆ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะแม่คุณ”
พ่อตัวร้ายนารุโตะยังพูดต่อ อย่างกับให้ฮินาตะเป็นนางเอกจริงๆงั้นแหละ เห็นงี้เวลาโมโห she แรงมากกกก
“ใช่ค่ะๆ”
“เชื่อถือหมอนี่เข้าไปได้ไง” ฉันเซ้าซี้ไม่เลิก จนฮินาตะหัวเราะคิกคักแล้วกอดฉัน
ในตอนที่ฮินาตะกระโดดมากอดฉันอย่างคิดถึง จนไม่ได้สังเกตสายตาของหมอนี่มองฉันอย่างเหยียดๆ นี่ๆๆๆ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเสียๆหายๆนะ ทำอย่างกับฉันไปมีชู้อะไรงี้เลย เชอะ-3-
“อิโนะจังนี่ก็... นารุโตะคุงยังไม่ได้ทำอะไรจริงๆนั่นล่ะค่ะ”
“พระเจ้า ไม่จริงน้า มีข่าวไม่เว้นวันอย่างนี้เนี่ยนะ”
“จริงๆค่ะ ไม่ได้ทำตัวแบบนั้น ใจดีมากๆค่ะ... หายถึงกับฉันเมื่อกี้อ่ะนะคะ-//-“
ท่อนหลังนี่กระซิบนะ
“เหรอ หน้าอย่างนี้เนี่ยนะ เจ้าชู้แถมมือไวจะตายไปO_O”
เจ้าบ้านั่นถลึงตาใส่อย่างไม่เกรงกลัวก่อนจะหัวเราะบิดเบือน โฮะๆๆๆ ท่าทางงานนี้มีหลายคู่ลุ้นรักนะนี่ น่าสนุกจริงๆ(นอกจากน่าสนุก ยังน่าจะลืมแฟนที่ตัวเองทิ้งไว้แถวสงครามระหว่างซากุระกับซาสึเกะ ด้วย//รีดเดอร์)
“อย่าไปฟังอะไรเลยน่า นางฟ้าไปรวมตัวกันเถอะนะ เดี๋ยวจะเข้าด่านคนออกเมืองแล้ว”
“ค...ค่ะ อิโนะจังไปด้วยสิคะ”
“ทิ้งไปเหอะ เดี๋ยวแฟนคงมาหาเองม้าง”นารุโตะพูด เหล่ตามาอย่างมีเลศนัย
เหอะ บอกว่าพ่อนีดียังไงก็ไม่เชื่อหรอก ดูมันสิ!!!!:(
“ค..คุณจิ้งจอกคะ” ฮินาตะทำเสียงเขียวเล็กใส่นารุโตะ และแล้วหมอนั่นก็หน้าเปลี่ยนจากมีเขาที่หัวเป็นวงแหวนทันที ชิ
“เอาเหอะ ยังไงก็เป็นด้วยล่ะดีกว่าเนอะ^_^” แหลสุดๆ(อคติไว้ก่อน)
“อื้อๆ” ฉันตอบและเดินตามไป แต่ก็หันมามองคนที่ก่อนหน้านี้ก็ยังคุยกับฉันอยู่เลย แต่ตอนนี้ เขาหายไปแล้ว ...ซาอิ...
Sai talk:)
หลังจากที่คุณอิโนะเดินไปหาคุณฮินาตะ แล้วผมก็ถนหายใจเฮือกใหญ่
ผมไม่เข้าว่าทำไมเธอถึงรู้เรื่องนี้ ..สิ่งที่ผมเพิ่งคิดในใจ ใช่ ผมกำลังจะหมดความคิดเรื่องเธอ แต่มีบางอย่างที่เธอทำให้ผมเห็น เมื่อกี้นี้เอง
‘คิกๆ นายนี่มันตลกอ่ะ เอาๆๆ เป็นระเบียบดีมากไปละ ทำหน้าที่ให้ดีนะพลทหาร (^-^)\’
เสียงแหลมๆยังคงก้องในหูของผม แม้ตอนนี้เธอจากไปไกล แม้ผมจะให้เธอใส่ที่ดักฟังของผมก็ตาม-_-;;
ให้มันได้อย่างนี้สิ ซาอิ ทำไมไม่เลิกทำหน้าที่แอบรักยันนี่เสียทีนะ... คงต้องเป็นอย่างนี้ต่อไปใช่ไหมนะ?
ฮายค่า ^O^ หายไปนานคิดถึงสวดๆ ขอโทษนะคะ มันวุ่นวายนิดหน่อยยังไงก็ติดตามและเม้นด้วยนะคะ
Duck- Fly
ความคิดเห็น